Παπατόλιας στο Περιφ. Συμβούλιο: "Ναι σε πολυδύναμα κέντρα λαθρομεταναστών" Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Θεσσαλία
- Εκτύπωση
Το ζήτημα της αποτελεσματικής και δίκαιης διαχείρισης των παράνομων μεταναστευτικών ροών δεν προσφέρεται ούτε για πολιτικάντικη προεκλογική εκμετάλλευση ούτε για απλουστευτικές λαϊκιστικές προσεγγίσεις, που πίσω απ’ την σημαία του τοπικισμού δύσκολα κρύβουν το λανθάνοντα ρατσισμό που τις χαρακτηρίζει.
Ο έλεγχος της παράνομης μετανάστευσης προϋποθέτει δημόσιες πολιτικές που χαρακτηρίζονται από σοβαρότητα, στιβαρό σχεδιασμό, χρονοδιαγραμματική ακρίβεια και προσήλωση στις αρχές του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου.
Είναι αλήθεια ότι χρόνια τώρα αντιμετωπίζαμε το πρόβλημα σαν την στρουθοκάμηλο, με το κεφάλι χωμένο στην άμμο… Σήμερα, με την Ελλάδα να δέχεται σχεδόν το 90% των παράνομων μεταναστευτικών ρευμάτων προς την Ευρώπη, δεν μπορούμε πια να παριστάνουμε πως αγνοούμε το πρόβλημα. Δεχόμαστε κάθε χρόνο περίπου 130.000 παράνομους οικονομικούς μετανάστες, που παραμένουν αποκλεισμένοι στη χώρα μας και για τους οποίους οφείλουμε να μεριμνήσουμε, ώστε να επιστρέψουν στις πατρίδες τους.
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να καταγράψουμε αυτούς τους ανθρώπους και να διασφαλίσουμε τη στοιχειώδη δημόσια μέριμνα για την κάλυψη των βασικών ζωτικών αναγκών τους. Το καθήκον μας αυτό ξεπερνάει τη φιλανθρωπία και αγγίζει τα θεμέλια της εύρυθμης λειτουργίας της κοινωνίας μας για τις επόμενες δεκαετίες.
Οφείλουμε να διακρίνουμε τους δικαιούχους προστασίας του ασύλου από τους παράνομους οικονομικούς μετανάστες. Οι οικονομικοί μετανάστες μέχρι να επιστρέψουν στην πατρίδα τους πρέπει να διαβιούν σε ανθρώπινες συνθήκες, ενώ παράλληλα, μέσα από οργανωμένες δομές και τεκμηριωμένες διαδικασίες, που θα ανταποκρίνονται στις ευρωπαϊκές συμβάσεις και το διεθνές δίκαιο, θα μεθοδεύεται η απέλασή τους.
Η Πολιτεία, όπως επισημαίνει η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ), οφείλει να προχωρήσει στη λήψη μέτρων συμβατών με τις υποχρεώσεις της Ελλάδας. Ας μην λησμονούμε ότι έχουμε ήδη καταδικαστεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούσαν στα κέντρα κράτησης στον Έβρο που δεν διασφάλισαν συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης…
Είναι επίσης αλήθεια ότι η παράνομη μετανάστευση επιβαρύνει δραματικά την ελληνική κοινωνία. Επιβαρύνει τις δομές της δημόσιας υγείας και της κοινωνικής πρόνοιας, τη δημόσια τάξη, την εθνική μας ασφάλεια και την εθνική μας συνοχή. Κανείς πλέον δεν δικαιούται να «σηκώνει τα χέρια ψηλά, να διεκδικεί νέες αναβολές, να προτιμά εύκολες λύσεις και να κρύβει το πρόβλημα «κάτω απ’ το χαλί». Σύμφωνα με το Spiegel ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τη λαθρομετανάστευση, συμβολίζει ουσιαστικά τη χρεοκοπία της χώρας στο εξωτερικό. Τα κυκλώματα της σωματεμπορίας, του οργανωμένου εγκλήματος, του trafficking ή της διακίνησης ναρκωτικών βασίζονται στην παράνομη μετανάστευση. Η έξαρση της ανασφάλιστης εργασίας και της εγκληματικότητας ή ακόμη της τυφλής ρατσιστικής βίας από αυτόκλητες «ομάδες πολιτοφυλακής» σε βάρος των απόλυτα ενσωματωμένων νόμιμων μεταναστών, είναι αποτέλεσμα αυτής της παροιμιώδους αδυναμίας της Πολιτείας μας να διαχειριστεί το πρόβλημα. Σήμερα, δίνεται παντού η εντύπωση ότι η Ελλάδα είναι «ξέφραγο αμπέλι», προορισμός ανομίας και αυθαιρεσίας, τόπος ανεξέλεγκτης ανάπτυξης δικτύων εγκληματικότητας. Κάτι πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία. Δεν μπορούμε πλέον να εθελοτυφλούμε και να μην συντονίζουμε τις ενέργειές μας (Κράτος, Αυτοδιοίκηση, Κοινωνία των Πολιτών).
