Παρουσιάστηκε στη Λάρισα το πρόγραμμα Γεωργικής Ανάπτυξης της Θεσσαλίας από τον Δημ. Κουρέτα Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Θεσσαλία
- Εκτύπωση
![Παρουσιάστηκε στη Λάρισα το πρόγραμμα Γεωργικής Ανάπτυξης της Θεσσαλίας από τον Δημ. Κουρέτα](/media/k2/items/cache/685b2539294a3bc326e796c87002980b_L.jpg?t=20231201_135942)
Στοιχεία από το σχέδιο για την Γεωργική Ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας, που καταρτίζεται εδώ και έξι εβδομάδες., παρουσίασε την 1η του Δεκεμβρίου, από αίθουσα ξενοδοχείου της Λάρισας, ο νέος περιφερειάρχης κ. Δημήτρης Κουρέτας.
Στην εκδήλωση παρέστησαν ο νυν περιφερειάρχης Θεσσαλίας Κ. Αγοραστός, Βουλευτές, Δήμαρχοι, περιφερειακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, πανεπιστημιακοί, κ.α.
Σύμφωνα με αυτό το σχέδιο στα σημαντικότερα προβλήματα της Ελληνικής και ειδικότερα της Θεσσαλικής γεωργίας είπε ότι είναι:
• Η αδιαπραγμάτευτη προσήλωση στην ΚΑΠ, η προχειρότητα και η μη συνειδητοποίηση της αξίας της γεωργίας για το εθνικό όφελος, με την κακοδιαχείριση των κοινοτικών πόρων και την έλλειψη μεσο-μακρο πρόθεσμου σχεδίου αγροτικής πολιτικής.
• Η αναστροφή της ηλικιακής πυραμίδας των γεωργών, ο πολυκερματισμός και το μικρό μέγεθος των εκμεταλλεύσεων με χαμηλή ανταγωνιστικότητα και αυξημένες δαπάνες παραγωγής και μικρή προστιθέμενη αξία παραγόμενου προϊόντος
• Το τεράστιο έλλειμμα της ζωικής παραγωγής ιδίως στο βόειο κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα με συνέπεια τη μετατροπή του αγροδιατροφικού τομέα από κλάδο αυτάρκειας σε κλάδο άκρως ελλειμματικό και εξαρτημένο.
• Η υποβάθμιση της αγροτικής έρευνας, η δημιουργία μιας επιδοτούμενης αγροτικής τάξης με νοοτροπία δημόσιου τομέα, η δημιουργία άχρηστων οργανισμών και δεκάδων φορέων ΝΠΙΔ με καλοπληρωμένα Δ.Σ., και μια στρεβλή ανάπτυξη συγκριτικά με άλλες γεωργικές χώρες της ΕΕ.
Σε αυτά πρσσθέτει 4 επιπλέον κινδύνους και συγκεκριμένα:
1.Το συνεχιζόμενο κίνδυνο πλημμυρών και καταστροφής του 50% των καλλιεργειών στα πλέον γόνιμα πεδινά και αρδευόμενα εδάφη
2.Τη δραματική μείωση διαθεσιμότητας του αρδευτικού νερού λόγω υποβάθμισης των υδροφορέων
3.Τη διάβρωση και ερημοποίηση τεραστίων επικλινών εκτάσεων λόγω αποψίλωσης και υποβάθμισης του εδάφους
4.Την υποβάθμιση της γονιμότητας των περισσότερων εδαφών κάτω από μη αειφορική καλλιέργεια αροτραίων καλλιεργειών λόγω συμπίεσης του εδάφους (χρήση βαρέων μηχανημάτων), δραματικής μείωσης της οργανικής ουσίας (οξείδωση) και εφαρμογή μονοκαλλιέργειας (κυρίως σκληρού σίτου και βαμβακιού) με συνεπακόλουθη τεράστια αύξηση των εισροών συνεπικουρούμενης από την αύξηση της τιμής των αγροχημικών και γεωργικών εφοδίων και τελικά τη μείωση της παραγωγικότητας και του παραγόμενου προϊόντος.
