Η Τ.Ε. Καρδίτσας ΚΚΕ για την εκδήλωση στο Παυσίλυπο με θέμα την πολιτική προστασία Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που οργάνωσε η ΤΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ, την Τρίτη 28 Ιούνη στο πεζόδρομο του 3ου δημοτικού σχολείου στο Παυσίλυπο, με παρουσία εκπροσώπων της τοπικής διοίκησης και φορέων και με θέμα: «Οι Θέσεις του ΚΚΕ για την Πολιτική Προστασία στον αντίποδα της «πράσινης» καπιταλιστικής ανάπτυξης» με κεντρικό ομιλητή τον Αντώνη Ραλλάτο μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΕ, υπεύθυνο του τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ.
Την εκδήλωση άνοιξε από μέρους της ΤΕ ο Έκτορας Γάζος μέλος της ΕΠ Θεσσαλίας του ΚΚΕ, τονίζοντας την αναγκαιότητα συμπόρευσης με το ΚΚΕ για την αγωνιστική αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών και γενικότερα των λαϊκών προβλημάτων.
Στη συνέχεια ο κεντρικός ομιλητής Αντώνης Ραλλάτος τόνισε μεταξύ των άλλων:
«Η κυβέρνηση της ΝΔ με τη νέα δομή της Πολιτικής Προστασίας στο πλαίσιο των κατευθύνσεων της ΕΕ, επιδιώκει τη μετατροπή της Πολιτικής Προστασίας και της πρόληψης, σε ένα ακόμα κερδοφόρο εμπόρευμα για τους επιχειρηματικούς ομίλους, προβλέποντας την παρουσία ιδιωτών σε διοικητικά κέντρα που αφορούν την Πολιτική Προστασία και την λήψη αποφάσεων, την πώληση εκπαιδευτικών και ερευνητικών υπηρεσιών, τη διενέργεια μελετών, με την άμεση σύνδεση της επίσημης κρατικής δομής με ιδιωτικούς φορείς, με την κατασκευή υποδομών πυρασφάλειας με ΣΔΙΤ κλπ.
Βασικός της επίσης στόχος, είναι η αξιοποίηση της πολιτικής προστασίας στην κατεύθυνση της παραπέρα καταστολής απέναντι στο λαό. Έτσι στρατιωτικοποιεί ακόμη περισσότερο το Πυροσβεστικό Σώμα. Εντάσσει την Πολιτική Προστασία στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ. Προωθεί την υποκατάσταση σημαντικού μέρους των Υπηρεσιών του ΠΣ από τον εθελοντισμό και τις ΜΚΟ, και επιδιώκει την παραχώρηση αρμοδιοτήτων πυροπροστασίας, δασοπροστασίας, Πυροσβεστικών Σταθμών και Κλιμακίων στις Περιφέρειες και την τοπική διοίκηση, χωρίς να διασφαλίζει το αναγκαίο προσωπικό και τους πόρους, επιβαρύνοντας τις λαϊκές οικογένειες με επιπρόσθετους φόρους και τέλη.
Την ίδια στιγμή κουβέντα για βελτίωση των αναγκαίων υποδομών για την πρόληψη των καταστροφών και για τη δυνατότητα ουσιαστικής υλοποίησης των σχεδίων αντιμετώπισής τους, ασκήσεις ετοιμότητας, ουσιαστικής ενημέρωσης και εκπαίδευσης του πληθυσμού.
Ενώ συνεχίζεται η μειωμένη χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για μελέτες, απαιτούμενα έργα και υποδομές για επαρκή αντιπυρική, αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία. Αποδυναμώνει τις υπηρεσίες Πολιτικής Προστασίας , το Πυροσβεστικό Σώμα, τη Δασική Υπηρεσία τις κρατικές δομές Υγείας (νοσοκομείων, Κέντρων Υγείας κ.λπ.) και τις αρμόδιες υπηρεσίες δήμων και Περιφερειών σε προσωπικό, μέσα, εξοπλισμό και υποδομές.
……………….
Η Πολιτική προστασία είναι ευθύνη του κράτους της τάξης που έχει την εξουσία, δηλαδή της αστικής τάξης και το διαχειρίζονται οι πολιτικοί της υπάλληλοι τα αστικά κόμματα, που γίνονται κυβέρνηση. Ο μηχανισμός της Πολιτικής Προστασίας ως προς τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο της πολιτικής του είναι ενταγμένος και στις συμφωνίες των ιμπεριαλιστικών ενώσεων και των κατασταλτικών μηχανισμών τους, που συμμετέχει η Ελλάδα. Στο πλαίσιο των οποίων αξιοποιείται ως εργαλείο διαφόρων ειδών παρεμβάσεων και επεμβάσεων αυτών των ενώσεων σε άλλες χώρες με πρόσχημα αξιοποιώντας φυσικές καταστροφές, τη λεγόμενη ανθρωπιστική κρίση, πολέμους, τρομοκρατικές ενέργειες κ.λπ. Αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της στρατηγικής της λεγόμενης «Εσωτερικής και Εξωτερικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και του ΝΑΤΟ, με τις ένοπλες δυνάμεις ως εργαλείο υλοποίησης της σύνδεσης με την πολιτική προστασία, όπως είχε δηλώσει κατά τη διάρκεια των πυρκαγιών στο Μάτι ο τότε υπουργός Άμυνας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ Π. Καμμένος, στο πλαίσιο της Νατοϊκής Επιτροπής Πολιτικού Σχεδιασμού Εκτάκτων Αναγκών.
……………….
Το Κόμμα μας πολύμορφα έχει αναδείξει το ζήτημα της πολιτικής προστασίας απο την πλευρά των λαϊκών αναγκών και συμφερόντων. Οι δυνάμεις μας ρίχνονται στη μάχη για την κατάσβεση των πυρκαγιών, στην προσπάθεια αλληλεγγύης για τους πληγέντες από πλημμύρες, σεισμούς, πυρκαγιές. Πρωτοστατούν στην οργάνωση και στη διεκδίκηση των αιτημάτων αποζημίωσης και αποκατάστασης, του εισοδήματος και της λαϊκής περιουσίας μέσα από μαζικούς φορείς, οργανώσεις και επιτροπές αγώνα. Παρεμβαίνουμε επίσης στην βουλή και ευρωβουλή με τοποθετήσεις, με ερωτήσεις με ημερίδες μελέτες, άρθρα και εκδόσεις.
Από όλη τη δράση μας προκύπτουν κάποια βασικά συμπεράσματα
- Ότι ο αστικός σχεδιασμός για τις φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ολοκληρωμένα το πρόβλημα της πολιτικής προστασίας, γιατί εστιάζει αποσπασματικά σε πλευρές και όχι στην αλληλεπίδραση το σύνολο των παραμέτρων που σχετίζονται με αυτήν. Πχ ο κίνδυνος από μια πλημμύρα δεν περιορίζεται στην παράσυρση των ανθρώπων από τα ορμητικά νερά και την καταστροφή υποδομών. O κίνδυνος από έναν σεισμό δεν περιορίζεται στην κατάρρευση των κατασκευών και τον τραυματισμό των ανθρώπων. Το παράδειγμα της Φουκουσίμα της Ιαπωνίας το 2011, είναι χαρακτηριστικό. Μετά το τσουνάμι που ακολούθησε το σεισμό χτυπήθηκε το πυρηνικό εργοστάσιο. Τέτοιου είδους ατυχήματα μπορεί να προκληθούν και από μια δασική πυρκαγιά που ξεσπάει σε μια περιοχή κοντά σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις.
