Μιχαλάκης: Κανένα δεν πείθει το Υπ. Παιδείας ότι θέλει να βελτιώσει το Δημόσιο Σχολείο Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Ακόμη και ο πιο ένθερμος υποστηρικτής αυτής και των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων δεν μπορεί παρά ν΄ αντιλαμβάνεται πως ό,τι συμβαίνει αυτό το καλοκαίρι στην εκπαίδευση δεν είναι προς όφελος της εκπαίδευσης και του αγαθού της Παιδείας που οφείλει μια πολιτεία να παρέχει στους πολίτες της.
Είναι σαφέστατα μέρος ευρύτερων πολιτικών της κυβέρνησης, ανάλογες μ΄ αυτές στην Υγεία και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, κατ΄ εντολή της Τρόϊκα, που στόχο τους έχουν τα κοινωνικά δικαιώματα στην Εργασία και την Παιδεία και συνολικότερα τη συνέχιση αποσάθρωσης κάθε έννοιας του κοινωνικού κράτους. Οι αποφάσεις που αφορούν την κινητικότητα των εκπαιδευτικών, η διαθεσιμότητα, οι μετατάξεις, οι προσχηματικές διαβουλεύσεις για τα προγράμματα του Νέου σχολείου και την Τεχνική Εκπαίδευση λαμβάνονται με βιασύνη, χωρίς διάλογο με την επιστημονική κι εκπαιδευτική κοινότητα, χωρίς μελέτη, εν μέσω θέρους κι ενώ η εκπαιδευτική κοινότητα – εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές- είναι σε αδράνεια, αφού τα σχολεία είναι κλειστά. Αποδεικνύεται έτσι ότι δεν ενδιαφέρει την κυβέρνηση η βελτίωση του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου. Μόνο μέλημά της είναι πώς θα απολύσει εκπαιδευτικούς και πώς θα ευνοήσει ιδιωτικά συμφέροντα παραδίνοντάς τους ως λεία για κερδοφορία το Δημόσιο σχολείο είτε μέσω της ανάπτυξης ιδιωτικών εκπαιδευτικών δομών είτε με παραπέρα τόνωση της παραπαιδείας.
Δεν τους νοιάζει να μείνουν τα παιδιά της λαϊκής οικογένειας αμόρφωτα, ας μη μάθουν ποτέ τους -αν οι γονείς τους δεν μπορούν να πληρώσουν-, ας μην αποκτήσουν τα εφόδια μιας ξένης γλώσσας, ας μη μάθουν τη γλώσσα των υπολογιστών, ας μην καλλιεργηθούν με τη μουσική, τις τέχνες, ας μην ξεκουράσουν το μυαλό τους ασκώντας το σώμα τους, τέτοια δε χρειάζονται στην τάξη των σκλάβων του κεφαλαίου. Αυτοί μπορούν να στριμώχνονται σε υπερφορτωμένες τάξεις των 25 και 30 μαθητών, σε σχολεία «μαμούθ» χωρίς σχολικούς φύλακες και με τον εκπαιδευτικό φτωχό, φοβισμένο και ταπεινωμένο σε ρόλο απλώς παιδονόμου ή ας εγκαταλείψουν νωρίς το σχολείο. Έτσι κι αλλιώς η μοίρα τους είναι προδιαγραμμένη: ανεργία ή φτώχια και εξαθλίωση.
Ίσως δεν είναι της ώρας η κουβέντα για το τι σχολείο –ενιαίο, δωδεκάχρονο, της δημιουργικότητας, της δημοκρατίας, των ίσων ευκαιριών- θέλει ο λαός. Είναι η ώρα της συνειδητοποίησης για το τι σχολείο μας ετοιμάζουν οι αρχιτέκτονες της καταστροφής.
