Λία Ρογγανάκη: "Κέρασμα τους ο καφές"
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
«Έναν βαρύ γλυκό μερακλίδικο» αυτή η φράση ήταν αρκετή για να μπει το νερό και ο καφές στο μπρίκι και να χωθεί στην χόβολη για να ψηθεί αργά αλλά σταθερά.
Το καφενείο είχε αρχίσει να γεμίζει, στα τραπέζια οι συζητήσεις έπαιρναν και έδιναν, συζητήσεις για διάφορα θέματα με κυρίαρχο όλων την οικονομική κρίση. Εδώ νιώθεις πως λύνονται όλα τα προβλήματα αφού εκφράζονται απόψεις επί παντός επιστητού .Κάποιοι κάνουν αιχμηρή κριτική με τον αέρα του ειδήμονα, κάποιοι άλλοι θυμώνουν με τα λόγια και τις αποφάσεις των πολιτικών, δημιουργώντας την ψευδαίσθηση πως με τον θυμό συμμετέχουν στην εξυγίανση. Υπάρχουν όμως και αυτοί που θυμούνται το παρελθόν και αναπολούν τις καλύτερες εποχές.
Κάποτε στο παρελθόν τέτοια καφενεία είχαν φιλοξενήσει από τις πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις για τις αξίες και την πολιτική μέχρι που οδήγησαν στην δημιουργία λαϊκών πολιτικών κινημάτων. Το καφενείο ήταν ένας χώρος ανταλλαγής πληροφοριών και αξιών κάτι σαν την αγορά του δήμου αλλά με καρέκλες,τραπέζια και την μυρωδιά του καφέ. Η δημοκρατία, η ισότητα, η ελευθερία,η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη αποτελούσαν συνέχεια την αφορμή για απολαυστικούς διαλόγους που κατέληγαν σε ζυμώσεις απόψεων και διαμόρφωση ιδεολογιών οι οποίες αποσκοπούσαν στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Και να ‘μαστε εδώ σήμερα να ανταλλάσουμε απόψεις, χωρίς φλιτζάνι και καφέ αλλά με ένα πληκτρολόγιο ανά χείρας, στα μέσα μαζικής δικτύωσης που πήραν την θέση των φιλοσοφικών καφενείων και εγένετο το «ψηφιακό καφενείο» με μια τεράστια λυπηρή διαφορά: οι αξίες έδωσαν την θέση τους στα συμφέροντα.
Η πολιτική έγινε ένα χωνευτήρι συμφερόντων όπου οι εμπλεκόμενοι αλληλεπιδρούν ,διεκδικούν και προσπαθούν να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα από το προεκλογικό μπραντεφέρ. Οι ψηφοφόροι καταβάλλουν έντονη προσπάθεια να βολευτούν, αγωνιώντας για την τσέπη τους, οι συνδικαλιστικές ομάδες πιέζουν για τα κλαδικά τους συμφέροντα και πάνω από όλους τα κόμματα, εκεί πιστά να υπηρετήσουν κάθε μικροπολιτικό συμφέρον στο όνομα της πολυπόθητης νίκης. Και οι αξίες; Μα η πολιτική στις μέρες μας δεν είναι παρά ένας αγώνας συμφερόντων που με επιτυχία εξωραΐζεται στο όνομα των αξιών .Όσοι θυσιάστηκαν ,όσοι ξενύχτησαν συζητώντας ,όσοι εμπνεύστηκαν από την πολιτική των αξιών, σήμερα μας οικτίρουν που τις πουλάμε με εκπτώσεις .
Η αξία της ισότητας των ευκαιριών υπονομεύεται μέσα από τον ίδιο το θεσμό του δημόσιου πανεπιστημίου , από συμφέροντα που υπονομεύουν την ποιότητα των σπουδών, με αποτέλεσμα το ανεπαρκές δημόσιο πανεπιστήμιο να μετατρέπει την ισότητα ευκαιριών σε ανυπαρξία ευκαιριών και επιλογών (ελλείψει μη κρατικών πανεπιστημίων).Η αξιοκρατία είναι πλασματική αφού αντιμαχόμαστε την αξιολόγηση σε όλους τους τομείς,η δικαιοσύνη έμεινε μια όμορφη έννοια,η ασφάλεια αφέθηκε στα χέρια του Ρουβίκωνα ενώ η ελευθερία ως ενίσχυση δημιουργικότητας και επιχειρηματικότητας κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Και ενώ οι αξίες αποτελούν έναν καλό λόγο για πορείες ,επαναστάσεις ,νέα κόμματα, κάθε φορά παραμένουμε στο ίδιο έργο θεατές να επιζητάμε την πραγμάτωση τους.
Κόντρα με τα συμφέροντα που υλοποιούνται πάση θυσία, συντηρώντας μια κυβέρνηση που εδώ και χρόνια έχει καταρρίψει το αφήγημα της για να τα υπερασπιστεί, οι αξίες ξεχνιούνται. Η πολιτική όμως δεν είναι μόνο ένα πολιτικό πρόγραμμα αλλά και η εφαρμογή του και αν ελπίζουμε σε μια πολιτική με όραμα πρέπει να φουντώσουν οι συζητήσεις των πάλε ποτέ φιλοσοφικών καφενείων (ακόμα και με την ψηφιακή τους μορφή). Καιρός να ενταθούν οι απαιτήσεις για ουσιαστική εφαρμογή μιας πολιτικής αξιών μέσα από μια συμφωνία αλήθειας. Ενάντια στην σημερινή θεσμική ανεπάρκεια ας κάνουμε αυτό που μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας και αντί η Ελλάδα να είναι μόνιμα ο ουραγός της Ευρώπης, μέσα από την εμπειρία της κρίσης, ας γίνει ο στυλοβάτης των αξιών και κέρασμα τους ο καφές.
Λία Ρογγανάκη
Γενικός-Οικογενειακός Ιατρός
Περ.Ιατρείο Μητρόπολης
Επιμελήτρια ΚΥ Μουζακίου