Σε ότι αφορά στην αντιπλημμυρική προστασία μίλά για την τεράστια καταστροφή από τον Daniel και μία δύσκολη επιστροφή στην κανονικότητα αλλά όχι σε μία κανονικότητα που ξέραμε μέχρι σήμερα αλλά με επιβεβλημένη την αλλαγή της πολιτικής στάσης, η οποία διαχρονικά ακροβατεί μεταξύ κόστους-οφέλους επί θητείας των εκάστοτε κυβερνώντων.
Επικαλείται και τα συμπεράσματα των Ολλανδών εμπειρογνωμόνων και με δεδομένο ότι θα έχουμε συχνότερα τέτοια καιρικά φαινόμενα, τονίζεται ότι για διαχείριση πλημμυρών, πρέπει να υιοθετηθεί ένα πρωτόκολλο 3 επιπέδων ασφαλείας, το οποίο συμπεριλαμβάνει:
1) Πρόληψη πλημμυρών
2) Διεπιστημονική διακυβέρνηση και
3) Βελτιωμένη έγκαιρη προειδοποίηση και διαχείριση κρίσεων
Για τα παραπάνω κατατίθενται ορισμένες προτάσεις που μιλούν για αναβάθμιση αντιπλημμυρικών αναχωμάτων επανασχεδιασμό γεφυρών, εκβαθύνσεις, περιοχές συγκράτησης πλεονάζοντος νερού, περιοχές ελεγχόμενης πλημμύρισης, ενώ παράλληλα προχωρά και σε μία καταγραφή των αιτιών που διαχρονικά δημιούργησαν συνθήκες υπερχείλισης και μη ομαλής ροής των ποταμών στο Θεσσαλικό διαμέρισμα.
Το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας
Για το υδατικό πρόβλημα της Θεσσαλίας το σχέδιο επισημαίνει ότι είναι κυρίως πρόβλημα υδατικής ασφάλειας των κατοίκων της από φαινόμενα ΛΕΙΨΥΔΡΙΑΣ – ΞΗΡΑΣΙΑΣ και ΠΛΗΜΜΥΡΩΝ και από τις δραματικές επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στην ζωή, στο εισόδημά και τελικά στην ίδια την επιβίωση τους στην περιοχή.
Μιλά για ελλειμματικό ισοζύγιο 465 εκατομμυρίων κυβικών τον χρόνο για την περιφέρεια και για άρδευση κατά 70% από υπόγειους υδατικούς πόρους με το εναπομείναν 30% να καλύπτεται από επιφανειακούς. Χαρακτηρίζει τα υδατικά έργα (μικρά και μεγάλα δίκτυα μεταφοράς - διανομής νερού, έργα ταμίευσης κλπ.) που υπηρετούν τον πρωτογενή τομέα (και όχι μόνο), σημαντικό κεφάλαιο και μοχλό ανάπτυξης για την οικονομία της Θεσσαλίας και τονίζει ότι θα πρέπει να τα συντηρούμε ώστε να επιτελούν το ρόλο για τον οποίο κατασκευάστηκαν, δηλαδή να αξιοποιούν το πολύτιμο αλλά σε ανεπάρκεια κοινωνικό αγαθό, το νερό.
Μέτρα εξοικονόμησης νερού
Συνεχίζοντας το κείμενο το σχεδίου αναφέρεται στα μέτρα εξοικονόμησης του νερού εντάσσοντας σε αυτά και τον στον περιορισμό της κατασπατάλησης νερού. Υπάρχουν επισημάνσεις ότι πρέπει να μπει προτεραιότητα στους ελέγχους για το ποιος αντλεί και πόσο, για ψηφιακή μέτρηση της κατανάλωσης, για στάγδην άρδευση και για εκπαίδευση των αγροτών σε προγράμματα γεωργίας ακριβείας.
Ειδικά για το βαμβάκι υπογραμμίζεται ότι υπάρχουν πιστοποιήσεις σε σχέση με βιώσιμες γεωργικές πρακτικές που θα μπορούσαν να ακολουθούνται από μεγαλύτερο μέρος γεωργών μας (πχ πιστοποίηση FiberMax της BASF). Επίσης ότι θα προωθηθεί δημιουργία εθνικού φακέλου ποιότητας βαμβακιού για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητά του. Τέλος ότι τα έργα κλειστών αγωγών μπορούν να ελαχιστοποιήσουν τις απώλειες
Συνεχίζοντας γίνεται μία περιγραφή των υφιστάμενων ταμιευτήρων και φραγμάτων στην Θεσσαλία τόσο στον ορεινό όγκο όσο και στον πεδινό, όπως και στα δρομολογημένα έργα αλλά και αυτά που υστερούν σε βαθμό ωριμότητας.
