Ομιλία του Β. Κρανιά στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Εργαζόμενοι, Νέοι, άνεργοι, συνταξιούχοι, μετανάστες, συναγωνιστές αυτοαπασχολούμενοι, έμποροι, βιοτέχνες, επαγγελματίες,
Στέλνουμε σήμερα από την μεγαλειώδη απεργιακή μας συγκέντρωση, μία από τις 71 σε όλη την Ελλάδα, μήνυμα προς όλους τους κεφαλαιοκράτες, τα κομματά τους, την κυβέρνησή τους και τα πάσης φύσεως «παπαγαλάκια» τους: στο παιχνίδι αποπροσανατολισμού, κοροϊδίας και παγίδευσης, απειλών και εκβιασμών, με τα επικοινωνιακά τους παιχνιδάκια, της δήθεν διαπραγμάτευσης εμείς δεν τσιμπάμε !
Ξέρουμε καλά ότι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ έχουν καταλήξει και γι’ αυτό το τελευταίο όπως μας λένε πακέτο μέτρων και για τα επόμενα, πάντα «τελευταία» πακέτα μέτρων. Λέμε ότι έχουν καταλήξει γιατί ξέρουμε ότι τα μέτρα είναι εντολές των μονοπωλίων, είναι διαταγές των αφεντικών τους, και .. δεν τους χαλάνε χατήρι …….
Από την ημέρα που το κεφάλαιο ίδρυσε τη ληστοσυμμορία της Ε.Ε., επιδιώκει μέσω αυτής την μέγιστη δυνατή κερδοφορίας του, με την αποψίλωση κάθε εργατικού δικαιώματος και ελευθερίας. Το ίδιο φυσικά επιχειρούν οι καπιταλιστές και στις χώρες εκτός Ε.Ε. Γιαυτό λέμε ότι δεν έχουν τα μέτρα καμία σχέση ούτε με τα χρέη, ούτε με τα ελλείμματα. Έχουν σχέση μόνο με την ανάκαμψη της κερδοφορίας των τραπεζιτών, εφοπλιστών, βιομηχάνων, μεγαλεμπόρων. Και για να γίνει αυτό πρέπει να τσακίσουν εμάς.
Και επειδή δεν τα ξέρουμε μόνο εμείς αυτα, λέμε ότι είναι βρώμικος ο ρόλος όλων εκείνων που μιλάνε για κακή διαπραγμάτευση, υποτέλεια, ξένη κατοχή, τροϊκανή κυβέρνηση κ.λ.π. Κραυγές για να κρύβεται η αλήθεια από λαό, για να βγαίνει λάδι η μεγαλοεργοδοσία και να προχωράει ακάθεκτη στο έργο της.
Σ΄ αυτόν το σχεδιασμό έχουν δώσει ρόλο και στις φασιστικές συμμορίες με σκοπό να στρέψουν τους Έλληνες εργάτες εναντίον των μεταναστών, να πατρονάρουν από τα δουλεμπορικά φτηνούς Έλληνες εργάτες για τους Εργοδότες, να λειτουργήσουν σαν παρακρατικός κατασταλτικός μηχανισμός ενάντια στο ταξικό κίνημα.
Δεν είναι τυχαίο ότι όλους τους ενώνει το αντιΠΑΜΕ μένος. Τους χαλάμε τη σούπα, γιατί αποκαλύπτουμε τον ρόλο τους και τις πραγματικές αιτίες της κρίσης. Γιατί έχουμε πρόταση και σχέδιο ανατροπής της εξουσίας τους.
Βγάζουν «καντήλες» όλοι τους όταν ακούν το σύνθημα: ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ – ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ !
Τα σχέδια της κυβέρνησης για τους μισθούς των 580 ευρώ μικτά δεν αφορούν μόνο τον κατώτερο μισθό, αλλά όλους, και στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα, παντού και ωράρια ήλιο με ήλιο και παραπάνω. Αυτή είναι η ζωή που ετοιμάζουν για μας και τα παιδιά μας.
