Μπάμπης Παπαδόπουλος: «Κάθε φωνή ενάντια στη λήθη, είναι ένα χαστούκι στην κυβερνητική απάθεια»

Η ασφαλής απάντηση μετά από έξι χρόνια συνεχούς διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και 14 χρόνια συνολικά κατά την τελευταία 20ετία, είναι «κάθε φέτος και χειρότερα, κάθε πέρσι και καλύτερα». Η εξήγηση αυτής της εξέλιξης οφείλεται στην αποκλειστική απασχόληση των κυβερνώντων με επικοινωνιακές στρατηγικές παρά με την άμβλυνση όλων εκείνων των παθογενειών ενός κράτους-μπάχαλο που δημιουργεί επαναλαμβανόμενα εγκλήματα, σαν αυτό των Τεμπών.

Τελευταία πράξη σ’ ένα τέτοιο έργο πολιτικής εξαπάτησης είναι η προσπάθεια αποθάρρυνσης της συμμετοχής των πολιτών στο συλλαλητήριο για τα Τέμπη. Δυστυχώς, πρόθυμα γρανάζια αυτής της μηχανής δεν παρέλειψαν να γίνουν κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι του νομού μας που μέσα από θλιβερά κείμενα:

-Καταγγέλλεται η «εργαλειοποίηση της τραγωδίας» και η «χειραγώγηση και ποδηγέτηση της κοινής γνώμης» όταν την ίδια ώρα οι καταγγέλλοντες δίνουν σύνθημα στα κομματικά μέλη για αποχή από τη διαμαρτυρία. Ο πολιτικός αμοραλισμός σε πλήρη άνθιση (προσωπικά αναμενόμενο)!

-Μιλούν για «ενορχηστρωτές», για «σκευωρία», για «διασυρμό», για «λάσπη στον ανεμιστήρα», για «ερωτική σχέση των άκρων, κομμάτων και αποκομμάτων, κατά της κυβέρνησης», για «πολιτικοδικαστικό πραξικόπημα» εκείνοι που ήταν οι βασικοί μέτοχοι του «βρώμικου ‘89» και του μνημειώδους πολιτικού υβριδίου της εποχής που έσυρε στο σκαμνί τον Ανδρέα Παπανδρέου, ο οποίος αθωώθηκε πανηγυρικά και σ’ ένα χρόνο επανεκλέχθηκε πρωθυπουργός!

-Εφευρίσκεται και επινοείται «γκαιμπελική τακτική», «λασπολογία, τερατώδη ψέματα, συνωμοσιολογία, αμφισβήτηση της δικαιοσύνης, τοξικότητα, ύβρεις, λαϊκισμός» με στόχο τη διάχυση της πόλωσης, τη διασπορά φόβου, και διχόνοιας, τον αποπροσανατολισμό και την εξαπάτηση απ’ την αλήθεια που οι πάντες γνωρίζουν: κανένα κόμμα, κανένα χρώμα και καμιά φωνή, πλην των χαροκαμένων οικογενειών, δεν βρίσκεται πίσω απ’ όσες δράσεις γίνονται για το έγκλημα των Τεμπών. Και στην Καρδίτσα έχουμε, τόσο κοντά μας, δυο τέτοιες οικογένειες.

Ως συμπολίτες καλούμαστε απ’ τους συγγενείς των θυμάτων να σταθούμε δίπλα τους, ψυχή τε και σώματι, ενώνοντας τις φωνές μας για να τιμήσουμε τη μνήμη των θυμάτων και να απαιτήσουμε δικαιοσύνη. Η προσέλευση για τους πολίτες είναι προαιρετική και ακηδεμόνευτη. Κάθε φωνή που σηκώνεται ενάντια στη λήθη είναι ένα χαστούκι στην κυβερνητική απάθεια. Η διαμαρτυρία δεν είναι κομματική· είναι κοινωνική. Διαβατήριο συμμετοχής δεν είναι η κομματική ταυτότητα αλλά η επιθυμία δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας.

Η προσέλευση όμως για τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους του νομού μας, (οι οποίοι, ελέω εκλογικού νόμου, είναι όλοι κυβερνητικοί) είναι υποχρεωτική καθώς αυτό είναι το πρωτογενές τους χρέος: να βρίσκονται κοντά και δίπλα στους πολίτες. Αυτό δεν γίνεται μόνο χορεύοντας την «Καραγκούνα» σε συνεστιάσεις, πανηγύρια, καρναβαλικές ή άλλες εκδηλώσεις. Κοντά στους πολίτες δεν είναι μόνο παριστάμενοι σε εθνικές επετείους, τσουγκρίζοντας αυγά το Πάσχα ή στέλνοντας ευχετήρια μηνύματα στις ονομαστικές γιορτές. Κοντά και δίπλα στους πολίτες βρίσκονται πρωτίστως όταν συμπάσχουν και ενισχύουν τα δίκαια αιτήματά τους.

Και το αίτημα στο έγκλημα των Τεμπών είναι παλλαϊκό. Είναι ομόθυμη κραυγή:

-απαίτησης για ακέραιη Αλήθεια, καμία Συγκάλυψη, Δικαιοσύνη

-αλλά και απαίτησης για την εξάλειψη όλων εκείνων των κρατικών παθογενειών που προκάλεσαν την τραγωδία και οι οποίες αντί να αμβλυνθούν, την τελευταία διετία εντάθηκαν.

Μπάμπης Παπαδόπουλος