- Ο αστικός σχεδιασμός δεν περιλαμβάνει το σύνολο των κινδύνων (αλληλεπίδραση, εξέλιξη, σύνολο παραγόντων), δεν ενσωματώνει τα αναγκαία δεδομένα πραγματικού χρόνου (δηλαδή δεδομένων με βάση την τρέχουσα κατάσταση).
Δεν επαρκούν τα μέσα, οι υποδομές και το προσωπικό για να εφαρμοστούν, δεν υπάρχει συντονισμός των εμπλεκόμενων φορέων πέρα από τα χαρτιά και καμία ουσιαστική ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού.
Στα χαρτιά μπορεί να υπάρχουν κάποια μνημόνια ενεργειών Στην πράξη όμως τα σχέδια δεν καλύπτουν την ανάγκη προστασίας της ζωής της λαϊκής περιουσίας και του περιβάλλοντος.
Όλες αυτές οι πλευρές δεν αποτελούν τυχαία κενά και ελλείμματα.
Σχετίζονται με την ίδια τη φύση του αστικού κράτους και την οικονομική πολιτική όλων των κυβερνήσεων που έχουν ως αποστολή τη διασφάλιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Γι' αυτό και δεν λαμβάνονται μέτρα πρόληψης και εγγενούς ασφάλειας, γι' αυτό και δεν υπάρχουν κριτήρια για το σχεδιασμό χρήσεων γης που να εξασφαλίζουν τις αναγκαίες αποστάσεις ασφαλείας μεταξύ δραστηριοτήτων για την ασφάλεια του πληθυσμού και την προστασία του περιβάλλοντος.
- Κανένας εκσυγχρονισμός του, δεν αλλάζει τον αντιδραστικό προσανατολισμό του. Αυτόν τον αντιδραστικό προσανατολισμό και τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που υπηρέτησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και η σημερινή. Ένα χρόνο μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, τις πλημμύρες και τον αποκλεισμό από τα χιονιά, δεν έχει γίνει τίποτε ουσιαστικό για τη βελτίωση των υποδομών, την ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών. Την ίδια ώρα το σχέδιο ανασυγκρότησης της Β Ευβοίας κι η επιτάχυνση της καπιταλιστικής ανάπτυξης με πράσινες επενδύσεις και αναδόχους, ειναι σε εξέλιξη.
- Οι αλληλοκατηγορίες ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος φταίει για τις καταστροφές, όπως και για τα αίτιά τους προσπαθούν να συγκαλύψουν τις διαχρονικές ευθύνες τους για αυτά τα «εγκλήματα», τη σύμπλευσή τους στην εφαρμογή μιας πολιτικής που στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ κατατάσσει τα αντιπλημμυρικά , αντιδιαβρωτικά, αντιπυρικά έργα στα «μη επιλέξιμα έργα», καθώς δεν αφήνουν κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
………………..
Β. ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΝΕΡΑ
Ο ανταγωνισμός ομίλων και επιχειρήσεων διαφόρων κλάδων (τουρισμού, ενέργειας κλπ), αντανακλάται στην πολεοδομική αναρχία και στην αδυναμία ουσιαστικής αντιπλημμυρικής προστασίας του αστικού ιστού.
Τα μπαζωμένα ρέματα, η άναρχη επέκταση του σχεδίου πόλης, οι ακατάλληλες κατοικίες, η "τσιμεντοποίηση" των οικοπέδων, η άναρχη επέκταση του σχεδίου πόλης, οι ελλείψεις αντιπλημμυρικών έργων, η κατασκευή μεγάλων οδικών αξόνων και άλλων υποδομών χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το κριτήριο της επίδρασης στη συνολική τρωτότητα μιας περιοχής απέναντι στις πλημμύρες, η απουσία οδών μαζικής διαφυγής σε περίπτωση ανάγκης εκκένωσης περιοχών και οδών για την πρόσβαση των πυροσβεστικών οχημάτων, η απουσία ελεύθερων χώρων, η έλλειψη ολοκληρωμένης διαχείρισης των υδατορεμμάτων και γενικότερα του συνόλου της λεκάνης απορροής κάθε περιοχής, η επικίνδυνη γειτνίαση επικίνδυνων βιομηχανικών εγκαταστάσεων με κατοικημένες περιοχές, με κίνδυνο ενός ατυχήματος μεγάλης έκτασης σε περίπτωση πλημμύρας, είναι εκφράσεις της απουσίας ολοκληρωμένου σχεδιασμού αντιπλημμυρικής προστασίας, αποτελούν ορισμένα μόνο ενδεικτικά παραδείγματα αυτής της πολιτικής χωροταξικού σχεδιασμού στο πλαίσιο του σημερινού δρόμου ανάπτυξης, που υπηρετεί τα μονοπώλια και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Η υγεία και η ασφάλεια εργαζομένων και λαού, το περιβάλλον, θυσιάζονται στο βωμό της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.
Η καπιταλιστική ιδιοκτησία στη γη, οι ανταγωνισμοί μεταξύ των ομίλων για τα ποσοστά κέρδους και την κατανομή των πόρων, για τις χρήσεις της γης και η εμπορευματοποίηση του νερού, καθιστούν αδύνατο τον ολοκληρωμένο σχεδιασμό αντιμετώπισης των πλημμυρικών φαινομένων. Καθιστούν αδύνατη την ιεράρχηση των αντιπλημμυρικών έργων και το σχεδιασμό τους σε μεγάλη κλίμακα με κριτήριο τη μέγιστη δυνατή προστασία.
Η πρόληψη και η αντιμετώπιση, όταν εκδηλωθεί, είναι επίσης ανεπαρκής. Η απουσία στοιχειωδών μέτρων πρόληψης, όπως ο αναγκαίος τακτικός έλεγχος, καθαρισμός και συντήρηση υποδομών και δικτύων (π.χ. καθαρισμός ρεμάτων και φρεατίων), είναι αποτέλεσμα της υποχρηματοδότησης από το κράτος για τις σχετικές υπηρεσίες και της λειτουργίας των δήμων και περιφερειών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Οι μηχανισμοί του κράτους για την αντιμετώπιση φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών υποχρηματοδοτούνται κι είναι υποστελεχωμένοι, με ελλιπή μέσα και εξοπλισμό, ο πληθυσμός είναι ανεκπαίδευτος, ενώ η παραγωγική διαδικασία δεν σταματά, παρά τους τεράστιους κινδύνους για τη ζωή των εργαζόμενων, ακόμα και κατά τη μεταφορά τους, καθώς το κέρδος είναι το μοναδικό κριτήριο.
