Μενέλαος Παπαδημητρίου: Δύο προσωπικά αντικείμενα του Άρη Βελουχιώτη έρχονται στο "φως" και αναζητούν μόνιμη στέγη Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
![Μενέλαος Παπαδημητρίου: Δύο προσωπικά αντικείμενα του Άρη Βελουχιώτη έρχονται στο "φως" και αναζητούν μόνιμη στέγη](/media/k2/items/cache/9b34eb25cc808203b33fa34839d60af8_L.jpg?t=20230615_080321)
78 χρόνια μετά το τέλος του στο ΦΑΓΚΟ Μεσιούντας στις 15-16.6.1945 υπάρχουν και πρόθεση του κατόχου τους είναι η παράδοση αυτών σε σοβαρό Φορέα – Ιστορικό Μουσείο!!!
Ένα ασημένιο ρολόϊ τσέπης της Ελβετικής Εταιρείας LONGINES για λογαριασμό των Σιδηροδρόμων Ελληνικού Κράτους (Σ.Ε.Κ) & μια ασημένια καπνοταμπακιέρα, που έχουν τη δική του και τη δική τους ιστορία, υπάρχουν ακόμα και σήμερα και τη μολογούν!!!
Τα είχε επάνω του ο ΑΡΗΣ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗΣ στο Φάγκο της Μεσιούντας Άρτας. Μύθος ότι το ρολόϊ του δήθεν το έσπασε και την ταμπακιέρα του δήθεν τη χάρισε σε κάποιο πρωτοπαλίκαρό του πριν θέσει τέρμα στη ζωή του.
(Ιστορική έρευνα υπό Μενελάου Νικ. Παπαδημητρίου, εξ Ανθηρού Αργιθέας Καρδίτσας)
-------------------------------------- ..---------------------------------------
Εβδομήντα οκτώ χρόνια πέρασαν από το χαμό του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ στις 15-16.6.1945 στο Φάγκο της Μεσιούντας Άρτας και προσωπικά ασχολούμαι από μικρό παιδί και θα ασχολούμαι ειδικά με το πέρασμά του από το Ανθηρό και την Αργιθέα τις τελευταίες μέρες της καταδίωξής του (8-9 ως 15-16 Ιουνίου 1945) ως το θάνατό του, αφού ακούμπησε και την οικογένειά μου παίρνοντας (μεταξύ των άλλων Ανθηριωτών) για δυο μέρες ομήρους (10 και 11.6.1945) την αείμνηστη από χρόνια μάνα μου Αικατερίνη Παπαδημητρίου συζ. Νικολάου και τον 10 μηνών τότε αδερφό μου Δημήτρη Παπαδημητρίου που ζει σήμερα στην Αθήνα (ενώ η τότε εφημερίδα ΑΣΥΡΜΑΤΟΣ, σε άρθρο του ανταποκριτή της των ημερών εκείνων, τον έφερε ως σφαγιασθέντα από τον ΑΡΗ).
Μετά από μακροχρόνιες έρευνές μου στην περιοχή της Αργιθέας, με το φίλο δημοσιογράφο και συγγραφέα Ηλία Προβόπουλο συνεργαστήκαμε στο παρελθόν για τον Άρη Βελουχιώτη και το τέλος του και οι εργασίες μας δημοσιεύθηκαν στην Ελευθεροτυπία το 1995 (2 άρθρα) και το 1997, στα δε Ιστορικά του Έθνους ( Οι 8 τελευταίες μέρες του Άρη – σελίδες 62 έως και 98) το 2009.
Ωσαύτως από τα πρωτότυπα αρχεία του Προκοπίου Βλασ. Νίκολη (Γυμνασιάρχης που υπηρέτησε από το 1945 ως το 1949 στο Μουζάκι και έγινε και κτίτορας του Γυμνασίου αλλά και των Αγίων Θεοδώρων - στενός συνεργάτης του αρχηγού του ΕΔΕΣ στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα, Διευθυντής του γραφείου διαφώτισης της Πολιτικής Διοίκησης Καρδίτσας της Οργάνωσης ΕΟΕΑ/ΕΔΕΣ και εκ της θέσεως αυτής τηρούσε για την οργάνωσή του και για εκείνον αρχεία ενεργειών βήμα προς βήμα από το 1943 ως το 1949 τόσο για τους ιδεολογικούς του αντιπάλους και τις συναφθείσες μάχες, όσο και για τους ομοφρονούντες του – ακόμα και για πολιτικούς της Καρδίτσας), που αντίγραφα μου παραχωρήθηκαν από τον ανεψιό του Βλάση Δρακουλάκη και κατέχω, έχω δημοσιεύσει μέρος των που αναφέρεται στα γεγονότα καταδίωξης του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ στην περιοχή της Αργιθέας ως το Φάγκο της Μεσούντας Άρτας όπου και το τραγικό τέλος του (στα αρχεία του έχει πρωτότυπη χειρόγραφη Έκθεση Πεπραγμένων του Αργιθεάτη Υπολοχαγού Λάμπρου Κωνσταντέλου ή Αγραφιώτη στρατιωτικού διοικητή Αργιθέας – Γόμφου και διώκτη του ΑΡΗ που συνετάγη στις 20 Ιουνίου 1945 στο Λιάσκοβο – Πετρωτό καθώς και άλλες επιστολές). [ Μενέλαος Παπαδημητρίου: "Άρης Βελουχιώτης και Αργιθεάτες στο κατόπι του – Karditsalive.Net 20.6.2021 ].
Μεγάλο μέρος με στοιχεία – μαρτυρίες διωκτών καθώς και συντρόφων του Άρη, [ που αναφέρονται στα γεγονότα καταδίωξής του στην περιοχή της Αργιθέας ως το Φάγκο της Μεσούντας Άρτας, όπου και το τραγικό τέλος του ] υπάρχουν και παραμένουν στα αρχεία μου που σημειωτέον τα σημαντικότερα αυτών έχουν παρακατατεθεί για ευνόητους λόγους σε συμβολαιογράφο για διαφύλαξή τους αφενός και αφετέρου για κατοχύρωση της πνευματικής μου ιδιοκτησίας.
Ανεξάρτητα από την προέλευσή τους, της ιδεολογικής, κομματικής και πολιτικής χροιάς των ανθρώπων που με εμπιστεύθηκαν και μου έδωσαν τις αφηγήσεις τους (συντρόφων του ΑΡΗ και διωκτών του) για μένα είναι ιστορικά ντοκουμέντα και θα πρέπει να υπάρχουν στα αρχεία ενός τόπου για τον ιστορικό του μέλλοντος – αρκεί αυτός να τα χειριστεί με τη δέουσα αντικειμενικότητα και χωρίς πρόθεση αναμόχλευσης παθών μιας και αναφέρονται στις δύσκολες και τραγικές ημέρες του επάρατου εμφυλίου.
