"Τα θέλω της Γερμανίας που χρωστάει ακόμη…" άρθρο του Γιάννη Μάγκου ^Κύριο

Εδώ και αρκετό καιρό η Ελλάδα είναι στο στόχαστρο πολλών. Κατασυκοφαντείται και χλευάζεται από πολλούς. Προσβάλουν τους πολίτες της και την ιστορία της, ενώ ακούγονται και κραυγές για να πουλήσουμε τα νησιά μας. Οι τελευταίοι βέβαια αν είναι μάγκες να γνωρίζουν ότι υπάρχει και το μολών λαβέ!!!. Αυτοί που δεν γνωρίζουν τη φυλή μας, αυτοί που νομίζουν ότι είναι υπεράνω όλων. Αυτοί που αν τώρα ζουν ελεύθεροι  το οφείλουν στους Έλληνες!!! Και κάποιοι άλλοι που μας χρωστούν από τον πόλεμο πολλά δισεκατομμύρια, έρχονται τώρα να μας επιβάλουν τα δικά τους θέλω. Δεν είμαστε ούτε τεμπέληδες, ούτε διεφθαρμένοι όπως μας θέλουν «οι φίλοι μας» οι Ευρωπαίοι. Ναι φταίμε κι εμείς. Γιατί είχαμε το μέλι στα χέρια μας και δεν το αφήσαμε να πάει χαμένο. Ήμασταν ένας φτωχός λαός που βγήκε από κάποιους πολέμους με μεγάλη δυστυχία. Περάσαμε δικτατορίες και ξαφνικά βρεθήκαμε στην αφθονία. Πιστέψαμε σε κάποιους άχρηστους πολιτικάντιδες, στα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα. Όμως σε καμιά περίπτωση ο Έλληνας δεν έχασε το φιλότιμο. Αυτή τη λέξη που δεν υπάρχει σε άλλο λεξιλόγια κανενός λαού. Αυτό το φιλότιμο όμως που δεν έχουν οι σημερινοί μας πολιτικοί. Που δεν έχουν την ικανότητα να σηκώσουν το ανάστημα στους Μερκοζί και συνεχίζουν να τρώνε τη μία σφαλιάρα μετά την άλλη και να χορεύουν στο ρυθμό της Γερμανίας. Μιας  Μεταπολεμικά,  Γερμανίας η οποία δεν ξεπλήρωσε όλα τα χρέη της, και το γερμανικό οικονομικό θαύμα μετά τον Πόλεμο, οφείλεται στη μη αποπληρωμή των χρεών της χώρας  μετά από δύο Παγκοσμίους πολέμους.

Μετά το 1945, για να διασφαλίσει μια γρήγορη ανάταξη της οικονομίας της Δυτικής Γερμανίας, νέου συμμάχου τους έναντι των Σοβιετικών, οι ΗΠΑ επέβαλαν στα κράτη που επωφελούνταν από το Σχέδιο Μάρσαλ να μην ζητήσουν αμέσως τις οφειλές των Γερμανών. Κατά συνέπεια, το 1953, οι συμφωνίες του Λονδίνου προέβλεπαν να εξοφληθούν τα χρέη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου- περίπου το 100% του γερμανικού ΑΕΠ, το 1938, χωρίς να υπολογίζονται οι αποζημιώσεις, για τις οποίες δεν δόθηκαν νούμερα- μόνο μετά την ενδεχόμενη επανένωση των δύο Γερμανιών.

Παραδόξως, δεν έγινε αναφορά στο ζήτημα αυτό, κατά τις διαπραγματεύσεις που κατέληξαν στην επανένωση της Γερμανίας, από καμιά άλλη χώρα πλην της Ελλάδος»,
Ο δε Χέλμουτ Κολ είχε πει, αυτοπροσώπως, ότι αν χρειαζόταν οι πιστωτές του 1945 να απαιτήσουν τα οφειλόμενα τους, η χώρα του θα χρεοκοπούσε. Συνεπώς, η Γερμανία δεν πλήρωσε.

Η ειρωνεία της ιστορίας είναι, ότι από μια αντιστροφή των δεδομένων, η Γερμανία ξαναβρίσκεται απέναντι στους Ευρωπαίους εταίρους της στην κατάσταση στην οποία βρίσκονταν οι τελευταίοι, μετά το πέρας του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου: μια χώρα πιστωτής που θα πρέπει να επιλέξει κατά πόσο θα απαιτήσει να την ξεπληρώσουν ή όχι, όπως σημειώνει και ο Γερμανός καθηγητής και ιστορικός Άλμπρεχτ Ριτσλ.

Κι όμως σήμερα η Μέρκελ θέλει να επιβάλει ακόμα και πότε η Ελλάδα θα κάνει εκλογές!!!

Στην σημερινή Ε.Ε που υποτίθεται ότι έγινε για την «Ευρώπη των Λαών», αλλά απ ότι φαίνεται  φτιάχτηκε για να κυβερνούν τα ισχυρά μέλη απέναντι στους  πιο αδύναμους.
Και βέβαια απέναντι από τους Γερμανούς υπάρχουν ακόμα φωνές που αντιστέκονται και αυτοί δεν είναι όμως οι Έλληνες πολιτικοί, αλλά ο Ελληνικός λαός και κάποιοι φιλέλληνες αλλά και εσχάτως ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος ξεσπάθωσε κατά  των Γερμανών, των Ολλανδών και των Φιλανδών που συμπεριφέρονται όχι ως εταίροι, αλλά ως στυγνοί δανειστές που θέλουν να ρίξουν την Ελλάδα στο καναβάτσο.

Γιάννης Μάγκος