Η αντιπλημμυρική προστασία πρέπει να εξετάζεται στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για τα νερά, που θα ξεκινά απο την πρόβλεψη, τη διαχείριση των υδάτων κατά υδρολογική λεκάνη απορροής των υδατορεμμάτων, χειμάρρων, ποταμών, μέχρι την εκβολή τους λεκάνης κλπ. Αφορά στην έρευνα, στην προστασία, στις χρήσεις και στην ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων πόρων συνολικά στην Ελλάδα.
………………………..
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι
Η λειτουργία της οικονομίας με γνώμονα το καπιταλιστικό κέρδος και η χάραξη της κρατικής πολιτικής σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες ενίσχυσης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, η εμπορευματοποίηση της γης, του νερού, των δασών, της ανθρώπινης υγείας, ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων, ο προσανατολισμός της κρατικής χρηματοδότησης σύμφωνα με τη στρατηγική αυτή, υπονομεύουν όλες τις βασικές πλευρές ενός αποτελεσματικού σχεδιασμού: την πρόληψη και τον προσανατολισμό της έρευνας, το περιεχόμενο των σχετικών μελετών, τον κρατικό έλεγχο, την επιλογή και την υλοποίηση των αναγκαίων έργων, την εκπαίδευση, την ενημέρωση. Υπονομεύουν τη δυνατότητα σχεδιασμού για τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των κοινωνικών αναγκών.
Η αναρχία της παραγωγής, οι καπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, ο κατακερματισμός της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στη γη, καθιστούν αδύνατη ακόμα και μια ολοκληρωμένη αποτίμηση των επιπτώσεων απ’ την παραγωγική δραστηριότητα, πόσο μάλλον για την ολοκληρωμένη διαχείρισή της και την πρόληψη του κινδύνου.
Η αντισεισμική προστασία η ολοκληρωμένη διαχείριση των νερών και στο πλαίσιο της η αντιπλημμυρική προστασία, η ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών από κάθε κίνδυνο και στο πλαίσιο της η σύγχρονη αντιπυρική προστασία, η συνολική προστασία της ζωής και της περιουσίας του λαού και του περιβάλλοντος,
απαιτεί ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης.
Την εργατική εξουσία, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό με κατάργηση της εξουσίας της αστικής τάξης και του κεφαλαίου. Που θα υπηρετεί το σύνολο των διευρυμένων λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος και θα εξασφαλίζει την προστασία του λαού από κάθε φυσική καταστροφή και του περιβάλλοντος.
Που με τον επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό, την κοινωνικοποίηση του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής και της γης θα κατανέμει σχεδιασμένα την κρατική χρηματοδότηση, το εργατικό δυναμικό, θα προγραμματίζει την υλοποίηση των έργων και θα αξιοποιήσει τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας με κριτήριο τη συνδυασμένη ικανοποίηση των λαϊκών και κοινωνικών αναγκών, και όχι το καπιταλιστικό κέρδος που υπηρετεί το πράσινο New Deal σε ΕΕ και ΗΠΑ.
Μόνο ο σοσιαλισμός αντιμετωπίζει συνολικά την πολιτική προστασία ως βασικό συστατικό στοιχείο για την ολοκληρωμένη διαχείριση της χρήσης γης, των βουνών και των δασικών οικοσυστημάτων, του υδρολογικού κύκλου. Την πρόληψη των κινδύνων κατά το σχεδιασμό κάθε εγκατάστασης, υποδομής και εξοπλισμού, όπως επίσης και σε επίπεδο χωροταξικού σχεδιασμού, με τον οποίο θα καθορίσει τι, πότε, πού και πώς, σε ποια περιοχή θα κατασκευαστεί κάθε υποδομή.
Στο πλαίσιο του σχεδιασμού χρήσεων γης, θα χωροθετούνται οι υπηρεσίες και οι υποδομές έκτακτης ανάγκης, αλλά και θα οργανώνεται η ολοκληρωμένη αντιμετώπιση έκτακτων καταστάσεων, τεχνολογικών ατυχημάτων και φυσικών καταστροφών. Θα περιλαμβάνεται και η ουσιαστική προστασία της εργασιακής, της δημόσιας υγείας και ασφάλειας και του περιβάλλοντος από τεχνολογικούς και φυσικούς κινδύνους.
Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι
Μπαίνουμε μπροστά για την κατάργηση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης του περιβάλλοντος, της ζωής μας.
Αυτή η προοπτική κρίνεται και από τους σημερινούς αγώνες για όλες τις λαϊκές ανάγκες.
Ενάντια στους μονοπωλιακούς ομίλους, με την ανατροπή της κρατικής πολιτικής και των αντιλαϊκών νόμων που εντείνουν την εμπορευματοποίηση των πάντων.
Σε σύγκρουση με τα αναπτυξιακά σχέδια της άρχουσας τάξης της πράσινης μετάβασης του ευρωπαϊκού new deal και με όλα τα εργαλεία υλοποίησής τους, όπως η πολιτική προστασία, η δασική πολιτική, η πολιτική γης.
Σε αυτόν τον αγώνα ενισχύοντας και στο πλάι του ΚΚΕ σας καλούμε να πάρετε θέση.
