"Μάης ηρώων και ποιητών" άρθρο του Στέλιου Παππά ^Κύριο

Μια εντοιχισμένη πλάκα στη συμβολή των οδών Λυδίας και Τσάφου γράφει. “Από εδώ ξεκίνησε ο Άρης Βελουχιώτης”. Μια άλλη κοντά στην πλατεία της πόλης “Εδώ σκοτώθηκαν έξη παλικάρια,  έτος 1944, πολεμώντας για την λευτεριά της πατρίδας”. Γεμάτη η πόλη από τέτοιες γωνιές. Στα προσφυγικά ανάγλυφα ακόμα τα σημάδια απ' τις σφαίρες των αγγλικών μυδραλιοβόλων.

Και στην καρδιά της πόλης το Σκοπευτήριο.  

Διακόσια παλικάρια, 1η του Μάη 1944 πιασμένα χέρι-χέρι στον Τσάμικο της Λευτεριάς. Αυτοί  που αγάπησαν την ζωή, περνάνε χορεύοντας στην Αθανασία.

Ο Σολομός σε προηγούμενους καιρούς έγραψε. “Μάγεμα η φύσις κι όνειρο στην ομορφιά και χάρι...”  και “..... όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει.”

Μα Σικελιανός απάντησε πως ένας άλλος στοίχος πρέπει. “Η Ελλάδα σέρνει το χορό ψιλά  με τους αντάρτες”

Οι φασίστες πίστεψαν πως τους εκτέλεσαν. Όταν όμως εσύ διαβάτη αν περπατήσεις τους δρόμους και τα σοκάκια της Καισαριανής την 1η του Μάη. Όταν η ανοιξιάτικη φορεσιά της μάνας γης θα σε τυλίγει. Θα ακούσεις τον αντίλαλο σ' όλη την πόλη. Όνομα επώνυμο “ΠΑΡΟΝ”. Όνομα επώνυμο “ΠΑΡΟΝ”. Διακόσιοι........ “ΟΛΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ”.

Μέρες του Μάη, ο νους και στην Θεσσαλονίκη τρέχει, έτος 1936.

Πάνω από 12 οι νεκροί στις μεγαλειώδεις απεργίες και διαδηλώσεις των εργατών.

“Μέρα Μαϊού μου μίσεψες, μέρα Μαϊού σε χάνω.” έγραψε ο Ρίτσος.

Ο ελληνικός φασισμός κτύπησε. Από τότε ο λαός μας γνώρισε  δικτατορίες πολέμους και πραξικοπήματα. Γνώρισε  το αποκρουστικό πρόσωπο του ναζισμού και του φασισμού, αυτό που σήμερα στις μέρες των μνημονίων, ξανά επωάστηκε ως “αυγό του φιδιού”.

Όμως πάνω απ' όλα και πρώτα απ' όλα η 1η του Μάη στο Σικάγο 1886.  Δεν είναι μια ήμερα μέσα στο χρόνο. Δεν είναι απλά ο συμβολισμός μιας ακόμα θυσίας των αγωνιζόμενων εργατών. Είναι ο συμβολισμός ενότητας και αλληλεγγύης της παγκόσμιας εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων  στον πλανήτη. Ο συμβολισμός της ασίγαστης  πάλης των τάξεων μέχρι την οριστική κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
“Οκτώ ώρες δουλεία, οκτώ ώρες ανάπαυση, οκτώ ώρες ύπνο”.

Τραγούδια και εμβατήρια γράφτηκαν σ' αυτή την υπεραιώνια  διαδρομή για να κρατήσουν ζωντανή την φλόγα αυτής της βαθύτερης προσμονής για την πανανθρώπινη απελευθέρωση.

“Εμπρός της γης οι κολασμένοι της πείνας σκλάβοι εμπρός, εμπρός....”

Φτάνουν πια της σκλαβιάς τα χρόνια ........

Στον αγώνα ενωμένοι κι ας μην λείψει κανείς  ω!! να 'τη μας προσμένει στον κόσμο η διεθνής”.

Όνειρα που διαψεύστηκαν, δικαιώματα που κατακτήθηκαν, δικαιωμένες και αδικαίωτες θυσίες  κατατέθηκαν στο βωμό της ελπίδας, γιατί πρέπει να παραμένει ζωντανή.  

Μάης 2012, Ελλάδα. Η ιστορία μας βγάζει την γλώσσα. Εκατόν είκοσι έξη χρόνια μετά το Μάη του Σικάγου αντικρίζουμε την δική μας ιστορία πρόσωπο με πρόσωπο, την συνείδηση μας πρόσωπο με πρόσωπο. Τι θα απαντήσεις στις πολιτικές αυτοκτονίες; Πως να αντικρίσεις την απορία στα μάτια των παιδιών; Πως να αντέξεις την απόγνωση της νέας γενιάς μπροστά στα συντρίμμια των ονείρων τους;

Τα νταούλια και τα βιολιά έχουν αρχίσει. Τα τραγούδια έχουν αρχίσει. Όλοι μαζί πιασμένοι χέρι με χέρι, ώμο με ώμο. Αυτός ο χορός τσάμικος ή κοτσαρής, θρακιώτικος ή καλαματιανός, μπάλος ή πεντοζάλη να ακουστεί στα πέρατα της Ευρώπης, στα πέρατα του κόσμου. Είναι ο χορός της τιμής και της αξιοπρέπειας, είναι ο χορός του δίκιου και της δημοκρατίας.

Αυτός ο χορός είναι ο δικός μας χορός.
Αυτός ο Μάης είναι ο δικός μας Μάης.

Στέλιος Παππάς

*Ο Στέλιος Παππάς είναι πρ. πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΝ και είναι ομιλητής στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α – ΕΝΩΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (Πέμπτη, 8.30μμ, Κεντρική Πλατεία)