Η Τ.Ε. Καρδίτσας Κ.Κ.Ε. για την εκδήλωση τιμής και μνήμης που πραγματοποιήθηκε στο Καλλίθηρο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Πραγματοποιήθηκε από την Τομεακή Επιτροπή Καρδίτσας του ΚΚΕ την Κυριακή 5 Ιούνη στην Σέκλιζα η εκδήλωση τιμής και μνήμης για τον Χαρίλαο Φλωράκη και τους αλύγιστους της ταξικής πάλης από την Σέκλιζα.
Η εκδήλωση έγινε μπροστά στο Μνημείο του Αντάρτη και συμμετείχαν άνθρωποι κάθε ηλικίας από το χωριό, το ανταρτοχώρι, τη Σέκλιζα που πάλεψε σύσσωμο σχεδόν μέσα από τον ΔΣΕ, πολλοί από αυτούς απόγονοι μαχητών του ΔΣΕ, αλλά και πολλοί νεολαίοι με τις κόκκινες σημαίες και τα συνθήματα έδωσαν αγωνιστικό τόνο στην τιμητική αυτή εκδήλωση.
Την εκδήλωση άνοιξε ο Μιχάλης Σιώκος, μέλος της ΤΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ ο οποίος μιλώντας τόνισε μεταξύ των άλλων: «Φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι
Σας καλωσορίζουμε στην εκδήλωση της Τομεακής Επιτροπής Καρδίτσας του ΚΚΕ. Η Τ.Ε. Καρδίτσας ακούραστα και με συνέπεια, βρίσκεται σταθερά στο πλευρό του λαού της Καρδίτσας. Δίπλα στις λαϊκές οικογένειες, στους εργαζόμενους, στους αγρότες, στις γυναίκες και στη νεολαία. Με περιοδείες, συσκέψεις, ομιλίες αλλά και πολύμορφες εκδηλώσεις, για να αναδείξουμε τις πραγματικές αιτίες των λαϊκών προβλημάτων που συνεχώς διογκώνονται, όπως η ακρίβεια και τα πετσοκομμένα δικαίωμα που χτυπούν την ζωή κάθε λαϊκής οικογένειας, φωτίζοντας ταυτόχρονα μέσα από την πείρα της υπερεκατοντάχρονη ιστορία του κόμματος μας και του λαϊκού κινήματος την πραγματική διέξοδο, πως « Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό, βαδίζοντας στον δόμο της ανατροπής» . Μια τέτοια εκδήλωση είναι και η σημερινή.
Μαζευτήκαμε στην πλατεία της Σέκλιζας για να τιμήσουμε τον σ/φο Χαρίλαο Φλωράκη, αλλά και όλους τους Σεκλιζιώτες που πάλεψαν ηρωικά στο πλευρό των μαχητών του ΔΣΕ.
Η αγάπη του σ/φου Χαρίλαου είναι γνωστή για την ανταρτομάνα Σέκλιζα. Όχι μόνο ερχόταν συχνά στο χωριό αλλά απέκτησε και ιδιαίτερους δεσμούς με πολλούς κατοίκους. Σε μια από τις επισκέψεις του φύτεψε και τον πλάτανο που όλοι γνωρίζουμε και έμεινε ως «Ο πλάτανος του Χαρίλαου».
Πάνε 17 χρόνια από τότε που ο σ/φος Χαρίλαος μας άφησε λεβέντικα και μας ορμήνεψε με τον δικό του τρόπο. «Οι ζευγάδες φεύγουν, μα η σπορά μένει». Είναι αλήθεια σ/φε, όπως το είπες. Ο σπόρος που έπεσε βγάζει κλαδιά και φύλλα, γίνεται δέντρο με ρίζες μεγάλες που απλώνονται βαθιά μέσα στο λαό.
