Οι Αγροτικοί Γυναικείοι Συνεταιρισμοί οδηγούνται σε διάλυση ^Κύριο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επίκαιρης ερώτησης:

«Ως γνωστόν, το γυναικείο συνεταιριστικό κίνημα, από τα μέσα της δεκαετίας του ’80, οπότε και άρχισαν να ιδρύονται οι πρώτοι συνεταιρισμοί, γνώρισε τρομακτική ανάπτυξη τη δεκαετία του ’90, με την μεγάλη διάδοση των εννοιών αγροτουρισμός, τοπικά προϊόντα, ήπια ανάπτυξη,  και έφτασε στις αρχές του 21ου πρώτου αιώνα να αριθμεί περίπου 90 συνεταιρισμούς σε όλη τη χώρα, ενώ σήμερα υπολογίζεται ότι ανέρχονται σε περισσότερους από 120. Η περιφέρεια Θεσσαλίας καταλαμβάνει την πρώτη θέση σε συνεταιρισμούς (19), με τρεις από αυτούς να δραστηριοποιούνται στον Νομό Καρδίτσας (γυναικείοι αγροτουριστικοί συνεταιρισμοί Λίμνης Πλαστήρα, Σοφάδων και Ιτάμου).

Μία σειρά από λόγους συντέλεσαν σε αυτήν την ανάπτυξη. Η κόπωση και η απόγνωση των κατοίκων της υπαίθρου από ένα συγκεκριμένο μοντέλο αγροτικής ανάπτυξης που έχει πια δείξει τα όρια του, η ανάγκη χειραφέτησης και κοινωνικής καταξίωσης των γυναικών, αλλά και η ανάγκη ενίσχυσης του οικογενειακού εισοδήματος, σε συνδυασμό με την κρατική και πολιτική στήριξη που γνώριζαν οι συνεταιρισμοί από τα πρώτα τους βήματα, καθώς και την δραστηριότητα των ΟΤΑ και των αναπτυξιακών εταιριών που διαχειρίζονταν τις ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες (π.χ. προγράμματα LEADER), και – κυρίως – η συγκράτηση του γυναικείου πληθυσμού στον τόπο καταγωγής του, ανέδειξαν τους γυναικείους συνεταιρισμούς στους κυριότερους φορείς παραγωγής και διαχείρισης τοπικών προϊόντων.

Έως τον Μάιο 2010, όλοι οι επαγγελματίες και παραγωγοί προϊόντων που δραστηριοποιούνταν σε Δημοτικά Διαμερίσματα, ασφαλίζονταν στον Οργανισμό Γεωργικών Ασφαλίσεων. Σε αυτήν την κατηγορία επαγγελματιών εντάσσονται και οι γυναικείοι αγροτικοί συνεταιρισμοί. Με τον ν. 3846/2010, όμως, καταργείται το δικαίωμα αυτών των επαγγελματιών να ασφαλίζονται στον ΟΓΑ, και ορίζεται ότι πλέον υπάγονται στον Ο.Α.Ε.Ε..

Αν αναλογιστούμε ότι το κόστος ενός έτους ασφάλισης στον ΟΓΑ αναλογεί σε εισφορές για δύο μόνο μήνες ασφάλισης στον ΟΑΕΕ, είναι προφανές ότι οι γυναίκες-μέλη των συνεταιρισμών θα υποχρεωθούν να διαλύσουν τους συνεταιρισμούς, γιατί το κόστος διατήρησης που προκύπτει ξεπερνά τις δυνατότητές τους. Τα έσοδά τους από τις δραστηριότητες των αγροτικών συνεταιρισμών απλώς συμπληρώνουν το οικογενειακό εισόδημα και επομένως οι γυναίκες που συμμετέχουν στους συνεταιρισμούς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταποκριθούν σε αυτήν την υποχρέωση.

Δεδομένης της ευαισθησίας της Κυβέρνησης για την ύπαιθρο και συγκεκριμένα για την προσπάθεια ένταξης της γυναίκας στην διαδικασία παραγωγής, ερωτάται ο κύριος Υπουργός:

Προτίθεται η Κυβέρνηση να επανεξετάσει το άρθρο 25 του ν. 3846/2010, εξαιρώντας τους γυναικείους αγροτικούς συνεταιρισμούς από το μέτρο;»