"H Αργιθέα στο απόσπασμα…" άρθρο του Κ. Αγόρη ^Κύριο

Τόσο η νυν ηγεσία (Χρήστου Καναβού – Θανάση Οικονόμου) του Δήμου Αργιθέας, όσο και αυτές των πρώην Καποδιστριακών Δήμων της περιοχής, φέρουν βαρύτατες ευθύνες για τη σημερινή οδυνηρή –για τους πολίτες- κατάσταση! Είχαν την ευκαιρία, σε εποχές ευμάρειας, να θωρακίσουν και να ενδυναμώσουν την Αργιθέα, αλλά δεν την άδραξαν. Είχαν την υποχρέωση να δημιουργήσουν το αύριο, αλλά δεν την τήρησαν. Είχαν ευθύνες απέναντι στις τοπικές κοινωνίες, αλλά τις απέφευγαν. Και μάλιστα επιμελώς!

Σήμερα, εν μέσω Κρίσης, τα χωριά μας μένουν χωρίς υπηρεσίες, οι γέροντες χωρίς γιατρούς, τα παιδιά χωρίς σχολεία… Και το χειρότερο; Οι συγχωριανοί μας μένουν χωρίς ελπίδα και ο τόπος των πατεράδων μας χωρίς προοπτική! Ουδέποτε –στα τελευταία δύο χρόνια- έγινε προσπάθεια να «εμψυχωθεί» ο πολίτης, να κατευθυνθεί ο νέος προς δρόμους δημιουργικούς, να βρεθεί μια διέξοδος για να δυναμώσει ο τόπος μέσα από την ενεργοποίηση της κοινωνίας… Για ποιο λόγο, άλλωστε; Η μίζερη αυτή κατάσταση και βολεύει και ταιριάζει στους «από δυο χωριά... άρχοντες» της περιοχής. Αν και η Αργιθέα έχει δυνάμεις και δυνατότητες ιδιαίτερες, πολίτες δραστήριους που επιθυμούν να προσφέρουν από κάθε μετερίζι και συγκριτικά πλεονεκτήματα αξιοζήλευτα, το «βούλιαγμα» φαίνεται πως είναι οριστικό. Τα λιγοστά θετικά βήματα που έγιναν παλιότερα αλλά και τώρα, δεν είναι ικανά να μας συγκρατήσουν.

Κι όμως, οι… Αργιθεατο – πατέρες προτιμούν να τηρούν την ίδια πολιτικά ανεπαρκή στάση. Μόνα τους όπλα ο πολιτικός σκοταδισμός, το δασκαλίστικο κούνημα του δαχτύλου στις Λαϊκές Συνελεύσεις των πολιτών, ο διασυρμός διαφορετικών φωνών, το μίσος προς τους Συλλόγους και οι γυροβολιές στα καφενεία. Αλλά και κει, δεν περισσεύει τίποτα άλλο πέρα από απέχθεια ή στην καλύτερη ένα ειρωνικό χτύπημα στην πλάτη.   

Η στάση των ανθρώπων που διοικούν την Αργιθέα, προδίδει την κατάρρευση ενός συστήματος, που οι ίδιοι εξέθρεψαν στο πέρασμα των χρόνων. Αποκαλύπτει την έλλειψη ψυχραιμίας και φανερώνει παράλληλα την τύχη που του επιφυλάσσουν οι Αργιθεάτες. Η οριστική συντριβή είναι κοντά.

Βέβαιο είναι ότι οι δυσκολίες μας συσπειρώνουν. Ότι η αλληλεγγύη σήμερα κρίνεται αναγκαία όσο ποτέ. Ακόμη πιο βέβαιο, όμως, είναι ότι όλων αυτών θα προηγηθεί το μεγάλο ξεκαθάρισμα. Και ως πολίτες, που θέλουν την Αργιθέα ζωντανή, προχωρούμε με πάθος και σεβασμό, χωρίς να κάνουμε διαχωρισμούς σε συμπολιτευόμενους και αντιπολιτευόμενους.

Ας πάρουν, λοιπόν, από τώρα το μήνυμα οι ενδιαφερόμενοι, ότι για εμάς έχουν προτεραιότητα τα Βραγκιανά, το Ανθηρό, τα Πετρίλια, το Αργύρι, το Καταφύλλι, ο Μάραθος και κάθε άλλο χωριό της περιοχής. Προτεραιότητα έχουν οι παππούδες, οι μπαρμπάδες και τα ξαδέρφια μας που κατοικούν μόνιμα εκεί. Η άνευ λόγου –αυγουστιάτικη- κήρυξη πολέμου από το τοπικό «κατεστημένο» προς τη νέα γενιά, που αγωνιά και δρα μέσω των Συλλόγων, δεν μας πτοεί. Κρατείστε εσείς, κύριοι, τον πανικό και την καταστροφολογία, την ώρα που εμείς κρατάμε το φως και την ελπίδα.

Κωνσταντίνος Θεοχάρη Αγόρης
Πρόεδρος Πανελληνίου Συνδέσμου Βραγκιανιτών Καρδίτσας
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.