Παρεμβάσεις στην εκδήλωση έκαναν:
-Ο Κρανιάς Βασίλης, επικεφαλής της ΛΣ στο δήμο Καρδίτσας, που στην ομιλία του ανέφερε:
«Πολλά έχουν γραφτεί για τις πλημμύρες στην περιοχή μας το τελευταίο διάστημα, μετά τον ΙΑΝΟ, σε αρθρογραφία, από ιδιώτες, από επιστήμονες σε ημερίδες που διοργάνωσαν φορείς ή δήμοι … Το συμπέρασμά τους είναι ότι κυρίως φταίει η κλιματική αλλαγή. Η κάθε φορά κυβέρνηση και το σύνολο των αστικών κομμάτων εμφανίζει την ‘’κλιματική αλλαγή’’ σαν αιτία όσον αφορά τις πλημμύρες αλλά και τις πυρκαγιές, τις χαλαζοπτώσεις ... Μάλιστα για να κρύψουν τις ευθύνες τους, μετά την ‘’υγειονομική κρίση’’ επινόησαν και την ‘’κλιματική κρίση’’…
Όμως είναι έτσι;
Το κλίμα πάντα άλλαζε, αλλιώς θα είμασταν ακόμα στην εποχή των παγετώνων, σε εποχή που δεν θα υπήρχαμε οι άνθρωποι και ο πολιτισμός…Το κλίμα λοιπόν αλλάζει, βροχές και καταιγίδες πάντα θα υπάρχουν, όπως θα υπάρχουν και οι σεισμοί και οι φωτιές…δεν γίνεται να αποτραπούν, τουλάχιστον τα πρώτα…
Τι χρειάζεται λοιπόν;
Χρειάζονται μέτρα πρόληψης των καταστροφών, μείωσης των συνεπειών και φυσικά άμεση παρέμβαση για την ανακούφιση και αποκατάσταση των πληγέντων. Το σημερινό επίπεδο της επιστήμης και της τεχνικής μπορούν να το πετύχουν αυτό. Δηλαδή να κατασκευαστούν αντιπλημμυρικά έργα, κατασκευές ικανές να αντέχουν σε σεισμούς, έργα αντιπυρικής προστασίας, αντιχαλαζικής προστασίας, προστασίας από βιομηχανικά ατυχήματα κλπ. Αυτά λείπουν, αυτά είναι που μπορούν να προλάβουν μια φυσική καταστροφή. Φυσικά χρειάζεται και ο κατάλληλος και καλά εξοπλισμένος σε μέσα και προσωπικό κρατικός μηχανισμός πολιτικής προστασίας, μελέτης και κατασκευής κατάλληλων υποδομών κλπ για να επιτευχθεί η προστασία της ζωής και της περιουσίας, η αποτροπή μεγάλων ζημιών και φυσικά η αποκατάσταση των συνεπειών…
Στην περιοχή μας ζήσαμε πλημμύρες και σεισμούς στο πρόσφατο παρελθόν αλλά και παλιότερα… Αποδείχθηκε ότι ούτε κατάλληλες υποδομές υπήρχαν για να αποτρέψουν ή να αντέξουν στο φαινόμενο, ούτε μηχανισμός παρέμβασης κατά τη διάρκεια του φαινομένου για να σώσει ανθρώπινες ζωές που κινδύνεψαν ή χάθηκαν, πόσο μάλλον περιουσίες, … Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια της πλημμύρας του ΙΑΝΟΥ το βράδυ που η πόλη και τα χωριά κολυμπούσαν στα νερά αλλά και τις πρώτες μέρες που τα σπίτια ήταν πλημμυρισμένα ή κατέρρεαν, αποκαλύφτηκαν οι ελλείψεις και η ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού: μόνοι τους οι πληγέντεςπροσπαθούσαν να γλυτώσουν από πνιγμό τους γείτονές τους, μόνοι τους καθάρισαν σπίτια και αυλές μετά…
Για δε την αποκατάσταση των ζημιών και τις αποζημιώσεις μετά ούτε λόγος: για χρόνια περιμένουν οι αγρότες αποζημιώσεις για τις καταστροφές των καλλιεργειών τους, για χρόνια παραμένουν σε κοντέινερ σεισμοπαθείς και πλημμυροπαθείς, ακόμα περιμένουν τις όποιες αποζημιώσεις οι πληγέντες του ΙΑΝΟΥ. Τα όποια επιδόματα δόθηκαν (600άρια, 5χίλιαρα, 8χίλιαρα), δόθηκαν οριζόντια, και όπως καταγγέλθηκε σε πολλές περιπτώσεις, με ψηφοθηρικό τρόπο, οι αποζημιώσεις οικοσκευής δεν κάλυψαν τις ζημιές, οι αποζημιώσεις για την αποκατάσταση κατοικιών δόθηκαν μέχρι ορισμένα τετραγωνικά και καλύπτουν μόνο το 60% του κόστους και το υπόλοιπο πρέπει να γίνει δανεισμός, για τις επιχειρήσεις η αποζημίωση έχει μέγιστο το 55% των ζημιών, και όλα αυτά αφορούν στις εκτιμηθείσες ζημιές και όχι στις πραγματικές… Ακόμα και τα μπάζα κτισμάτων που γκρέμισε η πλημμύρα πρέπει να μεταφερθούν με δαπάνες των πληγέντων! Όσο για το άμεσο των πληρωμών… κλείνουμε σε λίγο τα δυο χρόνια και έχουμε ακόμα μπροστά μας…
Αν μιλήσουμε για την προστασία των υποδομών, δεν είναι καλύτερη η κατάσταση: η χρηματοδότηση αφορά μόνο σε έργα συντήρησης ή αποκατάστασης ζημιών και όχι σε έργα αντιπλημμυρικά. Αλλά και από αυτά σχεδόν τίποτα δεν αποκαταστάθηκε οριστικά … Στη Δημοτική Πινακοθήκη, ο ΙΑΝΟΣ είναι ακόμα στα υπόγεια, ο ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός καταστραμμένος, η αποχέτευση στους ορόφους δεν λειτουργεί όπως και η αίθουσα εκδηλώσεων … δεν υπάρχει λέει η κυβέρνηση ‘’δημοσιονομικός χώρος’’ για τον πολιτισμό….
Η απάντηση από Περιφέρεια και δήμους είναι ότι έγινε μεγάλη περικοπή στον προϋπολογισμό των αποκαταστάσεων από τις πλημμύρες (ΙΑΝΟΣ και ΔΙΟΜΗΔΗΣ). Ακόμα και αυτός ο ανεπαρκής προϋπολογισμός της Περιφέρειας για τις αποκαταστάσεις περικόπηκε άγρια από το υπουργείο Ανάπτυξης. Σύμφωνα με σχετικά δημοσιεύματα ο αρχικός προϋπολογισμός της Περιφέρειας για τους δήμους Παλαμά – Σοφάδων – Λίμνης Πλαστήρα περικόπηκε κατά 61%! (10,8 εκατ. € αντί των 28,2 εκ. €) πέραν του ότι δεν κάλυπτε όλες τις ζημιές στις περιοχές αυτές. Για την Π.Ε. Καρδίτσας έπεσε ψαλίδι 35,4 εκ. (13,8 ε. € αντί των 49,2 εκ. €).
