Κ. Τσιάρας: "Αλλαγή πολιτικής ή αλλαγή εικόνας;"
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Παρά την γενική ευφορία που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες, παρατηρούμε μια αντικατάσταση της πολιτικής από την επικοινωνιακή πολιτική. Μια αλλαγή των ονομάτων, η οποία παρουσιάζεται ως αλλαγή πολιτικής. Όμως, «αρχή σοφίας, ονομάτων επίσκεψις»...
Μιλάμε για το τέλος του μνημονίου, για την μη συνέχιση του—ενώ είναι εμφανές πως οτιδήποτε προκύψει από τις διαπραγματεύσεις, είτε θα λέγεται πρόγραμμα-γέφυρα είτε όπως αλλιώς, θα είναι ουσιαστικά μια συνέχιση του προγράμματος στο οποίο η χώρα μας είχε δεσμευτεί. Μιλάμε για παύση κάθε συνομιλίας με την τρόικα—ενώ συνεχίζουμε, και καλώς πράττουμε, να συνδιαλεγόμαστε με τους εταίρους που την συναποτελούν, δηλαδή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Μέρα με τη μέρα, καθίσταται εμφανές ότι απλώς θα αλλάξουμε το όνομα της τρόικας με κάποιαν άλλη ονομασία για το ίδιο ακριβώς όργανο—και τα ελλαδικά πλήθη θα παραμένουν ενθουσιασμένα με την σκληρή διαπραγμάτευση... Μιλάμε για σκληρή διαπραγμάτευση, ενώ συμβαίνει στην Ευρώπη αυτό που θα συνέβαινε και με κάθε άλλη ελληνική κυβέρνηση. Δηλαδή, η εύλογη άρνηση των εταίρων να επανασχεδιάσουν εκ του μηδενός ένα πρόγραμμα που έχει εδώ και καιρό συμφωνηθεί, και οδεύει προς την ολοκλήρωσή του. Και η απαίτηση να τηρήσει με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο η Ελλάδα τα συμφωνηθέντα…
Αυτό που παρατηρούμε είναι το εξής. Ότι αφού δεν έχουμε… άρτο, έχουμε θεάματα… Αφού δεν μπορούν να γίνουν πραγματικές αλλαγές πολιτικής, αρκούμαστε στην αλλαγή της εικόνας. Θεωρούμε τα πουκάμισα έξω από τα παντελόνια άσκηση πολιτικής, και ευφραινόμαστε με την αλλαγή των λέξεων. Όμως, με τα θεάματα δεν επανακτάται η ευημερία του ελληνικού λαού…
Ακραίο παράδειγμα των παραπάνω είναι η στάση των οικονομικών στελεχών της κυβέρνησης του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., που έχουν ως αρμοδιότητα τα δημόσια έσοδα. Είναι οι ίδιοι, που ως αντιπολίτευση νομιμοποιούσαν ως πολιτική πρακτική το κίνημα «δεν πληρώνω», με την προτροπή να μην αποπληρώνουν οι πολίτες τους φόρους τους και τις οφειλές τους στο ελληνικό Δημόσιο, «γιατί είναι άδικες». Σήμερα, όμως, που οι ίδιοι έχουν, πλέον, στα χέρια τους την καυτή πατάτα των δημοσίων εσόδων, καλούν τους ίδιους ακριβώς πολίτες, τους οποίους είχαν προτρέψει να μην πληρώνουν, να καταβάλουν πλήρεις τους φόρους τους... Υπενθυμίζουμε: τους φόρους που είχε θέσει η προηγούμενη κυβέρνηση! Διότι ξαφνικά σήμερα κάτι τέτοιο είναι «πατριωτικό καθήκον», ενώ μέχρι χθες ήταν ντροπή—και άρνηση και αντίσταση.
Αυτή η ριζική μεταμόρφωση δεν είναι καν «άρτος και θεάματα». Είναι κατάφωρη κοροϊδία του πολίτη, υποτίμηση της νοημοσύνης του. Ελπίζουμε τα πράγματα να αλλάξουν άρδην προς το καλύτερο. Όμως, το ότι το ελπίζουμε δεν σημαίνει και ότι το προβλέπουμε... Τα δείγματα που έχουμε μπροστά μας είναι εντελώς αναντίστοιχα με την γενική επικοινωνιακή ευφορίας που επικρατεί—εντός Ελλάδος. Το κακό όμως με αυτού του είδους την επικοινωνιακή χαρά, είναι ότι εξατμίζεται εύκολα και γρήγορα—και μετά αποκαλύπτεται η οργή που σιγόκαιγε από κάτω...
Κώστας Τσιάρας
Βουλευτής Ν. Καρδίτσας - Νέα Δημοκρατία