-ΚΡΙΝΩ ΣΚΟΠΙΜΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΗΜΕΡΑ, 78 χρόνια από το θάνατο του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΔΥΟ (2) ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ για ιστορικούς καθαρά λόγους, για ενημέρωση των συμπατριωτών αναγνωστών και όχι μόνο, καθόσον η Ιστορία ενός τόπου και ενός λαού, που τόσα πέρασε, πρέπει να μένει μέσα από ντοκουμέντα αμφοτέρων των πλευρών ως τούτα και βέβαια να μελετώνται αυτά δίχως ιδεοληψίες και προκαταλήψεις και δίχως αναμόχλευση παθών και να παύσουν έτσι οι σε διάφορες δημοσιεύσεις περιπλανώμενες μυθοπλασίες και οι εικασίες κάποιων ως προς την τύχη τουλάχιστον των δύο (2) αυτών προσωπικών του αντικειμένων.
Έτσι [αν και γνωρίζω ότι με την ενασχόλησή μου αυτά τα χρόνια για τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ έγινα ή και γίνομαι ή θα γίνομαι στόχος «‘Ενθεν κακείθεν» χαρακτηριζόμενος ανάλογα] ο σκοπός μου και ο στόχος μου να παραθέσω στο μέλλον σε κάποια συνολική έκδοση όλα όσα στοιχεία-μαρτυρίες, έγγραφα και φωτογραφικό υλικό έχω και από τις δύο πλευρές (Αρειανών και διωκτών καθώς και ομήρων και κατοίκων των Χωριών) στην κατοχή μου, σχετικά με τις τελευταίες μέρες του Άρη στην Αργιθέα ως και το τέλος του στο Φάγκο, γίνεται όλο και πιο εγγύτερος.
Στα παραπάνω στοιχεία-μαρτυρίες, φέτος στις 29 Μαρτίου του 2023, προστέθηκαν και άλλα ντοκουμέντα που αφορούν τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, την Αργιθέα, το Μουζάκι και την ευρύτερη περιοχή.
Συγκεκριμένα: Στις 29/3/2023 στην Αθήνα ο αγαπητός μου ιατρός ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΣΤΑΘΗΣ του Χριστόδουλου και της Τερψιχόρης (εκ Βραγκιανών Αργιθέας Καρδίτσας), έχοντάς μου εμπιστοσύνη και εκτιμώντας - αναγνωρίζοντας το έργο μου και την προσφορά μου για την περιοχή μας σε όσον αφορά την ιστορία, την παράδοση και το λαϊκό μας πολιτισμό, μου έκανε τη μεγίστη τιμή και καλώντας με μου επέδειξε την ασημένια καπνοταμπακιέρα και το ασημένιο ρολόϊ του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ τα οποία έχει στην κατοχή του από τον αείμνηστο πατέρα του Χριστόδουλο Νικολάου Στάθη που ήταν στην ομάδα καταδίωξής του και ήταν ο πρώτος που τους βρήκε σκοτωμένους τα χαράματα της επόμενης μέρας στο Φάγκο της Μεσιούντας Άρτας.
Με τη βοήθειά του τα φωτογράφησα από διάφορες γωνίες ώστε να έχω αποκλειστικές φωτογραφίες - ντοκουμέντα για την περαιτέρω εργασία μου, παίρνοντας και μικρό βίντεο.
Α- Η ασημένια ΚΑΠΝΟΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ
Κατ’ αρχήν από συντρόφους του ΑΡΗ στο ΚΚΕ (Νίκος Μάσσας + , δάσκαλος από Καρυά Αργιθέας σε αφήγησή του σε εμένα το 1988) και αντάρτες του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ ως το τέλος ( Ευθύμιος Ιω. Αρχιμανδρίτης, από Ανθηρό και Κώστας Λάμπρου Μουκουβάλας, από Παλαιοχωράκι Καρυάς) έμαθα ότι ήταν μανιώδης καπνιστής. Είχε την καπνοταμπακιέρα, μία δερμάτινη καπνοσακούλα με μπλέ χάντρες [ (περί αυτής μου ανέφερε στις 12.6.1995 σε συζήτησή μας ο Ηλίας Αρμάγος από Τύρνα Τρικάλων – διμοιρίτης οπισθοφυλακής του ΑΡΗ στο Κοθώνι προς Χειρόλακκο) και ο Νίκος Μάσσας το 1988, ότι την είχε πάρει από το νεκρό ΑΡΗ ο Κώστας Σακαρίκος με το ψευδώνυμο Περιστέρης από το Τριζόλου – Καρυά Αργιθέας, διώκτης του Άρη με την ομάδα του Βαγγέλη Κουτσοχρήστου)] και συνήθως κάπνιζε έτοιμα τσιγάρα από μεγάλη κούτα.
Την ασημένια καπνοταμπακιέρα φωτογράφησα για πρώτη φορά τον Αύγουστο του 1988 στα Βραγκιανά Αργιθέας όταν και έλαβα συνέντευξη από τον αείμνηστο εδώ και χρόνια Χριστόδουλο Νικολάου Στάθη – διώκτη του ΑΡΗ, με τη σύμφωνη γνώμη του ιδίου, της συζύγου του Τερψιχόρης, της κόρης του Σοφίας και του συζύγου της Βασιλείου Αναγνώστου καθώς και του Μάκη Θεοδοσίου Τσίνα (ήταν παρόντες στη συνέντευξη) και ιδίως του γιου του ιατρού Θεοφάνη που ήταν ενήμερος για τη λήψη της συνέντευξης και είχα τη συναίνεσή του.
Αν και δεν είχα αμφιβολία περί του λόγου το αληθές από το μπάρμπα Χριστόδουλο ως προς την Ταμπακιέρα, την επέδειξα την εποχή εκείνη σε ζώντες καπεταναίους και στενούς συντρόφους του ΑΡΗ στο ΚΚΕ ( Βασίλης Πριόβολος – Καπετάν Ερμής, Δημητρός Καραθάνος, Νικόλαος Μάσσας, Ευθύμιος Αρχιμανδρίτης κ.α.) και όλοι τους με βεβαίωσαν ότι αυτή είναι του Καπετάνιου.
Έτσι, μετά και την πιστοποίηση αυτή, το 1995 σε κοινή μας εργασία με το δημοσιογράφο της Ελευθεροτυπίας και φίλο Ηλία Προβόπουλο, την δημοσίευσα με μικρό ιστορικό και με τη σημείωση: αποκλειστική φωτογραφία Μενέλαος Παπαδημητρίου.
Το μικρό ιστορικό της στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ τον Ιούνιο του 1995 έχει επί λέξει ως κάτωθι:
…………………………………………………………….
Η ΤΑΜΠΑΚΙΕΡΑ ΤΟΥ ΑΡΗ
Ο Χριστόδουλος Στάθης, πρώτος αυτός και κρυφά από τους άλλους, τα χαράματα της 16ης Ιουνίου 1945 πλησιάζει τους νεκρούς Άρη και Τζαβέλλα.