Για τους δήμους Καρδίτσας – Μουζακίου και Αργιθέας οι αποκαταστάσεις δόθηκαν σε πακέτο 143 εκ. € στην ΤΕΡΝΑ και διάλεξε αυτή που είχε πολύ ψωμί για να δουλέψει…Τίποτα δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα και επί πλέον σημαντικοί δρόμοι, στραγγιστικά και γέφυρες έμειναν εκτός λίστας αποκαταστάσεων…όπως ο δρόμος Σαραντάπορο – Νεράιδα που αφήνει εκτός επικοινωνίας ένα ολόκληρο χωριό. Το ορεινά της Καρδίτσας ακόμα περιμένουν τις αποκαταστάσεις: Αμάραντος, Ραχούλα, Παλαιοζωγλόπι, Καρίτσα, Καστανιά και άλλα .. Όσες εργασίες καθαρισμού ρεμάτων άρχισαν, γίνονται κατά τμήματα και αποσπασματικά, δεν λειτουργούν ως σύνολο ανακουφίζοντας το δίκτυο απορροής σε περίπτωση καταιγίδας: Πάμισος, Καράμπαλης, Γάβρας, Λείψιμος, Ενιπέας κλπ ρέματα, δυο χρόνια μετά τον ΙΑΝΟ, είναι σχεδόν στην ίδια κατάσταση με πριν… Φράγματα όπως του Μουζακίου στον Πάμισο που θα κρατάνε νερό για να μην πλημμυρίζει ο κάμπος και θα είναι χρήσιμο για άρδευσηέχουν μπλοκάρει (Η λίμνη για το ΥΗΕ των 200 εκ. € της ΤΕΡΝΑ στο Αυλάκι όμως προχωράει φαστ-τρακ…). Τα ίδια χωριά και οι ίδιες περιοχές πλημμύρισαν πάλι με τις τελευταίες μικρότερες βροχές. Από τους ίδιους τους κατοίκους των χωριών έχουν εντοπιστεί τα σημεία αυτά, όπως και τα προβληματικά συγκοινωνιακά έργα που δημιουργούν ανάσχεση απορροής (Ε65, Ε.Ο. Καρδίτσα – Δέλτα), τα έχουν επισημάνει στις αρμόδιες υπηρεσίες αλλά ‘’εις μάτην’’… Σταυρός, Πρόδρομος, Άγιος Θεόδωρος, Καρποχώρι, Καλλιφώνι, Μαγούλα, Παλαιοχώρι, Καλογριανά, Αγία Τριάδα, Μύρινα, Μακρυχώρι, Πέτρινος, Χίλια Δέντρα, Μαύρικας, η πόλη της Καρδίτσας, Ταμάσι, και άλλες περιοχές πλημμυρίζουν, λιγότερο ή περισσότερο κάθε φορά που βρέχει, σε μια συνηθισμένη βροχή, όχι μόνο σε μεγάλη καταιγίδα, ΙΑΝΟ ή ΔΙΟΜΗΔΗ, αλλά όπως λέει ο λαός ‘’στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα’’… Φυσικά ό,τι προγραμματίστηκε, ό,τι υλοποιήθηκε ή θα υλοποιηθεί, όσες αποζημιώσεις δόθηκαν, δόθηκαν γιατί ο λαός της Καρδίτσας, οι πληγέντες, οργανώθηκαν και μαζικά πίεσαν και διεκδίκησαν το δίκιο τους, … αλλιώς ούτε αυτά θα δίνονταν… Η κάθε κυβέρνηση, είτε αυτή για τον ΙΑΝΟ και την Εύβοια, είτε η προηγούμενη για την Μάνδρα και το Μάτι κλπ, κρίνει και υπηρετεί ότι φέρνει κέρδος στα επιχειρηματικά συμφέροντα … άλλωστε η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θεωρεί επιλέξιμα τα έργα πολιτικής προστασίας του λαού… Για την έξωθεν καλή μαρτυρία συντάσσονται σχέδια επί σχεδίων (ΞΕΝΟΚΡΑΤΗΣ, ΔΑΡΔΑΝΟΣ, ΒΟΡΕΑΣ, ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ) που φυσικά, ανεξάρτητα από τις αδυναμίες τους, είναι μόνο για τα χαρτιά μιας και προσωπικό και υποδομές για υλοποίησή τους δεν υπάρχουν, πέραν της προχειρότητας με την οποία συντάσσονται…(π.χ. σημείο συγκέντρωσης κατοίκων χωριού το σημείο που πλημμύρισε πρώτο και όνομα άλλου δήμου στο αρχικό σχέδιο ΔΑΡΔΑΝΟΣ δήμου της περιοχής μας…).
Ο κρατικός μηχανισμός δεν είναι ανύπαρκτος μόνο στα καιρικά φαινόμενα, όπου μπορεί να ισχυριστεί κανείς το ‘’έκτακτο’’ του γεγονότος: στα σεισμόπληκτα Μουζακίου και στα Σεισμόπληκτα Καμινάδων, οι στέγες είναι από αμίαντο, που εδώ και δεκαετίες αποδείχτηκε καρκινογόνος … αλλά παραμένει ακόμα πάνω από τα
κεφάλια των κατοίκων… Γιατί λειτουργεί έτσι ο κρατικός μηχανισμός; Γιατί δεν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές; Γιατί δεν υπάρχει σχεδιασμός που να προστατεύει το λαό από τις φυσικές καταστροφές; Αυτά τα ερωτήματα απαντήθηκαν από τον εισηγητή και όσα αναφέρθηκαν νωρίτερα από μένα αυτό ακριβώς επιβεβαιώνουν.
Οι πρόσφατες εμπειρίες στην περιοχή μας απέδειξαν ότι όπως από μόνοι τους οι Καρδιτσιώτες, συλλογικά και οργανωμένα, έδωσαν τη μάχη με τα νερά, όπως από μόνοι τους, συλλογικά και οργανωμένα, παλεύουν να ορθοποδήσουν, έτσι από μόνοι τους, μέσα από τους μαζικούς φορείς τους, πρέπει να παλέψουν για να αλλάξει αυτή η πολιτική, επιβεβαιώνοντας ότι ‘’της γης οι δούλοι κι οι ραγιάδες, μοναχοί τους θα σωθούν’’ ή όπως το λέει το κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ: ‘’μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό’’»
-Ο Σκαρβέλης Μιχάλης, Δασολόγος, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας στο τμήμα Επιστημών ξύλου και Σχεδιασμού μίλησε με θέμα: «ΔΑΣΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΥΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ»
«Τέτοια εποχή είναι – κυριολεκτικά και μεταφορικά - πάντα πολύ «φλέγον»,πολύ καυτό το ζήτημα των δασικών πυρκαγιών και της πυροπροστασίας.
Οι δασικές πυρκαγιές όμως δεν αποτελούν απλά ένα εποχιακό φαινόμενο που συνδέεται με ακραία καιρικά φαινόμενα. Συνδέεται άμεσα και με την ακολουθούμενη αντίληψη για τους φυσικούς πόρους και με την εφαρμοζόμενη δασική πολιτική. Δεν αποτελούν ασύνδετες έννοιες, αντίθετα έχουν άμεση συσχέτιση.
Με το ξεκίνημα της αντιπυρικής περιόδου, η κυβέρνηση της ΝΔ, δήλωνε ότι «έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα», «έχουν εξασφαλίσει περισσότερα εναέρια μέσα», «ο κρατικός μηχανισμός είναι πανέτοιμος με δεδομένες τις οικονομικές δυσκολίες κλπ».
Δεν είπαν κάτι νέο. Τα ίδια ουσιαστικά έλεγαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Προστέθηκε η δημιουργία του υπουργείου πολιτικής προστασίας που κατά την κυβέρνηση αποτελεί στοιχείο αναβάθμισής της. Άλλα είναι μια επιλογή παραπέρα στρατιωτικοποίησης του μηχανισμού πολιτικής προστασίας και καλύτερης σύνδεσης με τις αντίστοιχες υπηρεσίες του ΝΑΤΟ.
Οι καθαρισμοί των δασών που εξήγγειλε η κυβέρνηση και είναι ακόμη σε εξέλιξη, καλύπτουν λιγότερο από το 1% των δασών που έπρεπε να καθαριστούν, αφού δήλωσαν ότι θα καθαριστούν 38.000 στρεμ. ενώ οι ανάγκες είναι για τουλάχιστον 4 εκατομμύρια στρέμματα. Τα χιλιόμετρα των δασικών δρόμων που δήλωσαν ότι θα συντηρήσουν είναι το 10% των αναγκαίων.