Από τις 22 Ιουλίου που για την ιστορία της εκπαίδευσης θα μείνει ως μαύρη ημέρα των απολύσεων, του αυταρχισμού και της έλλειψης δημοκρατίας, η επίθεση συνεχίζεται αμείλικτη. Σε λιγότερο από μήνα καταργήθηκαν ολόκληροι τομείς και ειδικότητες από τα ΕΠΑΛ για να αποτελέσουν «φιλέτα» των ιδιωτικών ΙΕΚ, 2500 περίπου εκπαιδευτικοί (37 από αυτούς στην Καρδίτσα) βρίσκονται αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της ανεργίας, εξοβελίζονται ειδικότητες με τη μείωση ωρών διδασκαλίας στο ωρολόγιο πρόγραμμα του νέου σχολείου (πληροφορικής, καλλιτεχνικών, μουσικής, ξένων γλωσσών, τεχνολόγων κ.α) που γίνεται το φονικό εργαλείο για να καταρτιστούν καινούργιες λίστες εκπαιδευτικών που περισσεύουν και που θα οδηγηθούν στην έξοδο. Παραμονές Δεκαπενταύγουστου ανακοινώθηκαν 6028 υπεράριθμοι καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που οδηγούνται σε μετάταξη, η οποία και με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις αφήνει στον «αέρα» πάνω από 1600 από αυτούς.
Πρόκειται για χτύπημα στη σταθερή και μόνιμη εργασία, την διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων (ασφάλιση, μισθός, σύνταξη, μονιμότητα) με στόχο την συρρίκνωση του εργατικού κόστους, την μείωση του κρατικού τομέα, την πλήρη απελευθέρωση και ελαστικοποίηση των συνθηκών εργασίας με τελικό στόχο ένα φθηνό σχολείο. Μπορεί το φθηνό σχολείο όμως να είναι καλό σχολείο; Οι πληροφορίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας για το νέο σχολείο , προδιαγράφουν ένα εφιαλτικό τοπίο. Βασικές δεξιότητες και κατάρτιση αντί γνώσης, για την πλειοψηφία των μαθητών που θα φτάνουν μέχρι την 9χρονη βασική εκπαίδευση. Γενικό Λύκειο για λίγους, μέσα από πολλαπλούς ταξικούς – εξεταστικούς φραγμούς λιγότεροι μαθητές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τεχνικό Λύκειο με καθολική εφαρμογή της μαθητείας, και «απλήρωτης» εργασίας. Μεταγυμνασιακά, κατ΄ όνομα, δημόσια ΙΕΚ για να σπρώχνεται μεγάλος αριθμός μαθητών στη σκλαβιά της «ελεύθερης» αγοράς, αμέσως μετά την 9χρονη, υποχρεωτική εκπαίδευση. Μ΄ άλλα λόγια κατακρεούργηση κάθε μορφωτικού δικαιώματος, ιδίως των πιο φτωχών παιδιών.
Μπορεί από ένα τέτοιο σχολείο να αποφοιτούν άνθρωποι με γνώσεις, με κριτική σκέψη κι αισθητική καλλιέργεια, να μπορούν να κατανοούν και να ερμηνεύουν τον κόσμο γύρω τους, να παρεμβαίνουν και να τον αλλάζουν πιστεύοντας πως πάνω από τα κέρδη βρίσκεται ο Άνθρωπος;
Σαφέστατα όχι. Απλώς ένα τέτοιο σχολείο εξυπηρετεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις και τους στόχους για συρρίκνωση , διάλυση της δημόσιας παιδείας, τη μείωση των κρατικών δαπανών, τη διάθεση του δημόσιου σχολείου ολοκληρωτικά ή τμηματικά στο ιδιωτικό κεφάλαιο, τύχη που καθημερινά διαπιστώνουμε να έχουν όλα τα κοινωνικά αγαθά, όπως η υγεία ή υπηρεσίες της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ο Σεπτέμβρης είναι κοντά. Είναι σίγουρο ότι οι εκπαιδευτικοί θα αντιταχθούν στις όποιες αποφάσεις και σχεδιασμούς που δεν στηρίζονται στις πραγματικές ανάγκες και απαιτήσεις της εκπαίδευσης, αλλά γίνονται μόνο με λογιστικά κριτήρια. Μαζί τους να συστρατευτεί όλη η κοινωνία στον αγώνα ενάντια στην καρατόμηση και την απαξίωση των εκπαιδευτικών και του δημόσιου δωρεάν σχολείου. Η επίθεση στα κοινωνικά δικαιώματα και τα κοινωνικά αγαθά είναι επίθεση ενάντια στη δημοκρατία. Να διώξουμε αυτούς που τη μεθοδεύουν με στόχο μια άλλη πολιτική για την κοινωνία και τη χώρα.
Νίκος Μιχαλάκης
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