[ <<...Νόμιζα μήπως κοιμούνται ή μήπως είναι τραυματίες και με χτυπήσουν. Ήταν αγκαλιασμένοι και διαλυμένοι από τη μέση και κάτω…
Τα κεφάλια τους ήταν άθικτα.
Τα πόδια τους ήταν σμπαράλια και τα χέρια.
Κρεμόταν, δεν υπήρχε τίποτα…
Κοντά τους είναι ο τρίτος νεκρός από πυροβολισμό με σφαίρα στο λαιμό.
Τα γένια τους ήταν κοντά.
Δε γνώριζα ποιός ήταν ο Άρης.
Από την εξωτερική τσέπη του ενός πήρα το ρολόϊ που κρεμόταν με μια αλυσίδα, μισή χρυσή και μισή μεταλλική και μικρό πινακιδάκι έγραφε: << Στην αρχηγία μου, Άρης >>.
Τότε κατάλαβα ότι ήταν αυτός.
Πήρα μια ασημένια ταμπακιέρα με καπνό και φυλλάδια, ένα τεφτέρι με λογαριασμούς και 11.200 δραχμές, χάρτινα και κέρματα και επέστρεψα πίσω.
Ενημέρωσα ότι ήταν νεκροί, απέκρυψα όμως τα αντικείμενα γιατί φοβόμουν μη μου τα πάρουν ο Μουρελάτος και οι άλλοι. Είδα το Δράκο που έκοψε τα κεφάλια...>>.
Ο Χρ. Στάθης ανεξάρτητα από τους λόγους που συμμετείχε στην ομάδα Μόκκα και του αδερφού του Γ. Στάθη καμιά ομοιότητα δεν είχε με αυτούς και δεν συμμετείχε σε άτιμες πράξεις. Είχε εντιμότητα και ήθος και για τον λόγο αυτό όταν κάποτε συνελήφθη από αντάρτες παρενέβησαν αριστεροί από το Ανθηρό και αφέθη ελεύθερος.>>.
Αποκλειστική φωτογραφία του Μενέλαου Παπαδημητρίου που τραβήχτηκε στις 15/08/ 1988 στα Βραγκιανά όταν του την παρουσίασε ο Χριστόδουλος Στάθης. ]
Να σημειώσω δε ότι τότε ο Χριστόδουλος Στάθης δεν μου το επέδειξε το ρολόϊ του ΑΡΗ να το δω και να το φωτογραφήσω, αφού όπως μου είπε, το είχε ο γιατρός γιος του Φάνης στην Αθήνα.
Έκτοτε όχι μόνο δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν η γνησιότητα της καπνοταμπακιέρας που πρωτοδημοσίευσα, αλλά και χρησιμοποιήθηκε με αντιγραφή ακόμα και σε βιβλίο (- Φαράκος Γρηγόρης, Άρης Βελουχιώτης: Το χαμένο αρχείο - Άγνωστα κείμενα: Η στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ απέναντι στον Άρη Βελουχιώτη, 1941-1945, Αθήνα 1998 Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα ) δίχως καν να γίνει από μέρους του αναφορά της πηγής και της αποκλειστικότητας της φωτογραφίας, δηλ. εμού του Μενελάου Νικ. Παπαδημητρίου.
Προκειμένου δε τώρα να υπάρχει από τους αναγνώστες και τους ιστορικούς ερευνητές απόλυτη ταύτιση της τότε αποκλειστικής μου φωτογραφίας της καπνοταμπακιέρας, αναγκαστικά δημοσιεύω και εκείνη και μία σειρά από τις πρόσφατες με την ηλεκτρονική δήλωση << ΑΡΗΣ Β - ασημένια ταμπακιέρα - αποκλειστική φωτογραφία Μενέλαος Παπαδημητρίου, πνευματικά δικαιώματα με απαγόρευση αναδημοσίευσης άνευ αδείας μου >> και με αναγραφή της δήλωσης επί του σώματος των φωτογραφιών, που και τις υπογράφω.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ της καπνοταμπακιέρας
Υλικό κατασκευής: ασημένια στο σύνολό της
Στο εσωτερικό της, του καπακιού ανοίγματός της, φέρει χτυπημένη τη σήμανση περιεκτικότητας δηλ. του βαθμού ασημιού (915; - δυσδιάκριτος).
Στο εσωτερικό του πατώματός της, δηλαδή της βάσης της και στο κέντρο της φέρει σήμανση με 6ψήφιο αριθμό, δυσδιάκριτο (510 – 513 ; ), εκτός και πρόκειται περί λέξεως.
Διαστάσεις της: Είναι όσο το μέγεθος μιας μεσαίας παλάμης του χεριού με μήκος, πλάτος και βάθος.
Ανάγλυφες παραστάσεις: Επί του εξωτερικού μέρους του ανοίγματός της (καπάκι ) υπάρχει σκαλισμένη - χαραγμένη μία εξαιρετική παράσταση της οποίας το συμβολισμό δεν δύναμαι να κατανοήσω. Διακρίνονται σε αυτή την παράσταση όπλα πολεμικά διαφόρων χρονικών περιόδων της ιστορίας (λόγχες διάφορες μετά ακοντίου, μονοί και διπλοί πελέκεις, λόγχη μετά μονού ή διπλού πελέκεως, περίστροφο, ζυγαριά; κ. α.), στη δε κορυφή της πιθανή ανθρώπινη παράσταση να κρατάει ένα σύμβολο. Δεν μπορώ να γνωρίζω αν η παράσταση αυτή ήταν εξ υπαρχής από τον κατασκευαστή της ταμπακιέρας – ούτε μπορεί να αποκλειστεί ότι η παράσταση αυτή υποδείχθηκε από τον ίδιο τον ΑΡΗ και να συμβολίζει την παγκόσμια ιδεολογική επανάσταση στην οποία πίστευε και αγωνιζόταν μέσα από τις τάξεις του ΚΚΕ.
Στο έξω και κάτω μέρος της βάσης της ταμπακιέρας υπάρχει σκαλισμένο – χαραγμένο ένα ανθισμένο μοτίβο - ένας κλώνος με ένα τριαντάφυλλο και στη μέση υπάρχει ένα μικρό παραλληλόγραμμο σαν πινακάκι για χρήση, που μέσα του αργότερα ο Χριστόδουλος Στάθης χάραξε με κεφαλαία < Χ. ΣΤΑΘΗΣ – Β. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ >. Ο Β. ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ήταν ο Βάϊος Καρανίκας.
Αδιευκρίνιστο παραμένει αν μέσα στο πινακάκι αυτό ήταν χαραγμένο το όνομα του ΑΡΗ και το έσβησαν για να αναγράψουν τα δυο υπάρχοντα σήμερα ονόματα αφού, κατά τη λήψη της συνέντευξής μου στις 15.8.1988 από το Χριστόδουλο Στάθη και και της φωτογράφισης, λόγω της ταραχής μου, δεν τον ρώτησα περί τούτου τότε.
