Λία Ρογγανάκη: "Ας κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα"
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Ονειρεύομαι μια πόλη σύγχρονη και λειτουργική που ολοένα να εξελίσσεται και να προοδεύει.
Ονειρεύομαι μια πόλη που όποιος δεν την γνωρίζει θα νιώθει την λαχτάρα να την επισκεφτεί και όποιος την επισκέφτηκε θα νιώθει την επιθυμία να την ξαναδεί. Μια πόλη που να διασφαλίζει την ευημερία των κατοίκων της και οι κάτοικοι της θα αισθάνονται περηφάνια για τις ομορφιές και την ανάπτυξη της.
Ονειρεύομαι μια πόλη που να χρησιμοποιεί τις σύγχρονες τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας ,για να βελτιώσει την ποιότητα των υπηρεσιών με στόχο την οικονομική βιώσιμη ανάπτυξη (έξυπνη γεωργία) και ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο για τους κατοίκους, με σύνεση στη διαχείριση των φυσικών πόρων.
Ονειρεύομαι μια πόλη που θα υπάρχει συμμετοχική διακυβέρνηση (πλατφόρμα που επιτρέπει στους πολίτες να συνομιλούν κατευθείαν με το Δήμο) και θα γίνονται σεβαστές οι προτάσεις των κατοίκων που αφορούν έργα στις γειτονιές τους.Μια πόλη που θα προάγει τις δράσεις « από κάτω προς τα πάνω» που θα απορρέουν από όλους τους ενεργούς πολίτες της, δίνοντας τους κίνητρα για να ενεργοποιηθούν(φυτεύσεις σε κοινόχρηστους χώρους, μικροί κήποι σε αναξιοποίητα οικόπεδα ).Μια πόλη που θα αξιοποιηθούν και θα ζωντανέψουν εγκαταλειμμένα κτίρια και σημεία της (χίλια δέντρα)με στόχο να αυξηθεί η χρήση του δημόσιου χώρου, μια πόλη που θα στηρίζει ουσιαστικά τον αθλητισμό και τον πολιτισμό και όχι απλά για το θεαθήναι.
Ονειρεύομαι μια πόλη χωρίς τα άναρχα τραπεζοκαθίσματα χωρίς εμποδιζόμενες διαβάσεις και διπλοπαρκαρισμένα, όπου ο ποδηλάτης δεν θα οδηγεί ανάποδα σε μονόδρομο και όταν θέλει να κινηθεί σε χώρο πεζών, όπως πλατεία, πεζοδρόμιο ή ακόμα και πεζόδρομο θα πάρει το ποδήλατο στο χέρι σεβόμενος τον κώδικά και τον συμπολίτη του. Μια πόλη που τα αυτοκίνητα θα σταματούν στις διαβάσεις και ο ένας θα σέβεται τον άλλον.
Και μετά συνειδητοποιώ πως η πόλη αυτή δεν είναι όνειρο (αν και θα μπορούσε να γίνει ονειρεμένη)υπάρχει ,είναι η πόλη μου ,«η πόλη στον κάμπο», είναι η Καρδίτσα, που δεν της δώσαμε την αγάπη που της άξιζε ούτε εμείς (που την κατοικούμε ) ούτε όσοι την διοικήσανε για να ανθίσει.
Όσο υπήρχε ευημερία δεν υπήρχε διάθεση για αντίδραση. Όλοι ήμασταν ικανοποιημένοι και δε ρισκάραμε τα κεκτημένα και το επίπεδο διαβίωσής μας για να κάνουμε αλλαγές. Περιοριστήκαμε στο εφικτό, στο βατό, στο ευκόλως πραγματοποιήσιμο. Ξεχάσαμε να ονειρευόμαστε και να απαιτούμε, ενώ με τον καιρό οι αυτοδιοικητικές εκλογές έγιναν εκλογές για διεκδίκηση της καρέκλας, της μετακίνησης –μετάθεσης ή τελικά απλά στήριξη φίλων και φιλοδοξιών. Και να, που οι αλλαγές, μας επιβάλλονται πλέον βίαια, βλέποντας τις άλλες πόλεις που ολοένα εξελίσσονται και προοδεύουν και εμείς εδώ στο ίδιο έργο θεατές έχοντας προσωπική ευθύνη ο καθένας για τις επιλογές του.
Για να αλλάξουμε βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις (γκρίνια, μιζέρια) που υπάρχουν στην πόλη, θα πρέπει να ξεπεραστούν οι εντάσεις που αναπτύσσονται μεταξύ διαφορετικών συμφερόντων. Θα πρέπει να γίνει διαπραγμάτευση με όποιον διεκδικεί την ψήφο μας. Η ικανότητα να επιλέγεις ανθρώπους είναι πολύ σημαντικό πράγμα στη ζωή και είναι ακόμα πιο σημαντικό πράγμα για αυτούς που θα τους εμπιστευτείς την πόλη σου (δεν θα άφηνες στον οποιοδήποτε το παιδί σου, γιατί να αφήσεις την πόλη που ζει;)
Ένα κοινό όραμα όλων μας, με βασική απαίτηση τη δημιουργία και ανάδειξη της ταυτότητας της πόλης, είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Η πόλη μας, έχει ανάγκη τη φροντίδα πολιτών που να ενδιαφέρονται, να ασχολούνται και να οραματίζονται για αυτήν ώστε ν' ανθίσει στα επόμενα χρόνια και να γίνει η πόλη που μας αξίζει και της αξίζει. Ας κάνουμε, με τις σωστές επιλογές μας, το όνειρο πραγματικότητα.
Λία Ρογγανάκη
Γενικός-Οικογενειακός Ιατρός
Περ.Ιατρείο Μητρόπολης
Επιμελήτρια ΚΥ Μουζακίου