Οι αντιπυρικές ζώνες που θα καθαρίσουν, αντιστοιχούν το πολύ στο 15% των υπαρχόντων, ενώ κουβέντα δεν γίνεται για διάνοιξη νέων, αφού καμιά επικαιροποιημένη μελέτη αντιπυρικής προστασίας δεν έχει γίνει, αφού έχει μείνει ουσιαστικά χωρίς δασολόγους η δασική υπηρεσία που υπολειτουργεί. Πάρτε παράδειγμα τη Δνση Δασών Καρδίτσας, όπου στο Δασαρχείο υπηρετούσαν κάποτε 17 Δασολόγοι, σήμερα μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο ετήσιος προϋπολογισμός για πυροπροστασία σε όλο το Νομό κυμαίνεται στις 20.000 – 40.000€, που δεν καλύπτει ούτε τα καύσιμα!
Συνεχίζεται ο ίδιος αντιπυρικός σχεδιασμός με κύριο βάρος στην κατάσβεση και στην ενίσχυση των εναερίων μέσων, ενώ κάποιες προσλήψεις εποχικού προσωπικού με ελάχιστη εκπαίδευση, αλλά και συνεργασίες με κάποιες “εθελοντικές οργανώσεις” αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό
Το θέμα των δασικών πυρκαγιών και των τεράστιων καταστροφών, είναι βαθιά κοινωνικό, πολιτικό ζήτημα. Διαμορφώθηκε κάτω από συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και των διαχρονικών εκμεταλλευτικών επιδιώξεων του κατασκευαστικού, βιομηχανικού, εμπορικού και τουριστικού κεφάλαιου στην Ελλάδα, που υπηρέτησαν κάθε φορά με πίστη όλες οι αστικές κυβερνήσεις από την ίδρυση του αστικού ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Παράλληλα, αποτέλεσε και αντικείμενο εκμετάλλευσης και ψηφοθηρίας, απέναντι σε μικροϊδιοκτήτες γης ή και καταπατητές δημόσιας γης.
Οι δασικές πυρκαγιές συνεχίζουν και σήμερα να είναι ένα από τα βασικά προβλήματα – κινδύνους των δασών, που δεν διαχειρίζονται ολοκληρωμένα, αλλά υποτάσσονται στους νόμους της αγοράς.
Αξιοποιούνται για την επιτάχυνση διάφορων σχεδίων για παραπέρα κερδοφόρα είσοδο των μονοπωλιακών ομίλων στα δάση, στον τουρισμό, την γεωργική παραγωγή, την κτηνοτροφία, ώστε να επιταχυνθεί η καπιταλιστική στις καμένες περιοχές. Η σημερινή Κυβέρνηση το έχει εξελίξει ακόμη περισσότερο: Με πρόσχημα την αποκατάσταση στα καμένα, οι μεγάλες επιχειρήσεις με προεξάρχουσες τις επιχειρήσεις που ασχολούνται με εγκατάσταση ανεμογεννητριών, ξεπερνούν γρήγορα τις όποιες «δυσκολίες» τους προκαλεί η Νομοθεσία για επενδύσεις σε δημόσιες δασικές γαίες, ενώ παράλληλα προβάλλουν ένα κοινωνικό πρόσωπο: περίμεναν δηλαδή μια καταστροφή που είναι μοιραίο ότι θα εμφανιζόταν κάπου, για να εμφανιστούν ως «σωτήρες».
Σαν πρόγραμμα πιλότος που θα το επαναλάβουν κι αλλού, η Κυβέρνηση ξεπερνά το σκόπελο της υποστελέχωσης του Δημοσίου και οι απαραίτητες μελέτες και έργα δεν θα γίνονται από τη Δασική Υπηρεσία αλλά από άλλους φορείς.
Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ είναι μία ακόμη αυτουργός σε αυτό το διαρκές και συρροή έγκλημα σε βάρος του φυσικού περιβάλλοντος, της λαϊκής περιουσίας κι απειλής της ανθρώπινης ζωής, που βαραίνει διαχρονικά όλες τις κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ. Δεν έχει αλλάξει προσανατολισμό. Εξελίσσει αυτό που η ίδια
ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες. Πήρε τη «σκυτάλη» από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά έχει την ίδια στρατηγική της “πράσινης μετάβασης”, που χαρακτηρίζεται από την εμπορευματοποίηση της γης, των δασών, ως διέξοδο στα κερδοφόρα εκμεταλλευτικά σχεδία των μονοπωλιακών ομίλων και το χωροταξικό σχεδιασμό με κριτήριο το κέρδος.
Η κυβέρνηση επιδιώκει να μας πείσει ότι το ζήτημα των δασικών πυρκαγιών είναι κυρίως ένα επιχειρησιακό - τεχνικό ζήτημα. Συνεχίζει να δίνει το βάρος σε ενίσχυση των εναέριων μέσων, ενώ είναι γνωστό παγκόσμια στους ειδικούς επιστήμονες ότι τα εναέρια μέσα βοηθούν συμπληρωματικά στην κατάσβεση. Τις πυρκαγιές σβήνουν εξειδικευμένες επίγειες δυνάμεις, διασκορπισμένες μέσα στο δάσος, με ιδιαίτερη για κάθε δασικό οικοσύστημα οργάνωση, στο πλαίσιο ενός σύγχρονου αντιπυρικού σχεδιασμού με κύριο βάρος στην πρόληψη και εκπαίδευση για την πρώτη προσβολή, στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης διαχείρισης. Οι αλληλοκατηγορίες ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, για το ποιος φταίει για τις καταστροφές, όπως και για τα αίτιά τους προσπαθούν να συγκαλύψουν τις διαχρονικές ευθύνες τους για αυτά τα «εγκλήματα», τη σύμπλευσή τους στην εφαρμογή μιας πολιτικής που στη βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ κατατάσσει τα αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, αντιπυρικά έργα στα «μη επιλέξιμα έργα», καθώς δεν αφήνουν κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Στο ίδιο πνεύμα, η κριτική όλων των αστικών κομμάτων, ΚΙΝΑΛ, ΜΕΡΑ25, Ελληνικής Λύσης, εστιάζεται κυρίως στην αργοπορία της κυβέρνησης, σε αδυναμίες συντονισμού και τη μη λήψη μέτρων λόγω της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής. Η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ και αυτής του ΣΥΡΙΖΑ στο περιβάλλον και τα δάση είναι η μια συνέχεια της άλλης. Είναι συνυπεύθυνοι μαζί με όλα τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Υλοποιούν και στηρίζουν τη στρατηγική της «πράσινης» ανάπτυξης, την Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ, την μετά το 2020 δασική στρατηγική της ΕΕ, στοχεύοντας στη συνδυασμένη και αποτελεσματικότερη ένταξη των δασών στις μονοπωλιακές ανάγκες. Στο όνομα πάντα της αγροτικής ανάπτυξης, της προστασίας της βιοποικιλότητας, της κυκλικής και βιώσιμης οικονομίας, η όποια προστασία κατ’ αυτούς θα επέλθει μέσα από «επενδύσεις» μεγάλων ομίλων. Η καταστροφή του περιβάλλοντος από πυρκαγιές, ρύπανση, λαθροϋλοτομίες, πλημμύρες κ.α. αποτελεί πρώτα και κύρια επενδυτική ευκαιρία.