Β΄ Το ασημένιο ΡΟΛΟΪ τσέπης με αλυσίδα
Μοναδικό και σπάνιο το διασωζόμενο ασημένιο κουρδιστό ρολόϊ τσέπης και ως έκδοση και ως ιστορικό κειμήλιο - ρολόϊ του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, όπως μου δήλωσε ο κάτοχός του.
Είναι και ίσως θα παραμείνει άγνωστο το πότε και πως αυτό περιήλθε στην κυριότητα και κατοχή του ΑΡΗ.
Είναι σπάνιο κατ’ αρχήν αφού πρόκειται για ένα κομμάτι της σειράς από τα ρολόγια που κατασκευάσθηκαν από την Ελβετική και παγκοσμίου φήμης
Εταιρεία LONGINES, προφανώς κατά παραγγελία ως αναμνηστικά και για λογαριασμό των Σιδηροδρόμων Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ).
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ του ΡΟΛΟΓΙΟΥ
Από έρευνά μου στη ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ για τους Σιδηροδρόμους του Ελληνικού Κράτους προκύπτουν τα εξής, ήτοι:
Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους (ΣΕΚ)
Πληροφορίες
Ιδιοκτησία Ελληνικό κράτος
Περιοχή Αττική, Πελοπόννησος και Δυτική Ελλάδα
Είδος Περιφερειακός σιδηρόδρομος
Τερματικοί Αθήνα / Πειραιάς
Θεσσαλονίκη
Λειτουργία
Έναρξη λειτουργίας 1920
Παύση λειτουργίας 1970
Οι Σιδηρόδρομοι Ελληνικού Κράτους (Σ.Ε.Κ.) ήταν ένα νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου στην Ελλάδα το οποίο, σε συνέχεια της "Εταιρείας των Ελληνικών Σιδηροδρόμων"που άρχισε τη λειτουργία της το 1880, ιδρύθηκε το 1920 και εκμεταλλευόταν τους ελληνικούς σιδηροδρόμους, έως το 1970 που μεταβιβάσθηκαν στην κρατική εταιρεία του ΟΣΕ.
Σημειωτέον ότι το 1951 οι Σιδηρόδρομοι Πειραιά - Αθηνών - Πελοποννήσου (Σ.Π.Α.Π) [ Έναρξη Λειτουργίας: Δεκέμβριος 1892 ] είχαν συνενωθεί με τους Σιδηροδρόμους Ελληνικού Κράτους (Σ.Ε.Κ.).
Το σήμα των Σ.Π.Α.Π ήταν το αμέσως παρακάτω:
Από έρευνα για την ιστορική Αναδρομή ΟΣΕ μέσω goοgle βρήκα το σήμα των Σ.Ε.Κ και του Σ.Π.Α.Π σε φωτογραφία και οι απεικονίσεις των δύο σημάτων είναι ως κάτωθι:
Προφανώς η Εταιρεία των Σ.Ε.Κ με την ίδρυσή της το 1920 και μετά, όπως είχε πράξει παλαιότερα η Εταιρεία των Σ.Π.Α.Π, πέρα από τα σταθερά μεγάλα ρολόγια που τοποθέτησε την εποχή εκείνη στους σταθμούς των τραίνων για την εξυπηρέτηση των επιβατών και υπαλλήλων και πέρα από ρολόγια της εταιρείας Zenith με την επιγραφή «ΣΕΚ» παρήγγειλε, (πριν ή μετά ), στην Ελβετική και παγκοσμίου φήμης Εταιρεία ρολογιών LONGINES και τα φορητά ρολόγια τσέπης για τους υπαλλήλους της (μηχανοδηγούς και σταθμάρχες, υπαλλήλους γραφείων κ. λπ.) υψηλής ποιότητας και ακριβείας με το σήμα – λογότυπο των Σ.Ε.Κ.
Είναι ασημένιο δίχως εξωτερικό κουμπωτό καπάκι προστασίας της οθόνης του, με το κουρδιστήρι και στη συνέχεια αυτού από την κρικέλα του η αλυσίδα μήκους περίπου 0,40 μ. και αγνώστου σε εμέ μετάλλου.
Η οθόνη του έχει χρώμα λευκό και επάνω της τυπωμένη η μάρκα LONGINES, άνωθεν δε και ανάμεσα της λέξης LONGINES και του αριθμού 12 είναι τυπωμένα σε σύμπλεγμα τρία κεφαλαία γράμματα του Ελληνικού Αλφάβητου (Σίγμα, Έψιλον και Κάπα) που αποτελούν το σήμα – λογότυπο των Σ. Ε. Κ., επί αυτής δε εσωτερικά οι αραβικοί αριθμοί των ωρών από το 1 έως 12 σε μεγάλο μέγεθος και εξωτερικά μικρότεροι οι αραβικοί αριθμοί των ωρών από το 13 ως το 24, στο δε κάτω της μέρος δευτερολεπτο-δείκτης από 10 έως και 60.
Στο πίσω του μέρος το συγκεκριμένο ρολόϊ έχει καπάκι εξωτερικό προστασίας με κυκλική γραφή στα Γαλλικά ……REPRESENTE EXCLUSERS POUR LA GRECE (αντιπρόσωπος αποκλειστικά για την Ελλάδα) …..(σημείωση: οι άλλες λέξεις πριν και μετά Γαλλιστί είναι δυσανάγνωστες λόγω ξεθωριάσματος), με μέσα στο κέντρο και σε κύκλο χαραγμένο προφανώς το έμβλημα – σήμα δηλ. τη φτερωτή κλεψύδρα, ανάμεσα δε αυτού και του δεύτερου κύκλου με επιγραφή της εταιρείας * EFCO * LONGINES και από μέσα δεύτερο καπάκι και ακολουθεί προφανώς ο μηχανισμός του.
Στο δεύτερο αυτό μέσα καπάκι προστασίας του μηχανισμού του, όπως εμφαίνεται και από την εδώ φωτογραφία, έχει επάνω τη λέξη LONGINES, από κάτω 5 παραστάσεις – πιθανόν όψεις νομισμάτων, ακολούθως 9 GRANDS PRIX και στο τέλος 7 παραστάσεις – πιθανόν όψεις νομισμάτων.
Στο αριστερό του μέρος, όπως βλέπουμε τις παραστάσεις, έχει γεγραμμένο προφανώς τον αριθμό της σειρά του που δεν είναι ευδιάκριτος. Η ανάγνωσή μου είναι 4824108 ή 4824109.
Σημειούται εδώ πως συνοδευτικά φέρει μόνο τη μία αλυσίδα και λείπει η άλλη μισή χρυσή με το μικρό πινακιδάκι που έγραφε: << Στην αρχηγία μου, Άρης >> όπως παραπάνω αναφέρεται και που για την τύχη τους δεν γνωρίζει κάτι ο κάτοχος γιατρός.
