Κ. Τσιάρας: "Ναυάγιο του Eurogroup για ακόμα μια φορά"
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Αυτό που έγινε στην Ρίγα της Λετονίας δεν ήταν ένα ακόμη επεισόδιο σε μια εξελισσόμενη κατάσταση. Πλέον, δεν μπορούμε απλώς να πούμε ότι σπαταλιέται πολύτιμος χρόνος. Διότι ο χρόνος έχει ήδη τελειώσει: πλέον βλέπουμε μπροστά μας τα βράχια, και οδεύουμε ολοταχώς προς αυτά...
Υπενθυμίζουμε την κατάσταση: το Eurogroup της 24ης Απριλίου ήταν, υποτίθεται, η τελευταία προθεσμία γα λύση και συνεννόηση με τους εταίρους μας στην Ευρώπη. Αντί της λύσης, η διάλυση. Αντί της συμφωνίας, ο μηδενικός κοινός τόπος. Αντί της συνεννόησης, τα ανακοινωθέντα του υπουργείου Οικονομικών ότι ο κ. Βαρουφάκης έχει καλύτερα πράγματα να κάνει από το να συμμετέχει σε βαρετά δείπνα με τους ομολόγους του (που, φυσικά, είναι προέκταση της διαδικασίας και κατ' ουσίαν μέρος της).
Δεν είναι απλώς η έλλειψη κοινού βηματισμού ή εξεύρεσης κοινού τόπου που μας προβληματίζει. Είναι μια ολόκληρη στάση και νοοτροπία των εκπροσώπων της ελληνικής κυβέρνησης, από την οποία φαίνεται ότι η ρήξη γι' αυτούς δεν είναι κάτι κατ' ανάγκην και πάση θυσία απευκταίο, αλλά ενδεχομένως μια... σαγηνευτική προοπτική ανεξαρτησίας ή κάτι τέτοιο. Αν συμβεί, σίγουρα θα την ονομάσουν «προοπτική αξιοπρέπειας» και τα συναφή. Τώρα, το πώς συνιστά αξιοπρέπεια το να διαφωνείς με έναν δανεισμό εξαιρετικά χαμηλών επιτοκίων υπό κάποιους όρους δημοσιονομικής προσαρμογής προκειμένου να επιλέξεις ενδεχόμενα ασύμφορου δανεισμού από αλλού με υπέρογκο επιτόκιο, το οποίο φυσικά θα βαρύνει τις επόμενες γενεές, είναι άξιο απορίας. Θυμίζει την «υπερήφανη εξωτερική πολιτική» του Ανδρέα Παπανδρέου την ώρα που υπέγραφε ταπεινωτικές συμφωνίες. Είναι οι βάσεις που φεύγουν, ενώ μένουν όσο ποτέ άλλοτε, τότε, στην πραγματικά πρώτη φορά Αριστερά. Όμως, όπως γνωρίζουμε, η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο ως φάρσα. Ακόμα και αν πρόκειται για την πρόσφατη μόλις ιστορία...
Ο χρόνος δεν τελειώνει απλώς. Ο χρόνος έχει τελειώσει ήδη. Εμείς παίζουμε στις «καθυστερήσεις», και στα ενδεχόμενα που έχουμε μπροστά μας, η μόνη μας ελπίδα είναι να διαλέξουμε το λιγότερο κακό. Και ο μεγαλύτερός μας φόβος είναι ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα οι κυβερνώντες να μην έχουν την ίδια προτίμηση...
Κώστας Τσιάρας
Βουλευτής Ν. Καρδίτσας - Νέα Δημοκρατία