Όλοι αυτοί οι Σεκλιζιώτες και οι Σεκλιζιώτισσες που πότισαν με το αίμα τους κάθε κορφούλα, κάθε λαγκαδιά και ξέφωτο, έβαλαν το σπόρο βαθιά, σίγουροι ότι θα καρπίσει.
Η πλειοψηφία του χωριού μπήκε στη μάχη, στο πλευρό του ΔΣΕ, για μια πατρίδα ελεύθερη. Βαρύ το τίμημα σ/φε Χαρίλαε, το γνώρισες καλά. Δεκάδες από αυτούς σκοτώθηκαν σε μάχες ή εκτελέστηκαν και πολλοί ακόμα εξορίστηκαν, βασανιστήκαν ή κυνηγήθηκαν περνώντας στην πολιτική προσφυγιά. Η Σέκλιζα άδειασε από τους ανθρώπους της. Η πίστη για μια ελεύθερη πατρίδα, όπου κουμάντο θα κάνει ο λαός στον τόπο του δεν άφηνε περιθώρια λιγοψυχίας και υποταγής. Κι όχι απλά δεν άφηνε περιθώρια, αλλά οδήγησε άντρες, γυναίκες και αμούστακα παιδιά να προσφέρουν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, τα νιάτα τους και την ζωή τους.
Ο λαός έχει ανάγκη όσο ποτέ να ακουμπήσει στο Κόμμα, να παλέψει μαζί του για μια καλύτερη ζωή, ζωή με αξιοπρέπεια, δικαιώματα, ελευθερία, πραγματική ελευθερία..
Η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα, αλλά και οι προηγούμενες έχουν την απόλυτη ευθύνη για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα. Με αφορμή τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας, η χώρα μας εμπλέκεται όλο και περισσότερο στους ανταγωνισμούς. Η κυβέρνηση παίρνοντας της σκυτάλη από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, προσφέρει γη και νερό στους ΑμερικανοΝΑΤΟϊκούς. Η Ελλάδα από άκρη σ’ άκρη έχει γεμίσει με βάσεις του θανάτου. Δισεκατομμύρια ξοδεύονται για εξοπλισμούς, την ίδια στιγμή που ο λαός βογκάει να τα βγάλει πέρα μπροστά στην ενεργειακή φτώχεια. Η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων της, πάει χέρι χέρι και με την καταστολή, χτυπώντας φοιτητές, στέλνοντας στρατιές από ΜΑΤ στους αγωνιζόμενους αγρότες.
Θέλουμε επίσης από αυτό το βήμα να κάνουμε και μια ιδιαίτερη αναφορά. 20 μήνες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του «Ιανού» δεν έχουν αποκατασταθεί οι ζημιές στο ορεινό οδικό δίκτυο της περιοχής Ιτάμου, πολλά σπίτια στο Παλιοζογλώπι διατρέχουν ακόμα σοβαρούς κινδύνους, ενώ και η πρόσβαση στον τάφο του Χαρίλαου Φλωράκη δεν έχει αποκατασταθεί. Κάτοικοι του χωριού συναντήθηκαν με αντιπροσωπεία της ΤΕ Καρδίτσας, και εξέφρασαν τα παράπονά τους για την εγκατάλειψη της περιοχής από την Κυβέρνηση, την Περιφέρεια και τον Δήμο. Δήλωσαν χαρακτηριστικά ότι: «Μας έχουν ξεχασμένους, δεν σέβονται ούτε το πρόσωπο του Χαρίλαου Φλωράκη. Εδώ έρχεται κόσμος για τον τάφο του και τώρα δεν μπορεί να φτάσει. Μόνο εσείς, το ΚΚΕ, μπορείτε να κάνετε κάτι.»
Απαιτούμε από την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε αποκατάσταση των ζημιών, ώστε ο λαός της περιοχής μας να μπορεί να ζήσει φυσιολογικά στον τόπο του. Να είστε σίγουροι ότι θα το διεκδικήσουμε με κάθε τρόπο.