Σημειούται επίσης πως το ρολόϊ είναι σε πολύ καλή κατάσταση ( όπως προκύπτει από τις φωτογραφίες μου ) και το σπουδαιότερο, πως και σήμερα λειτουργεί κανονικά!!!
Ο κάτοχος σήμερα των παραπάνω ιστορικών αντικειμένων του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ είναι, όπως προανέφερα, ο εξέχων ιατρός – μαιευτήρας και μια εξέχουσα και καταξιωμένη προσωπικότητα της Αργιθέας και όχι μόνο – ο Ευπατρίδης εκ Βραγκιανών Αργιθέας Καρδίτσας ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΣΤΑΘΗΣ του Χριστόδουλου και της Τερψιχόρης, άνθρωπος με επιστημονικό και κοινωνικό κύρος και με προσφορά στον Τόπο μας και στο Συλλογικό μας Κίνημα όσο λίγοι, διατελέσας παλαιότερα και στη Διοίκηση του εν Αθήναις Συλλόγου Αργιθεατών Θεσσαλών << Η ΕΣΤΙΑ >>.
Μάλιστα δε πρόσφατα με γενναία του χρηματική δωρεά γίνονται εργασίες συντήρησης αγιογραφιών του Καστρομονάστηρου της Αγίας Σωτήρας στο αγαπημένο του Χωριό, στα Βραγκιανά Αργιθέας!!!
Για την ιστορία και το αλληλένδετο της μεταξύ μας επικοινωνίας δημοσιεύω συνωδά με το παρόν και την ηλεκτρονική αλληλογραφία που του απέστειλα περί της συγκεκριμένης υποθέσεως στις 9.9.2021.
Yahoo/Απεσταλμένα
Μενέλαος Παπαδημητρίου <Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.>
Προς:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Πέμ 9 Σεπ 2021 στις 8:26 μ.μ.
Αγαπητέ και αδελφέ ΦΑΝΗ καλησπέρα από την Αθήνα σε εσένα, στον αδερφό σου Νίκο και στα όμορφα Βραγκιανά!!!
Απόψε συναντηθήκαμε στην Πλατεία του Αγίου Θωμά με τη Σοφία και γνώρισα και την αδερφή σας Βούλα και τα είπαμε πατριωτικά αναθυμούμενοι τα παλιά!!!
Εύχομαι η επιστολή μου αυτή, έτσι να την θεωρήσεις - σαν τα παλιά γράμματα που μοίραζε και ο αείμνηστος πατέρας σου ο μπάρμπα Χριστόδουλος Στάθης - να σας εύρη εν πλήρει υγεία!!!
Είχα τηλεφωνήσει και πρότινος και δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία μας.
Σε σχέση με την υπόθεση των κειμηλίων του ΑΡΗ που κατέχεις εκ πατρός και της σκέψης που ανταλλάξαμε για την εκ μέρους σου πρόθεση για διάθεση αυτών ( της μεταλλικής καπνοταμπακιέρας και του ωρολογίου του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ) σε κάποιο Μουσείο επανέρχομαι και όπως σου είπα το καλοκαίρι επί παρουσία και του φίλου-πρώην Δημάρχου Αργιθέας Χρήστου Καναβού τη θεωρώ εκ μέρους σου γενναία πράξη, παραδειγματική για την Εθνική Συμφιλίωση και άκρως τιμητική και για σένα και για τον μπάρμπα Χριστόδουλο και για την όλη υπόθεση της Ιστορίας του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, αλλά και της Τοπικής Ιστορίας!!!
Η οικογένειά σας με τίμησε στην υπόθεση αυτή, βοηθώντας με στην ιστορική μου έρευνα, από τον Αύγουστο του 1988, όταν πήρα σε συνεννόηση μαζί σου -- την ιστορική για μένα συνέντευξη από τον πατέρα σου στο σπίτι σας στα Βραγκιανά και μου φανέρωσε την μεταλλική καπνοταμπακιέρα!!!
Προσπαθώ διακριτικά και με απόλυτη εχεμύθεια αυτόν τον καιρό να ανιχνεύσω για τον Φορέα στον οποίο αυτά θα πρέπει να καταλήξουν.
Εν τω μεταξύ προσπαθώ να βάλω σε μια τάξη όσα στοιχεία έχω για την εν τω μέλλοντι συγγραφή μου βιβλίου για την υπόθεση αυτή του ΑΡΗ και τις τελευταίες του μέρες στην Αργιθέα ως το τέλος του στο Φάγκο Μεσιούντας Άρτας.
Εν όψει τούτου και όπως και εσύ μου είπες θα σε παρακαλούσα να μου στείλεις εδώ στο email μου κάποιες δικές σου φωτογραφίες από τα κειμήλια και ιδίως από το ωρολόϊ - αφού από την καπνοταμπακιέρα έχω προσωπικές από τότε που πήρα τη συνέντευξη από το μπάρμπα Χριστόδουλο το 1988.
Θα σε παρακαλούσα μαζί με τις φωτογραφίες να μου γράψεις και εσύ, για να έχω ως ντοκουμέντο στην έκδοση του βιβλίου μου, μία επιστολή για την υπόθεση αυτή αναφέροντας και για ποιό λόγο παίρνεις την ιστορική απόφαση παράδοσης των κειμηλίων!!!
Η αμοιβαία εκτίμηση, πατριωτική σχέση και φιλία δεκαετιών με κάνει να σου γράψω αυτή την επιστολή. Με τιμάς με την απόλυτη εμπιστοσύνη που δείχνεις στο πρόσωπό μου!!! Και σε ευχαριστώ τα μάλα!!! Θα σου είμαι ευγνώμων και υπόχρεως!!!
Αθήνα, 9.9.2021
Αδερφικά!!!
Μενέλαος Νικ. Παπαδημητρίου
εξ Ανθηρού Αργιθέας ορμώμενος
Με τον αγαπητό και φίλο γιατρό Φάνη Στάθη, όπως προκύπτει και από το παραπάνω email που του απέστειλα στις 9.9.2021, από τότε αλλά και από παλαιότερα είχαμε κουβέντα περί της τύχης των αντικειμένων του ΑΡΗ που κατέχει.
Αντί να μου στείλει τις φωτογραφίες με κάλεσε να τα δω από κοντά τα αντικείμενα του ΑΡΗ (και τα δυο) και να βγάλω ο ίδιος όσες θέλω.
Έτσι στην πρόσφατη συνάντησή μας στην Αθήνα, όπου και φωτογράφησα την ταμπακιέρα και το ρολόϊ (χωριστά και μαζί) παίρνοντας και μικρό βίντεο, φέραμε και πάλι σε συζήτηση το ζήτημα του τι θα απογίνουν, ανταλλάσσοντας σκέψεις για να βρεθεί σοβαρός φορέας – μουσείο να τα προσφέρει.
