Ασ. Σκόνδρα: Δικαιώματα στην Αγρότισσα και στην Γυναίκα που δηλώνει "Οικιακά" Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Ειδικό βάρος στην αγρότισσα αλλά και στις γυναίκες που δηλώνουν ως επάγγελμα «οικιακά» έδωσε η Βουλευτής Καρδίτσας κ. Ασημίνα Σκόνδρα στην ομιλία της στη Βουλή για την άσκηση αυτοτελούς επαγγελματικής δραστηριότητας.
Το σχεδίου νόμου κατέθεσε το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας για την εφαρμογή της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στην αυτεπάγγελτη εργασία.
Σημεία της ομιλίας της αναφέρονται παρακάτω:
"Οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού, αυτό λένε οι ποιητές. Εγώ θα προσθέσω ότι είναι και το μισό του πληθυσμού.
Κατʼ επέκταση, η εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών, είναι προϋπόθεση για μία κοινωνία, που θέλει να αποκαλείται δίκαιη και ισότιμη, και εν τέλει δημοκρατική.
Για τον λόγο αυτό, η διαδικασία ενσωμάτωσης της κοινοτικής οδηγίας στο εθνικό μας δίκαιο, θεωρώ ότι μας βρίσκει όλους σύμφωνους. Είναι πολύ ενθαρρυντικό, ότι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο παίρνονται πρωτοβουλίες για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στην απασχόληση και ιδιαίτερα στην αυτοαπασχόληση, εξαλείφοντας κάθε μορφής διάκρισης μεταξύ των δύο φύλων.
Εξίσου σημαντικές είναι όμως και οι ρυθμίσεις που εξασφαλίζουν ουσιαστικά σε κάθε γυναίκα να συνδυάσει την επαγγελματική πρόοδο και την μητρότητα. Πρόκειται πράγματι για ένα μεγάλο βήμα στο κομμάτι της αυτοαπασχόλησης, που στην πατρίδα μας δεν ήταν νομοθετικά κατοχυρωμένο.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στη χώρα μας έχουμε μεγάλο ποσοστό από αγρότισσες. Μέχρι πρότινος στερούνταν κάθε εργασιακού δικαιώματος ή αυτά ήταν υποτυπώδη. Οι αγρότισσες, παρ όλη τη μεγάλη προσφορά τους, μέσα σε συνθήκες πολύ δύσκολες απέχουν πολύ από δικαιώματα που θα έπρεπε ως εργαζόμενες να απολαμβάνουν. Είναι αναγκαίο σε αυτόν τον κλάδο να βελτιωθούν πάρα πολλά ακόμα.
Η ουσία του ζητήματος δεν βρίσκεται όμως αποκλειστικά στις - όντως πολύ σημαντικές - ρυθμίσεις που ενσωματώνονται πλέον στην εθνική μας νομοθεσία.
Θεωρώ πως η ουσία βρίσκεται, στο κατά πόσο εφαρμόζονται στη ζωή και ανά τον κόσμο οι πολιτικές εκείνες, που πραγματικά εξαλείφουν τις διακρίσεις και την ανισότητα μεταξύ των δύο φύλων, είτε στην εργασία, είτε ως αυτοαπασχολούμενοι, είτε ως βοηθοί στις οικογενειακές επιχειρήσεις, είτε ακόμη στις υπόλοιπες εκφάνσεις της ζωής.
Οφείλουμε δυστυχώς να ομολογήσουμε, ότι σε διεθνές επίπεδο η κατάσταση είναι απογοητευτική, αφού εξακολουθούν να υπάρχουν χώρες, στις οποίες οι γυναίκες υφίστανται αφόρητη καταπίεση και στερούνται τα πιο θεμελιώδη ατομικά, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Στην Ευρώπη και την πατρίδα μας, ακραία φαινόμενα δεν παρατηρούνται. Η Ευρωπαϊκή ήπειρος όμως εμπλέκεται ως αποδέκτης, σε μία άλλη παράμετρο, του ιδίου προβλήματος. Αναφέρομαι στον ανησυχητικά υψηλό αριθμό γυναικών, που διακινούνται παρανόμως από αδίστακτα κυκλώματα σωματεμπορίας, και τις εμπορεύονται ως αντικείμενα σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Εδώ λοιπόν, οφείλουμε να δούμε το πρόβλημα κατάματα, και σε συνεργασία με τους διεθνείς οργανισμούς και τις διωκτικές αρχές, να δρομολογήσουμε την αποτελεσματική καταπολέμηση τους.