Σήμερα φίλες και φίλοι δεν κάνουμε μνημόσυνο. Σήμερα κοιτάμε ο ένας τον άλλο στα μάτια. Θυμόμαστε τη γενιά που έφυγε, ατενίζουμε αυτήν που ακολουθεί και δίνουμε όρκο ότι θα τιμήσουμε την ιστορία μας μέσα από τον συνεχή, αταλάντευτο αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το Σοσιαλισμό.
Τιμή και δόξα στο σύντροφο Χαρίλαο Φλωράκη!! Τιμή και δόξα στους αλύγιστους Σεκλιζιώτες της ταξικής πάλης!!»
Στην συνέχεια η Μαρία Γιανοπούλου διάβασε από το βιβλίο του Βασίλη Φυτσιλή απόσπασμα για την μάχη της Ραχούλας και η Λίλια Φυτσίλη απήγγειλε το ποίημα επίσης του Βασίλη Φυτσιλή «Η μάχη της Ραχούλας».
Την κεντρική ομιλία έκανε ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.
Ξεκινώντας την ομιλία του, ο Ελισαίος Βαγενάς επισήμανε πως ο Χαρίλαος Φλωράκης «αποτελεί σύμβολο του αγώνα, των ιστορικών, αγωνιστικών παραδόσεων και των λαϊκών αγώνων, στους οποίους πρωτοστάτησε το ΚΚΕ, για μεγάλα, ευγενικά ιδανικά και συνάμα κατανοητά και προσιτά και στον πιο απλό άνθρωπο: Για το ψωμί του λαού, την προκοπή του τόπου, για τη λευτεριά από τους ξένους κατακτητές, για μια ζωή χωρίς την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία».
Αντίστοιχα, μιλώντας για τη Σέκλιζα, τόνισε πως «σύμβολο είναι και ο τόπος που βρισκόμαστε:
-Γιατί εδώ "κελάηδησε" το τουφέκι της λαϊκής πάλης.
-Γιατί εδώ δόθηκαν μάχες ενάντια στον φασίστα κατακτητή.
-Όπως ήταν και η μάχη για το ψωμί και την επιβίωση του λαού με την περίφημη "μάχη της σοδειάς".
-Γιατί εδώ δεκάδες αγωνιστές Σεκλιζιώτες πότισαν με το αίμα τους το μεγάλο "πλάτανο" της πάλης για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας».
Συμπεράσματα που θωρακίζουν την ταξική πάλη
Ο Ελισαίος Βαγενάς στάθηκε στις λαμπρές σελίδες αλύγιστης πάλης, που έγραψε ο λαός της Σέκλιζας, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, της Εθνικής Αλληλεγγύης, του ΔΣΕ, τονίζοντας πως «το ΚΚΕ είναι περήφανο για τη στρατιά ηρώων που διαπαιδαγώγησε. Χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες έδωσαν και την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών τους, για να γραφεί η εποποιία του ΔΣΕ, πολεμώντας και περπατώντας μερόνυχτα, συχνά δίχως τροφή, πολλοί και ξυπόλητοι, στους πάγους και τις θύελλες. Και εδώ, σ' αυτόν τον αγώνα η Σέκλιζα είχε τους δικούς της σταυραϊτούς».
Στάθηκε ταυτόχρονα και στα συμπεράσματα που βγαίνουν, σημειώνοντας μεταξύ άλλων πως, «ουσιαστική τιμή στην Ιστορία του ΔΣΕ και γενικότερα στην ηρωική εκατοντάχρονη πορεία του ΚΚΕ, αποτελούν η ανάγκη να διδαχτούμε από αυτήν και να βγάλουμε συμπεράσματα που θα ισχυροποιήσουν την ταξική πάλη σήμερα, τον αγώνα για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Σ' αυτήν την κατεύθυνση κινήθηκε το Κόμμα, που σέβεται και μελετά την Ιστορία του, την Ιστορία όλου του ΔΚΚ.
