Αθανάσιος Οικονόμου: Τελευταίος αποχαιρετισμός στον πρώην Δήμαρχο Αργιθέας Χρήστο Καναβό Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Πάνδημα κηδεύτηκε την περασμένη Δευτέρα στο Ανθηρό ο πρώην Δήμαρχος
Χρήστος Καναβός.
Ο πρώην Δήμαρχος Αχελώου Αθανάσιος Μ. Οικονόμου στον τελευταίο του αποχαιρετισμό προς τον φίλο και συνεργάτη του, είπε:
"Είναι μεγάλη η λύπη και μεγάλη η φόρτιση των στιγμών. Προπέμπουμε σήμερα στην αιωνιότητα έναν αγνό συμπατριώτη, έναν αυθεντικό Αργιθεάτη. Έναν διαχρονικό αγωνιστή για την υπόθεση της Αργιθέας.
Θα αποφύγω τον υπερφίαλο λόγο και τα τετριμμένα. Δεν τα ήθελε ποτέ αυτά ο Χρήστος. Γιατί υπήρξε πάντα σεμνός και ταπεινός, λιτός, δωρικός.
Υπήρξε άνθρωπος της προσφοράς και είχε έναν έμφυτο αλτρουισμό και αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Αναφέρω μόνο δύο απλά παραδείγματα:
Στα χρόνια της θητείας του, ως Δήμαρχος Αργιθέας, το χειμώνα και όταν ο Τύμπανος ήταν χιονισμένος, ο Χρήστος από το πρωί μέχρι το βράδυ ανεβοκατέβαινε με το αυτοκίνητό του μέχρι χαμηλά στη Δρακότρυπα για να βοηθήσει τους οδηγούς που είχαν ανάγκη.
Με ένα μέτρο χιόνι έφτανε σε απομακρυσμένους οικισμούς και σπίτια, για να βοηθήσει αποκλεισμένους δημότες.
Αγάπησε πολύ την Αργιθέα.Η Αργιθέα έγινε τρόπος ζωής για τον ίδιο.
Επί δεκαετίες αγωνίστηκε για την ανάδειξη των προβλημάτων της, για να υπάρξουν λύσεις, για να αμβλυνθούν αντίξοες καταστάσεις. Αυτή του η αγάπη δεν απέβλεπε σε κάτι το προσωπικό, δεν υπέκρυπτε σκοπιμότητες. Ήταν άδολη και αγνή, και τόσο μεγάλη σαν τα ψηλά βουνά του τόπου μας.
Στον δημόσιο βίο υπήρξε πάντα παρών. Στους συλλόγους, στην αυτοδιοίκηση, σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε διεκδίκηση. Και αυτή του η συμμετοχή στον δημόσιο βίο χαρακτηριζόταν από μια σπάνια αρετή: Την ανιδιοτέλεια. Γιατί ο Χρήστος ήξερε μόνο να δίνει.
Μας συνέδεαν μακροχρόνιοι δεσμοί φιλίας και κοινοί αγώνες.Ένα διαρκές ταξίδι.
Συμπορευτήκαμε, προσπαθήσαμε και παλέψαμε για κοινούς στόχους.
Είχαμε στενή συνεγασία όταν εκείνος ήταν Δήμαρχος Αργιθέας και εγώ Δήμαρχος Αχελώου. Συνεργαστήκαμε πιο στενά όταν έγινε ο ενιαίος Δήμος Αργιθέας.
Εκείνος στη θέση του Δημάρχου, εγώ στη θέση του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου για τέσσερα χρόνια. Ήταν μια θητεία μέσα σε δύσκολες συγκυρίες.
Ο Δήμος βρισκόταν στα πρώτα του βήματα και οι οικονομικές καταστάσεις ήταν αντίξοες.
Ο Χρήστος, ως Δήμαρχος, πορεύτηκε με συνέπεια, με τιμιότητα, με αξιοπρέπεια.
Νομίζω ότι το όνομά του ήταν συνώνυμο της μετριοπάθειας, της συναίνεσης και της καταλλαγής. Δεν τον άγγιξε ποτέ η αλαζονεία της καρέκλας. Πολλές φορές , όταν συνταξιδεύαμε, μου έλεγε: " Αδερφέ, μη δίνεις σημασία. Όλα είναι πρόσκαιρα."
Παρέμεινε απλός, προσιτός, ανεξίκακος.Στάθηκε δίπλα στους δημότες και σε κάθε πρόβλημά τους.
Υπήρξε υπόδειγμα συμπεριφοράς προς τους πολιτικούς του αντιπάλους. Η μετριοπάθειά του, η ηρεμία του, η παντελής έλλειψη εμπάθειας, πρόδιδαν μια ξεχω-ριστή ευγένεια ψυχής, μια βαθιά ανθρωπιά.
Χρήστο, συνάδελφε, συναγωνιστή, αγαπημένε μου φίλε, αδερφέ....
Θα λείψεις σε όλους μας, θα λείψεις στην Αργιθέα.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Καλό ταξίδι......"
Αθανάσιος Οικονόμου