Στη Μαγνησία, κατά τη διάρκεια της νομαρχιακής μου θητείας, είχα την ευκαιρία να δω από κοντά το φαινόμενο. Κύματα μεταναστών κατέφθαναν, χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα και χρήματα, κουρασμένοι και εξαθλιωμένοι από την προσπάθεια και την εκμετάλλευση των δουλεμπόρων. Όχι κακοποιοί ή εγκληματίες. Απλώς δυστυχείς άνθρωποι, θύματα δουλεμπόρων. Είχα υποστηρίξει τότε δημοσίως ότι ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης πρέπει να είναι καθοριστικός σε ό,τι αφορά το σχεδιασμό και την υλοποίηση των δράσεων υποδοχής και επαναπροώθησής τους.
Προχωρήσαμε τότε σε μια πρωτοποριακή για την εποχή πρωτοβουλία. Προτείναμε σε συνεργασία με το Συνήγορο του Πολίτη και μια πλειάδα εθελοντικών οργανώσεων της Μαγνησίας τη δημιουργία ενός σύγχρονου πολυδύναμου και πολυθεματικού Κέντρου Υποδοχής και Φιλοξενίας των παράνομων εισελθόντων μεταναστών, προκειμένου να κάνουμε πιο ανθρώπινες τις συνθήκες παραμονής στα Κέντρα Κράτησης, να διευκολύνουμε την πρόσβαση των μεταναστών στο άσυλο και να δημιουργήσουμε έτσι ένα «πρώτο φίλτρο» για να μην ευτελιστεί η διαδικασία του ασύλου, με τη συνδρομή των ανθρωπιστικών οργανώσεων. Παράλληλα, προδιαγράψαμε ένα σταθερό πλαίσιο παροχής ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ψυχολογικής στήριξης, σε συνδυασμό με μέτρα ειδικής μέριμνας για τα παιδιά, τις γυναίκες και τους ηλικιωμένους. Όλες δε οι προτάσεις μας, που ενσωματώνονται στο παρόν τεύχος που υποβάλλω στο Προεδρείο, απηχούσαν τις γενικές αρχές του ανθρωπιστικού δικαίου, όπως αυτές εξειδικεύονταν στα πορίσματα του Συνηγόρου του Πολίτη.
Και τότε κύριε Περιφερειάρχη, είχαμε θέσει με ιδιαίτερα πιεστικό τρόπο το ζήτημα του εξοπλισμού των κέντρων με επαρκείς διοικητικούς και οικονομικούς πόρους, ώστε να είναι σε θέση να ανταποκρίνονται σε σταθερή βάση – και όχι συγκυριακά – στις υποχρεώσεις τους σχετικά με τη διαχείριση των προβλημάτων της παράνομης μετανάστευσης.
Και τότε ζητούσαμε εγγυήσεις ενάντια στην προοπτική της γκετοποίησης, μέσα από την ανοικτή συμμετοχή της κοινωνίας στη διαχείριση των Κέντρων. Και τότε ζητούσαμε να καμφθεί ο αστυνομοκεντρικός χαρακτήρας, ώστε να μην μετατραπούν τα Κέντρα σε «στρατόπεδα ψυχών», αλλά σε σύγχρονες πολυθεματικές εστίες διαμονής και επαναπροώθησης.