(…) Το συμπέρασμα, που μας διδάσκει η Ιστορία είναι ότι δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή κυβέρνηση, όπως και αν αυτή λέγεται ("λαοκρατική", "σοσιαλιστική", "αριστερή"), όταν η εξουσία, τα μέσα παραγωγής και όλος ο πλούτος που παράγει η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα βρίσκονται στα χέρια των καπιταλιστών, όταν τα "ηνία" της οικονομίας και της εξουσίας τα έχει το κεφάλαιο και η χώρα συμμετέχει σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ».
Επίσης, τόνισε πως «με την εποποιία του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), το αστικό κράτος "είδε παρδαλό Θεό", όπως θα έλεγε και ο σ. Χαρίλαος», ενώ μιλώντας για τη δράση του Καπετάν Γιώτη μέσα από τις γραμμές του ΔΣΕ, σημείωσε:
«Σ’ εκείνον τον αγώνα ένας από αυτούς που έγραψε τη δική του Ιστορία, ήταν και ο μελλοντικός ηγέτης του Κόμματός μας, ο Καπετάν Γιώτης, που πολέμησε τον αγγλοαμερικανικό ιμπεριαλισμό από τις τάξεις του Δημοκρατικού Στρατού, στην αρχή αντισυνταγματάρχης και το Νοέμβρη του '48 συνταγματάρχης του Δημοκρατικού Στρατού. Ο Χαρίλαος Φλωράκης ηγήθηκε σε δεκάδες μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις και σε μερικές από τις πιο παράτολμες και ηρωικές αποστολές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Όπως ήταν η πορεία από την Ευρυτανία στο Γράμμο το 1947. Η κατάληψη της Αράχοβας το 1948. Η κατάληψη της Καρδίτσας την ίδια χρονιά και η κατάληψη του Καρπενησίου το 1949. Ιστορική θα μείνει η διείσδυση αντιπερισπασμού της 1ης μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με διοικητή τον Χαρίλαο Φλωράκη, στα μετόπισθεν του αντιπάλου τον Αύγουστο του 1949, σπέρνοντας σύγχυση στις κυβερνητικές δυνάμεις. Εκείνη η επιχείρηση διήρκεσε 43 μέρες και δόθηκαν 39 μάχες.
Μέσα από τέτοιες συγκρούσεις κατέκτησε το βαθμό του υποστρατήγου του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, ενώ το Γενάρη του 1949 εκλέχτηκε μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.
Ο Ελ. Βαγενάς, αφού αναφέρθηκε στο πλούσιο και αγωνιστικό βιογραφικό του σ. Χαρίλαου, τόνισε πως «ο σ. Χαρίλαος και πολλοί αγωνιστές και εδώ από τη Σέκλιζα, έφυγαν με ήσυχη τη συνείδησή τους, πως είχαν επιτελέσει "το χρέος του αγωνιστή για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων". Πως, όμως, το είχε ορίσει ο ίδιος αυτό το χρέος; Το είχε ορίσει ως εξής: "Στο να αλλάξει η κοινωνία μας, να γίνει μια κοινωνία της προόδου, της ευημερίας, της ειρήνης"».
