Καλέσματα συλλόγων, σωματείων και φορέων Ν. Καρδίτσας για συμμετοχή στην κινητοποίηση με αφορμή την 50η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Τοπική Επικαιρότητα
- Εκτύπωση
Σύλλογοι, σωματεία και φορείς της Καρδίτσας καλούν τους πολίτες για συμμετοχή στην κινητοποίηση με αφορμή την 50η επέτειο από την εξέγερση του Πολυτεχνείου την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου, στις 18.30 στην κεντρική πλατεία Καρδίτσας.
Ακολουθούν τα σχετικά καλέσματα:
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ Ο.Τ.Α. Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Πενήντα (50) χρόνια συμπληρώνονται από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ο Ελληνικός λαός αντιστάθηκε και αγωνίστηκε σκληρά για να αποτινάξει τελικά την 17η Νοεμβρίου του 1973 οριστικά τα δεσμά της δικτατορίας. Με αιχμή τη νέα γενιά, τους φοιτητές γύρω από τους οποίους συσπειρώθηκαν αργότερα και άλλες κοινωνικές ομάδες, κατέστη δυνατό να ανατραπεί το άρμα του φόβου και της τρομοκρατίας που είχε δημιουργήσει η χούντα των συνταγματαρχών. Εκείνη η ημέρα πέρασε στην ιστορία ως παγκόσμιο σύμβολο θυσίας, κορυφαία έκφραση αντιδικτατορικού αγώνα και αρχή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα.
Πενήντα (50) χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου σχεδόν όλα τα μηνύματα της τότε εποχής παραμένουν επίκαιρα. Από το αίτημα για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», μέχρι το πρώτιστο και μείζον, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Μιας Δημοκρατίας που σήμερα, όπως διαπιστώνουμε οι πάντες, κλυδωνίζεται από τις επιλογές και τις αποφάσεις του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου.
Όπως τότε, που άνθρωποι θυσιάστηκαν για την ελευθερία και τη Δημοκρατία, για να ζούμε εμείς καλύτερα, έτσι σήμερα έχουμε εμείς χρέος να βαδίσουμε αποφασιστικά στο δρόμο ενάντια στο οικονομικοπολιτικό κατεστημένο που υποβαθμίζει και υπονομεύει τη Δημοκρατία, και καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σήμερα δεν μπορεί κανείς να κλείσει τα μάτια ή να αγνοήσει τις σφαγές στη Γάζα. Ένα διεθνές κατεστημένο, προεξεχόντων των Η.Π.Α., κάνουν πλάτες στο Ισραήλ που βομβαρδίζει και σκοτώνει, αμάχους, γυναίκες και παιδιά του Παλαιστινιακού λαού, που διεκδικεί χρόνια τώρα να ζει σε μία ελεύθερη χώρα, χωρίς κατοχικά στρατεύματα. Εγκλήματα επί εγκλημάτων για τα συμφέροντα της αστικής τάξης του Ισραήλ και της Δύσης στη Μέση Ανατολή.
Τα συμφέροντα των Η.Π.Α. ήταν, μεταξύ άλλων, που έφεραν την 21η Απριλίου του 1967 τη χούντα των συνταγματαρχών στην Ελλάδα, για να καταργήσει κάθε έννοια Δημοκρατίας, κάθε ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα και ταυτόχρονα να δολοφονήσει, να φυλακίσει και να εκτοπίσει αντιστασιακούς δημοκρατικούς πολίτες.
Η ασυδοσία, η έπαρση, η αλαζονεία, η ρεμούλα, η αδιαφορία ακόμη και σε εγκλήματα όπως των Τεμπών, έχουν περάσει στο πετσί των κυβερνώντων. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πως θα εξυπηρετήσουν τα εργολαβικά-οικονομικά συμφέροντα και πώς θα βολέψουν τα «δικά τους παιδιά» εξασφαλίζοντας ασφαλώς, ταυτόχρονα και το δικό τους πολιτικό-οικονομικό μέλλον. Τους σιγοντάρει σε αυτό και το μιντιακό σύστημα που δημιούργησαν με λεφτά βεβαίως του Έλληνα φορολογούμενου.
Ο ίδιος, ο φορολογούμενος, βλέπει την ακρίβεια να έχει «χτυπήσει» κόκκινο. Βασικά είδη διατροφής να μην μπαίνουν πλέον στο καλάθι, καθώς όσο αυτό πλησιάζει προς το ταμείο, γίνεται βαρύ και ασήκωτο για την τσέπη του καταναλωτή. Καθημερινά είδη έχουν γίνει είδη πολυτελείας και το μηνιάτικο δεν αρκεί πλέον ούτε για το Σούπερ Μάρκετ. Την ίδια στιγμή, η γελοιότητα από την πλευρά των πολιτικών καταρρίπτει κάθε ρεκόρ, για δήθεν πρόστιμα και... σκληρά μηνύματα στις πολυεθνικές, τις οποίες ταΐζουν με δισεκατομμύρια ευρώ από την πίσω πόρτα και σε βάρος του Ελληνικού λαού.
Οι εργαζόμενοι σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα βλέπουν τα εισοδήματα τους να εξαϋλώνονται από τα υψηλά ποσοστά πληθωρισμού και τα άλματα στην ενέργεια, όταν διεθνώς οι τιμές της ενέργειας παρουσιάζουν αξιοσημείωτη υποχώρηση. Η κυβέρνηση απαντά με ευχολόγια, αλλά την ίδια στιγμή αμφισβητεί, περιορίζει ή και καταργεί τα κοινωνικά αγαθά, όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση και η Περίθαλψη. Βολεύει «ημέτερους», αλλά αφήνει χωρίς προσωπικό κρίσιμους τομείς, όπως της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, βάζοντας παράλληλα στο στόχαστρο τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά τους δικαιώματα.
Επιβάλλεται να ορθώσουμε το ανάστημα μας στη «χούντα» του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου και να συνεχίσουμε πιο δυναμικά και αποφασιστικά τους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων και του λαού μας που δέχονται σκληρή επίθεση. Επιβάλλεται να υπερασπιστούμε τη Δημοκρατία και τα θεμελιώδη δικαιώματα που απορρέουν από αυτήν. Το οφείλουμε στη γενιά του Πολυτεχνείου και σε όσους θυσιάστηκαν τότε για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εργαζομένων καλεί όλους τους εργαζόμενους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους αγωνιστές της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου να συμμετέχουν μαζικά και αγωνιστικά στην εκδήλωση τιμής για τους αγωνιστές της 17ης Νοεμβρίου 1973, την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023, και ώρα 18:30 στην Κεντρική Πλατεία της Καρδίτσας
Ν.Τ. της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. Καρδίτσας
Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου στις 17 Νοέμβρη του 1973.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτέλεσε την κορύφωση της αντίστασης κατά της δικτατορίας. Υπήρξε ένα παγκόσμιο σύμβολο θυσίας και αντίδρασης της τότε νέας γενιάς απέναντι στις ερπύστριες του φόβου και της τρομοκρατίας.
Γύρω από τους φοιτητές, εν συνεχεία, συσπειρώθηκαν οι εργαζόμενοι και ο λαός, και όλοι μαζί συντέλεσαν στο να γραφτεί στην ιστορία η 17η Νοεμβρίου του 1973 ως η ημέρα της κορυφαίας έκφρασης του αντιδικτατορικού αγώνα και η αρχή για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Πενήντα χρόνια χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου σχεδόν όλα τα μηνύματα της τότε εποχής παραμένουν επίκαιρα. Από το αίτημα για «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία», μέχρι το πρώτιστο και μείζον, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Μιας Δημοκρατίας που σήμερα, όπως διαπιστώνουμε οι πάντες, κλυδωνίζεται από τις επιλογές και τις αποφάσεις του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου.
Η 17η Νοεμβρίου είναι ημέρα τιμής στα θύματα, στους φοιτητές και όλους τους αγωνιστές που όρθωσαν το ανάστημα τους στη βία και την ανομία και κατόρθωσαν να ανοίξουν το δρόμο για την κατάρρευση της χούντας των συνταγματαρχών που με το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου του 1967 κατάργησε τη Δημοκρατία, κάθε ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα, δολοφόνησε, φυλάκισε και εκτόπισε αντιστασιακούς δημοκρατικούς πολίτες.