Στο νομικό σκέλος, διαπιστώνουμε γρήγορα, ότι η Ελλάδα έχει ανταποκριθεί με επιτυχία στην ενσωμάτωση οδηγιών και συμβάσεων που αφορούν την ισότητα των δύο φύλων.
Επίσης έχουμε θεσπίσει πληθώρα εθνικών νομοθετικών μέτρων για την άρση των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών. Θυμίζω επιγραμματικά, την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, όπου κατοχυρώθηκε στο άρθρο 116, η λήψη θετικών μέτρων, για την προώθηση της ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Πολύ ουσιαστικές παρεμβάσεις κυρίες και κύριοι, υπήρξαν και με νομοθετικές πρωτοβουλίες της Κυβέρνησης Καραμανλή.
Αναφέρω χαρακτηριστικά την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, με τον νόμο 3500 του 2006 και τον νόμο 3304 του 2005, περί ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών στο χώρο εργασίας.
Το κράτος δικαίου μεριμνά για την άρση των ανισοτήτων, τουλάχιστον σε νομοθετικό επίπεδο. Αν όμως θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές, πρέπει να ομολογήσουμε, ότι στην καθημερινότητα, αρκετές ανισότητες παραμένουν αναλλοίωτες. Η κρίση των τελευταίων ετών δε, τις έχει μεγιστοποιήσει.
Η πολυνομία δημιουργεί αδυναμία, στο κράτος να εξασφαλίσει και να ελέγξει την εφαρμογή των νόμων.
Η ανεργία χτυπάει πάντοτε πιο σκληρά τις γυναίκες, και η κρίση που βιώνουμε ενισχύει αυτό το φαινόμενο.
Πολλές φορές το φύλο, είναι η αιτία να μην προσλαμβάνονται άνεργες, λόγω του ότι ως γυναίκες έχουν αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις. Η ηλικία και η εμφάνιση δε, είναι πολλές φορές ουσιαστικό κριτήριο επιλογής από τους εργοδότες.
Οι παγιωμένες αντιλήψεις και εσφαλμένες νοοτροπίες, εξακολουθούν να έχουν βαθιά τις ρίζες τους. Και ο ρεαλισμός επιβάλλει να παραδεχτούμε, ότι οι πολιτικές επηρεάζονται από αυτές, με αποτέλεσμα να καταστρατηγούν την ισότητα και να αναγάγουν ακόμα και την μητρότητα σε εμπόδιο. Εδώ έρχεται να καλύψει ένα μεγάλο κενό η εν λόγω ρύθμιση του άρθρου 6 της σύμβασης, που προβλέπει το επίδομα μητρότητας και το δικαίωμα της προσωρινής διακοπής του επαγγέλματος των αυτοαπασχολούμενων γυναικών για χρονικό διάστημα τουλάχιστον 14 εβδομάδων. Και το θεωρώ πολύ κρίσιμο, να βρεθεί τρόπος αυτό το διάστημα αν είναι δυνατόν να μεγαλώσει περισσότερο.
Κυρίες και κύριοι Συνάδελφοι, τα στοιχεία περί ισότητας των δύο φύλων παγκοσμίως μαρτυρούν, ότι το εισόδημα των γυναικών υπολείπεται σε μεγάλο βαθμό έναντι των εισοδημάτων των ανδρών. Στις χώρες της Μέσης Ανατολής και της βορείου Αφρικής αντιστοιχεί μόλις στο 30%. Στη Λατινική Αμερική και τη νότια Ασία στο 40%, ενώ στις χώρες ανατολικής Ευρώπης αντιστοιχεί στο 60% του αντίστοιχου αντρικού εισοδήματος. Οι αμοιβές των γυναικών στην οικονομία της Ε.Ε. υπολείπονται κατά σχεδόν 20%, των αποδοχών των ανδρών. Αυτό έχει ως συνέπεια τη μειωμένη συγκέντρωση πλούτου και επιρροής στα χέρια των γυναικών.