Ποτέ, όμως, δεν αρνηθήκαμε κύριοι συνάδελφοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, υποκύπτοντας στις σειρήνες του τοπικολαϊκισμού, των εύκολων λύσεων, της στείρας άρνησης, της ανέξοδης καταγγελίας και του λανθάνοντος ρατσισμού. Πασχίζαμε να βελτιώσουμε τις προϋποθέσεις για την ανθρωπιστική λειτουργία αυτών των δομών και να οργανώσουμε τις εγγυήσεις για την αποτελεσματική τους ένταξη στις πολιτικές για τν παράνομη μετανάστευση.
Κύριε Αγοραστέ, εκτιμώ ότι η αντίθεσή σας στα προτεινόμενα Κέντρα Κράτησης χαρακτηρίζεται από αγαθές πολιτικές προθέσεις και εκκινεί από καλόπιστη αφετηρία. Αν έχω καταλάβει καλά, η άρνησή σας έχει κυρίως να κάνει με τις επιφυλάξεις που διατυπώνετε ως προς την αποτελεσματικότητα του Σχεδίου και τον κίνδυνο να μην τηρηθούν οι προδιαγραφές της εξασφαλισμένης χρηματοδότησης βάσει ενός ολοκληρωμένου και μη αποσπασματικού Σχεδίου αντιμετώπισης του φαινομένου. Αναφέρεστε ακόμη στην έλλειψη κατάλληλων χώρων στη Θεσσαλία -στρατοπέδων ή άλλων τόπων – ικανών να στεγάσουν παρόμοια κέντρα. Επισημαίνετε, ορθώς επίσης, τη μεγάλη ανάγκη να επιταχυνθούν οι διαδικασίες επαναπατρισμού, καθώς και να δοθεί έμφαση στη χρηματοδότηση των δράσεων για τη φύλαξη των συνόρων .
Σε όλες τις παραπάνω επισημάνσεις, θα με βρείτε απολύτως σύμφωνο. Ακόμη και στην ανάγκη να αναθεωρηθεί η Συνθήκη «Δουβλίνο ΙΙ», η οποία επιβαρύνει υπέρμετρα τη θέση της χώρας μας, η οποία είναι ευκολότερα προσβάσιμη, λόγω των ακτών της, σε όσους αιτούνται χορήγηση ασύλου. Δεν θα διαφωνήσω ούτε με τη λογική να ξεκινήσει η δημιουργία τέτοιων κέντρων στις περιοχές όπου το πρόβλημα είναι οξύτερο ή διαπιστώνεται η συναίνεση της τοπικής κοινωνίας.
Επιτρέψτε μου, ωστόσο, να καταθέσω την καθολική και κατηγορηματική αντίθεση της παράταξής μας στην άστοχη, ατυχή και επικίνδυνη θέση ότι η Θεσσαλία δεν έχει πρόβλημα με την παράνομη μετανάστευση, επειδή, το 2011 συνελήφθησαν σε όλη τη Θεσσαλία μόλις 1.274 λαθρομετανάστες…
Εκτιμώ ότι η άποψη αυτή είναι αποθέωση του στρουθοκαμηλισμού. Το γενικευμένο κλίμα ανασφάλειας στην ύπαιθρο οφείλεται κ. Αγοραστέ ΚΑΙ στην παράνομη μετανάστευση. Ο πολλαπλασιασμός των κρουσμάτων ανομίας στα αστικά κέντρα επίσης. Η έξαρση της σωματεμπορίας και του εμπορίου ναρκωτικών, αδιαμφισβήτητα. Το ίδιο και με την ανασφάλιστη εργασία και τον ανταγωνισμό στους νόμιμους μετανάστες και τους πολιτικούς πρόσφυγες. Για να μην μιλήσω για τα παραρτήματα των κυκλωμάτων εκμετάλλευσης αλλοδαπών…
Ας μην κρυβόμαστε, λοιπόν, πίσω από το δάχτυλο μας. Ας μην μας καταλαμβάνει το σύνδρομο ΟΣΑΜ (Όχι Στην Αυλή Μου), όταν πρόκειται να οργανώσουμε συλλογικά ως χώρα και ως κοινωνία τις προσπάθειες και την άμυνά μας απέναντι σ’ έναν κίνδυνο που απειλεί τα θεμέλια της κοινωνίας μας…
