11η Δεκεμβρίου, γιορτάζουν τα βουνά της Θεσσαλίας Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Οι Παγκόσμιες Ημέρες σαν ονομασία και θεσμός καθιερώθηκαν από τον ΟΗΕ, ο οποίος από τις πρώτες μέρες λειτουργίας του θέσπισε και οργάνωσε τις Παγκόσμιες Ημέρες με σκοπό να αφυπνίσει τον κόσμο σε θέματα παγκόσμιου ενδιαφέροντος και ανησυχίας (ένα συνήθως ανά παγκόσμια ημέρα).
Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα που καθιερώθηκε χρονολογικά ήταν η 10η Δεκεμβρίου, όταν το Γενικό Συμβούλιο αποφάσισε το έτος 1948, να θεσπίσει την ημερομηνία αυτή ως Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Έκτοτε ακολούθησε η ανακήρυξη ενός μεγάλου αριθμού παγκόσμιων ημερών για θέματα περιβάλλοντος, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κλπ. Σήμερα γιορτάζονται ανά την υφήλιο περί τις εκατόν ενενήντα τέσσερις (194) παγκόσμιες ημέρες. Κάποιες ημερομηνίες έχουν διπλή ή και πολλαπλή αναφορά, δηλαδή έχουν ανακηρυχθεί ως Παγκόσμιες ημέρες για δυο ή περισσότερα θέματα ευαισθητοποίησης, όπως π.χ. η 21η Μαρτίου που γιορτάζεται ως Παγκόσμια ημέρα Δασοπονίας, Ποίησης, κατά του Ρατσισμού αλλά και Ύπνου.
Το έτος 2003, η 11η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως Παγκόσμια Ημέρα Βουνού.
Σκοπός της καθιέρωσης της ημέρας του βουνού ήταν να αναδειχθεί ο ρόλος και η σημασία των βουνών στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων και παράλληλα να αφυπνιστεί και ευαισθητοποιηθεί η διεθνής κοινότητα για τη διατήρησή τους. Περίπου το 1/10 του πληθυσμού του πλανήτη ζει και δραστηριοποιείται στα βουνά, τα οποία καλύπτουν περίπου το 20% του χερσαίου τμήματος της γης.
Η χώρα μας έχει περί τα εκατόν σαράντα δύο (142) βουνά, με υψηλότερο τον Όλυμπο, ενώ από αυτά τα 39 ορεινά συγκροτήματα έχουν υψόμετρο μεγαλύτερο από 2.000 μέτρα.
Η Περιφέρεια Θεσσαλίας έχει στη διοικητική της επικράτεια, περί τα 14 βουνά. Μερικά από αυτά, όπως ο Όλυμπος, τα Άγραφα ανήκουν διοικητικά σε διαφορετικές όμορες με τη Θεσσαλία περιφέρειες. Ο Όλυμπος εκτός από το ψηλότερο βουνό της χώρας μας, είναι και ο πρώτος (μαζί με τον Παρνασσό) ανακηρυγμένος εθνικός δρυμός (Ν 996/71) της χώρας, από το 1938.
Τα βουνά της Θεσσαλίας έχουν το καθένα τη δική του μεγαλύτερη ή μικρότερη ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά αλλά και πλούσιους θρύλους. Το έντονο ορεινό ανάγλυφό τους, με τις βουνοκορφές, τα φαράγγια της, τα ποτάμια, τις πηγές και την ποικίλη χλωρίδα και πανίδα στηρίζει μια πλούσια βιοποικιλότητα από σπάνια και ενδημικά είδη που πρέπει να προστατευτούν και να αναδειχθούν ως φυσικός εθνικός πλούτος.
Όλη αυτή η πλούσια βιοποικιλότητα των ορεινών δασικών οικοσυστήματων, κρίνεται αναγκαίο να αξιοποιηθεί και προβληθεί με την ανάπτυξη υποδομών κατάλληλων για οικοτουρισμό με παράλληλη προώθηση της έρευνας, ανάπτυξη προγραμμάτων περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των νέων μας και οικολογική ευαισθητοποίηση, μέσω ενημέρωσης και κατάρτισης, των δασόβιων και παραδασόβιων κατοίκων των ορεινών μας όγκων πολλά από τα οποία ανήκουν σε κάποια κατηγορία προστατευόμενων περιοχών.
Ίσως είναι ώριμο πλέον να δημιουργηθούν Φορείς, στη δομή του προβλέπει η πιο πρόσφατη νομοθεσία (νόμοι 1650/86 και 2742/99) για προστατευόμενες περιοχές, με αντικείμενο διαχείρισης τους ορεινούς όγκους της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Η καλή και εποικοδομητική συνεργασία μεταξύ αυτών φορέων με τις συναρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες (δασικές κ.α.) και φορείς, με την τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού, με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, συλλόγους και κινήσεις ευαισθητοποιημένων περιβαλλοντικά πολιτών, η αξιοποίηση του ντόπιου επιστημονικού, ακαδημαϊκού και ερευνητικού ανθρώπινου δυναμικού, έχοντας εξασφαλισμένη την απαραίτητη στήριξη από το νέο και ενισχυμένο θεσμικά, από το σχέδιο Καλλικράτης, σχήμα της Περιφέρειας μπορεί να δώσει την απαραίτητη δυναμική και αποτελεσματικότητα στην οικοτουριστική ανάπτυξη των βουνών της Περιφέρειάς μας.
Η όλη προσπάθεια πρέπει να αποβλέπει στην προστασία, ανάδειξη, προβολή και γνωστοποίηση της φυσικής ορεινής μας κληρονομιάς και την αξιοποίησή της με κατάλληλες υποδομές σε οικοτουριστικό προορισμό με εθνικό και διεθνές ενδιαφέρον. Με άλλα λόγια πρέπει να διατηρήσουμε τους φυσικούς ορεινούς μας θησαυρούς, και να τους προβάλουμε ως πόλο έλξης οικοτουριστών (δηλαδή ποιοτικών τουριστών με ανάλογες απαιτήσεις) καθόλη τη διάρκεια του έτους με την δημιουργία κατάλληλων υποδομών. Είναι κάτι που το οφείλουμε όλοι μας, καθένας από το μετερίζι του, στην πλούσια φυσική μας κληρονομιά, στην περιοχή μας.
Δρ. Γεώργιος Σπ. Ευθυμίου,
Καθ. Εφαρμογών Τ.Ε.Ι. Λάρισας
Τμήμα Δασοπονίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.