-- Προωθούν και εμπλουτίζουν το νομικό πλαίσιο για το περιβάλλον, με πιο πρόσφατο τον κλιματικό νόμο της ΝΔ, ακολουθώντας τις οδηγίες των μονοπωλιακών ομίλων, του ΣΕΒ, των τραπεζών.
– Είναι αντίθετοι με τη ολοκληρωμένη και ενιαία διαχείριση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων σε επιστημονική βάση και σε αυτό το πλαίσιο, με μια σύγχρονη αντιπυρική προστασία, με κύριο βάρος στην πρόληψη και την σε διαφορετική βάση οργάνωση των επίγειων δυνάμεων.
Αυτή η πολιτική βέβαια απαιτεί επενδύσεις στον πρωτογενή τομέα, με αποτελέσματα που θα φανούν άμεσα αλλά κυρίως μακροπρόθεσμα, με συγκράτηση του ορεινού πληθυσμού στις εστίες του, με αύξηση ξυλοπαραγωγής, βελτίωση υδατικού ισοζυγίου, προστασία του δασικού πλούτου. Αυτό όμως δεν εξυπηρετεί όσους επιθυμούν άμεση απόδοση για τα κεφάλαιά τους.
Συνεπώς, η σημερινή αντίληψη, αυτή η πολιτική επιβάλλεται να ανατραπεί. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, τον όποιο υπηρετούν οι Κυβερνήσεις μας ως πολιτικοί υπάλληλοι της αστικής τάξης, δεν μπορεί ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ να προστατεύει τα δάση, εκτός αν βγάλει κέρδος από την εκμετάλλευσή τους. Επιβάλλεται η αναπροσαρμογή φιλοσοφίας, να έρθει στο επίκεντρο ο άνθρωπος και το περιβάλλον, στη βάση επιστημονικού σχεδιασμού.
Αυτή η αντίληψη έχει όνομα και λέγεται ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ.»
-Ο Ανδρεόπουλος Παναγιώτης, Πρόεδρος της Ελληνικής Ομάδας Διάσωσης Καρδίτσαςπου μίλησε για τον ρόλο των εθελοντών στην ενίσχυση της πολιτικής προστασίας και την αναγκαιότητα τόσο εκπαίδευσης τους όσο και εξοπλισμού τους.
-Τέλος ο Ελευθερίου Βασίλης, Δημοτικός σύμβουλος δήμου Λ. Πλαστήρα, πρόεδρος του συλλόγου τοπογράφων Ν. Καρδίτσας ανέφερε:
«Η επίθεση στο περιβάλλον δεν αποτελεί καινούριο γεγονός. Άλλωστε όπως συνηθίζουμε να λέμε «Το περιβάλλον ποτέ άλλοτε κατά το παρελθόν δεν είχε τόσους φίλους και τόσους συμμάχους όσο σήμερα». Τα τελευταία, δε, χρόνια ξετυλίγεται μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο περιβάλλον υπό το πρόσχημα της προστασίας του μέσω των ΑΠΕ. Φυσικά, σε ότι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα, η προστασία του περιβάλλοντος είναι η μία πτυχή του ζητήματος, η άλλη θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι το «ρεύμα από ποιόν και για ποιόν», κόστος ρεύματος, ρεύμα κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα κ.π.α. ωστόσο λόγω της σημερινής θεματολογίας μπορούμε να μείνουμε σε αυτό.
Δεν έχει περάσει ούτε ένας χρόνος από τότε που ο πρωθυπουργός, τον Νοέμβρη του 2021, στη συνάντησή του με τους φορείς της περιοχής της Πτολεμαϊδας, δήλωνε ότι και η «πράσινη μετάβαση» είναι μονόδρομος για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και ότι αυτόν τον μονόδρομο πρέπει να τον διανύσουμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Υποσχέθηκε μάλιστα ότι θα δημιουργηθούν γρήγορα καλύτερες θέσεις εργασίας από αυτές που υπήρχαν πριν από την απολιγνιτοποίηση. Βέβαια αν πάει κάποιος στην περιοχή κάθε άλλο παρά έτσι είναι η κατάσταση τόσο ως πραγματικότητα όσο και ως προς αυτό που πιστεύουν και εισπράττουν οι εργαζόμενοι της περιοχής.
Παρά τις όποιες διακηρύξεις για την εξοικονόμηση Ενέργειας, αναδείχθηκε το φυσικό αέριο σε στρατηγικό καύσιμο για την ηλεκτροπαραγωγή, τη στιγμή που αυτή η επιλογή οδηγεί σε σπατάλη έως και 50% της περιεχόμενης σ' αυτό Ενέργειας, ενώ όπως σωστά επεσήμαναν οι φορείς της περιοχής μας οι οποίοι συμμετέχουμε στον αγώνα ενάντια στην υποβάθμιση του Φυσικού Περιβάλλοντος και την παραχώρηση Δημόσιας γης, μέσα από το «Συντονιστικό Αγώνα για τα Άγραφα» μια τέτοια εξέλιξη αυξάνει και το βαθμό ενεργειακής εξάρτησης της χώρας μας.
Μέχρι σήμερα οι εγκαταστάσεις γιγαντιαίων αιολικών πάρκων οδήγησαν σε καταστροφή δασικών εκτάσεων, ακόμα και μέσα σε περιοχές Natura και σε αρνητικές επιδράσεις στον υδροφόρο ορίζοντα και στην αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων σε παρακείμενες περιοχές, στον Μπούρινο, στη Βλάστη, στον Αγιο Προκόπιο. Ποιος μπορεί λοιπόν να πει σε ένα μεγάλο κομμάτι των Καρδιτσιωτών, που αγωνίζεται, αντιστέκεται ή ακόμη και ανησυχεί, δύο χρόνια μετά τον Ιανό πως οι ανησυχίες του δεν είναι βάσιμες, όταν, πριν καν ακόμη την υποβάθμιση της περιοχής από την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στην περιοχή είχαμε τέτοια φαινόμενα, με περιουσίες σε επιχειρήσεις, μικρομάγαζα και καλλιέργειες βιοπαλαιστών αγροτών να χάνονται μέσα σε μια νύχτα, λόγω ακριβώς της έλλειψης σχεδιασμού και κατασκευής ολοκληρωμένων αντιπλημμυρικών έργων; Τι θα είχε συμβεί και τι θα συμβεί αν οι σκέψεις για εγκατάσταση εκατοντάδων ανεμογεννητριών στις βουνοκορφές των Αγράφων υλοποιηθούν, παρεμβαίνοντας, μεταξύ άλλων, χαρακτηριστικά στη γεωμορφολογία του υφιστάμενου εδάφους; Παράλληλα από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ και το πακέτο των 72 δις. ευρώ που προβλέπεται για την Ελλάδα, το 37% των χρημάτων πάει στις λεγόμενες «πράσινες» επενδύσεις με την κατασκευή αιολικών πάρκων όπως στα Άγραφα, που αν πάρουν σάρκα και οστά θα πολλαπλασιαστούν οι κίνδυνοι νέων πλημμυρικών φαινομένων ενώ.