Εκεί μου δήλωσε επί λέξει << ανεξάρτητα αν τα κατέχω νομίμως για 78 ολόκληρα χρόνια δεν τα θεωρώ ως λάφυρα και θέλω να τα δώσω, γιατί έχουν και αυτά την ιστορία τους !!!>>.
Και μείναμε στο να το δούμε και πάλι το ζήτημα, αφού η πρόθεσή του και η απόφασή του, δίχως ιδεοληψίες, είναι ειλημμένη και αυτό καταδείχνει τη μεγαλοσύνη του ανδρός, την ανυστεροβουλία του και την εμπέδωση μέσα του του πνεύματος της Εθνικής Συμφιλίωσης!!!
Προσωπικά νιώθω και άμετρη χαρά και συγκίνηση και ευχαριστώ το συμπατριώτη και φίλο γιατρό Θεοφάνη Χριστόδουλου και Τερψιχόρης Στάθη από τα βάθη της καρδιάς μου αφού, εμπιστευόμενος εμέ, μου δίνει την ευκαιρία να προσθέσουμε από κοινού ένα κομμάτι στη νεότερη τραγική Ιστορία της Πατρίδας μας αποδιώχνοντας έτσι απορίες μελετητών και αναγνωστών αλλά και εικασίες - μυθεύματα γεγραμμένα γύρω από την τύχη των συγκεκριμένων αντικειμένων – ταμπακιέρας και ρολογιού του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ!!!
Αθήνα, 15/6/2023
Μενέλαος Νικολάου & Αικατερίνης Παπαδημητρίου
εξ Ανθηρού Αργιθέας Καρδίτσας ορμώμενος
ΥΓ: ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΑΡΗ και κατά τη δική μου έρευνα:
ΥΓ 1 ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΟ
Κατά ομολογία σε εμένα του αείμνηστου Πέτρου Θωμά Χασιώτη (Ανθηριώτη διώκτη του ΑΡΗ υπό την ομάδα του μπάρμπα του Αριστείδη Χασιώτη) ένα περίστροφο δίπλα από τον ΑΡΗ το πήρε ο ίδιος και το έδωσε μετά στον αδερφό του Λάμπρο που ήταν στη Χωροφυλακή και διέμενε πολλά χρόνια στην Αθήνα και τα τελευταία του χρόνια στην Καρδίτσα.
Αυτό μου το επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Λάμπρος Θ. Χασιώτης, αλλά πέραν τούτου καταγράφεται και από το δημοσιογράφο Κώστα Τριανταφυλλίδη (είναι ο πρώτος που έχοντας τη δυνατότητα της έρευνας εκείνα τα χρόνια κινήθηκε με ρεπορτάζ για την υπόθεση του Άρη και ήταν αυτός που με το δικό του διαβατήριο έφυγε στη Γαλλία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής) στο ιστορικό χρονογράφημά του << Το Μυστικόν Αρχείον του Άρη Βελουχιώτη>> που έγραψε σε 90 συνέχειες - κεφάλαια από Αύγουστο έως και Οκτώβριο του 1954 στην Εφημερίδα Απογευματινή.
Συγκεκριμένα στο 88ο κεφάλαιο αναφέρει επί λέξει:
[….Και το περίστροφο του Άρη;
Ο Βενιζέλος (εννοεί το Βενιζέλο Στάθη από Βραγκιανά, από τον οποίο είχε πάρει τη συνέντευξη) δε θυμάται να βρήκαν κανένα περίστροφο κοντά στους τρεις σκοτωμένους.
Και θα έμενα με άλυτη την απορία μου αν ο Λάμπρος Χασιώτης από το Ανθηρό, δε μου έφερνε πριν λίγες μέρες ένα εξάσφαιρο και μακρύκαννο << Σμίθ εντ Ουέσον >>, που, όπως με βεβαίωσε, το είχε πάρει δίπλα από ένα σκοτωμένο – που, όπως διαπιστώθηκε έπειτα, ήταν ο Άρης – ο αδερφός του Πέτρος Χασιώτης.
- Πως δεν το είδαν οι άλλοι; ρώτησα.
- Ο Πέτρος έφτασε πρώτος εκεί. Το μάτι του έπεσε αμέσως στο περίστροφο. Το άρπαξε και το έκρυψε, χωρίς να πη τίποτα, για να μην του το ζητήση κανένας απ’ τους καπεταναίους. Τα μακρύκαννα Σμίθ, όπλα σίγουρα και ευθύβολα, ήταν περιζήτητα... ].
Σημειωτέον ότι περί του περιστρόφου του ΑΡΗ ο αφηγητής σε εμένα ΗΛΙΑΣ Δημ. ΧΑΣΙΩΤΗΣ (από Παλιόλακα – Σπηλιά Ανθηρού και διώκτης του ΑΡΗ μαζί με τον Αριστείδη Χασιώτη, τον Πέτρο Θ. Χασιώτη και τον Ιωάννη Κωφό ) είπε τα εξής: <<…...Πάντως εγώ το θυμάμαι. Ήταν ένα πιστόλι όπως είναι τα λαγκάν που έπαιρνε τις βολίδες από μέσα. Όχι απέξω… Οι βολίδες ήταν μέσα στον κάλυκα, αλλά δεν ήταν λαγκάν. Περίστροφο εξάσφαιρο, λίγο μακρύκανο. Όχι πολύ μακρύ, όπως τα 38άρια και έλεγαν ένα τύπο καστανιέ… κάπως έτσι. ….>>.
Από την παραπάνω αφήγηση και περιγραφή του ΗΛΙΑ ΧΑΣΙΩΤΗ για το περίστροφο του ΑΡΗ προκύπτει ότι συμπίπτει αρκετά με την περιγραφή του Κ. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ.
Άγνωστη η τύχη σήμερα του εν λόγω περιστρόφου που κατείχε ο αείμνηστος Λάμπρος Θωμά Χασιώτης.
Προσωπικά εγώ ο Μενέλαος Παπαδημητρίου δεν μπορώ να βεβαιώσω ότι αυτό ήταν το περίστροφο του ΑΡΗ, απλά αναφέρω τις μαρτυρίες σε εμένα των χωριανών μου και αδερφιών Πέτρου και Λάμπρου Θωμά Χασιώτη, Ηλία Δημ. Χασιώτη, επικαλούμενος και την αναφορά του δημοσιογράφου Κώστα Τριανταφυλλίδη.
ΥΓ 2 .- Η ΔΕΡΜΑΤΙΝΗ ΚΑΠΝΟΣΑΚΟΥΛΑ ΤΟΥ ΑΡΗ ΑΝΑΖΗΤΕΙΤΑΙ.
Στις 29.7.1988 πήρα, στην Καρυά (Τριζόλου) Αργιθέας, συνέντευξη από τον αείμνηστο εδώ και αρκετά χρόνια δάσκαλο Νικόλαο Μάσσα (με το ψευδώνυμο Φερραίος - μέλος του ΚΚΕ) και μεταξύ άλλων μου ανάφερε και για την καπνοσακούλα του ΑΡΗ τα παρακάτω, ήτοι:
Νίκος Μάσσας, «Φερραίος».