Κι όλα αυτά στην αναμενόμενη ανάπτυξη για την οποία μας μιλάνε ΟΛΟΙ, κι όταν λέμε όλοι εννοούμε, όλοι όσοι πίνουν νερό στο όνομα της ΕΕ και ταυτίζουν το μέλλον μας με την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. Για μας αυτή η προοπτική δεν ονομάζεται ανάπτυξη αλλά μετατροπή των εργαζομένων σε σκλάβους του 21ου Αιώνα.
Για το ταξικό εργατικό κίνημα μια ανάπτυξη υπάρχει: αυτή προς όφελος του λαού, αξιοποιώντας όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας. Αυτή η ανάπτυξη μπορεί να γίνει μόνο με λαϊκή εξουσία και οικονομία, με αποδέσμευση από την ΕΕ. Με κοινωνική ιδιοκτησία όχι μόνο στη σημερινή κρατική ιδιοκτησία, αλλά και στις μεγάλες επιχειρήσεις και στα μεγάλα εργοστάσια, ώστε να αξιοποιούνται στο έπακρο οι τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας.
Μόνο τότε, χωρίς τον ζυγό των παρασίτων της πλουτοκρατίας, ο λαός θα μπορέσει να διαφεντέψει την μοίρα του και να ευημερήσει.
Συναγωνιστές, Συναγωνίστριες
Με προσήλωση στην όλο και μεγαλύτερη οργάνωση και μαζικοποίηση στα Συνδικάτα, στις Επιτροπές ανέργων, στις Λαϊκές Επιτροπές, να ετοιμαστούμε να δώσουμε τη μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς για να μην περάσουν τα μέτρα. Εκεί θα κριθεί το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, … στο κατά πόσο θα εμποδίσουμε την εφαρμογή τους, σε κάθε χώρο εργασίας.
Δεν κερδίζεις αν καταγγέλλεις τα μέτρα και την Κυβέρνηση, αλλά αφήνεις άθιχτα τα συμφέροντα που κρύβονται από πίσω.
Συνάδελφοι,
Η κατάσταση που ζούμε σήμερα δεν ήρθε ως «κεραυνός εν αιθρία». Το ΠΑΜΕ από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης του διαχώρισε τη θέση του από την εργατική αριστοκρατία και τους εργατοπατέρες της πλειοψηφίας της Γ.Σ.Ε.Ε. και προειδοποίησε για αυτά ακριβώς τα μέτρα. Τότε σχεδόν κανένας δεν μας πίστευε, πολλοί και ανάμεσά μας δεν το πίστευαν.
Δεν ήμασταν μάντεις, τα κείμενα τους διαβάζαμε και τις αποφάσεις των κυβερνήσεων τους. Σήμερα όμως με όλη αυτή την πείρα κάθε τίμιος εργάτης, αγωνιστής πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του και να διαχωρίσει και αυτός τη θέση του από τις δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που ακόμα και αυτή την ώρα τον καλούν να παλέψει για την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του Εργοδότη του, να συμβιβαστεί με λογικές διαχείρισης της μιζέριας και του πόνου, να επιλέξει πάλι το «μικρότερο» κακό. Μόλις χθες βράδυ εδώ στην Καρδίτσα η συνδικαλιστική ηγεσία της ‘’Ένωσης Συντακτών Εφημερίδων Θεσσαλίας-Στερεάς-Εύβοιας’’ παζάρευε με τοπικό εργοδότη για το αν θα προχωρούσε στην έκδοση του σημερινού απεργοσπαστικού φύλλου και του ζητούσαν διαβεβαιώσεις για τον αν θα ‘’απεργήσει’’ στην επόμενη απεργία του κλάδου. Εμείς απευθυνόμαστε στους εργαζόμενους στον κλάδο των ΜΜΕ και τους λέμε ότι χωρίς αγώνα δεν γίνεται τίποτα. Όσο παζαρεύεις το δικαίωμά σου στη δουλειά τόσο θα μένεις απλήρωτος, τόσο θα σε απειλούν και θα σε εκβιάζουν με απόλυση, τόσο θα μένεις άνεργος. Δε χόρτασαν μέχρι τώρα από υποσχέσεις; το ίδιο ακριβώς λέμε σε κάθε εργαζόμενο: αρκετά πια ! Να ξεκόψει επί τέλους, μία και καλή, από τους εργατοπατέρες που θεωρούν συνέταιρό τους τον εργοδότη.