Ο θεματικός στόχος «Κλιματική αλλαγή-Πρόληψη» έχει λιγότερο από το 0,3% της χρηματοδότησης. Την ίδια, δε, στιγμή που ούτε κουβέντα δεν ακούγεται για τις επενδύσεις καύσης των απορριμμάτων και του RDF που δηλητηριάζουν την ατμόσφαιρα, όπως εδώ στο γειτονικό Βόλο με τις ευλογίες και τις πλάτες της εκεί Τοπικής Διοίκησης και του Δήμου.
Είναι γνωστό σε όλους πως οι εκλεγμένοι κομμουνιστές σε δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια ήταν οι μόνοι που όταν ήρθε το θέμα καταψήφισαν, όταν όλες οι άλλες παρατάξεις της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ψήφιζαν με τα δύο χέρια την εγκατάσταση αιολικών πάρκων στα Άγραφα.
Επίσης οι εκλεγμένοι του ΚΚΕ στα όργανα του λαϊκού κινήματος, από την πρώτη στιγμή οργάνωσαν τον αγώνα με πλαίσιο πάλης που να συσπειρώνει το λαό της περιοχής πάνω στις πραγματικές του ανάγκες, με κύριο περιεχόμενο στη γραμμή πάλης ενέργεια από ποιόν και για ποιόν?
Τα μέλη και τα στελέχη του ΚΚΕ μέσα από τους μαζικούς φορείς του λαϊκού κινήματος, μπήκαν μπροστά για την συγκρότηση του Συντονιστικού Αγώνα για τα Άγραφα, ένας συντονισμός δεκάδων μαζικών φορέων από σωματεία εργαζομένων, αγροτικών συλλόγων, επιστημονικών συλλόγων, μορφωτικών συλλόγων και τοπικών κοινοτήτων.
Αυτή η μαζική συσπείρωση του λαού της περιοχής μέσα από το οργανωμένο συνδικαλιστικό κίνημα έχει στέρεες βάσεις και δεν είναι ευκαιριακή, γιατί πατά πάνω σε ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο πάλης.
Οι μαζικοί φορείς που συγκροτούν το Συντονιστικό, οργάνωσαν δεκάδες κινητοποιήσεις όλα αυτά τα χρόνια, με συλλαλητήρια στην πόλη της Καρδίτσας, πανελλαδική κινητοποίηση στο αυχένα της Νιάλας, παραστάσεις διαμαρτυρίας ακόμα και μέσα στην καραντίνα, μεγάλο συλλαλητήριο συναυλία μαζί με τις επιτροπές πλημμυροπαθών με βασικό αίτημα «τώρα έργα αντιπλημμυρικά και όχι αιολικά στα Άγραφα», κινητοποίηση μέσα στο εργοτάξιο τοποθέτησης ανεμογεννητριών στο τύμπανο Αργιθέας και πολλά άλλα που δεν φτάνει ο χρόνος να αναφερθώ.
Όλη αυτή η δράση είχε ως αποτέλεσμα ο λαός της περιοχής μας να δώσει απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική κυβερνήσεων- ΕΕ- Κεφαλαίου.
Ο αγώνας αυτός που συνεχίζεται είχε ως αποτέλεσμα, να μπουν εμπόδια στην κατασκευή νέων αιολικών πάρκων στα Άγραφα, να παραμείνει ανοιχτή η αναφορά που κάναμε στην επιτροπή της ΕΕ ασκώντας ακόμα μεγαλύτερη πίεση με όλους τους τρόπους αλλά ταυτόχρονα χωρίς να έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο της ΕΕ και τον δικαστηρίων τους.
Να επισημάνουμε όμως και τη στάση των κομμάτων. Διότι είναι ενδεικτική και της στάσης που κρατάνε σε ντόπιο επίπεδο ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που επιδιώκουν την ενσωμάτωση και την υποταγή. Διότι κατά την πρώτη αναφορά παρόντες ήταν μόνο ο Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου- Αλαβάνος και της ΝΔ Κυμπουρόπουλος, ο οποίος επέλεξε να μην τοποθετηθεί καν ενώ δεν έπραξε το ίδιο και ήταν λαλίστατος σε αντίστοιχη αναφορά της Πολωνίας, ενώ στη δεύτερη συζήτηση παρόν ήταν μόνο ο Ευρωβουλευτής του ΚΚΕ. Από το ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ το Σεπτέμβρη, ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τον Ιούνη έλαμψαν δια της απουσίας τους. Θεωρούμε λογική ήττας και ενσωμάτωσης να επιχειρείται είτε από φορείς του κινήματος, είτε πολύ περισσότερο από Τοπικές Διοικήσεις να τεθεί ως νούμερο ένα αίτημα ο χαρακτηρισμός της περιοχής ως «Απάτητα Βουνά». Εμείς είμαστε ενάντια στο ξεπούλημα της ενέργειας και του φυσικού περιβάλλοντος, όπου κι αν αυτό λαμβάνει χώρα. Για το λόγο αυτό σταθήκαμε αλληλέγγυοι τόσο στους αγώνες όσο και ενάντια στην καταστολή σε περιοχές όπως η Τήνος, η Νάξος αλλά και πολλές άλλες περιοχές και το ίδιο θα κάνουμε και στο μέλλον και το ίδιο φυσικά θέλουμε αντίστοιχα, την αλληλεγγύη στον αγώνα μας την οποία την έχουμε εισπράξει πολλές φορές κατά το παρελθόν από μαζικούς φορείς άλλων περιοχών.
Είτε στα Άγραφα είτε οπουδήποτε αλλού, είτε με Αιολικά είτε με φωτοβολταϊκά καλύπτοντας τεράστιες επιφάνειες παραγωγικών γαιών, τις οποίες οι ίδιοι οι αγρότες κάτω από τις πολιτικές των ΚΑΠ δυσκολεύονται έως και αδυνατούν να τις διατηρήσουν ενεργές. Διότι ο αγώνας ενάντια στα αιολικά στα Άγραφα όχι απλά δεν πρέπει αλλά δεν μπορεί κιόλας να είναι ξεκομμένο από μια συνολική γραμμή σύγκρουσης με την πολιτική της ΕΕ και των αντίστοιχων αστικών κομμάτων της για την «πράσινη μετάβαση» και το «Green new Deal».
Οι κομμουνιστές, μέσα από τους μαζικούς φορείς στους οποίους συμμετέχουμε πρωτοστατήσαμε και πρωτοστατούμε σε αυτό τον αγώνα θέτοντας στη διαπάλη όλα αυτά που περιγράφονται παραπάνω και όχι απλά και μόνο ενάντια της εγκατάστασης αιολικών πάρκων στα Άγραφα. Και έτσι συνεχίζουμε. Λιθαράκι λιθαράκι συνεχίζουμε αποφασιστικά τον ανυποχώρητο αγώνα μας ενάντια στο ξεπούλημα του φυσικού περιβάλλοντος και της Δημόσιας Ενέργειας στο μεγάλο κεφάλαιο.»
Την εκδήλωση έκλεισε ο Αντώνης Ραλλάτος συνοψίζοντας τα συμπεράσματα της εκδήλωσης.
Τ.Ε. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΚΚΕ