Λάμπρος Καραγιάννης: "Βάναυση προσβολή των νεκρών μας - Η επιλεκτική προβολή ΄΄Τραγωδιών΄΄ από τα κόμματα του Ελληνικού Κοινοβουλίου!!!" ^Κύριο

Καταρχάς, κάνοντας μία ιστορική αναδρομή στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν και φέρνοντας στη μνήμη μας σκηνές όμοιες με αυτές της τραγωδίας των Τεμπών (όπως Μάτι, Μάνδρα κλπ), δεν μπορεί κανείς να μην εξοργίζεται από το θράσος κάποιων κομμάτων που οι Αρχηγοί τους ανερυθρίαστα κουνάνε το δάχτυλο στους άλλους, ξεχνώντας τα δικά τους π ε π ρ α γ μ έ ν α…

Δηλώσεις όπως ΄΄Ο απονομιμοποιημένος Πρωθυπουργός της χώρας σπέρνει διχασμό΄΄ και λοιποί χαρακτηρισμοί απαξιωτικού χαρακτήρα προς το πρόσωπό του, δεν συνάδουν με τη βουλευτική ιδιότητα και πολύ περισσότερο με την ιδιότητα του Αρχηγού Κόμματος…

Αντιλαμβάνεται πραγματικά ο πολιτικός αυτός το ρόλο του; Είναι Αρχηγός ενός κόμματος του προοδευτικού χώρου, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται… Επιτρέπεται «εν τη ρύμη του λόγου» έστω, να μην ελέγχουμε τι λέμε και όταν απομακρυνθούμε από τις κάμερες να μην ξέρουμε τι είπαμε; «Λίγη σοβαρότητα… δεν θα έβλαπτε»…

Υπάρχει πραγματικά τα τελευταία χρόνια, μια σοβαρή Αντιπολίτευση στη χώρα μας, με απήχηση στην Ελληνική κοινωνία και σε τέτοιο βαθμό που να αποτελεί μία εναλλακτική λύση διακυβέρνησης της χώρας που είναι και το ζητούμενο; Προσωπικά πιστεύω πως όχι. «Μακάρι να κάνω λάθος»…

Τα δύο ισχυρότερα μέχρι χθες κόμματα εξουσίας, με τον τρόπο που Αντιπολιτεύονται, έγιναν ένα με τα υπόλοιπα κομματίδια και από κόμματα εξουσίας, διολισθαίνουν επικίνδυνα σε κόμματα διαμαρτυρίας κάνοντας Αντιπολίτευση για τον εαυτό τους και όχι για το λαό και τούτο διότι:

Το πρώτο σε δύναμη κόμμα μετά τον κατακερματισμό του σε τρία κομμάτια, απώλεσε τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (το είδαμε και αυτό). Ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία του κοινοβουλευτισμού. (Αντί να μειώνεται η δύναμη του κόμματος που κυβερνά, διαλύθηκε το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης)…

Το δε δεύτερο σε δύναμη που από καραμπόλα βρέθηκε στην Αντιπολίτευση ανέτοιμο να Αντιπολιτευτεί και χωρίς βηματισμό ψ ά χ ν ε τ α ι… «Εύχομαι γρήγορα θα βρει το δρόμο του», Εγκαταλείποντας τις επαναλαμβανόμενες και επίμονες Ιδεοληψίες του…

Το έχει ανάγκη η Ελληνική Κοινωνία, το έχει ανάγκη το ίδιο τους το κόμμα (μόνο η Κυβέρνηση δεν το έχει ανάγκη, για ευνόητους λόγους)…

Αντί λοιπόν να εργαλειοποιούμε τον Ανθρώπινο π ό ν ο αποκομίζοντας προσωπικά οφέλη από την Τραγωδία των Τεμπών, αγνοώντας προκλητικά τις άλλες Τραγωδίες, μία και μόνο μία λύση υπάρχει, για να μην ξαναθρηνήσουμε θύματα.

Αυστηρές ποινές, με ακριβοδίκαιη κατανομή αυτών των ποινών προς κάθε κατεύθυνση…

«ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΙΝΙΚΑ ΚΟΛΑΣΙΜΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ» Κακουργηματικού χαρακτήρα, και η απόδοση ευθυνών είναι έργο της Δικαιοσύνης.

Λάμπρος Γ. Καραγιάννης

Βαρνάβας Αττικής (με καταγωγή από την Π.Ε. Καρδίτσας)