Απαιτείται οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς συσπείρωση – μαζικοποίηση των σωματείων, όλο και περισσότερες δυνάμεις να μπαίνουν στη μάχη.
Αγώνας μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, αγώνας κάτω από τις σημαίες του ΠΑΜΕ, σημαίνει αγώνας με τα βάση τα συμφέροντα της δικής μας τάξης.
Αγώνας με βάση τα γενικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, του λαού συνολικά.
Αγώνας μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ, σημαίνει ότι στην πράξη κάνουμε Νόμο το δίκιο του εργάτη και όχι τα κέρδη του Κεφαλαιοκράτη.
Εκεί θα κριθεί ο αγώνας μας με αυταπάρνηση – ανιδιοτέλεια – αυτοθυσία – αντίσταση – ανυπακοή, καμιά υποχώρηση σε κανένα χώρο δουλειάς.
Δεν πρέπει να εγκλωβιστεί κανένας σε ελπίδες και προσδοκίες ότι θα μας φέρουν με μιας δια μαγείας, σε πρότερες καλές εποχές. Μακριά κι από καινούργιους αυτοαποκαλούμενους, καλύτερους διαπραγματευτές – διαχειριστές. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, πρέπει καθημερινά να προετοιμαζόμαστε για διαρκή, ανυποχώρητο, σκληρό ταξικό αγώνα.
Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, με άστεγα τμήματα της ΠΑΣΚΕ, ετοιμάζονται να συνεχίσουν τον προδοτικό για τους εργαζόμενους ρόλο τους, αναβαπτισμένοι, με στόχο το ξεδόντιασμα περαιτέρω του συνδικαλιστικού κινήματος.
Σε μια περίοδο που απαιτούνται συνδικάτα με ηγέτες αποφασισμένους να υπερασπισθούν την εργατική τάξη από την άγρια εκμετάλλευση της καπιταλιστικής εργοδοσίας και του κράτους, σχεδιάζεται η εμφάνιση μιας νέας γραφειοκρατίας.
Το ξαναείπαμε: ετοιμάζουν τη συγχώνευση των 176 Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών σε 13 περιφερειακές οργανώσεις, τα υπάρχοντα γραφεία αυτών των οργανώσεων να γίνουν γραφεία εξυπηρέτησης εργαζομένων για την διεκπεραίωση αιτημάτων των εργαζομένων π.χ. για σύνταξη κλπ., την μετατροπή των πρωτοβάθμιων σωματείων σε εργασιακά συμβούλια, τη θεσμοθέτηση Περιφερειακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.
Αυτό θέλουν και οι εργοδότες: να ανοίξει ο δρόμος για να τσαλαπατούν τη ζωή της εργατικής τάξης χωρίς κανένα εμπόδιο και να αυξάνουν τα κέρδη τους, βασανίζοντας την εργατική τάξη στα κολαστήρια των χώρων δουλειάς. Σχεδιάζουν την μετατροπή των Συνδικάτων σε εξωραϊστικούς συλλόγους, διεκπεραίωσης θελημάτων των Εργοδοτών και υλοποίησης των καταστροφικών τους ορέξεων. Και όλα αυτά με την προβιά του νέου, του ριζοσπαστικού. Άλλος ένας δούρειος ίππος, στα σκαριά δηλαδή. Να τον κάψουμε πριν προλάβουν να το χτίσουν.
Το ερώτημα τι κίνημα χρειαζόμαστε, τι συνδικάτα χρειαζόμαστε πρέπει να το θέτουμε καθημερινά. Παλεύουμε για την ανασύνταξή του σ.κ., για ένα ταξικά προσανατολισμένο σ.κ. και όχι για τον εγκλωβισμό του στις εργοδοτικές επιθυμίες.
Χρειάζεται αλλαγή συσχετισμού δύναμης με απεγκλωβισμό από την επιρροή της κυρίαρχης ιδεολογίας, από την επιρροή της εργοδοσίας και του κράτους.