Με μια καθολική, αδιαπραγμάτευτη και απροϋπόθετη άρνηση το μόνο που καταφέρνουμε είναι να δικαιώνουμε τη ρατσιστική προδιάθεση που αποτυπώθηκε στο σύνθημα της Επιτροπής Αγώνα στην Κοζάνη που δήλωναν «Ουστ! Να ξεκουμπιστούν οι βρωμιάρηδες». Αν, αντιθέτως, επιμείνουμε στην εξασφάλιση των προϋποθέσεων για τη δημιουργία ανθρώπινων αξιοπρεπών δημόσιων προσωρινών χώρων υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών, με ειδική μέριμνα για ιατροφαρμακευτική φροντίδα, ικανοποιητική σίτιση, στέγαση και νομική αρωγή, ειδική φροντίδα για ανήλικους, μητέρες, θύματα διακίνησης ανθρώπων, εάν ζητήσουμε και εξασφαλίσουμε εγγυήσεις συνεχούς χρηματοδότησης και διοικητικής στήριξης από τα Ευρωπαϊκά Ταμεία, εάν προγραμματίσουμε μια ευρεία κοινωνική διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες και τους εκπροσώπους τους, χωρίς αιφνιδιασμούς και τετελεσμένα από την Κεντρική διοίκηση, μόνον τότε θα έχουμε πείσει ότι υιοθετούμε μια υπεύθυνη, δημιουργική και κοινωνικά ευαίσθητη στάση.
Τέλος, η παράταξή μας υποστηρίζει ότι με τη δημιουργία των προτεινόμενων Κέντρων δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να καλύψουμε το κενό μιας ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής, η οποία προϋποθέτει:
α) την αναθεώρηση της Συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ, ώστε να γίνει όλη η Ευρώπη ενιαίος χώρος υποδοχής προσφύγων,
β) την πλήρη ανάπτυξη και στήριξη του προγράμματος επαναπατρισμού,
γ) το σχεδιασμό νέων πανευρωπαϊκών πολιτικών πρόληψης με στοχευμένα μέτρα, όπως η άσκηση ασφυκτικών διπλωματικών πιέσεων στην Άγκυρα και στις «σεσημασμένες χώρες» - πηγές της παράνομης μετανάστευσης,
δ) την επίσπευση των διαδικασιών παραλαβής και αξιολόγησης των αιτήσεων ασύλου,
ε) την εντατικοποίηση των ελέγχων στα εντοπισμένα σημεία διέλευσης μεταναστών, με ασφυκτική θωράκιση των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων μας.
Μόνον εφόσον υπάρξει μια ενιαία και ολοκληρωμένη πολιτική για την αντιμετώπιση του φαινομένου θα δοθεί ένα αποφασιστικό μήνυμα στα κυκλώματα της διακίνησης και της δουλεμπορίας ότι η χώρα μας δεν είναι «ξέφραγο αμπέλι». Μόνον εάν υπάρξει ουσιαστική διαβούλευση και προπαρασκευή σε τοπικό επίπεδο, θα πεισθεί η κοινωνία ότι δεν πρόκειται για ένα ακόμη προεκλογικό επικοινωνιακό τέχνασμα αποσπασματικού χαρακτήρα, που αποσκοπεί απλώς στην αποσυμφόρηση του Κέντρου των Αθηνών, διαχέοντας αυτή τη θλιβερή «ανθρώπινη χωματερή» σε όλη την Επικράτεια. Αν σ’ όλα αυτά, προστεθεί η ευλαβική προσήλωση στις αρχές του ανθρωπιστικού δικαίου, τότε οι κοινωνίες θα παράσχουν απλόχερα τη συναίνεσή τους. Μόνον έτσι θα αποκτήσουμε και ισχυρότερα δημοκρατικά αντισώματα απέναντι στις πρακτικές της ρατσιστικής βίας και θα βάλουμε στο περιθώριο τους ταγούς της ακροδεξιάς, που ονειρεύονται ναρκοπέδια στον Έβρο και τάγματα πολιτοφυλακής απέναντι στα μιάσματα…
Απόστολος Παπατόλιας
Γενικός Γραμματέας Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος (ΕΝ.Π.Ε.)
Επικεφαλής «Θεσσαλών Δύναμη»