Κ. Τσιάρας: "Υπερασπιζόμενοι την πολιτική"

Από τους παραδοσιακούς άξονες της Δεξιάς και της Αριστεράς μέχρι τους επικαιρικούς άξονες της στάσης απέναντι στο μνημόνιο, όλες οι διαχωριστικές γραμμές έχουν θολώσει. Σε ένα τέτοιο σκηνικό, καθήκον κάποιων λίγων είναι να υπερασπισθούν, επιτέλους, την Πολιτική. Την Πολιτική πέρα από τη διαχείριση, πέρα από τις υποσχέσεις, τις αυξήσεις ή τις μειώσεις, τις δηλώσεις ή τις διαψεύσεις.

Ας μην απορήσει ο πολίτης από την φράση «όλοι οι άξονες έχουν καταρρεύσει». Ο συγκυβερνών ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εμφανίζεται ταυτόχρονα και ως φυσική συνέχεια του αντιμνημονιακού μετώπου, ως «κυβερνών αντιμνημόνιο», και ως η παράταξη της επαναδιαπραγμάτευσης με τους εταίρους, και ως η δύναμη που θα εφαρμόσει σωστά και με πληρότητα τα συμφωνηθέντα, ή όσα σύντομα θα συμφωνηθούν. Δηλαδή στην πράξη και ως μια συνεπής μνημονιακή δύναμη, αλλά ενός «καλού» μνημονίου που φυσικά δεν το λέμε μνημόνιο αλλά «συμφωνία»… Τα θέλει όλα, αντιμνημόνιο, επαναδιαπραγμάτευση και… μνημόνιο/«συμφωνία», όλα ταυτόχρονα και μαζί. Παρά την τεράστια αντίφαση, απολαμβάνει της εμπιστοσύνης ενός μέρους του λαού, λόγω της «περιόδου χάριτος» που δίνεται στις νέες κυβερνήσεις, του μετεκλογικού «μήνα του μέλιτος».

Εμφανίζεται ως η παράταξη των «νέων ηθών», σε αντιπαραβολή με τους «διεφθαρμένους παλιούς». Περιλαμβάνουν τα «νέα ήθη» το 12% προμήθεια που φρόντιζε να πάρει ο υπουργός κ. Κατρούγκαλος από τους απολυμένους του δημοσίου, αν νομοθετούσε έτσι ώστε να επαναπροσληφθούν; Τί τελειότερος ορισμός για το πελατειακό κράτος και το  κράτος-τσιφλίκι θα μπορούσε να υπάρχει από αυτό το απίθανο παράδειγμα «νέων ηθών»;

Δεν είναι μόνο ο άξονας μνημόνιο-αντιμνημόνιο που έχει καταρρεύσει, ή ο άξονας παλαιό-νέο. Είναι και η ίδια η διάκριση Αριστεράς και Δεξιάς που πάσχει επί κυβερνήσεως «πρώτης φοράς Αριστερά». Ας δούμε την συγκυβέρνηση: κομμάτια της Δεξιάς βρίσκουν φυσικότερο το να συμμαχήσουν με κομμάτια της Αριστεράς, παρά με άλλα κομμάτια της Δεξιάς. Ενώ κομμάτια της Αριστεράς βρίσκουν φυσικότερο το να συμμαχήσουν με κομμάτια της Δεξιάς, παρά με άλλα κομμάτια της Αριστεράς, όπως φανερώνει η συγκυβέρνηση που με τόση φυσικότητα προέκυψε. Άρα, ποιά «Δεξιά» και «Αριστερά», στην ασάφεια και θολότητα που έχει προκύψει;

Όμως, η Δεξιά και η Αριστερά υπάρχουν, δεν είναι ούτε στην φαντασία μας ούτε σε ένα παρωχημένο παρελθόν. Η πολιτική δεν είναι ένα άθροισμα «προβλημάτων», με άχρωμες απολιτίκ «λύσεις» πέρα από την Αριστερά και τη Δεξιά. Υπάρχουν διαφορετικές κατευθύνσεις πολιτικής, διαφορετικές προτάσεις διαχείρισης, διαφορετικά οράματα για τον τόπο και τους ανθρώπους του. Προσωπικά, σε ένα τέτοιο διαφορετικό όραμα έχω ταχθεί. Σε ένα περιβάλλον κατάρρευσης όλων των πολιτικών αξόνων, το χρέος μας, πέρα από την νομοθεσία, τη φορολογία, τους μισθούς και τις διαπραγματεύσεις είναι, τελικά, η ίδια η υπεράσπιση της Πολιτικής. Σιγά-σιγά, με δυσκολίες, σωφροσύνη και πάρα πολλή αυτοκριτική, ήρθε η ώρα για να την ξαναβρούμε...

Κώστας Τσιάρας

Βουλευτής Ν. Καρδίτσας - Νέα Δημοκρατία