Όπως τότε, που άνθρωποι θυσιάστηκαν για την ελευθερία και τη Δημοκρατία, για να ζούμε εμείς καλύτερα, έτσι σήμερα έχουμε εμείς χρέος να βαδίσουμε αποφασιστικά στο δρόμο ενάντια στο οικονομικοπολιτικό κατεστημένο που υποβαθμίζει και υπονομεύει τη Δημοκρατία, καταστρατηγεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, βάλει κατά του βιοτικού επιπέδου των πολιτών και τους σπρώχνει στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Τα μηνύματα του Πολυτεχνείου έχουν διαχρονική αξία και είναι επίκαιρα και σήμερα όσο ποτέ.
Σήμερα, που η ακρίβεια έχει «χτυπήσει» κόκκινο γιατί αποφάσισε το κατεστημένο οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Τη στιγμή που η ακρίβεια αυξάνεται μέχρι και 19% τσακίζοντας το λαϊκό εισόδημα, οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι! Την ίδια στιγμή πληρώνουμε 7,4 δις για τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ!
Σήμερα, που η απόκτηση βασικών ειδών διατροφής έχει γίνει είδος πολυτελείας και η θέρμανση στα σπίτια φαντάζει... άπιαστο όνειρο, εξαιτίας των δυσθεώρητων τιμών στα καύσιμα και στην ενέργεια,
Σήμερα, που οι εργαζόμενοι σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα βλέπουν τα εισοδήματά τους να «καταπίνονται» από τα υψηλά ποσοστά πληθωρισμού.
Σήμερα, που τα κοινωνικά αγαθά της Υγείας, της Παιδείας, της Κοινωνικής Ασφάλισης, της Περίθαλψης όχι μόνο αμφισβητούνται, αλλά περιορίζονται δραματικά ή και καταργούνται,
Σήμερα, που το προσωπικό σε κρίσιμους κοινωνικούς τομείς, όπως η Υγεία, η Παιδεία, η Κοινωνική Ασφάλιση, η Τοπική Αυτοδιοίκηση μειώνεται δραστικά και τα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα περικόπτονται.
Σήμερα, που θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπωνκαι των εργαζομένων, καταστρατηγούνται και φαλκιδεύονται.
Σήμερα η επέτειος των 50 χρόνων από το Πολυτεχνείο πραγματοποιείται τη στιγμή που στην Παλαιστίνη διαπράττεται ένα ακόμα ιμπεριαλιστικό έγκλημα, που απειλεί με γενικότερη πολεμική ανάφλεξη όλη την περιοχή. Ανεβαίνει με γοργούς ρυθμούς η εμπλοκή της χώρας μας στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στην Γάζα , στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή με αξιοποίηση όλων των αμερικάνικων βάσεων στη χώρα και άλλων υποδομών.
Ο λαός της Παλαιστίνης έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να υπερασπιστεί τη χώρα και τη ζωή του απέναντι στη ξένη κατοχή όπως αυτός μπορεί, επίσης να διεκδικεί νόμιμα και δίκαια το δικαίωμα να έχει τη δική του πατρίδα, το δικό του κράτος, ανεξάρτητο, κυρίαρχο, δίπλα στο Ισραήλ.
Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα του Παλαιστινιακού λαού που παλεύει για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, για ανεξάρτητο, ενιαίο παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, για να επιστρέψουν οι πρόσφυγες και να απελευθερωθούν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τις ισραηλινές φυλακές.
Καταγγέλλουμε τη στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης, στάση στήριξης της ισραηλινής κατοχής. Καμία συμμετοχή-Καμία στήριξη στο σφαγιασμό του παλαιστινιακού λαού.
Σήμερα δύο μήνες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες και η κρατική ολιγωρία συνεχίζει να ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο. Οι πλημμυροπαθείς στην Καρδίτσα βρίσκονται ακόμη σε απόγνωση με τον χειμώνα να πλησιάζει, αναζητούν απεγνωσμένα βοήθεια από το κράτος και προειδοποιούν ότι θα αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα.
Οι κάτοικοι καταγγέλλουν ότι ακόμα δεν έχουν λάβει τις αποζημιώσεις που τους ανήκουν.
Οφείλουμε στη γενιά του Πολυτεχνείου και όσους θυσιάστηκαν τότε για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι, να ορθώσουμε το ανάστημα μας στη «χούντα» του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου και να συνεχίσουμε πιο δυναμικά και αποφασιστικά τους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων των εργαζομένων και του λαού μας που δέχονται σκληρή επίθεση. Κυρίως όμως, οφείλουμε να υπερασπιστούμε τη Δημοκρατία που βάλλεται και να ανοίξουμε στις δύσκολες αυτές εποχές μία χαραμάδα ελπίδας και αισιοδοξίας για την πατρίδα και τις νέες γενιές.
Καλούμε τον λαό της περιοχής μας, τους νέους, τους φοιτητές και τους μαθητές, σαν ελάχιστο φόρο τιμής στους αγωνιστές της ηρωικής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, να συμμετέχουν μαζικά και αγωνιστικά στις εκδηλώσεις τιμής στους αγωνιστές της 17ης Νοεμβρίου 1973, να υψώσουν το ανάστημα τους σε αυτή την πολιτική πού όπως τότε, 50 χρόνια πριν, έτσι και σήμερα θεωρεί τις ανάγκες μας κόστος και να παλέψουμε μαζί:
-Για άμεσες και μόνιμες προσλήψεις, για χρηματοδότηση στο ύψος των αναγκών, στα νοσοκομεία, για αυξήσεις στους μισθούς των υγειονομικών, για να έχει ο λαός την Υγεία που του αξίζει τον 21 αιώνα.
-Για ολόπλευρη μόρφωση, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν, κόντρα στην υποβάθμιση της και την παραπέρα εμπορευματοποίησή της.
-Για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με την υπογραφή κλαδικών συμβάσεων εργασίας που να ανταποκρίνονται στο σήμερα καθώς και μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς.
-Για την άμεση αποκατάσταση της ζωής των πληγέντων στην περιοχή μας , με 100% αποζημιώσεις , άμεσα ολοκληρωμένα μέτρα στήριξης και αντιπλημμυρικής θωράκισης.
-Για να δυναμώνουμε τον αγώνα για τη φιλία, αλληλεγγύη και ειρήνη των λαών, το τσάκισμα του εθνικισμού- φασισμού.
-Για να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό, που το κράτος του Ισραήλ τον δολοφονεί εδώ και δεκαετίες, με εκατόμβες νεκρών, με την κατοχή παλαιστινιακών εδαφών, με πογκρόμ, απαρτχάιντ και αποκλεισμούς, με φυλακίσεις και βασανισμούς.
Τώρα να δυναμώσουμε τον αγώνα μας για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας, της ζωής μας για να ζούμε με αξιοπρέπεια.
Για την επέτειο του Πολυτεχνείου την Παρασκευή 17/11 καλούμε τα σωματεία και τους φορείς εργαζόμενων , αγροτών , ελεύθερων επαγγελματιών ,γυναικών, φοιτητών και μαθητών στη συγκέντρωση 18꞉30 μμ στην Κεντρική πλατεία Καρδίτσας.
ΤΙΜΑΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΟΔΗΓΟ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΝΙΚΕΣ ΜΕ ΠΙΣΤΗ,
ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΕΡΓΑΤΟΫΠΑΛΛΗΛΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Ν. ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Πέρασαν 50 ολόκληρα χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου μια εξέγερση του λαού που ποτίστηκε με αίμα και ήταν η πιο μεγάλη στιγμή στην μεταπολεμική ιστορία.
Οι διεκδικήσεις εκείνου του Νοέμβρη , επίκαιρες ξανά συνδέονται άρρηκτα με τους αγώνες του λαού για αξιοπρέπεια του Ελληνικού λαού και τις ανισότητες που καλπάζουν.