Χρειαζόμαστε συνδικάτα, τη συλλογική μορφή της εργατικής τάξης, απέναντι στο κεφάλαιο, μαζικά, ζωντανά, μαχητικά, δημοκρατικά, που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στη λειτουργία τους, που θα ενισχύουν τις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις, που θα ενισχύουν την εργατική πρωτοβουλία. Με ηγέτες με κύρος και υψηλό αγωνιστικό ήθος που θα μπορούν να βάζουν στη μάχη όλο και περισσότερες δυνάμεις.
Το ταξικό κίνημα αγωνίζεται για συσπείρωση και ενότητα της εργατικής τάξης με γραμμή πάλης ενάντια στα μονοπώλια, στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στις πολιτικές δυνάμεις που στηρίζουν το εκμεταλλευτικό σύστημα. Που θα βάζει στην ημερήσια διάταξη το θέμα των αλλαγών, στο επίπεδο της εξουσίας και της οικονομίας. Των αλλαγών που θα απαλλάξουν την εργατική τάξη από το καθεστώς της εκμετάλλευσης και θα ανοίξουν το δρόμο για ανάπτυξη με κριτήριο την ευημερία των λαϊκών δυνάμεων.
Εμείς λέμε ξεκάθαρα: Θέλουμε Συνδικάτα έτοιμα για πόλεμο, πόλεμο ταξικό. Συγκροτούμε τον ταξικό στρατό μας για να αναμετρηθούμε με τις δυνάμεις του Κεφαλαίου. Αμφισβητούμε την εξουσία του πάνω στις παραγωγικές δυνάμεις. Σ΄ αυτόν τον πόλεμο χρειάζεται ταξική αλληλεγγύη σε όσους καθημερινά εξαθλιώνονται .
Ούτε ένα εργαζόμενος, ούτε ένας συνταξιούχους, νέος, μόνος του. Ούτε ένας άνεργος, απολυμένος, απλήρωτος εργάτης δεν πρέπει να βρεθεί μόνος του απέναντι στον εργοδότη.
Το ζήτημα της προστασίας των ανέργων είναι ζήτημα και των ανέργων και των εργαζομένων, είναι ζήτημα αγωνιστικής οργάνωσης της πάλης από τα συνδικάτα.
Καλούμε κάθε άνεργο να σηκώσει το ανάστημα του, να πάει στο συνδικάτο του και να αναζητήσει το συνάδελφο με τα ίδια προβλήματα να πάρει και να δώσει θάρρος να απλώσει το χέρι, όχι για ελεημοσύνη όπως τον θέλουν οι διάφορες ΜΚΟ και άλλοι δήθεν φιλάνθρωποι. Να απλώσει το χέρι για να τραβήξει άλλους στη μαζική πάλη, … να βοηθήσει και να βοηθηθεί. Αυτή είναι η γνήσια ταξική αγωνιστική αλληλεγγύη. ΟΛΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Στον πόλεμό τους απαντάμε με πόλεμο, σε κοινωνική συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, με τις γυναίκες και τους σπουδαστές της λαϊκής οικογένειας, με τους φτωχούς αγρότες. Με οργάνωση, με ανυποχώρητες αναμετρήσεις για να απαλλαγούμε απ’ το βραχνά της πτώχευσης, το ζυγό των μονοπωλίων και της εξουσίας τους, από τα δεσμά της Ε.Ε. Ο λαός έχει τον τελευταίο λόγο και ακόμα δεν είπε την τελευταία του λέξη !
Έχει τη δύναμη και μπορεί να τους ανατρέψει.
Αν παλέψει ταξικά, αν σημαδέψει σωστά !
Αυτό το μήνυμα να μεταφέρουμε παντού !
Ο αγώνας συνεχίζεται χωρίς σταματημό, … δεν περιμένουμε, … συνεχίζουμε με εξορμήσεις σε όλους τους εργασιακούς χώρους για να μη μπεί κανένας στη δουλειά και αύριο 2η μέρα της απεργίας, για να είμαστε εδώ αύριο Τετάρτη, στις 6:30 το απόγευμα, τόσοι και άλλοι τόσοι, … συνεχίζουμε και είμαστε έτοιμοι για πιο σκληρό αγώνα μέχρι την τελική νίκη.
Βασίλης Κρανιάς, μέλος του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου Καρδίτσας