Ειδικά για το φράγμα Μουζακίου που έχει ξεχωριστή σημασία για το νομό μας, το εντάσσει στην τελευταία κατηγορία. Αναφέρεται μεν η ύπαρξη οριστικής μελέτης, αλλά απαιτείται επικαιροποίηση και επανεξέταση του κόστους για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων οι απαλλοτριώσεις πολλών εξοχικών κατοικιών, οδοποιίας κ.α (στην λεκάνη κατάκλυσης του φράγματος).
Τουλάχιστον 100 εκ ζημιά στους ΤΟΕΒ
Σε ότι αφορά στα συλλογικά έργα που υπέστησαν ζημιές από τις πλημμύρες και απαιτείται αποκατάσταση, οι καταγραφές μιλούν για κατεστραμμένες ή προβληματικές εγγειοβελτιωτικές υποδομές (αγροτικοί δρόμοι, στραγγιστικά δίκτυα – τάφροι), έργα ταμίευσης και αρδευτικά δίκτυα, τα οποία εξυπηρετούν χιλιάδες αρδευόμενα στρέμματα κυρίως οργανωμένων συλλογικών φορέων διαχείρισης (ΤΟΕΒ, κ.α).
Όπως μάλιστα υπογραμμίζεται απαιτούνται τουλάχιστον 100 εκατομμύρια ευρώ για 4 ΤΟΕΒ της Καρδίτσας, τον ΤΟΕΒ Πηνειού, Ενιπέα κλπ. Χωρίς όμως συστηματική, οργανωμένη και άμεση παρέμβαση και κυρίως χωρίς οικονομική και τεχνική στήριξη των φορέων αυτών, δεν θα καταστεί εφικτή η άρδευση πολλών χιλιάδων στρεμμάτων στις εν λόγω περιοχές, με ότι συνεπάγεται για την βιωσιμότητα των αγροτικών αυτών εκμεταλλεύσεων και την οικονομία της Θεσσαλίας.
Απαραίτητες μελέτες
Στη συνέχεια το σχέδιο υποστηρίζει ότι ο χώρος που θα δοθεί στην απρόσκοπτη ροή ποταμών, χειμάρρων, ρεμάτων κλπ θα πρέπει να καθοριστεί μέσα από εκπόνηση υδρολογικών μελετών με δεδομένα βροχοπτώσεων (ένταση, περιοδικότητα κλπ), συμβατά με τις πρόσφατες θεομηνίες.
Είναι πρωτεύουσας σημασίας η οριοθέτηση όλων των υδατικών ροών σε συνδυασμό με προαπαιτούμενα έργα ορεινής υδρονομίας αλλά και έργα προστασίας οριοθετήσεων, σημείωσε, Και προχωρά σε αναλυτική επιστημονική καταγραφή των βημάτων που απαιτούνται προς αυτή την κατεύθυνση.
Αναδιάρθρωση καλλιεργειών
Ειδική και εκτεταμένη αναφορά γίνεται στην συνέχεια για τις καλλιέργειες στο Θεσσαλικό κάμπο και στη συρρίκνωση αρκετών εξ αυτών, λόγω του υδατικού προβλήματος, με το βαμβάκι να δέχεται την μεγαλύτερη πίεση, ειδικά στην πεδιάδα της Λάρισας. Ειδικά η συγκεκριμένη καλλιέργεια -πέραν της οικονομικής της σπουδαιότητας-αποτελεί και το καλλιεργούμενο αρδευόμενο είδος με τις μακράν μικρότερες απαιτήσεις σε νερό άρδευσης.