Τα αιτήματα του Πολυτεχνείου για ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ καθίστανται σήμερα επίκαιρα και διαχρονικά περισσότερο από ποτέ.
Διαχρονικά, διεκδικούμενα και επίκαιρα είναι και τα αιτήματα για πλήρη και σταθερή εργασία χωρίς ελαστικότητες και επισφάλεια, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας παντού και για όλους, ισχυρή κοινωνική προστασία, ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Χρέος μας να συνεχίσουμε τους αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, ανεξαρτησία, ισότητα, αξιοπρέπεια, υπεράσπιση της Δημοκρατίας και των Ελευθεριών.
Το Πολυτεχνείο μας δίδαξε πως με τους αγώνες μπορούμε να χαράξουμε νέους δρόμους. Όταν ο λαός πιστεύει στις δυνάμεις του μπορεί να ανατρέψει «μονόδρομους».
Οφείλουμε οι αγώνες μας να είναι διαρκείς ενάντια σε κάθε μορφή τρομοκρατίας, σε κάθε φαινόμενου ρατσισμού και μισαλλοδοξίας.
Υπερασπιζόμαστε τη δημόσια υγεία , την παιδεία, το κράτος πρόνοιας, αγωνιζόμαστε για μισθούς και συντάξεις που να μας επιτρέπουν να ζούμε με αξιοπρέπεια και όχι απλά για επιβίωση.
Τα διαχρονικά μηνύματα για Ψωμί - Παιδεία - Ελευθερία μας βρίσκουν μπροστά σε μια αιματοχυσία , σε ένα ξεκλήρισμα ολόκληρου λαού, με τους νεκρούς και από τις δυο πλευρές ήδη να κοντεύουν να φτάσουν στις 10.000 στην συντριπτική τους πλειοψηφία άμαχος πληθυσμός και μικρά παιδιά.
Ως Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας και την αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό και τον δίκαιο αγώνα του για την απελευθέρωσή του από τα αποικιακά δεσμά και την ίδρυση ενός ανεξάρτητου και αυτόνομο παλαιστινιακού κράτους.
Ο πόλεμος έχει πάντα κάποιους κανόνες , όπως η προστασία των αμάχων και όχι η εκδίκηση. Αυτό απαιτεί ο σεβασμός της ανθρώπινης αξίας, αυτό απαιτούν οι διεθνείς συνθήκες σε καιρό πολέμου.
Ζητάμε την άμεση κατάπαυση του πυρός.
Ο ανθρωπισμός δεν μπορεί να τίθεται υπό αίρεση ούτε υπό την επιφύλαξη γεωπολιτικών υπολογισμών.
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου και οι αγώνες εκείνοι ας γίνουν ένα ακόμα κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό αγώνα για ελευθερία - δεν μπορεί να υπάρξει καμία δημοκρατία και ελευθερία υπό αποικιακή κυριαρχία.
Το Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας καλεί όλους τους εργαζόμενους και εργαζόμενες, όλα τα σωματεία και τους συλλόγους του ιδιωτικού τομέα να αποδώσουμε φόρο τιμής στους αγωνιστές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου που θα γίνει με την κατάθεση στεφανιών την Παρασκευή στις 18:00 το απόγευμα πλατεία Δικαστηρίων και στην συνέχεια όλοι μαζί στις 18:30 στην κεντρική εκδήλωση που συνδιοργανώνεται από τα συνδικάτα και τους συλλόγους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα στην κεντρική πλατεία της πόλης μας.
Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας και Ομάδες Γυναικών Καλλιθήρου και Ταμασίου (μέλη ΟΓΕ)
Ο Σύλλογος Γυναικών Καρδίτσας και οι Ομάδες γυναικών Καλλιθήρου και Ταμασίου (μέλη ΟΓΕ) τιμούν την 50η επέτειο του Πολυτεχνείου, καλώντας τις γυναίκες του καθημερινού μόχθου να δώσουμε μαχητική απάντηση στα βρώμικα ιμπεριαλιστικά σχέδια που σπέρνουν τον πόλεμο, την προσφυγιά και την εκμετάλλευση.
Συνεχίζουμε τον αγώνα γιατί δεν ανεχόμαστε να μετατρέπεται η χώρα μας σε ΝΑΤΟϊκό ορμητήριο και οπλοστάσιο, να εμπλέκεται ολοένα και βαθύτερα στα πολεμικά σχέδια ΝΑΤΟ και ΕΕ, να στηρίζει οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ που κλιμακώνει αυτές τις ημέρες τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού στη Γάζα. Στο φόντο των λυσσαλέων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και εμπορικών δρόμων, με τη στήριξη όλων των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου, συντελείται μία ακόμα πράξη του διαχρονικού αυτού εγκλήματος.
Δεν ανεχόμαστε να χρυσοπληρώνουμε τους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς για να σφαγιάζεται και να εκτοπίζεται ένας λαός που μάχεται για το αυτονόητο δικαίωμά του να έχει πατρίδα και να μπορεί να ζει ελεύθερος και κυρίαρχος στη δική του γη.
Απαιτούμε την αποδέσμευση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ που, εκτός των άλλων, αποτελεί προϋπόθεση για να ζήσουμε μια ανθρώπινη ζωή!
Δύο μήνες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες στην περιοχή μας και η κρατική ολιγωρία συνεχίζει να ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο. Η περιοχή μας, και συνολικά η Θεσσαλία δέχθηκε το μεγάλο πλήγμα των πλημμυρών, αφήνοντας πίσω νεκρούς, ανθρώπους ξεσπιτωμένους, χωρίς εργασιακό μέλλον και δίνοντας μάχη να παραμείνουν στον τόπο τους. Οι γυναίκες της υπαίθρου έχασαν το βιός τους, το σπίτι τους, το νοικοκυριό τους. Αγρότισσες χωρίς χωράφια, εργαζόμενες σε εργοστάσια ή σε βιοτεχνίες, ή σε αλυσίδες και καταστήματα βγήκαν σε αναστολή ή είναι χωρίς δουλειά πια. Μικρεμπόρισσες είναι χωρίς καταστήματα, ελεύθερες επαγγελματίες χωρίς πελάτες. Βάζουμε στο στόχαστρο την πολιτική αυτή και συνεχίζουμε με την αλληλεγγύη στις περιοχές αυτές που πλήγηκαν. Απαιτούμε την άμεση αποκατάσταση της ζωής των πληγέντων στην περιοχή μας, με 100% αποζημιώσεις, άμεσα ολοκληρωμένα μέτρα στήριξης και αντιπλημμυρικής θωράκισης.
50 χρόνια από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου, τα μηνύματα των φοιτητών και του ελληνικού λαού είναι επίκαιρα όσο ποτέ και ο αγώνας τους ζητά δικαίωση!
Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην πολιτική που μας καταδικάζει να ζούμε χωρίς δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο, ενώ κάθε μορφή βίας παρεισφρέει καθημερινά σε όλες ανεξαιρέτως τις πτυχές της εργασιακής, της κοινωνικής, της οικογενειακής ζωής μας κάνοντάς μας κυριολεκτικά το βίο αβίωτο.
Τιμάμε το Πολυτεχνείο και ανυποχώρητα συνεχίζουμε τον συλλογικό αγώνα μας για την ισοτιμία και τη χειραφέτησή μας, διεκδικώντας ό, τι είναι σύγχρονο και αναγκαίο για μας και τα παιδιά μας, για να ζήσουμε σ’ έναν κόσμο χωρίς πολέμους, φτώχεια και προσφυγιά.