29/07/1988
ΜΑΣΣΑΣ- Στην Αργιθέα δεν υπήρχαν άνθρωποι προοδευτικοί.
Σαν επικεφαλής του ΕΛΑΣ ο Κώστας Στούμπος είπε να βάλουμε άνθρωπο με κύρος. Σκεφθήκαμε τον Μιλτιάδη Μπακογιάννη ο οποίος ήταν στο Λαϊκό Κόμμα με τον Ταλιαδούρο.
Σε συνεννόηση με την οργάνωση Τρικάλων τον χρίσαμε αρχηγό.
Το Σεπτέμβριο του 1942 κινήσαμε την οργάνωση του ΕΛΑΣ. Συμμετείχαν από την Καρυά ο Μ. Μαυρατζάς, ο Γ. Ζουμπουρλής, ο Περιστέρης και άλλοι.
Συνάντησα τα μέλη του Αρχηγείου, εκτός από τον Βελουχιώτη, λίγο πιο κάτω από τη Σκλάταινα.
Ο Μαγαλιός ήταν μαζί μας. Φέρεται να έκλεβε, έκανε πλιάτσικο και τον φυλάκισαν στο Μοναστήρι όπου σκοτώθηκε.
Που πάτε τους ρώτησα [άλλοι καπεταναίοι]. Μη μας ρωτάς; Παραξηγηθήκαμε, φεύγουμε. Αν θέλεις ακολουθείς ή πήγαινε με τον Καραϊσκάκη.
Παρεξηγήθηκαν ο Καραϊσκάκης με τον γιο του Δημοσθένη Μπακογιάννη διότι εξαιτίας του Μαγαλιού τσακώθηκαν και ήρθαν στα χέρια.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Τι σου είπε ο Καραϊσκάκης;
ΜΑΣΣΑΣ: Μου είπαν πως σκότωσαν το Μαγαλιό και παρεξηγήθηκαν.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Τι συμπέρασμα βγάζετε;
ΜΑΣΣΑΣ: Τα βαθύτερα αίτια ήταν η επιπολαιότητα και ο εγωϊσμός.
Με τον ΑΡΗ γνωρίστηκα τον Δεκέμβριο του 1942.
Ήταν άνθρωπος απλός, με χιούμορ. Έδινε προσοχή στο παραμικρό στα χωριά και έκανε και τον τελευταίο να συνομιλήσει μαζί του. Θα έπρεπε να ικανοποιηθούν οι ανάγκες άλλων μονάδων και τελευταίος αυτός. Καλοπροαίρετος, λαϊκός και προνοητικός. Πολύ αυστηρός και οξύθυμος σε ζητήματα ηθικής τάξεως και τις αποφάσεις τις έπαιρνε αμέσως. Δεν συναντήθηκα μαζί του εκείνες τις τελευταίες μέρες…
Έστειλε σημείωμα με τον Κώτσιο Θ. Μπουκουβάλα [από Τριζόλο, έμεινε στην Παλιόλακα - Σπηλιά Ανθηρού, παλιός ΕΛΑΣίτης]και με κάλεσε να πάω [στο Ανθηρό].
Εκείνες τις ημέρες με κάλεσε η Κ.Ο. Τρικάλων και συναντηθήκαμε στο Ροπωτό. Όχι εμένα μονάχα αλλά και όλους τους άλλους που ήμασταν επικεφαλής οργανώσεων των ΕΛΑΣιτών.
Μας είπαν τότε που είχε πάρει απόφαση το Κόμμα τον Άρη τον είχε αποκηρύξει με απόφαση του Π.Γ. και μας κοινοποιεί εμάς στο Ροπωτό αυτή την απόφαση και να μην ακολουθήσουμε τον Άρη και να μην του προσφέρουμε καμιά βοήθεια.
Είπα στο σύνδεσμο(εννοεί τον Κώστα Μπουκουβάλα): Πες στον Άρη αυτό και αυτό και δεν μπορώ, είναι απόφαση του Π.Γ.
Δυο φορές ήρθε ο Κώστας Μπουκουβάλας και μάλιστα με απειλή του Άρη: πες του αν δεν έρθει τώρα, θα τα πούμε.
Μετά ήρθε ο Θωμάς Αρχιμανδρίτης και μου λέει, τι θα κάνουμε;
Θωμά, σύμφωνα με την απόφαση της Κ. Ε. δεν μπορούμε να πάμε. Να μην πάει κανένας.
Μου απάντησε ο Θωμάς. Εγώ θα πάω.
Από εδώ (Καρυά, Λιάσκοβο, Πέντε Αδέρφια…) δεν ήταν κλειστό (από δυνάμεις).
Το βασικό είναι ότι περίμενε τον Κάβουρα αλλά γεννάται το ερώτημα: Εφόσον περίμενε δυο ημέρες και δεν ήρθε ο Κάβουρας, γιατί έκανε αυτόν τον κύκλο; [Ανθηρό, Καλή Κώμη, Ελληνικά, Πετρωτό] και δεν γύρισε να περάσει από εδώ κατευθείαν;
ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Έχετε πληροφορίες ότι τον είχαν κλείσει τίποτα ομάδες ΜΑΥδων;
ΜΑΣΣΑΣ: Όχι, δεν έχω πληροφορίες. Μέχρι το Πετρωτό δεν τον ενόχλησε κανένας. Είναι ερώτημα αυτό.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Από τον Κάβουρα, τι περίμενε;
ΜΑΣΣΑΣ: Περίμενε να του φέρει τους ανθρώπους, περίπου 40 – 50 του είχε υποσχεθεί ο Κάβουρας. Ότι θα κάνουμε στρατολογία και θα έρθουμε να συναντηθούμε στο Ανθηρό. Αυτόν περίμενε δυο ημέρες. Μετά όμως αντί να πάει αυτή την πορεία προς τα εδώ, πήρε πορεία και κατέβηκε στα Παλαιοχώρια.
ΜΕΝΕΛΑΟΣ: Αυτό πως το ερμηνεύετε γιατί είχε και στρατηγικό μυαλό, τα περάσματα εδώ τα ήξερε αφού είχε περάσει πολλές φορές, γιατί να γυρίσει στα Παλαιοχώρια; Γιατί να γυρίσει ας πούμε στα Παλιοχώρια (Αι Λιάς, Νεροπλατάνια, Οξυά, Γκούρα, Καλατόρι, Παλαιοχώρια).
