Αργ. Χαλάτση: "Η οργή να μετατραπεί σε πάλη για εναλλακτική πολιτική λύση" Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Οι κινητοποιήσεις στις πλατείες είναι μια μορφή έκφρασης αγανάκτησης, δυσαρέσκειας λαϊκών ανθρώπων, νεολαίας, που ως τώρα, οι περισσότεροι, δε συμμετείχαν σε κινητοποιήσεις.
Αντιδρούν μ' αυτή τη μορφή, κάτω από τις οξύτατες συνέπειες στη ζωή της λαϊκής οικογένειας λόγω της ανελέητης καθολικής επίθεσης που δέχεται από την κυρίαρχη πολιτική, και καλώς κινητοποιούνται. Μια πολιτική, στην οποία, ανεξάρτητα από το βαθμό συνειδητοποίησης των πραγματικών αιτιών εφαρμογής της από τους συμμετέχοντες στις κινητοποιήσεις, εκφράζουν μ' αυτή τη δράση μια μορφή αντίθεσης.
Το ΚΚΕ από την αρχή πήρε την εξής θέση: Σήμερα ένα μεγάλο μέρος του λαού έχει ανάγκη να εκδηλώσει την οργή, την αγανάκτηση και το θυμό του. Σημασία έχει αυτή η αγανάκτηση και οργή να μετατραπεί σε συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις. Και, μάλιστα, σήμερα δεν μπορεί να μιλάμε για επιμέρους πολιτικές θέσεις, σήμερα μιλάμε για εναλλακτική πολιτική λύση.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει ο εργαζόμενος ότι οι κινητοποιήσεις στις πλατείες αρκούν για να τον απαλλάξουν από τα παλιά και νέα δεινά που του φόρτωσαν, δίχως κίνημα που να ξεκινάει και να ριζώνει στα εργοστάσια και στους κλάδους, σε κάθε τόπο δουλειάς, στο χωράφι και στο μικρομάγαζο, ενάντια στην τάξη των κεφαλαιοκρατών. Όταν δεν είναι ισχυρό το κίνημα στους τόπους δουλειάς, οι όποιες κινητοποιήσεις δεν έχουν γερά πόδια.
Είναι αυταπάτη να πιστεύει ο εργαζόμενος ότι το αστικό πολιτικό σύστημα μπορεί να λειτουργήσει υπέρ του λαού. Το αστικό πολιτικό σύστημα δε διορθώνεται, μόνο ανατρέπεται.
Είναι αυταπάτη να προβάλλει ο εργαζόμενος το αίτημα απαλλαγής από το μνημόνιο, δίχως να το συνοδεύει με το αίτημα για αποδέσμευση από την ΕΕ και ανατροπή του κράτους των μονοπωλίων στην Ελλάδα.
Είναι αυταπάτη και επικίνδυνα συντηρητικό, να πιστεύει ο εργαζόμενος ότι οι λαϊκές κινητοποιήσεις πρέπει να είναι μακριά από όλα τα κόμματα ή και εναντίον όλων. Ένα κίνημα που βάζει στο ίδιο τσουβάλι τους φίλους και τους εχθρούς του, ευνοεί τους εχθρούς του! Ένα τέτοιο κίνημα είναι καταδικασμένο να αυτοχειριαστεί. Ας αναρωτηθούν οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι που υποστηρίζουν μια τέτοια θέση: όλα τα κόμματα λένε τα ίδια; Έχουν κάθε δικαίωμα να διαφωνούν με τις πολιτικές των κομμάτων και του ΚΚΕ. Όμως τα κόμματα εκφράζουν συγκεκριμένες τάξεις και κοινωνικές ομάδες και στρώματα. Τα κόμματα έχουν αντικειμενική βάση, είτε μου αρέσει ένα κόμμα, είτε δε μου αρέσει. Ο λαός έχει και κόμματα, έχει και ανένταχτους, έχει και ανθρώπους οι οποίοι αυτή τη στιγμή μπορεί να μη συγκινούνται από κανένα κόμμα, έχει κάθε ποικιλία. Πώς θα χωριστεί ο λαός; Σε αυτούς που είναι με τα κόμματα και σε ακομμάτιστους; Αυτή είναι η διαίρεση της ελληνικής κοινωνίας; 'Η ανάμεσα στους εργαζόμενους που υποφέρουν και στην κυρίαρχη πολιτική και στην εργοδοσία;
Αυτοί που είναι τώρα στις πλατείες, πάρα πολλοί ψήφισαν συγκεκριμένα κόμματα και αισθάνονται προδομένοι γιατί πίστεψαν σε κόμματα τα οποία τους διέψευσαν. Επομένως, είναι άνθρωποι πολιτικοποιημένοι.