Συμμετέχουμε στον αντιιμπεριαλιστική αγωνιστική συγκέντρωση μαζί με εργατικά συνδικάτα, φοιτητές, σπουδαστές, και άλλους μαζικούς φορείς την Παρασκευή 17 Νοέμβρη 2023 στις 18.30 μμ στην κεντρική πλατεία
Κομματική οργάνωση Καρδίτσας του K.K.E.(μ-λ)
50 ΧΡΟΝΙΑ απ’ την κορυφαία αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική εξέγερση του Πολυτεχνείου και τα προτάγματα, τα μηνύματα κι ο χαρακτήρας της παραμένουν, όσο ποτέ, ζωντανά κι επίκαιρα. Κι αυτό δεν αποτελεί μια «τυπική» ή μια «επετειακή» αναφορά και διαπίστωση! Η ίδια η πραγματικότητα της ζωής του λαού βοά! 50 χρόνια μετά, κι ο λαός μας, οι εργαζόμενοι, η νεολαία βρίσκονται αντιμέτωποι καθημερινά με τις όλο και πιο βάρβαρες καταστάσεις του σύγχρονου μεσαίωνα, του συστήματος της εξάρτησης και της εκμετάλλευσης, ενός συστήματος που σαπίζει και δολοφονεί!
Ένα σύστημα που θέλει να επιβάλει την υποταγή στην δήθεν σωστή πλευρά της Ιστορίας, την πλευρά που φέρνει τον πόλεμο ενάντια στους λαούς, που γεμίζει τη χώρα με στρατιωτικές βάσεις αυτών ενάντια στους οποίους πάλεψε ο λαός κι η νεολαία με την εξέγερση του Νοέμβρη. Που τη μετατρέπει σε ορμητήριο για τα πολεμοχαρή τους σχέδια. Που παραδίδει στους φονιάδες των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ γη, νερό και αέρα, πόλεις και λιμάνια. Που στηρίζει τους σιωνιστές δολοφόνους του ηρωικού Παλαιστινιακού λαού και της γενοκτονίας που συντελείται στη Γάζα απ’ το κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ.
Ένα σύστημα που φέρνει όλο και πιο μελανές εργασιακές σχέσεις, με τον έναν αντεργατικό νόμο να διαδέχεται τον άλλο. Με το κύμα ακρίβειας πρωτοφανές. Με τα δικαιώματα της νεολαίας στις σπουδές, στη δουλειά, σε μια ζωή με δικαιώματα, στις ελευθερίες, στον πολιτισμό, καταρρακωμένα. Με την περίθαλψη πλήρως απαξιωμένη για τις πλατιές μάζες του λαού. Με εγκλήματα σαν κι αυτό στα Τέμπη ή με νέα εργατικά «ατυχήματα»-δολοφονίες. Με καταστροφικές πλημμύρες και πυρκαγιές να μετατρέπουν σε κόλαση ολόκληρες περιοχές, συμπληρώνοντας την εικόνα της πλήρους απαξίωσης της ζωής του λαού και των διαλυμένων υποδομών μιας χώρας-πεδίου άγριας κερδοφορίας των ντόπιων και ξένων αφεντικών. Με τον βούρδουλα των ΜΑΤ, τις διώξεις αγωνιστών, την κυρίαρχη φασιστικοποίηση και τις συμμορίες των νεοναζί να επιδιώκουν να επιβάλουν το φόβο και την υποταγή σε λαό και νεολαία.
50 χρόνια μετά, όλοι αυτοί που λύσσαγαν ενάντια στο Νοέμβρη –οι εκφραστές του συστήματος της εξάρτησης και τα ιμπεριαλιστικά τους αφεντικά– δεν κρύβουν ακόμα και σήμερα το μίσος τους γι’ αυτόν! Γιατί άραγε; Δεν κρύβουν τη «δυσαρέσκειά» τους για την επιμονή του λαού μας να διαδηλώνει κάθε χρόνο στην αμερικάνικη πρεσβεία. Δεν κρύβουν το φόβο τους για το ζωντανό του παράδειγμα, που έβγαλε το λαό στο προσκήνιο, για τη φλόγα του που προσπαθούν να σβήσουν οι ντόπιοι –δήθεν τιμητές του– με ανώδυνες, άχρωμες γιορτούλες. Αλλά και οι ψεύτικοι φίλοι, που τότε κήρυτταν τη γραμμή της συνδιαλλαγής, του «άκαιρου» (ακόμα και... ύποπτου) της εξέγερσης. Και που σήμερα, απέναντι στην ανάγκη να φουντώσουν οι λαϊκές αντιστάσεις, οι αγώνες και η διεκδίκηση, προβάλλουν –όπως και τότε–τις απατηλές «εναλλακτικές» τους, σπέρνοντας αποπροσανατολισμό και απογοήτευση.
Ο ίδιος ο Νοέμβρης του ‘73 δείχνει ποια πρέπει να είναι η συνέχειά του σήμερα! Ποια είναι η ελπίδα και η διέξοδος για το λαό, ποιος είναι ο δρόμος που πρέπει να διαβεί: Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ, ο δρόμος που οδηγεί στις εξεγέρσεις του σήμερα και του αύριο. Για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και λαοκρατούμενη! Χωρίς κανέναν «προστάτη» και με το λαό αφέντη στον τόπο του και στον κόπο του!
H Κομματική Οργάνωση Καρδίτσας του ΚΚΕ(μ-λ) σας καλεί στην πολιτική εκδήλωση που διοργανώνει για τα 50χρονα της εξέγερσης και για τη σημερινή πάλη του λαού και της νεολαίας, την ΠΕΜΠΤΗ 16 του ΝΟΕΜΒΡΗ, στις 6:00 μμ στο Καφέ ΡΟΠΤΡΟΝ (Αίθριο Δημοτικής Αγοράς) και την ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17 του ΝΟΕΜΒΡΗ στις 6μμ στη συγκέντρωση στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας (Alpha Bank).
Δίκτυο αλληλεγγύης και αγώνα Καρδίτσας - Για υγεία, ζωή και ελευθερία
Κάθε χρόνο, στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το κράτος και τα κυβερνητικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για «εθνική επέτειο», διαστρεβλώνοντας την πραγματικότητα της εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973, προσπαθώντας να πείσουν ότι σ’ αυτήν συμμετείχαν δυνάμεις όλων των πολιτικών ιδεολογιών, αποκρύπτοντας τα ταξικά, αντικαπιταλιστικά και αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά της. Η μνήμη, όμως, δεν είναι σκουπίδι και η εξέγερση εκείνου του Νοέμβρη έβαζε μπροστά τις ανάγκες των εργατών και των φοιτητών. Αυτή η εξέγερση ήταν η κλιμάκωση των αγώνων μιας επταετίας για την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος.
Φέτος, 50 χρόνια από τότε, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη σφοδρή επίθεση του κράτους, του κεφαλαίου και των μηχανισμών τους σε βάρος της κοινωνικής βάσης και των αγωνιζόμενων τμημάτων της. Η οξυμμένη ακρίβεια σε αγαθά πρώτης ανάγκης και καύσιμα με το δυσβάσταχτο κόστος ζωής, οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και οι εξώσεις, η ενεργειακή κρίση και η ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών (υγεία, ρεύμα, νερό, συγκοινωνίες), η υποβάθμιση της παιδείας σε βάρος των παιδιών μας, η απουσία υποδομών με τη συνακόλουθη δολοφονική κρατική διαχείριση φυσικών καταστροφών, οι κρατικές δολοφονίες προσφύγων και μεταναστών και η όξυνση των πολεμικών και ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στις πλάτες των λαών (στάση ανοχής και στήριξης του ελληνικού κράτους στη γενοκτονία της Παλαιστίνης) είναι μερικά παραδείγματα της ταξικής υποτίμησης των ζωών μας.
Ταυτόχρονα, για την εμπέδωση του κοινωνικού αυτοματισμού και την κάμψη των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων, ο αγωνιζόμενος λαός έρχεται αντιμέτωπος ξανά τόσο με την άνοδο του φασισμού στο κοινωνικό πεδίο όσο και με ένα πογκρόμ καταστολής από τη μεριά του κρατικού μηχανισμού. Η επίθεση στον συνδικαλισμό με τη νομοθετική διακήρυξη απεργιών αλλά και απεργιακών περιφρουρήσεων ως παράνομων, στοχοποιήσεις, προσαγωγές (ακόμα και για παλαιστινιακές σημαίες), συλλήψεις και ξυλοδαρμοί αγωνιστών και αγωνιστριών, επιθέσεις σε συγκεντρώσεις και διάλυση διαδηλώσεων, σπάσιμο καταλήψεων και «τυχαίες πτώσεις» καταληψιών από μπαλκόνια (Ηράκλειο Κρήτης) αποδεικνύουν τη βίαιη κατασταλτική επιχείρηση του κράτους απέναντι σε όποιον και όποια αγωνίζεται. Η δολοφονία από αστυνομικούς του 17χρονου ρομά Χρήστου Μιχαλόπουλου, τρίτη στη σειρά μετά τους Σαμπάνη και Φραγκούλη, είναι η πιο πρόσφατη πράξη αστυνομικής αυθαιρεσίας και υποτίμησης της ζωής των από κάτω. Μιας ζωής, που ακόμα και όταν δεν αφαιρείται, μπορεί να υποτιμηθεί στον ύψιστο βαθμό.
