Μπάμπης Παπαδόπουλος: «Το τραγικό παραμύθι μιας επιτυχημένης αποτυχίας: από τα σκιάχτρα στα κουρέλια» ^Κύριο

Ο Πρόεδρος της Εθνικής Σκιάχτρα Α.Ε., ένας κύριος με βλέμμα που θύμιζε αγκιστρωμένο ψάρι, είχε ένα μοναδικό ταλέντο: έβρισκε απειλές εκεί που οι άλλοι έβλεπαν απλώς περιστέρια. «Κοιτάξτε!», διαλαλούσε στους πολίτες, «ένα περιστέρι! Ή μήπως είναι … ένας κατάσκοπος της αντιπολίτευσης;».

Κάθε πρωί, οι εργαζόμενοι της Εθνικής Σκιάχτρα Α.Ε. είχαν μόνο μία έγνοια: πως θα στήσουν κάθε φορά κι ένα καινούριο σκιάχτρο:

-παραπροχθές, ήταν η «Απειλή της προδομένης ελπίδας και των ανεκπλήρωτων προσδοκιών», ένας τρόμος κουρελιασμένων συνθημάτων και υποσχέσεων.

-προχθές ήταν η «Απειλή της Οικονομικής Κρίσης και της Πανδημίας», ένας Μπαμπούλας με άδεια πορτοφόλια και κλειστά μαγαζιά.

-Χθες ήταν η «Απειλή της Παρακολούθησης», ένα αόρατο σκιάχτρο με κρυφά μικρόφωνα για υποκλοπές.

-Σήμερα είναι η «Απειλή του διλήμματος «εγώ ή το χάος», ένα Φόβητρο με μια λερωμένη κάπα εξουσίας, που προσπαθεί να κρύψει την σαπίλα.

-Και όταν ο Πρόεδρος ένιωθε να χάνει τον έλεγχο, εμφάνιζε και την «Απειλή της Σταθερότητας», ένα σκιάχτρο που τρέφεται απ’ τον πανικό και την ανασφάλεια των πολιτών

-Αύριο κάποιο άλλο Φάντασμα θα γίνει ο νέος Φόβος, ντυμένος με απόκοσμα σεντόνια κι αλυσίδες.

Κάθε φορά λοιπόν που ένα καινούριο σκιάχτρο εμφανιζόταν, οι πολίτες, τρομοκρατημένοι, ξεχνούσαν τα πραγματικά προβλήματα: τις ουρές στα νοσοκομεία, τις αυξήσεις στα σουπερμάρκετ, τους απλήρωτους λογαριασμούς ρεύματος, την φτώχεια που εξαπλώνεται, την ακμάζουσα υποκρισία και αλαζονεία πολιτικών, την θεριεύουσα ανεργία, το ηλεκτρονικό συσσίτιο (ΕΕΕ, πρώην ΚΕΑ), το έλλειμμα δικαιοσύνης και την υπερίσχυση της αδικίας, την αβεβαιότητα για το μέλλον. Και έτσι, η κυβέρνηση συνέχιζε το "γκουβέρνο", σαν να είχε ένα μαγικό ραβδί που της έλυνε όλα τα προβλήματα.

Ήρθε όμως η ώρα εκείνη που ένα μικρό κοριτσάκι ρώτησε τον Πρόεδρο της Εθνικής Σκιάχτρα Α.Ε.: «Κύριε, γιατί φοβάστε τόσο πολύ τα περιστέρια;». Ο Πρόεδρος, ιδρωμένος, γούρλωσε τα μάτια και δεν ήξερε τι να απαντήσει σ αυτή την απλοϊκή ερώτηση. Η σπασμένη του φωνή και το παγωμένο του χαμόγελο μαρτυρούσαν τις σκέψεις του: «το κοριτσάκι ανακάλυψε το μυστικό». Εκείνη τη στιγμή, από ένα κουφάρι τρένου, άρχισε ν' ακούγεται ένας εκκωφαντικός ήχος. Μέσα απ’ τα σπασμένα παράθυρα και τα λιωμένα σίδερα ακούστηκαν δυνατές τραγουδιστές φωνές, σαν χορωδία αγγέλων που τραγουδούσαν: «Η αλήθεια είναι εδώ! Η αλήθεια είναι εδώ!».

Και τότε, συνέβη το απίστευτο. Οι πολίτες άρχισαν, επιτέλους, να βλέπουν τα σκιάχτρα στην πραγματική τους μορφή: άχυρα και κουρέλια. Και η Εθνική Σκιάχτρα Α.Ε. έκλεισε, αφήνοντας πίσω της μόνο ένα άδειο δόλωμα.

Το παραμύθι όμως δεν τελειώνει εδώ. Το ευτυχισμένο τέλος του εξαρτάται πλέον από όλους εμάς που επιτέλους είδαμε.

Τώρα οφείλουμε να «χτίσουμε» ένα καινούριο παραμύθι για τα παιδιά μας απαλλαγμένο από σκιάχτρα και δράκους. Να σηκώσουμε τη φωνή μας για να το απαιτήσουμε. Να βγούμε μπροστά για να το διεκδικήσουμε. Αυτό είναι το χρέος και η παρακαταθήκη μας: να ασχοληθούμε με τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας στην οποία θα κυβερνάει η αλήθεια και η δικαιοσύνη!

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
πρώην Δήμαρχος Σοφάδων