"Η γενιά της κρίσης" άρθρο του Κώστα Ξυλομένου Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Η περιβόητη γενιά του Πολυτεχνείου η οποία απαξιώνεται από τους περισσότερους δεν παύει να διαδραμάτισε σημαίνοντα ρόλο στις εξελίξεις που συντελέστηκαν στη χώρα μας κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης και βέβαια δεν έχει να κάνει μόνον με τους σημερινούς πολιτικούς, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τις συνθήκες που δημιουργήθηκαν ανήλθαν στην εξουσία.
Το πως εξελίχθηκαν και πως μεταλλάχθηκαν αυτοί που πρωτοστάτησαν στα γεγονότα σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αμαυρώνουν την ιστορική σημασία του κινήματος που αναπτύχθηκε. Η ίδια κοινωνία δεν κατάφερε εξάλλου να διαχειριστεί την κατάσταση που ακολούθησε και να προχωρήσει σε επανίδρυση ενός κράτος δικαίου και αξιοκρατίας. Μπορεί να έφταιξε το χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των Ελλήνων, μπορεί και όμως και το πέρασμα από τη φτώχεια σε μια εικονική οικονομική ευημερία ακόμη και η εκμετάλλευση κάθε μορφής του Ελληνικού λαού από τους πολιτικούς που επέλεγε για να τον εκπροσωπήσουν, πολλά μπορεί και λίγο πολύ γνωστά. Σήμερα όμως…;
Η τωρινή κατάσταση της χώρας μας οφείλεται καθολικά στο αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα που δομήθηκε μέσα από τα κόμματα και τους μηχανισμούς που ανέπτυξαν αυτά σε όλες τις δομές της κοινωνίας . Η συνήθης τακτική τους έχει ως κύριο όπλο να ανακυκλώνονται παρωχημένες ιδέες που απλώς να προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες εξυπηρετώντας ευκαιριακές ανάγκες χωρίς κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Σίγουρα μπορεί να ερμηνευτεί ιδιαίτερα σκληρή η παραπάνω τοποθέτηση, αλλά η καθημερινή απαξίωση όλων των κοινωνικών θεσμών σε συνδυασμό με την εξαθλίωση στην καθημερινότητα του έλληνα πολίτη δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Ο μετασχηματισμός εξάλλου της κοινωνίας μας από κοινωνία ιδανικών και αγώνων σε κοινωνία ασυδοσίας και εγωκεντρισμού οικοδομήθηκε κυρίως μέσα από τις πολιτικές του παρελθόντος και όργανα χειραγωγούμενα όπως τα ΜΜΕ και ο ελεγχόμενος κομματικά συνδικαλισμός.
Η σημερινή Ελληνική κοινωνία όμως έχει περισσότερους - θεωρητικά τουλάχιστον- μορφωμένους ανθρώπους με τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι υπάρχουσες συνθήκες όμως τους αφήνουν καθηλωμένους λόγω της ανεργίας και της έλλειψης εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Έτσι έχει γεννηθεί μετά τη γενιά του πολυτεχνείου η γενιά της κρίσης, που όμως κάποια στιγμή στη συνέχεια θα αναλάβει τα ηνία της χώρας μας. Αυτή τη φορά λοιπόν δεν πρέπει να χαθεί η ευκαιρία γιατί δικαιολογίες δεν μπορεί να υπάρξουν όπως τότε και πολύ περισσότερο γιατί ο λαός έχει διδαχθεί από το παρελθόν. Οι συνθήκες που βιώνουμε καθημερινά δεν πρέπει να μας λυγίσουν και σε καμία περίπτωση να μας αποκοιμίσουν, αλλά να γίνουμε μέρος των εξελίξεων που συντελούνται. Σε πρώτο βαθμό θεωρώ ότι η αλλαγή πρέπει να ξεκινήσει από τα μικρότερα κύτταρα που αποτελούν το κράτος και αυτές είναι οι πόλεις. Τρόποι για να ενεργήσουμε υπάρχουν, αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά και να διεκδικήσουμε. Πόσοι από εμάς που διαφωνούμε με την κατάσταση που επικρατεί στην πόλη μας εκτός από το να διαμαρτυρόμαστε στείρα καταθέσαμε τις προτάσεις μας στην εκλεγμένη δημοτική αρχή; Είναι τόσο δύσκολο παραδείγματος χάρη, να δημιουργηθούν επιστημονικές ομάδες από μηχανικούς που να κάνουν προτάσεις για την αισθητική αναμόρφωση της πόλης μας και την αξιοποίηση υποδομών. Βέβαια οι συγκεκριμένες προτάσεις πρέπει να συνοδεύονται από οικονομοτεχνικές μελέτες που να τις καθιστούν υλοποιήσιμες και άμεσα κερδοφόρες. Επίσης η σύνταξη ενός σχεδίου για την οικονομική βιωσιμότητα αλλά και την οικονομική διαχείριση του Δήμου μας από επιτροπή οικονομολόγων σε συνεργασία με τον ίδιο το Δήμο μπορεί να συνεισφέρει προς την σωστή κατεύθυνση. Η ανιδιοτελής συμμετοχή του πολίτη ιδιαίτερα σε θέματα που αφορούν την πόλη του προβάλλει όσο ποτέ επιβεβλημένη, λόγω των συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί.
Οι προτάσεις λοιπόν και οι καινοτόμες ιδέες υπάρχουν, αρκεί όμως να υπάρξει και ο κατάλληλος «χώρος» για να αναπτυχθούν και να αξιοποιηθούν κατάλληλα. Η σημερινή γενιά της οικονομικής κρίσης πρέπει να αντικαταστήσει την παλαιότερη το συντομότερο, ώστε να απελευθερωθούν νέες δυνάμεις που θα δώσουν όραμα και ελπίδα στην κοινωνία.
Ξυλομένος Κωνσταντίνος
Πολιτικός Μηχανικός Α.Π.Θ.