Η κατάσταση αυτή δε μας είναι πρωτοφανής. 50 Νοέμβρηδες θυμίζουν ότι τη ζοφερή πραγματικότητα μόνο οι εξεγέρσεις μπορούν να την αλλάξουν. 50 χρόνια μετά ξαναγίνεται το ίδιο επίκαιρο το σύνθημα «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ».
Φάροι στους αγώνες μας για το νέο «Πολυτεχνείο» ας είναι:
• Οι μαθητικοί και φοιτητικοί αγώνες.
• Ο επαναπροσδιορισμός του συνδικαλιστικού εργατικού αγώνα σε πρωτοβάθμια σωματεία στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων στη βάση των εργατικών αναγκών, δικαιωμάτων και συμφερόντων, με κυρίαρχες τις συνελεύσεις και τον συντονισμό τους διακλαδικά, που θα γκρεμίσει τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό, ο οποίος εκπροσωπεί τη διαπραγμάτευση, την υποταγή και την προώθηση της αστικής πολιτικής στους εργαζόμενους.
• Ο αγώνας ενάντια στα πολλαπλά κύματα ακριβείας που πλήττουν τα πλατιά λαϊκά στρώματα για την κερδοφορία του κεφαλαίου.
• Ο αγώνας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και στην «πράσινη ανάπτυξη», που καταστρέφει τη φύση και τη ζωή.
• Ο αγώνας ενάντια στα επικίνδυνα πολεμικά σχέδια των συμμαχιών του πολέμου και στην υποταγή σε Νατοϊκές δυνάμεις, που προωθεί η κυβέρνηση (σε συνέχεια και της πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ), στο όνομα του εκάστοτε «εθνικού κινδύνου» και η πάλη για έξοδο από το ΝΑΤΟ, περικοπή των πολεμικών εξοπλισμών, αλληλεγγύη στους πρόσφυγες.
• Το μπλόκο στη συμμετοχή του ελληνικού κράτους στην ιμπεριαλιστική επίθεση που διεξάγει το Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού, η λευτεριά και ανεξαρτητοποίηση της Παλαιστίνης κι ο αγώνας για φιλία, ειρήνη και αλληλεγγύη των λαών ενάντια στις εκάστοτε αστικές τάξεις και τα σχέδιά τους.
• Ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τον εθνικισμό, τον πόλεμο, την αντιπροσφυγική ψύχωση, τον φασισμό.
Συνδικάτο Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Καρδίτσας
Το Συνδικάτο Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Καρδίτσας τιμά την κορύφωση της αντιδικτατορικής δράσης, τα 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Οι αγωνιστικές παρακαταθήκες του λαού και της νεολαίας στην εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 ενάντια στην απριλιανή δικτατορία με τη στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αλλά και η αταλάντευτη στάση των αγωνιστών του αντιδικτατορικού αγώνα στις φυλακές, στις εξορίες και στα βασανιστήρια, στρώνουν το έδαφος της σημερινής δράσης, του σύγχρονου ηρωισμού, του διεκδικητικού αγώνα.
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, η πλούσια αντιδικτατορική πάλη ανέδειξε τη μεγάλη δύναμη που έχει ο λαός, ότι μπορεί να υποσκελίσει οποιονδήποτε αντίπαλο! Με τη δράση του, με το θάρρος και τις θυσίες του, μπορεί να παρεμβαίνει στις εξελίξεις, να έχει τον τελευταίο λόγο, να κινεί ουρανό και Γή.
Ο ξεσηκωμός εκείνων των ημερών καθώς και τα οράματα, οι στόχοι και οι προοπτικές εκείνου του αγώνα για ριζικές ανατροπές, αποκτούν σήμερα ιδιαίτερη επικαιρότητα, αποτελούν πολύτιμα διδάγματα για κάθε νέο, για κάθε εργαζόμενο, μπροστά στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο λαός μας και οι λαοί όλου του κόσμου, ώστε να ξεπερνούν κάθε εμπόδιο και δυσκολία αγωνιστικά, με αισιοδοξία και πίστη στο δίκιο τους και όχι με ηττοπάθεια και μοιρολατρία.
Το Συνδικάτο Εργατοτεχνιτών Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Νομού Καρδίτσας στέκεται στο πλευρό του ηρωικού λαού της Παλαιστίνης που ματώνει ξανά αυτές τις μέρες. Στηρίζει το δικαίωμα του να υπερασπίζεται τη χώρα του κατά της ξένης κατοχής με όλα τα αναγκαία μέσα. Καμία πραγματική οργάνωση της εργατικής τάξης δεν μπορεί να παραμείνει αδρανής μάρτυρας των σφαγών του Ισραήλ στην Παλαιστίνη!
Δεν είναι τρομοκράτες οι λαοί που αγωνίζονται για τη ζωή τους! Στον ιμπεριαλισμό δε χωράει καμία υποταγή! Η υποστήριξη της ειρήνης και του αγώνα για ελευθερία ενός καταπιεσμένου λαού δεν είναι τρομοκρατία. Τρομοκράτες είναι οι δολοφόνοι των λαών, οι ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που στηρίζουν το Ισραήλ! Ταγμένοι στη σωστή πλευρά της ιστορίας, εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας σε όλο τον παλαιστινιακό λαό, που διεκδικεί νόμιμα και δίκαια το δικαίωμα να έχει τη δική του πατρίδα, το δικό του κράτος, ανεξάρτητο, κυρίαρχο, δίπλα στο Ισραήλ, στα όρια του 1967 και με πρωτεύουσα την Αν. Ιερουσαλήμ
Το σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα μόνο πόνο, δυστυχία και εξαθλίωση φέρνει. Την ώρα που αιματοκυλιέται ο πλανήτης και επαναχαράσσονται σύνορα, που δημιουργούνται νέα κύματα φτώχειας και προσφυγιάς, το εργατικό-λαϊκό εισόδημα θερίζεται από την ακρίβεια, ο λαός μας βρίσκεται ανυπεράσπιστος σε κάθε φυσική καταστροφή, η ζωή του συμπιέζεται στις μηχανές των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, τα νοσοκομεία είναι στα όρια της κατάρρευσης με κλινικές να βάζουν λουκέτο, χειρουργεία να αναστέλλονται, θεραπείες να αναβάλλονται. Η ανάκαμψη του συστήματος βασίζεται σε ακόμα μεγαλύτερη ανέχεια του λαού, σε εκτεταμένη επίθεση σε όποιο εργατικό δικαίωμα έχει απομείνει.
Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης της ΝΔ και των κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ακροδεξιών που στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική, μαζί έχουν ψηφίσει τους νόμους που μειώνουν μισθούς, που αυξάνουν το χρόνο εργασίας, που μας θέλουν στην δουλειά ως τα βαθιά γεράματα, που θυσιάζουν τα δικαιώματα μας για να κερδίζουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Το σύνθημα «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» που ακουγόταν στα χρόνια της μαύρης 7ετίας δεν ξεθώριασε ποτέ! Δε μας αξίζει η φτώχεια και η εξαθλίωση. Τώρα χρειάζεται οργάνωση του αγώνα για την αύξηση του εισοδήματος, ενάντια στη φοροληστεία και την ακρίβεια που λεηλατεί το εισόδημα.
Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά. Χωρίς αυταπάτες για καλύτερη διαχείριση του άδικου-εκμεταλλευτικού συστήματος, ο δρόμος της σύγκρουσης με όσους μας θέλουν στη γωνία με σκυμμένο το κεφάλι είναι η μοναδική επιλογή.
Δεν είναι ανίκητοι! Η δύναμη και ο νικηφόρος δρόμος βρίσκονται στη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας, στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και την ισχυροποίηση των άλλων κινημάτων, στην κοινωνική συμμαχία των εργατών, των αυτοαπασχολουμένων, των αγροτών.
Τα οράματα και η πάλη για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι ο πιο ασφαλής δρόμος για να μπορέσουμε να οργανώσουμε τους σημερινούς αγώνες, να δυναμώσουν οι φλόγες σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε λαϊκή διεκδίκηση, όπου συγκρούεται το δίκιο των εργατών με την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας και σε αυτή τη ρότα συνεχίζουμε τους αγώνες τους. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή στα 50 χρόνια από τον ηρωικό αγώνα των εξεγερμένων του Πολυτεχνείου.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΟΥ!
ΤΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17/11, ΣΤΙΣ 18꞉30 ΜΜ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ
Κοινή Δράση Εκπαιδευτικών Καρδίτσας
Νοέμβρης 1973, Πολυτεχνείο, Αθήνα. «Κατά το τριήμερο της φονικής καταστολής η αστυνομία έριξε … τουλάχιστον 24.000 και ο στρατός 300.000 σφαίρες διαφόρων διαμετρημάτων» Πόλεμος. Οι νεκροί, μάρτυρες της τυφλής βίας που εξαπέλυσε η χούντα. Από την Πατησίων ως το Χαϊδάρι, οδοφράγματα και διαδηλώσεις. Το τανκ έριξε την πύλη. Ο σταθμός σίγησε. Η εκκωφαντική σιωπή που ακολούθησε δημιούργησε ρήγμα στη συνέχεια της βολής και της ανοχής στο σκοτάδι. Το Πολυτεχνείο υψώθηκε, φωτεινό ορόσημο αντίστασης και αγώνα. Η χούντα έπεσε… Οι χουντικοί έπεσαν κι αυτοί … στα μαλακά. Κυρίως αυτοί της διπλανής πόρτας.
50 χρόνια μετά οι συμμετέχοντες έχουν άσπρα μαλλιά. Μια στραπατσαρισμένη πύλη και μια ματωμένη σημαία επετειακώς εκτίθενται τέτοιες μέρες… Μνήμες πωλούνται στα πανέρια και φωτογραφίες ασπρόμαυρες ανασύρονται από τα μπαούλα της λήθης. Προκρούστεια παρέλαση οι αναλύσεις που θέλουν το Πολυτεχνείο προσαρμοσμένο στην κατεστημένη πολιτική ορθότητα. Ό,τι από τα γεγονότα περισσεύει απ’ το λίγο της βόλεψης, συκοφαντείται κι ό,τι υπολείπεται του κομματικού πλαισίου, θα ξεχειλώσει για να ταιριάξει.
ΑΛΛΑ το Πολυτεχνείο είναι αταίριαστο και απροσάρμοστο στους πολιτικούς καθωσπρεπισμούς των κάθε λογής λαφυραγωγών. Δεν υπάκουσε, άλλωστε, στην απαγόρευση της επετείου το 1974. Ούτε στην απαγόρευση της πορείας στην Αμερικάνικη Πρεσβεία το 1980. Δεν ενσωματώθηκε, ως επιφανειακή μέθη της «αλλαγής» το 1985. Δεν ταίριαξε σε ανίερες «οικουμενικές» ενότητες. Δεν εκσυγχρονίστηκε, δεν εξευρωπαΐστηκε, δεν έπαψε να είναι αντι-αμερικάνικο. Όλα αυτά με κόστος αίματος … Κουμής, Κανελλοπούλου, Καλτεζάς. Με αστυνομική βία και καταστολή. Γιατί το καθεστώς της χούντας μπορεί να έπεσε το 1974 με την προδοσία της Κύπρου, αλλά η ψυχή της χούντας, οι Αμερικανοί, οι πάσης φύσεως κυρ-Παντελήδες που πλούτισαν και πλουτίζουν από το κρατικό θήλαστρο και στήριξαν την δικτατορία των δολοφονιών, των εξοριών, των φυλακίσεων και των βασανιστηρίων ζουν και βασιλεύουν. Κυρίως βασιλεύουν… Κι ο Νοέμβρης, έτσι αταίριαστος και απροσάρμοστος, πορεύεται μισόν αιώνα τώρα στο χρόνο και στη χώρα. Χωρίς να ανήκει σε κανέναν. Ούτε καν στους πρωταγωνιστές του. Ίσως μόνο στους νεκρούς του ή σε όσους ανήκουν στο «κόμμα των νεκρών», όπως είπε πως ανήκει ο πατέρας του δολοφονημένου Διομήδη Κομνηνού. Γιατί ανήκει στη μνήμη, που απαιτεί ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Όχι ως μνημόσυνο, αλλά ως οδηγός. Γιατί δεν ήταν «κανονικό παιδί».
Γιατί ο Νοέμβρης «ξαναβαφτίζεται» στο σήμερα του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και της αλληλεγγύης στα όπλα της Παλαιστινιακής Αντίστασης και σε κάθε άνθρωπο που αλυσοδένουν για γίνονται οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Γιατί δεν είναι «κανονικό παιδί».
Γιατί ο Νοέμβρης έρχεται από το μέλλον. Από το μέλλον της ανυπακοής στις σύγχρονες χούντες. Από το μέλλον του αγώνα για Ανεξαρτησία και Λαϊκή Κυριαρχία, για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.
Γιατί εμείς είμαστε με όλα τα παιδιά, που δεν είναι «κανονικά»
Που δεν «κανονικοποιούνται»… στο γκρίζο της υποταγής
Γιατί εμείς, που ίσως ανήκουμε στο «κόμμα των νεκρών»,
που βαδίζουμε στο σήμερα του αγώνα …
… να ετοιμάσουμε τα Πολυτεχνεία του μέλλοντος ΠΡΕΠΕΙ.
ΟΛΟΙ στην Κεντρική Πλατεία, την Παρασκευή στις 6:00 μμ
ΕΛΜΕ Καρδίτσας
Η αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική εξέγερση του Πολυτεχνείου, που σφραγίστηκε από τα συνθήματα των εξεγερμένων «Κάτω η χούντα», «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ», «Έξω το ΝΑΤΟ», άφησε στη νεολαία και στον λαό μας λαμπρή παρακαταθήκη αντίστασης κι αγώνα, που διαπερνά τον ιστορικό χρόνο και παραμένει επίμονα επίκαιρη: είναι η μαζική κινητοποίηση και πάλη του λαού, οι αποφασιστικοί αγώνες του ενάντια στην αντιδραστική-αντιλαϊκή πολιτική και στον φασισμό ο μόνος δρόμος για την απαλλαγή από τα δεινά που τον καταδυναστεύουν.
50 χρόνια μετά, ο λαός μας βρίσκεται στη μέγγενη μιας πολιτικής που συνθλίβει εργατικές και λαϊκές κατακτήσεις, ξεπουλά τον δημόσιο πλούτο, διαλύει υγεία και παιδεία, εξαφανίζει κοινωνικά δικαιώματα, για να φέρει στη θέση τους «λιγότερο κοινωνικό κράτος», «λιγότερα δικαιώματα για τους εργαζόμενους», «λιγότερη ζωή για όλους μας». Η ακρίβεια, συνδυασμένη με τους -πάνω από 10 χρόνια- καθηλωμένους μισθούς πείνας, μας οδηγούν σε συνθήκες ακόμα μεγαλύτερης φτώχειας. Στο στόχαστρο βρίσκεται διαρκώς και κάθε συνδικαλιστική δράση. Με τρομοκρατία και καταστολή επιχειρείται «να μπουν στο γύψο» τα σωματεία.
