Χρ. Κατσαβριά: Το βαμβάκι μπορεί να ξαναγίνει "χρυσός": Με σύγχρονη στρατηγική παραγωγής και συνεργατική λειτουργία

Στο Νομό Καρδίτσας καταλαμβάνει πάνω από το 40% της συνολικά αρδευόμενης έκτασης. Εξασφαλίζει βασική απασχόληση και γεωργικό εισόδημα σε πολλές αγροτικές αλλά και αστικές οικογένειες παρέχοντας εργασία στα διάφορα στάδια της παραγωγικής και μεταποιητικής βιομηχανίας του βαμβακιού, όπως διακίνηση, εμπόριο, βαμβακοβιομηχανία, σπορελαιουργία. Επιπλέον, σε σχέση με άλλες περιοχές της Ελλάδας, συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό εκκοκκιστηρίων (οκτώ εκκοκκιστήρια και πλέον). Σπουδαία κρίνεται λοιπόν η σημασία της για την ελληνική οικονομία δεδομένου ότι οι συνολικές ετήσιες εισροές από την καλλιέργεια βαμβακιού είναι περίπου 1 δις (επιδοτήσεις, προγράμματα, εξαγωγές κτλ) ενώ κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης είχε λάβει την 5^η θέση σε αξία εξαγωγών, (μεγαλύτερες των 400 εκ. ευρώ).

Ωστόσο, οκλάδος αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα που παραμένουν άλυτα εδώ και δεκαετίες λόγω της έλλειψης στρατηγικής από τις προηγούμενες κυβερνήσεις αλλά και της αδυναμίας των βαμβακοπαραγωγών να προσαρμοστούν στιςσυνθήκες της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, που απαιτούν συνεργασία και συλλογικότητα. Η κακή εμπειρία των βαμβακοπαραγωγών από τους παλιούς συνεταιρισμούς, τους έχει κρατήσει πιστούς σε μεθόδους αντίθετες με τα σύγχρονα συλλογικά σχήματα παραγωγής, τα οποία προσφέρουν μείωση του κόστους και βελτίωση της ποιότητας. Από το 1993 έχει παρατηρηθεί υποβάθμιση της ποιότητας του βαμβακιού, με άμεση συνέπεια τη σταθερή υποχώρηση της τιμής του σε σύγκριση με άλλες αναβαθμισμένες χώρες του εξωτερικού. Μέχρι σήμερα ουδέποτε υπήρξε εθνική πολιτική υποστήριξης της ποιότητας του προϊόντος από την πολιτεία και το καθεστώς ενισχύσεων δεν έδινε κίνητρα για τη βελτίωσή της.

Κατά τη φετινή χρονιά, σε όλες τις παραπάνω δυσκολίες προστίθενται οι συνεχείς βροχοπτώσεις των τελευταίων εβδομάδων, κυρίως στη Θεσσαλία αλλά και σε όλη τη Χώρα, με αποτέλεσμα τη χαμηλή παραγωγή, και την υποβαθμισμένη ποιότητα, στοιχεία τα οποία οδηγούν αναπόφευκτα σε ζημιές για τους καλλιεργητές, και σε έντονο προβληματισμό για τη συνέχιση αυτής της καλλιέργειας. Επιπλέον αρνητική επιρροή άσκησε η κακή οργάνωση του κλάδου και ηχαμηλή τιμή σταδιεθνή Χρηματιστήρια.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, καλείται τώρα να διαχειριστεί αποτελεσματικά και να επιλύσει όλα τα συσσωρευμένα επί δεκαετίες προαναφερόμενα προβλήματα, που δημιούργησαν οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων, και να   χαράξει μια νέα στρατηγική. Ο θυμός των βαμβακοκαλλιεργητών είναι απολύτως δικαιολογημένος και ασφαλώς οι ίδιοι γνωρίζουν ότι οι στρεβλώσεις και τα προβλήματα έχουν ως αιτία τις πολιτικές που ασκήθηκαν μέχρι σήμερα.

Η απόλυτη προτεραιότητα και οι στόχοι της κυβέρνησής μας για την εκ νέου ανάδειξη του ελληνικού βαμβακιού, είναι η ποιότητα, η μείωση του κόστους παραγωγής, η υιοθέτηση φιλοπεριβαλλοντικών μεθόδων καλλιέργειας καθώς και η εξυγίανση του συστήματος εμπορίας του. Προς αυτή την κατεύθυνση, έχουν γίνει μια σειρά ενέργειες από το αρμόδιο Υπουργείο σε συνεργασία με φορείς, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα και σύντομα θα ενεργοποιηθεί μια ομάδα εργασίας ώστε μέσα από έναν ευρύ διάλογο να προταθούν υλοποιήσιμες μέθοδοι, προκειμένου να ανακτηθεί η αξία και η ποιότητα του παραγόμενου βαμβακιού. Παράλληλα, η κυβέρνηση επεξεργάζεται εναλλακτικές προτάσεις στον αγροτικό τομέα ώστε να εξευρεθούν νέες πηγές χρηματοδότησης, από κοινοτικά και εθνικά προγράμματα, να επιτευχθεί η προστασία του αγροτικού εισοδήματος και να προωθηθεί η έγκαιρη εκταμίευση των επιδοτήσεων.

Εν κατακλείδι, ο ΣΥΡΙΖΑ, αναγνωρίζει την συμβολή της βαμβακοκαλλιέργειας στην περιφερειακή ανάπτυξη κάθε περιοχής της Ελλάδας. Φυσικά της Καρδίτας και της Θεσσαλίας, όπου η παραγωγή και καλλιέργεια του βαμβακιού αποτελεί μία από τις κύριες πηγές παραγωγής και εισοδήματος. Η κυβερνητική πολιτική στοχεύει στη διαμόρφωση μιας νέας Εθνικής Στρατηγικής για την Αγροτική Ανάπτυξη που θα θέσει τις βάσεις για την επανένταξή της καλλιέργειας του βαμβακιούσε υψηλό επίπεδο στην κλίμακα της παγκόσμιας αγοράς.

H δημιουργία συλλογικών σχημάτων παραγωγής, αποτελεί αναμφίβολα, εκείνη τη δραστική λύση η οποία θα επιτρέψει τη μείωση του κόστους παραγωγής και την αύξηση του εισοδήματος των βαμβακοκαλλιεργητών. Παράλληλα, θα οδηγήσει σε βιώσιμες εκμεταλλεύσεις και θα διευκολύνει την παροχή τεχνικής υποστήριξης, εκπαίδευσης καθώς και την πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες και την τυποποίηση.

Με την υιοθέτηση των παραπάνω μέτρων και πολιτικών,το βαμβάκι θαξαναγίνει και πάλι «χρυσός». Θα γίνει ανταγωνιστικό προϊόν και σταδιακά θα αυξηθούν οι προοπτικές ανάκαμψής του τόσο στις τοπικές όσο και στις διεθνείς αγορές.

Χρυσούλα Κατσαβριά - Σιωροπούλου

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ν. Καρδίτσας