Έτσι, μιλώντας για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και την εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν, επισήμανε μεταξύ άλλων πως «ο λαός της Ουκρανίας βρέθηκε στο επίκεντρο της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης εξαιτίας της κατάστασης, που διαμορφώθηκε για τους λαούς μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης. Γιατί όλα αυτά που πρωτύτερα στα χρόνια το σοσιαλισμού ήταν κοινωνική ιδιοκτησία, όπως και η εργατική δύναμη, έγιναν και πάλη εμπόρευμα και αποτελούν το σύγχρονο "μήλον της έριδος" για τους καπιταλιστές, αυτούς που σπρώχνουν τους λαούς στο ιμπεριαλιστικό μακελειό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ ενεργά συμμετέχει στους σχεδιασμούς του ευρωατλαντισμού, τόσο σε οικονομικό, όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο. Από τη μια έχουμε τους σχεδιασμούς για την περιβόητη πολιτική "απεξάρτησης" της ΕΕ από το ρωσικό αέριο, προς όφελος αμερικανικών, ευρωπαϊκών και άλλων μονοπωλίων. Από την άλλη, αυτό το οικονομικό "σκέλος" συνοδεύεται από το στρατιωτικό, δηλαδή τη γιγάντωση των στρατιωτικών βάσεων του θανάτου, π.χ. στη Σούδα, την εμφάνιση και νέων, όπως στην Αλεξανδρούπολη, στη Λάρισα, στο Στεφανοβίκειο κ.α.
Η κυβέρνηση της ΝΔ δεν δυσκολεύτηκε και πολύ για τους σχεδιασμούς αυτούς, μιας και για τα δύο παραπάνω σκέλη το έδαφος είχε "οργώσει" το έδαφος και είχε "ιδρώσει" για αυτά η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Το ΚΚΕ πρόταξε την ανάγκη να παλέψουμε ενάντια στην προπαγάνδα των αστικών δυνάμεων που σπρώχνουν τους λαούς στην "κρεατομηχανή" του ιμπεριαλιστικού πολέμου με διάφορα ψεύτικα προσχήματα. Να απαιτήσουμε να κλείσουν οι στρατιωτικές βάσεις, να επιστρέψουν στη χώρα οι στρατιωτικές δυνάμεις, που βρίσκονται εκτός συνόρων, να δυναμώσει η πάλη για να αποδεσμευτούν οι χώρες από τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και συμμαχίες, όπως είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.
Το Κόμμα μας, αυτές τις 100 μέρες του πολέμου έχει "οργώσει" τη χώρα. Δεκάδες οι κινητοποιήσεις, οι συζητήσεις, οι εκδηλώσεις. Στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ σύρθηκαν σιδηροδέσμια στα δικαστήρια, γιατί διαδήλωσαν ενάντια στους εγκληματικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ.
Δεν είμαστε, λοιπόν, "ουδέτεροι", αδιάφοροι, όπως προσπαθούν να μας προσάψουν ορισμένες αστικές και οπορτουνιστικές δυνάμεις, επειδή δεν επιλέγουμε "ληστή". Είμαστε με την πλευρά της εργατικής τάξης, των λαών, που πρέπει να χαράξουν αυτοτελή, ανεξάρτητη γραμμή, μακριά από όλα τα αστικά και ιμπεριαλιστικά σχέδια. Αυτή είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας για τον ελληνικό λαό, για τους λαούς όλου του κόσμου!».
Κλείνοντας, ο Ελ. Βαγενάς απηύθυνε κάλεσμα συμπόρευσης με το ΚΚΕ, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως «απευθυνόμαστε σε όλους τους εργαζόμενους και πρώτα απ' όλα σε αυτούς που έχουν δεσμούς ιστορικούς με το Κόμμα μας, που οι Σεκλιζιώτες συγγενείς τους δόξασαν με το ντουφέκι του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ τα αγραφιώτικα βουνά, αλλά για διάφορους λόγους, τα προηγούμενα χρόνια έκαναν άλλες πολιτικές επιλογές και τους λέμε: Μην κοντοστέκεστε στην άκρη! Πάρτε θέση στον αγώνα! Συμπορευτείτε με το ΚΚΕ.