50 χρόνια μετά, οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται μπροστά σε αντιδραστικές εξελίξεις στον χώρο της παιδείας. Αυτές συμπυκνώνονται στην ένταση των κοινωνικών ανισοτήτων, στην ύψωση νέων φραγμών στις σπουδές των μαθητών, στην καταβύθιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο δημόσιο σχολείο. Οικοδομείται «το σχολείο των λίγων και εκλεκτών», των δεξιοτήτων, της κατακερματισμένης γνώσης, το σχολείο της κατηγοριοποίησης και του ανταγωνισμού, το σχολείο της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών.
Σήμερα, η επέτειος των 50 χρόνων από το Πολυτεχνείο πραγματοποιείται σε μια περίοδο που η Παλαιστίνη φλέγεται. Διαπράττεται ένα ακόμα ιμπεριαλιστικό έγκλημα, το οποίο απειλεί με γενικότερη πολεμική ανάφλεξη όλη την περιοχή. Η χώρα μας εμπλέκεται όλο και πιο βαθιά στην γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στην Γάζα και στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στην περιοχή μας, με τη χρήση των αμερικάνικων βάσεων και άλλων υποδομών μας. Στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα του Παλαιστινιακού λαού, που παλεύει για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής, για ανεξάρτητο, ενιαίο παλαιστινιακό κράτος.
Εμείς οι εκπαιδευτικοί τιμούμε κάθε χρόνο αυτά τα ιδανικά, μέσα από τις σχολικές εκδηλώσεις και την παρουσία μας στην πορεία του Πολυτεχνείου. Καλούμε τους μαθητές και τις μαθήτριές μας να κρατούν ζωντανές αυτές τις αξίες, αυτές που ενέπνευσαν το Πολυτεχνείο, δίνοντας και σήμερα τους δικούς μας αγώνες για μια δημοκρατική και δίκαιη κοινωνία.
Καλούμε τους/τις εκπαιδευτικούς να συμμετάσχουν μαζικά και αγωνιστικά στη συγκέντρωση τιμής και μνήμης για τους ηρωικούς αγωνιστές της εξέγερσης της 17ης Νοέμβρη 1973, καθώς και στην πορεία, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή, 17 Νοεμβρίου 2023, στις 6.30 μμ στην κεντρική πλατεία της Καρδίτσας,
Μ΄ΑΓΩΝΕΣ ΤΙΜΑΜΕ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ!
ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση
«Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε πλατείες με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο. Όπου είχε κράτος η Άνοιξη.» (από το Άξιον Εστί, Οδ. Ελύτης).
1973-2023: Μισό αιώνα μετά, η φλόγα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στην αμερικανοκίνητη στρατιωτική χούντα, εξακολουθεί να σιγοκαίει!
Αντιστέκεται στα επετειακά ανακοινωθέντα υπέρ της κολοβωμένης αστικής δημοκρατίας του σύγχρονου, καπιταλιστικού ολοκληρωτισμού. Δεν βολεύεται στο αγιολόγιο της επίσημης ιστορίας ούτε στους ιερείς ούτε στους προσκυνητές του. Είναι ασυμφιλίωτη με όλες τις ηγεμονικές δυνάμεις που εμφανίζουν τον εαυτό τους σαν «θαύμα» σωτηρίας για «δειλούς, μοιραίους και άβουλους» πολίτες. Επαναφέρει τα ερωτήματα για την ελευθερία και την ανθρώπινη χειραφέτηση και κυρίως τις επαναστατικές επεξεργασίες και προτάσεις που άφησε μετέωρες, στην εποχή των τεράστιων δυνατοτήτων και των παρελαυνόντων καπιταλιστικών τεράτων. Πορεύεται στους δρόμους προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία και διαδηλώνει ενάντια στον ιμπεριαλισμό, στην κυβέρνηση υπηρέτη του κεφαλαίου της ΝΔ, τα συμπληρώματα του αστικού πολιτικού συστήματος ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και ακροδεξιάς, την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ. Αρνιέται όσους θέλουν να τη μετατρέψουν σε δεξίωση μνημόσυνου, μέσα σε καλλωπισμένους κήπους. Εξακολουθεί, ως συλλογική ιστορική μνήμη να θερμαίνει την συνείδηση των νέων αγωνιστών και αγωνιστριών που αναζητούν τρόπους για να αντιμετωπίσουν τις νέες, πολλαπλές όψεις των κοινωνικών προβλημάτων.
Φέτος η επέτειος για την εξέγερση του Νοέμβρη έχει επείγον καθήκον να διατρανώσει την αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης για ελευθερία, αυτοδιάθεση και κοινωνική δικαιοσύνη· να υψώσει την φωνή της ενάντια στους καπιταλιστικούς ανταγωνισμούς, τον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο, τις σύγχρονες Γκουέρνικες βαμμένες με τα χρώματα της Γάζας· να απαιτήσει το σταμάτημα του πολέμου και την απόσυρση κάθε ελληνικής εμπλοκής· να προβάλει την ειρήνη και την αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς.
Γνωρίζοντας το παρελθόν μπορούμε να κατανοήσουμε το παρόν, τα ερωτήματα που θέτει και ν’ ανοίξουμε νέους δρόμους προς την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Υπάρχουν «μονόδρομοι» ή είναι το άλλοθι της επιλογής να συμβιβαστεί κανείς με την υπάρχουσα τάξη πραγμάτων της εποχής του;
Είναι όμως μονόδρομος για τους λαούς να «βολεύονται με λιγότερο ουρανό» από αυτόν που η συνολική ανθρώπινη εργασία δημιούργησε, να φτωχαίνουν και να πεινούν για να διογκώνονται τα καπιταλιστικά υπερκέρδη; Το μέλλον της ανθρωπότητας θα είναι αναγκαστικά η κλιματική επιδείνωση, οι θανατηφόρες πανδημίες, η καταστροφή του οικοσυστήματος, η αβίωτη ζωή; Οι λαοί προορίζονται μόνο ως υπήκοοι των κυβερνήσεων ή ως αντίπαλα στρατεύματα για τα συμφέροντα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ; Ως πότε ο ξεριζωμός, η προσφυγιά και η μετανάστευση, θα είναι «η μοίρα» των παιδιών και ο εφιάλτης των μεγάλων; Ως πότε η μόρφωση θα προσφέρεται με την μορφή εμπορεύματος στην αγορά και θα παρέχεται με ταξική δοσολογία; Η καταστολή των δικαιωμάτων, η κρατική βία, η χειραγώγηση από τις επιχειρήσεις πληροφόρησης θα ορίζουν εσαεί την ανθρωπότητα;
Λέμε όχι! Δεν είναι στις επιλογές μας οι μονόδρομοι που οδηγούν στον συμβιβασμό με ό,τι προορίζεται να ταπεινώνει και να εξευτελίζει την ζωή. Μπορούμε να τα βάλουμε με τις αιτίες και τους υπεύθυνους! Μπορούμε να αναμετρηθούμε με αυτούς, που θέλουν να ορίζουν τις ζωές μας, τον χρόνο μας, την σκέψη, το σώμα και το μέλλον μας, που μας οδηγούν σε πολέμους και στο ξαναμοίρασμα του κόσμου!
Όσο η επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας δεν μπαίνει στο στόχαστρο των αγωνιζόμενων ανθρώπων και δεν ανασαίνει μέσα σε αποφασιστικούς πολιτικούς αγώνες που αμφισβητούν τους «μονόδρομους», τόσο θα ανοίγει ο δρόμος για χούντες και ολοκληρωτισμό, ακροδεξιά και φασιστικά μορφώματα. Μόνο αν ξαναζωντανέψει η επαναστατική προοπτική ως ορίζοντας δράσης στο σήμερα, θα είναι δυνατόν να υποχωρήσουν και να ανατραπούν οι ολοκληρωτικές μεταπλάσεις του καπιταλισμού. Ο κομμουνισμός δεν είναι σκονισμένο βιβλίο ιστορίας, δεν είναι ουτοπία· είναι δυνατότητα, είναι ανάγκη.