ΜΑΣΣΑΣ: Είναι ερώτημα. Έμαθα μέσα στη φυλακή από ανθρώπους που ήταν μαζί του ότι διαφώνησαν στο αν πρέπει να συνεχίσουν την πορεία τους ή να διαλυθούν και όχι ως προς το δρομολόγιο και ο Άρης είπε: Ότι πρέπει να διαλυθούμε. Να δώσουμε σημείο συνάντησης κάπου και ο καθένας να πάρει το δρόμο του, να μην τρέχουμε όλοι και να συναντηθούμε κάτω προς Άγραφα. Όπως σχολιάζουν οι ίδιοι, σκοπός του Άρη ήταν να παραμείνει αυτός, να σκορπιστούν οι άλλοι και αφού θα καθόταν μια – δυο ημέρες, όλοι αυτοί που τον καταδίωκαν θα σκορπούσαν να κυνηγούν τους άλλους και θα εύρισκε την ευκαιρία να απεγκλωβιστεί από εκεί γιατί ήταν εγκλωβισμένοι, όχι για διάλυση οριστική, αλλά για να συναντηθούν πιο κάτω. Αυτή είναι η μια εκδοχή. Η άλλη εκδοχή τους μοίρασε σε τέσσερις ομάδες, δυο μπροστά και δύο πίσω και στη μέση η ομάδα Διοικήσεως. Δεν είναι δυνατόν τώρα οι ομάδες να πηγαίνουν μπροστά και πίσω και να μη γυρίσουν μέχρι να συναντηθούν. Άρα για μένα, διασκορπίστηκαν μόνοι τους και κανονίστηκαν που θα πάει ο καθένας. Πιστεύω πως έγινε οργανωμένη διάλυση. Εμείς στη φυλακή μάθαμε πως ο Δράκος πρόδωσε τον Άρη και τον κρατάγαμε σε απόσταση.
Το γεγονός ότι είδα εγώ τη σακούλα του Άρη εδώ την άλλη ημέρα.
Στις 17/06/ 1945 επέστρεφε στο χωριό μας ο Χρήστος Σακαρίκος (Περιστέρης) με τον Βαγγέλη Κουτσοχρήστο, διώκτες του Άρη.
Χαμογελώντας ο Περιστέρης μου είπε: Φάγαμε τον αρχηγό σας, τον Άρη. Δεν έδωσα σημασία, δεν τον πίστεψα γιατί μου ήταν αδιανόητο.
Μου λέει ο Περιστέρης: να η καπνοσακούλα.
Όταν την είδα στα χέρια του τη δερμάτινη καπνοσακούλα του Άρη με τις μπλε χάντρες τότε κατάλαβα πως μου έλεγε αλήθεια. Έχει δυο κορδόνια που τα τραβάς από τη μια μεριά λίγο και από την άλλη».
Η έρευνά μου για την τυχόν ύπαρξη της καπνοσακούλας του ΑΡΗ συνεχίζεται και ευελπιστώ, εάν σώζεται ακόμα σήμερα, να έχω φωτογραφίες της.
Σημειωτέον ότι σε συνομιλία που είχα στις 12.6.1995 με τον Ηλία Αρμάγο (από την Τύρνα Τρικάλων – Ανθυπολοχαγός του ΕΛΑΣ και ακόλουθος του Άρη ως το τέλος του ) και εκείνος μου μίλησε για την Ταμπακιέρα του και για την καπνοσακούλα του με μπλε χάντρα. Άρα περί της καπνοσακούλας του ΑΡΗ έχουμε δυο μαρτυρίες από αυτόπτες (Νικόλαος Μάσσας και Ηλίας Αρμάγος).
ΥΓ 3 : ΤΑ ΚΥΑΛΙΑ
Αυτά σώζονται και βρίσκονται στα χέρια απογόνων του Α. Χ. (Ανθηριώτη ομαδάρχη - διώκτη του ΑΡΗ), πλην όμως δεν έχω φωτογραφία τους και ούτε είναι πρέπον να ονοματίσω τους σημερινούς κατόχους δίχως να έχω την έγκρισή τους. Τα έχω δει προσωπικά ο ίδιος, αλλά δεν μπορώ να βεβαιώσω ότι αυτά είναι του ΑΡΗ ή είναι κάποιου άλλου συντρόφου του την ημέρα εκείνη και τα πήρε ο έχων άμεση εμπλοκή Ανθηριώτης. Προφορική η μαρτυρία σε εμένα από απογόνους του, χωρίς όμως να δύναμαι να αποδείξω του λόγου των το αληθές.
ΥΓ 4.- Εκτιμώ ότι η ανάρτησή μου αυτή θα διαβαστεί και από ιστορικούς και συγγραφείς που ασχολήθηκαν ή πρόκειται να ασχοληθούν με τον ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ και πέραν αυτού ίσως αυτή φτάσει και στην εταιρεία LONGINES (στην Ελβετία ή στην εδώ αντιπροσωπεία της) οπότε και αυτή – ως αποκλειστική κατασκευάστρια του ρολογιού – θα ελέγξει από τα τηρούμενα αρχεία της την γνησιότητά του, τη χρονολογία κατασκευής του και μπορεί να μιλήσει με εγκυρότητα για το ιστορικό του ρολογιού με τα πλήρη χαρακτηριστικά του.
ΥΓ 5.- Όσοι τυχόν έχουν σήμερα στην κατοχή τους κάποιο αντικείμενο και είναι βέβαιοι ότι αυτό είναι του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ από τις τελευταίες στιγμές της ζωής του ή και μετά το τραγικό του τέλος, ας προβληματισθούν και ας περισκεφθούν μήπως είναι φρονιμότερο να ακολουθήσουν την μεγαλόψυχη πρόθεση - παράδειγμα του γιατρού Θεοφάνη Χριστοδ. Στάθη!!!
ΥΓ 6: Όλες οι φωτογραφίες που αφορούν την ασημένια καπνοταμπακιέρα και το ασημένιο ρολόϊ του ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ είναι της αποκλειστικής κυριότητας εμού του γράφοντος και υπογράφοντος Μενέλαου Νικ. Παπαδημητρίου, διέπονται από τους κανόνες πνευματικής ιδιοκτησίας και ως εκ τούτου απαγορεύεται ρητά η μεμονωμένη χρήση, προβολή, αντιγραφή ή και αναδημοσίευση με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο άνευ εγγράφου αδείας μου, πλην εννοείται της κοινοποιήσεως ή αναδημοσιεύσεως της παρούσας εργασίας μου συνολικά, ως εδώ αυτή έχει. Όσοι δε παρανομούν διώκονται με τις ισχύουσες διατάξεις του νόμου περί πνευματικής ιδιοκτησίας.
ΥΓ 7.- Η παρούσα εργασία - ανάρτησή μου, όπως προανέφερα (αν και γνωρίζω ότι δεν θα βρει σύμφωνους πολλούς και από διάφορες πλευρές), έχει καθαρά και μόνο ιστορικό και ενημερωτικό χαρακτήρα και για τούτο θα παρακαλούσα τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες στα τυχόν σχόλιά τους να με σεβαστούν και να είναι ευγενείς - δίχως αναμόχλευση παθών και δίχως αντιπαλότητα και ύβρεις μεταξύ των.
Ευχαριστώ πολύ.
Αθήνα, 15.6.2023
Μενέλαος Νικ.Παπαδημητρίου