Γνωρίζουμε, ότι η κρίση πλήττει πάντοτε περισσότερο τις αδύναμες ομάδες του πληθυσμού, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται οι γυναίκες.
Επίσης, όλες οι μελέτες αναδεικνύουν, ότι η ενίσχυση της ισότητας και η ενδυνάμωση του ρόλου των γυναικών κοινωνικά και εργασιακά, μπορεί να βοηθήσει στην επίτευξη διαφόρων άλλων στόχων, όπως την μείωση της φτώχειας, την βελτίωση της υγείας στις οικογένειες, την εξασφάλιση καλύτερης παιδείας και προστασία του περιβάλλοντος.
Το παραπάνω στοιχείο έχει στην περίπτωση της πατρίδας μας και μία άλλη διάσταση. Αναφέρομαι στο τεράστιο πρόβλημα του δημογραφικού. Θεωρώ δεδομένο, ότι για να καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τον επερχόμενο εφιάλτη του δημογραφικού αδιεξόδου, οφείλουμε να ενδυναμώσουμε το ρόλο της γυναίκας σε όλες τις πτυχές και διαστάσεις της κοινωνικής και εργασιακής ζωής. Αν θέλουμε όμως να μιλάμε για ισότητα, πρέπει άμεσα να εξετάσουμε την απασχόληση των γυναικών στο σπίτι και όταν βοηθούν ανασφάλιστες στις οικογενειακές επιχειρήσεις.
Επάγγελμα: Οικιακά, γράφουν πολλές γυναίκες. Είναι αυτές οι γυναίκες αυτοαπασχολούμενες;
Πρέπει να τους αναγνωριστούν δικαιώματα;
Η προσφορά τους δεν είναι κοινωνική και εθνική;
Αυτά είναι μερικά μόνο ζητήματα που επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από την ισότητα των δύο φύλων.
Σε κάθε περίπτωση, μπορούμε να συμπεράνουμε, ότι η διάκριση κατά των γυναικών καλά κρατεί. Πολύ εντονότερα στον υπό ανάπτυξη κόσμο, αλλά επίσης και στον ανεπτυγμένο.
Η αλήθεια είναι, ότι και σήμερα ακόμη, οι γυναίκες δεν συμμετέχουν ισότιμα στην κοινωνική, πολιτική και επαγγελματική ζωή του τόπου.
Είναι πολύ βασικό κατά τη γνώμη μου, να υπάρχουν γυναίκες ισόρροπα, στα κέντρα όπου παίρνονται αποφάσεις, χαράσσονται γραμμές και πολιτικές. Εδώ ακόμα υστερούμε και θεωρώ ότι πρέπει και οι ίδιες οι γυναίκες να αναγνωρίσουμε τις ευθύνες μας.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν εξάλλου τόσο οι περασμένες εθνικές εκλογές, όπου μόλις 20% των εδρών καταλήφθηκαν από γυναίκες όσο και οι δημοτικές, όπου μόλις το 3% εκλέχθηκε σε θέση Δημάρχου.
Εντελώς απογοητευτικό είναι το γεγονός ότι και στις 13 περιφέρειες της Ελλάδος έχουμε 13 άνδρες περιφερειάρχες.
Τα ποσοστά γυναικών, που μετέχουν σε τομείς συνδικαλιστικούς, διοικητικά συμβούλια, διευθυντικές θέσεις και άλλες θέσεις ευθύνης ή εξουσίας, παραμένουν εξαιρετικά χαμηλά.
Η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών, στην κοινωνική και οικονομική ζωή, αποτελεί προαπαιτούμενο της ευημερίας της κοινωνίας και της οικογένειας. Η εθνική οικονομία πρώτη έχει να κερδίσει τα μέγιστα, όταν αξιοποιείται και συμμετέχει στη παραγωγή, όλο το ανθρώπινο δυναμικό της. Όταν τα ταλέντα ανδρών και γυναικών ξεδιπλώνονται και ανθούν, ο κόσμος προοδεύει. Όταν κατακτήσουμε λοιπόν την ισότητα των δύο φύλων, θα μπορούμε να πούμε ότι οι γυναίκες είναι το μισό του ουρανού αλλά και το μισό της γης."