Είναι η παντοδυναμία του αντίπαλου που επιβάλλει να μειώσουμε το μπόι των στόχων μας ή μήπως, το χαμήλωμα των στόχων μας εξασφαλίζει την παντοδυναμία του αντίπαλου;
Τα θυμόμαστε: «Πρώτα να πέσει η χούντα και μετά τα υπόλοιπα». «Πρώτα να φύγει η δεξιά και θα παλέψουμε από καλύτερες θέσεις». Το Πολυτεχνείο δεν τα έβαλε μόνο με τη χούντα αλλά και με αυτούς που την στήριξαν, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, με τους «παντοδύναμους». Πολιτικοποίησε τους στόχους του γρήγορα και ζήτησε ανατροπή χούντας και αμερικανοκρατίας, προσπερνώντας τις ταλαντεύσεις πολιτικών δυνάμεων της Αριστεράς. Από εκεί πήγασε η δυναμική έμπνευσης της φοιτητικής νεολαίας στις πιο οξυμένες μορφές αγώνα, παρότι στοίχιζαν βασανιστήρια, φυλακές ή θάνατο. Σήμερα, που πάλι ο αντίπαλος προβάλλει πιο απειλητικός από ποτέ για την ίδια την ύπαρξη της ανθρωπότητας, είναι ο «Νοέμβρης» που εμπνέει για την ανάγκη να αναβαθμιστούν πολιτικά οι κοινωνικοί αγώνες.
Ήταν η ενότητα των ηγεσιών της Αριστεράς που γέννησε την εξέγερση ή το εξεγερσιακό πρόσημο του Πολυτεχνείου, νοηματοδότησε την ενότητα για την ανατροπή και αναγέννησε επαναστατικά ρεύματα στην Αριστερά;
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου γεννήθηκε από ανατρεπτικές αναζητήσεις πολλών ρευμάτων της πολυδιασπασμένης, πολυδιωγμένης τότε Αριστεράς Ξεπέρασε τις ηγεσίες της, που έψαχναν να βρουν «ομαλό» κοινό τόπο απαλλαγής από τη στρατιωτική χούντα - ακόμη και μέσω του πειράματος Μαρκεζίνη- και αποκατάστασης της αστικής δημοκρατίας. Προηγήθηκε η αναζήτηση και η δημιουργία μορφών υποδοχής της δυσαρέσκειας, της οργής και της αγωνιστικότητας των φοιτητών. Υπήρξε μια πορεία γεγονότων που παραβίασε τα όρια του εφικτού και της απλής διαμαρτυρίας και δημιούργησαν δυναμική ενότητας για ανατροπή της χούντας και έξοδο από ΝΑΤΟ, ΗΠΑ. Η τακτική της «ενότητας της Αριστεράς» σήμερα, με στόχο την κυβερνητική διαχείριση και με αποδοχή των ορίων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και του κεφαλαίου, αποτελεί απόπειρα ενταφιασμού του «Νοέμβρη». Οδηγεί σε διάσπαση της Αριστεράς από τους σκοπούς της κοινωνικής, επαναστατικής αλλαγής και την απώλεια της ανεξαρτησίας της από το αστικό σύστημα εξουσίας.
Ο γιορτασμός της επετείου του Πολυτεχνείου και η πορεία στην Αμερικάνικη Πρεσβεία είναι σημείο αναφοράς των αγωνιζόμενων ανθρώπων, των μαθητών, των φοιτητών, της νεολαίας, των εργαζόμενων. Εκεί συναντιέται η ζώσα ιστορία με τη δράση των ιστορικών υποκειμένων που τη δημιουργούν και την αλλάζουν.
• Για ψωμί, παιδεία, ειρήνη, ελευθερία!
• Για κατάργηση της εκμετάλλευσης και των πολέμων!
• Για κομμουνιστική διεθνιστική απελευθέρωση!
Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων του Μουσικού Σχολείου Καρδίτσας
17 Νοέμβρη 2023, 50 χρόνια από τότε που οι φοιτητές στο Πολυτεχνείο της Αθήνας σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών με τα συνθήματα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία», «Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ», «Λαϊκή κυριαρχία» κλπ.
Εμπνεόμαστε από τον αγώνα των φοιτητών, εργατών του λαού συνολικότερα εκείνης της περιόδου και συνεχίζουμε στο δρόμο που χάραξαν.
Σε ένα δρόμο όπου το ψωμί, η παιδεία και η ελευθερία μας παραμένουν ζητούμενο. Παρά το γεγονός ότι οι επιστήμες και η τεχνολογία καλπάζει, για πολλούς συνανθρώπους μας το ψωμί στο τραπέζι τους δεν είναι δεδομένο. Οι σύγχρονες ανάγκες των μαθητών σήμερα δεν καλύπτονται με σχολεία που πλημμυρίζουν, με σοβάδες που πέφτουν και με αναπληρωτές που στέλνεται στα σχολεία τον Μάρτιο. Δεν καλύπτονται με χιλιάδες κενά κάθε χρόνο.
Στις 17 Νοέμβρη τιμούμε όλους αυτούς, ζωντανούς, νεκρούς, σακατεμένους από τα βασανιστήρια των φασιστών της χούντας που με την πάλη και τον αγώνα τους μας έδειξαν ότι λαός μπορεί να τα βάλει ακόμη και με τον πιο δυνατό αντίπαλο.
Σήμερα το δικό μας χρέος απέναντι στα παιδιά μας είναι να συνεχίσουμε να παλεύουμε για την ικανοποίηση των ιδανικών που πρόταξαν εκείνοι οι νέοι.
Καλούμε τα μέλη του Συλλόγου μας, τους μαθητές και τους καθηγητές του σχολείου μας να συμμετάσχουν την Παρασκευή 17 Νοέμβρη στις 18:30μμ στην Κεντρική Πλατεία της πόλης.
Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων 5ου Γυμνασίου Καρδίτσας
Τιμούμε την εξέγερση του Πολυτεχνείου 17 Νοέμβρη του 1974.
Τιμούμε του φοιτητές που αντιστάθηκαν για τα ελεύθερα δικαιώματα της χώρας μας .
Το σύνθημα Ψωμί -Παιδεία -Ελευθερία ήχησε παντού!!
Η αντίσταση τους έδωσε θάρρος στους ανθρώπους και τους κάλεσε να βρουν το κουράγιο να αντισταθούν μαζί τους.Μετα από 7 χρόνια χούντα το παράλογο καθεστώς έπεσε!!
Ο λαός ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα τους!
Όλοι έχουν δικαίωμα στη Δημοκρατία. Στην ελεύθερη γνώμη και Βούληση. Το μέλλον των Νέων ακολουθείται από ιστορία τις οι παραδόσεις μας .
Οι φοιτητές μας αγωνίστηκαν στο καθεστώς της χουντας.Το Πολυτεχνείο έπεσε ! Αλλά η ελευθερία επικράτησε .
Όταν αγωνίζεσαι για την Ελευθερία την δικαιοσύνη κ το προοδευτικό μέλλον των Νέων τίποτα δεν μπορεί να απαξιώσει την ελπίδα και το ψυχικό σθένος του λαού, για ένα καλύτερο αύριο .μετά από 50 χρόνια η πρόοδος και η εξέλιξη του εκπαιδευτικού μας συστήματος συνεχίζετε δημοκρατικά! Οι πεσόντες τις 17 Νοέμβρη είναι οι Ήρωες μας ! Είναι αυτοί που βγήκαν στους δρόμους αντιστάθηκαν και φώναξαν Ψωμί-Παιδεία -Ελευθερία!!! Άφησαν ιστορία και παράδειγμα για όλες τις γενιές που ακολουθούν και θα ακολουθήσουν!
Ενωμένοι για το ανθρώπινο δικαίωμα της Ελευθερίας!!
Ο σύλλογος γονέων & Κηδεμόνων του 5ο Γυμνασίου, καλεί όλα τα μέλη του συλλόγου και τους καθηγητές και τους μαθητές σήμερα στην κεντρική πλατεία στις 6:30 μμ για να τιμήσουμε τους Ήρωες μας!!!
Η Πρόεδρος
Σοφία Ντόβα
Ο Αντιπρόεδρος
Κων/νος Χρήστου
Γραμματέας
Πάτρα Σπύρου