Κίνδυνος αφανισμού για το πευκοδάσος του Μουζακίου Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Τοπική Επικαιρότητα
- Εκτύπωση
Τον κίνδυνο αφανισμού αντιμετωπίζουν δεκάδες δέντρα στο πευκοδάσος που πλαισιώνει το λόφο του Προφήτη Ηλία στο Μουζάκι Καρδίτσας.
Το άλσος, που μέχρι σήμερα αποτελεί στολίδι για την περιοχή αλλά και ένα φυσικό «τοίχος» προστασίας από τις πλημμύρες, έχει προσβληθεί σε σημαντικό βαθμό από βαμβακίαση, μία ασθένεια που δυστυχώς έχει πλήξει πολλά πευκοδάση στη χώρα μας.
Το μέγεθος του προβλήματος είναι εμφανές σε μια αρκετά μεγάλη έκταση. Δέντρα που άλλοτε αποτελούσαν «στέγη» για πουλιά και ζώα, τώρα βρίσκονται σε άθλια κατάσταση με τη λεγόμενη βαμβακίαση να έχει προσβάλει τους κορμούς και τα κλαδιά, σε βαθμό που σε πολλές περιπτώσεις να μοιάζουν καμένα.
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον αρμόδιο υπηρεσιακό παράγοντα του δασαρχείου Τρικάλων, κ. Απ. Γκόσγκο, μας εξήγησε ότι ήδη η υπηρεσία έχει ενημερώσει και έχει αποστείλει δείγματα στο ΕΘΙΑΓΕ, το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Ανάπτυξης δηλαδή. Τα αποτελέσματα των ερευνών έδειξαν ότι το πρόβλημα οφείλεται στο κοκκοειδές έντομο Marchalina Hellenica. Το έντομο αυτό ζει στα πεύκα, από τα οποία τρέφεται απομυζώντας τους χυμούς του σε βαθμό που αρχίζουν να «καίγονται» δηλαδή να ατροφούν, να μαυρίζουν και τελικά να καταρρέουν.
Το πρόβλημα, σύμφωνα και με τον αρμόδιο υπάλληλο του δασαρχείου, ξεκίνησε από τότε που οι μελισσουργοί θέλοντας να αυξήσουν την παραγωγή μελιού χρησιμοποίησαν, με την άδεια αρχικά του κράτους το έντομο. Δυστυχώς, η πολιτεία άρχισε να ευαισθητοποιείται μόλις τα τελευταία χρόνια, και μόλις το 2008 προχώρησε σε απαγόρευση της χρήσης τους στη μελισσοκομία θέλοντας να προστατεύσει τα δάση από τον πλήρη αφανισμό. Δυστυχώς, ούτε αυτή η απαγόρευση ήταν αρκετή αφού οι μελισσουργοί, φαίνεται ότι συνέχισαν να προσβάλουν τα δάση με τον ιό, αδιαφορώντας για τις μακροχρόνιες ενέργειες.
Για το λόγο αυτό από τον ερχόμενο Οκτώβριο, τη λύση στο πρόβλημα στο δάσος του Μουζακίου, αναμένεται να δώσει η απομάκρυνση των μελισσιών από την περιοχή, μέχρι νεωτέρας, κι έπειτα κάθε χρόνο θα εκτιμάται η πορεία αναδόμησης του δάσους. Εξάλλου, όπως τονίζει και ο δήμαρχος Μουζακίου κ. Γιώργος Κωτσός, «Το δάσος αποτελεί ασπίδα προστασίας για το Μουζάκι από πλημμυρικά φαινόμενα και επιβάλλεται το συντομότερο δυνατό να βρεθεί λύση στο πρόβλημα που έχει προκύψει το τελευταίο διάστημα. Βρισκόμαστε σε διαρκή επικοινωνία και με το δασαρχείο και με τη διεύθυνση γεωργικής ανάπτυξης έτσι ώστε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα που έχει προκύψει κυρίως λόγω των μελισσοπαραγωγών. Περιμένουμε την απόφαση για απομάκρυνση των μελισσιών, μιας και οποιαδήποτε παρέμβαση αυτή τη στιγμή δεν θα είχε κάποιο αποτέλεσμα».
Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά και έτερος υπάλληλος του δασαρχείου κ. Φώτης Παπουτσής, πρόκειται για ένα δάσος που η προσφορά του στους κατοίκους του Μουζακίου είναι ανεκτίμητη ενώ κάθε επιβλαβής πράξη εναντίον του έχει ανυπολόγιστες συνέπειες για την περιοχή, που εκδηλώνονται είτε άμεσα είτε μακροπρόθεσμα.
Το δάσος και η ιστορία του
Σύμφωνα με το βιβλίο χρονικών του Δασαρχείου Μουζακίου είχαν αρχίσει αναδασώσεις Πεύκης από το 1948 και το 1953 έγιναν συμπληρώσεις στη θέση Επισκοπή. Ανοίχθηκαν 54.000 λάκκοι τραχείας Πεύκης ενώ δασάρχης ήταν ο δασολόγος Τζιλίνης, ο οποίος σύμφωνα με τις κατοίκους είχε δουλέψει πολύ για την περιοχή, όπως εξάλλου και οι περισσότεροι Μουζακιώτες που προσπαθούσαν μαζικά να συμβάλλουν στο εγχείρημα.
Σε ότι αφορά το είδος του πεύκου, δεν συνηθιζόταν τότε τουλάχιστον στην περιοχή. Πρόκειται για το είδος Τραχεία πεύκη (Pinus brutia), ιθαγενές της ανατολικής περιοχής της Μεσογείου και απαντάται από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι τα 1200 μέτρα υψόμετρο στις πιο νότιες περιοχές. Έχει διάφορες κοινές ονομασίες όπως Τουρκικό πεύκο ή Καλαβρέζικο πεύκο, αν και στην Τουρκία το αποκαλούν Κιζιλτσάμ - Κόκκινο πεύκο. Είναι στενά συνδεδεμένο με την Χαλέπιο πεύκη, γι' αυτό το λόγο κάποιοι ερευνητές την θεωρούν υποείδος της Χαλέπιου πεύκης, αλλά συνήθως θεωρείται ξεχωριστό είδος.
Η Τραχεία πεύκη είναι ένα δέντρο που μπορεί να φτάσει τα 35 μέτρα σε ύψος, συνήθως με μια φαρδιά κορυφή από ακανόνιστα κλαδιά. Ο φλοιός του κορμού είναι χοντρός, λεπιδωτός, με ρωγμές και έχει καστανοκόκκινο χρώμα. Οι βελόνες του είναι λεπτές, αδρές στην αφή κι έχουν χρώμα ανοιχτό πράσινο. Οι κώνοι είναι ορθοί, συμμετρικοί, με μήκος 6-10 εκατοστά.
Φυσική εξάπλωση
Φυτρώνει κυρίως στην Τουρκία. Στην Ελλάδα συναντάται στη Θράκη, στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και την Κρήτη. Επίσης απαντάται στην Κύπρο, στις ακτές του Εύξεινου Πόντου, στο Αζερμπαϊτζάν, στο βόρειο Ιράκ, στην δυτική Συρία, τον Λίβανο και την Καλαβρία της νότιας Ιταλίας.
Πηγή: Της Ελένης Χολέβα από την "Έρευνα"