Είναι υποκριτικό-και το ΚΚΕ δεν το κάνει αυτό- κάποιος που ανήκει σε ένα κόμμα να αφήσει την κομματική του ταυτότητα ή την πολιτική του ταυτότητα ή την ιδεολογική του άποψη και να βαφτιστεί ακομμάτιστος. Τι θα πει ακομμάτιστος όταν είσαι στέλεχος ή γραμματέας ενός κόμματος; Δηλαδή και το ΚΚΕ να στείλει ανθρώπους πολύ κομματικούς και να εμφανίζονται ως ακομμάτιστοι και να κάνουν κομματική δουλειά (όπως κάνουν κάποιοι «αριστερούληδες» στην πλατεία της Καρδίτσας). Το κίνημα αυτό αυτοϋπονομεύεται από αυτούς που το πρωί ανήκουν σε ένα κόμμα και είναι και στελέχη ενός κόμματος ή μιας ομάδας Ή συνδικαλιστικής παράταξης και το απόγευμα πάνε και κάνουν τους ακομμάτιστους και διευθύνουν τους υπόλοιπους. Γιατί κάποιοι διευθύνουν εκεί... Προβάλλουν ταινίες, κρεμούν πανό με πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο, εμφανίζονται στα τοπικά κανάλια σαν εκπρόσωποι, αλήθεια ποιων;
Οι κομμουνιστές δεν πετούν την κομματική τους ταυτότητα. Μιλούν με τον κόσμο και με αυτούς που απορρίπτουν τις θέσεις του ΚΚΕ, χωρίς φερετζέ!
Όσο για τα ΜΜΕ αυτό που κατά κόρον προβάλλεται για τις συγκεκριμένες κινητοποιήσεις είναι η μορφή και ο τρόπος οργάνωσης. Δεν υπάρχει, λένε, καμιά οργανωμένη δύναμη πίσω απ' αυτές, υπάρχει «αυτοοργάνωση», γίνονται από τα μπλογκς και το ίντερνετ, είναι «αυθόρμητες» και γι' αυτό «αυθεντικές». Τα αστικά επιτελεία, προβάλλοντας αυτήν τη δράση ως «γνήσιο κίνημα», καλλιεργούν την αντιπαράθεση με το οργανωμένο λαϊκό - ταξικό κίνημα. Και το κάνουν αυτό γιατί ξέρουν ότι η μεγάλη πλειοψηφία όσων συμμετέχουν στις πλατείες δεν έχουν εμπειρία από εργατικούς - κοινωνικούς αγώνες. Είναι, όμως, λαϊκά στρώματα που δείχνουν τάσεις χειραφέτησης από την κυρίαρχη πολιτική, αποφασίζουν να κινητοποιηθούν, ενώ μέχρι τώρα αντιμετώπιζαν με ανοχή την επιδείνωση του βιοτικού τους επιπέδου απ' αυτήν την πολιτική. Ξέρουν ότι αυτοί οι λαϊκοί άνθρωποι, οι νέοι, μπορεί κάτω από προϋποθέσεις να συναντηθούν, να αποκτήσουν δεσμούς με το λαϊκό κίνημα, με το οποίο τους καλλιεργούν αντιπαράθεση. Και σε μια πορεία να συναντηθούν με το ταξικό κίνημα και το ΚΚΕ. Ξέρουν ακόμα καλά ότι τα συνθήματα της απειθαρχίας και της ανυπακοής δημιούργησαν προϋποθέσεις για λαϊκή αυτενέργεια και κινητοποίηση. Γι' αυτό η αστική τάξη και τα επιτελεία της παρεμβαίνουν προληπτικά, προσπαθώντας να υπερτονίσουν στις λαϊκές συνειδήσεις τις δεδομένες διαφορές ανάμεσα στην οργανωμένη ταξική πάλη, από τη μια, και τα «ακομμάτιστα» και «αυθόρμητα» ξεσπάσματα, από την άλλη. Για να δημιουργούν συνθήκες χειραγώγησης, εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης σε ανώδυνες για το σύστημα επιλογές. Ένας αγώνας με τέτοιο περιεχόμενο εύκολα ενσωματώνεται, γεγονός που συντελεί στο να απογοητεύεται η πλειοψηφία όσων τώρα κάνουν τα πρώτα τους βήματα στους δρόμους.
Όλα τα παραπάνω πρέπει να προβληματίσουν στο πώς δε θα τους εγκλωβίσουν στο αστικό πολιτικό σύστημα αυτοί που έγιναν δήθεν φίλοι τους, όπως τα διάφορα αστικά επιτελεία.
Το ΚΚΕ πιστεύει ότι με τους λαϊκούς ανθρώπους που κινητοποιούνται μ' αυτές τις μορφές μπορεί και πρέπει να συναντηθεί. Και συναντιέται! Το ΚΚΕ και το ταξικό κίνημα προσεγγίζουν τις κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη με διάθεση ενιαίας συσπείρωσης και πάλης, με στόχευση τον πραγματικό αντίπαλο των εργαζομένων και του λαού, ο οποίος είναι ταξικός και πολιτικός.
Το ΚΚΕ χρόνια τώρα λέει ότι ο λαός πρέπει να πάρει την υπόθεση της πάλης για την ανατροπή αυτής της πολιτικής στα χέρια του. Να οργανωθεί στο δικό του κίνημα, που διεκδικώντας την ικανοποίηση όλων των λαϊκών αναγκών έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την πολιτική των αστικών κυβερνήσεων, την εξουσία των μονοπωλίων. Στην κατεύθυνση αυτή ήταν όλη η προηγούμενη δράση του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, του μετωπικού σχήματος ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΜΑΣ – ΟΓΕ.
Σε ένα τέτοιο κίνημα πάντα θα υπάρχει λαϊκή πρωτοβουλία, αυτενέργεια, θα συνδυάζει το συνειδητό με το αυθόρμητο.
Μόνο έτσι Η ΟΡΓΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΕΙ ΣΕ ΠΑΛΗ ΓΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΥΣΗ!
Αργυρώ Χαλάτση
Μέλος Ν.Ε. Καρδίτσας του Κ.Κ.Ε.