Αποζημίωση σε ιδιώτες για υπόθεση του πρώην Δήμου Νεβρόπολης θα καταβάλει ο Δήμος Λίμνης Πλαστήρα Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Τοπική Επικαιρότητα
- Εκτύπωση
Για μία υπόθεση που «κρατά» από το 2008, όταν δεν υπήρχε καν ο Δήμος Λίμνης Πλαστήρα, υποχρεώνει τον τελευταίο να καταβάλλει αποζημίωση 16.000 ευρώ σε δύο ιδιώτες ενάγοντες (8.000 + 8.000) συν τους τόκους 10 ετών, από το 2014, όταν και κατατέθηκε η αγωγή.
Η υπόθεση ουσιαστικά εκτυλίχθηκε στον τότε Δήμο Νεβρόπολης Αγράφων και έχει να κάνει με την προσπάθεια δύο ιδιωτών να ιδρύσουν ξενοδοχειακή μονάδα σε οικισμό του Δήμου, σε οικόπεδο ιδιοκτησίας τους.
Σύμφωνα με την αγωγή που κατέθεσαν, το 2008 αιτήθηκαν προς τον Δήμο να τους χορηγηθεί ειδική βεβαίωση ότι η επιχείρησή τους επρόκειτο να υδροδοτηθεί από το λειτουργούν δίκτυο ύδρευσης, προκειμένου να προσκομιστεί στον ΕΟΤ, ως κατεξοχήν απαραίτητο δικαιολογητικό για την έκδοση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας ξενοδοχείου. Ο τότε Δήμος Νεβρόπολης απάντησε δια του αντιδημάρχου αυτού με έγγραφο ότι δεν χορηγούσε πλέον εργοταξιακή παροχή στις υπό ανέγερση επιχειρήσεις λόγω έλλειψης νερού, επικαλούμενος σχετική απόφαση.
Ακολούθησε μία αλληλογραφία και προσφυγές στα δικαιοδοτικά όργανα που δικαίωσαν τους ιδιώτες, που προχώρησαν και σε αναφορές σε Συνήγορο Πολίτη και Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης.
Ακολούθησε αγωγή όπου οι ενάγοντες ζητούσαν 60.000 ευρώ έκαστος για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, με το Πρωτοδικείο Τρικάλων να επιδικάζει το 2018 σε καθέναν 2.500 ευρώ με επιτόκιο 6% από την ημέρα υποβολής της αγωγής.
Οι ενάγοντες άσκησαν έφεση και φέτος εκδόθηκε απόφαση που καλεί τον Δήμο Λίμνης Πλαστήρα να καταβάλει σε καθέναν από τους εκκαλούντες ποσό 8.000,00 ευρώ, νομιμοτόκως προς 6% ετησίως από την επίδοση της αγωγής έως την 30-04-2019 και από 01-05-2019 μέχρι την εξόφληση, με το προβλεπόμενο επιτόκιο του άρθρου 45 παρ. 1 του ν. 4607/2019.
Σε πρόσφατη συνεδρίαση η Δημοτική Επιτροπή μετά από γνωμοδότηση της δικηγόρου κ. Μορέλλα αποφάσισε τη μη άσκηση αίτησης αναίρεσης επί της απόφασης του Διοικητικού Εφετείου διότι το αντικείμενο της διαφοράς κατά το άρθρο 53 του ΠΔ/τος 18/1989 υπολείπεται του ορίου που θέτει ο νόμος(40.000) σε διαφορές με χρηματικό αντικείμενο, προκειμένου να υφίσταται δικαίωμα άσκησης αιτήσεως αναιρέσεως.
Ως εκ τούτου τα χρήματα θα καταβληθούν σύμφωνα με την απόφαση του εφετείου.
Π.Κ.