Η εξαφάνιση του βαμβακιού υπέρ άλλων μη αρδευόμενων καλλιεργειών θα ήταν οικονομικά αυτοκτονική για τη Θεσσαλία, και προστίθεται ότι το βαμβάκι θα πρέπει να επανακτήσει το χαμένο έδαφος μεταξύ των φυτών μεγάλης (αροτραίας) καλλιέργειας. Κι αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια σειρά ορθών καλλιεργητικών πρακτικών που θα εφαρμοσθούν σε όλες τις καλλιέργειες και θα μειώσουν το κόστος. Τέτοιες πρακτικές αποτελούν η χλωρή λίπανση με ψυχανθή, η αμειψισπορά με ψυχανθή, η αμειψισπορά με σιτηρά και ελαιοκράμβη με υποβοηθούμενκη άρδευση (supplemental irrigation) για μέγιστες αποδόσεις προϊόντων τροφής, σιτηρεσίων 25 η/και βιοκαυσίμων. Σε όλη την Περιφέρεια Θεσσαλίας θα ενισχυθεί η εφαρμογή στάγδην άρδευσης και υδρολίπανσης.
Καταλήγοντας για τις αρδευόμενες εκτάσεις αναφέρει ότι: «πρέπει να επεκταθούν δραστικά όχι όμως με περαιτέρω εξάντληση των υδροφορέων που στην ανατολική πεδιάδα έχουν φθάσει σε ανεπίτρεπτα χαμηλά επίπεδα αλλά με την μελλοντική αύξηση της παροχής αρδευτικού νερού από τους ταμιευτήρες και τα έργα υποδομής που πρέπει να ολοκληρωθούν. Στόχος μας είναι στο μέλλον να αρδευτούν 3 εκατ. στρ. με επαναφορά του βαμβακιού στο 1,5 εκατ. στρ., την σημαντική αύξηση του καλαμποκιού και της μηδικής στο 1 εκατ. στρ. για την ενίσχυση της κτηνοτροφικής παραγωγής καθώς και της επέκτασης των οπωροφόρων στα 650.000 στρ.».
Τέλος, σε ότι αφορά στις καλλιέργειες αναλύεται το τι ισχύει με τις ορεινές και τις μη αρδευόμενες ενώ αναπτύσσονται και στοιχεία για τις παραγωγικές κατευθύνσεις(Βασική κατεύθυνση παραμένει η πολυκαλλιέργεια, μικτά παραγωγικά συστήματα ανά εκμετάλλευση, ή συνεργασία μεταξύ γεωργών και κτηνοτρόφων για ένα μικτό παραγωγικό σύστημα σε κοινοτική ή διακοινοτική) συστήματα καλλιεργειών, είδη εκμεταλλεύσεων και μορφές συνεργασίας.
Παρατηρητήριο Γεωργίας
Ακολουθεί η μελέτη και την δημιουργία ενός παρατηρητηρίου για τη Γεωργία το οποίο μεταξύ των άλλων:
-θα καταγράφει την εξέλιξη των ατμοσφαιρικών μεταβολών και των ακραίων φαινομένων των τελευταίων ετών
-θα παρακολουθεί τις επιπτώσεις των ακραίων φαινομένων(καύσωνες, ισχυρές καταιγίδες τύπου Daniel, Elias, Ιανός, ξηρασίες κλπ) στις ευάλωτες περιοχές, όπως αυτές τείνουν να “καθιερωθούν” και κυρίως στις καλλιέργειες που κυριαρχούν στην κάθε περιοχή και αποτελούν πηγή εισοδήματος αφενός και αφετέρου κρίσιμες παραμέτρους για την επισιτιστική ασφάλεια των κατοίκων.
-θα μπορεί να προτείνει τις σταδιακές αλλαγές κάποιων καλλιεργειών, ώστε αυτές να χαρακτηρίζονται από μικρότερο ρίσκο σε σχέση με τις προβλέψεις των κλιματικών – μετεωρολογικών προβλέψεων για την περιοχή της Θεσσαλίας
Σύζευξη γεωργίας -ενέργειας
Μέρος του σχεδιασμού αποτελεί και η σύζευξη της γεωργίας με την ενέργεια με την προώθηση της παραγωγής Ελληνικών (βιο-) καυσίμων από δασική βιομάζα, υπολείμματα καλλιεργειών και γεωργικών βιομηχανιών αλλά και από ενεργειακές καλλιέργειες.
Το πρόγραμμα προβλέπει την παραγωγή 1 εκατ. t βιομάζας από δασική βιομάζα και πολυετείς ενεργειακές καλλιέργειες χαμηλών εισροών (π.χ. αγριαγκινάρα, switch grass) για την παραγωγή στερεών βιοκαυσίμων που θα αντικαταστήσουν περί τους 0,5 εκ. t πετρελαίου συνολικής αξίας περί τα 0,3 δις € ή περί το 5% των εισαγωγών πετρελαίου θέρμανσης.