Απευθυνόμαστε και στους δύσπιστους, που μας λένε "καλά τα λέτε, μα δεν γίνονται" και τους θυμίζουμε τα λόγια που μας άφησε παρακαταθήκη ο σ. Χαρίλαος στα 80χρονα του ΚΚΕ το 1998, κατά την παράδοση τιμητικής πλακέτας από την Κεντρική Επιτροπή: "Ούτε η κομμουνιστική ιδεολογία τελείωσε, όπως διακηρύσσουν ορισμένοι, ούτε ο δρόμος της κοινωνικής εξέλιξης έκλεισε και σταμάτησε στον καπιταλισμό. Όλα θα αλλάξουν! Μπορεί να χρειαστούν πολλά χρόνια. Όμως τελικά όλα θα αλλάξουν. Θα αλλάξουν και θα έρθει μια άλλη ζωή, μια ζωή δίκαιη, της δημιουργίας, η ζωή του σοσιαλισμού".
Μάλιστα, όταν στα 1991 έθεταν εκτός νόμου τα ΚΚ σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, ο σ. Χαρίλαος έγραφε: "Παλεύαμε στα βουνά άυπνοι, νηστικοί, άπλυτοι, ταλαιπωρημένοι, ψειριασμένοι, αντιμετωπίζαμε ολημερίς και ολονυχτίς χαροτρομάρες, γιατρεύαμε με φύλλα και με βότανα τις λαβωματιές μας - κι όμως: Τραγουδούσαμε, μέσα σ' εκείνη την αντάρα, τα μπολσεβίκικα τραγούδια και γέμιζαν οι ψυχές μας από τους γενναίους στίχους τους, από τη ρωμαλέα μελωδία τους, από τα ηρωικά μηνύματά τους. Γιατί στα βουνά δεν παλεύαμε μόνο για μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα.
Παλεύαμε και για τον καινούριο και λαχταριστό κόσμο. Για τον κόσμο του σοσιαλισμού. Για τον κόσμο που θα έβγαζε τον ξωμάχο από την τυραννία του, τον αγρότη από τη χαμοζωή του, τον εργάτη από τα δεσμά του, τον μικροεπαγγελματία από το άγχος του… Τώρα όλα αυτά -λέει- είναι εκτός νόμου! Κούνια που τους κούναγε τους άθλιους! Να πιστεύουν στ' αλήθεια ότι μπορούν να βγάλουν εκτός νόμου την ιδέα, το όραμα, την ελπίδα, την απαντοχή και την πίστη των λαών!".
Ναι σύντροφοι και φίλοι, το όραμα μιας νέας και σωστά οργανωμένης κοινωνίας, που δεν θα δουλεύει για τα κέρδη των λίγων, αλλά για τις ανάγκες των πολλών βρίσκονταν στη συνείδηση όλων αυτών των γνήσιων, λαϊκών αγωνιστών και της Σέκλιζας, που άλλοι έπεσαν στη μάχη με το όπλο στο χέρι, άλλοι από τις σφαίρες των εκτελεστικών αποσπασμάτων και άλλοι δολοφονήθηκαν άνανδρα. Αποτίνουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνη στη μνήμη της, που μπορεί να δικαιωθεί μόνον μέσα από τη συνέχιση του αγώνα, που πρέπει και μπορεί να γίνει πιο μαζικός, πιο αποτελεσματικός και νικηφόρος.
Γιατί "το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω", γιατί μπορεί "οι ζευγάδες να φεύγουν, αλλά η σπορά μένει και καρπίζει!". Και θα καρπίσει, δίχως άλλο!».
Στο τέλος της εκδήλωσης, στεφάνι στο μνημείο κατέθεσε η Χριστίνα Μπεκιάρη, Γραμματέας της ΤΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ, ενώ μικροί φίλοι της ΚΝΕ κατέθεσαν στεφάνι στον «Πλάτανο του Χαρίλαου Φλωράκη». Η εκδήλωση έκλεισε με ενός λεπτού σιγή για να τιμηθούν οι ηρωικοί νεκροί και ο Χαρίλαος Φλωράκης και το πένθιμο εμβατήριο.
ΤΕ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ ΚΚΕ