Η χρήση φθηνού βιοκαυσίμου θα βοηθήσει στην επέκταση της εγχώριας καλλιέργειας υπό κάλυψη (θερμοκηπιακές καλλιέργειες) κατά 4.000 στρ. την επόμενη δεκαετία, με συνολικό Γεωργικό ΑΕΠ περί τα 100 εκ. , και περί τις 4.000 νέες θέσεις εργασίας.
Η ανταγωνιστικότητα της Θεσσαλικής Γεωργίας
Σημαντικό κεφάλαιο στο σχέδιο ανασυγκρότησης είναι αύξηση της ανταγωνιστικότητας της Θεσσαλικής Γεωργίας
Το γεωργικό εισόδημα αποτελεί σημαντικό τμήμα του ακαθάριστου προϊόντος της περιοχής και θα μπορούσε να αυξηθεί αν ληφθούν μέτρα προς την κατεύθυνση μιας παραγωγικής και αειφόρου γεωργίας, αναφέρεται. Έχει ένα σημαντικό ανθρώπινο δυναμικό με υψηλή τεχνική ικανότητα προσαρμογής σε εκμηχανισμένες καλλιέργειες και σε νέες καλλιεργητικές πρακτικές. Κύριο στόχο πρέπει να αποτελέσει και η ανάπτυξη καλλιεργειών ιδιαίτερα υψηλής ΠΑ όπως οπωροκηπευτικά υπαίθρου και θερμοκηπιακές καλλιέργειες που μπορεί να πολλαπλασιαστεί με την επιτόπια μεταποίηση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί σε συνεργασία των τοπικών ερευνητικών κέντρων και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με τις Γεωργικές υπηρεσίες της Περιφέρειας και την ανάπτυξη στόχων που θα υποστηριχτούν από την Περιφέρεια. Σημαντική είναι η δυνατότητα αύξησης της κτηνοτροφίας με τοπική μεταποίηση προϊόντων υψηλής αξίας με παράλληλη αύξηση των τοπικά παραγόμενων ζωοτροφών.
Κτηνοτροφία
Η γαλακτοπαραγωγική προβατοτροφία εμφανίζεται σε πολλούς ως ή λογική λύση και ίσως η πλέον οικονομικά αποδοτική για την Περιφέρεια της Θεσσαλίας. Η εφαρμογή των ecoschemes και της αναγεννητικής γεωργίας μπορεί να απαντήσει δυναμικά στην υποστήριξη της κτηνοτροφίας. Επίσης, στην προετοιμασίας της Περιφέρειας για την μετά το 2027 μετάβαση στην αντικατάσταση των ενισχύσεων με σημεία που θα αναφέρονται σε αγρο-οικολογικές δράσεις. Η περιοχή διαθέτει πράγματι πραγματικά πλεονεκτήματα για μια τέτοια αναδιάρθρωση.
Ακολούθως γίνεται αναφορά σε αυτά τα πλεονεκτήματα, αναπτύσσονται οι επιλογές των κτηνοτρόφων και τονίζεται η ανάγκη για ένα απαραίτητο περιφερειακό συντονισμό με τον ρόλο της περιφέρειας να επικεντρώνεται στην ελάχιστη απαιτούμενη οργάνωση της συνολικής προβατοτροφικής δραστηριότητας στη Θεσσαλία.
Το γάλα μπορεί να μετατραπεί σε ένα νέο «λευκό χρυσό» για την περιφέρεια, εάν δεν το εκμεταλλευθούν με τον τρόπο που το πράττουν χιλιάδες εξατομικευμένοι χρυσοθήρες πάνω σε μια φλέβα χρυσού, αλλά ως ένα κοινό πόρο τον οποίο θα πρέπει να διαχειρισθούμε με μέσα που θα πρέπει να υιοθετήσουμε χωρίς καθυστέρηση και θα αποβλέπουν στην δημιουργία και λειτουργία ενός εξειδικευμένου «Τοπικού Παραγωγικού Συστήματος», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Καταλήγοντας το πολυσέλιδο σχέδιο επισημαίνει ότι « Η ανάπτυξη της Θεσσαλικής κτηνοτροφίας θα πρέπει να στηριχθεί σε 3 + 2 πυλώνες:
-Ζωϊκό κεφάλαιο: βελτίωση τοπικών φυλών στα περιφερειακά εξειδικευμένα κέντρα
-Σταυλικές εγκαταστάσεις (διασπορά εντός κοινοτικού βοσκότοπου, κτηνοτροφικά πάρκα, θέσεις διαφυγής,
-Ζωοτροφές : ιδιοπαραγόμενες ή μέσω συνεταιρισμών και κάλυψης εδάφους
Η κτηνοτροφία θα μπορούσε να επωφεληθεί αν η Περιφέρεια οργανώσει και στηρίξει δύο οριζόντιες παρεμβάσεις για την υποστήριξη του συνόλου των κλάδων του πρωτογενή τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία, Αλιεία) και τις μεταξύ τους συνεργασίες. Αυτές θα αφορούν α) τις Συμβουλές και β) τις δράσεις για την αύξηση τοπικά της προστιθέμενης αξίας. Στα τελικά προϊόντα για την κτηνοτροφία θα πρέπει να προστεθεί το κρέας και η ιδιαίτερα, το προσλαμβάνον όλο και μεγαλύτερη αξία στην Ευρώπη, πρόβειο μαλλί (υπάρχει ήδη πρωτοβουλία στην ΠΕ Τρικάλων υπό την αιγίδα του ΚΕΝΑΚΑΠ).
Κέντρο Διακυβέρνησης των Αγροδιατροφικών μεταβάσεων
Στο τελευταίο κεφάλαιο γίνεται υπογράμμιση της σημασίας της δημιουργίας ενός Κέντρου Διακυβέρνησης των Αγροδιατροφικών μεταβάσεων που ο θα λειτουργεί ως φορέας συντονισμού, διαβούλευσης, σχεδιασμού και αποτίμησης πολιτικών.
Θα είναι φορέας που θα συνδέει το Παρατηρητήριο Γεωργίας όπου θα γίνεται η καταγραφή και ο έλεγχος των οικολογικών συστημάτων, της ατμόσφαιρας, των κλιματικών αλλαγών με τις ενδιαφερόμενες κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες που επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από τις κλιματικές αλλαγές και τις οικολογικές κρίσεις. Στόχος είναι να διασφαλιστεί την συμπερίληψή τους στην αποτίμηση των προτεραιοτήτων και των προταγμάτων που θα διαμορφωθούν σε περιφερειακό επίπεδο.
Επίσης επισημαίνεται η σημασία της προστασίας του περιβάλλοντος λέγοντας ότι το πρώτο θέμα που πρέπει να προσεχθεί είναι η διάβρωση του εδάφους που απειλεί να καταστρέψει τα επόμενα έτη όλα τα επικλινή εδάφη της Θεσσαλίας που είναι πολλά.
Ο καν 2078 (σε αυτόν που στηρίζεται η μυωπική αντιμετώπιση της νιτρορύπανσης) προβλέπει μια σειρά μέτρων που θα μπορούσαν να επιδοτηθούν και να συμβάλουν στη βελτίωση της γονιμότητας των εδαφών, τόνισε. Και ανέφερε χαρακτηριστικά την επιδότηση διατήρησης φυτικών φρακτών σε επικλινή εδάφη (ταυτόχρονη διατήρηση της βιοποικιλότητας) , καλλιέργεια κατά τις ισοϋψείς, μειωμένη κατεργασία ή ακαλλιέργεια, δημιουργία ζωνών βλάστησης για ανάσχεση της απορροής, καλλιέργειες χειμερινής φυτοκάλυψης του εδάφους που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και ως χλωρή λίπανση, απαγόρευση καύσης φυτικών υπολειμμάτων, κλπ.
Η Θεσσαλία θεωρείται η περιοχή με τον μεγαλύτερο κίνδυνο απερήμωσης μετά τα νησιά του Αιγαίου και θα πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα περιορισμού της διάβρωσης. Σημαντικά προγράμματα επιδοτήσεων θα μπορούσαν να αναπτυχθούν για ενίσχυση της βιοποικιλότητας με επιδότηση των αγροτών για σχετικές δράσεις όπως τη μη καλλιέργεια ζωνών στα όρια του αγροκτήματος, κλπ.
Π.Κ.