Δημήτρης Μαλισιώβας: «Το χάσαμε το άθλημα πατριώτηηη!!» Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Δημήτρης Μαλισιώβας
- Εκτύπωση
Ο ΣΠΑΚ έδωσε τη μάχη το Παρασκευοσάββατο στην Αθήνα, χωρίς επιτυχία. Το κοντέρ έγραψε δύο ήττες με ΜΕΝΤ και Χανιά αντίστοιχα, όμως η ομάδα την Παρασκευή ήταν απολαυστική. Τέτοιο πάθος, τέτοια αυταπάρνηση, τόσες συγκινήσεις δύσκολα συναντάς σε ένα αγώνα βόλευ επαρχιακής ομάδας.
Τον χάρηκα τον ΣΠΑΚ το βράδυ της Παρασκευής στο κλειστό του Μέτς. Το γεγονός πως έχασε με 3-2 από την εμπειρότερη ΜΕΝΤ, μπορεί να με στενοχώρεσε, όμως μου δειξε πως, αν η ομάδα στηριχθεί έχει μέλλον.
Αναφέρομαι στην πρώτη ήττα και όχι στη δεύτερη, γιατί αν κερδίζαμε τους Θεσσαλονικείς θα κερδίζαμε και τους Κρητικούς, όμως η ψυχολογία ήταν στο ναδίρ στο δεύτερο παιχνίδι.
Ο ΣΠΑΚ την Παρασκευή το βράδυ κατάφερε να γυρίσει το ματς από 0-1 σε 2-1 σετ, όμως στις λεπτομέρειες έχασε στο ται-μπρέικ. Είχε την ευκαιρία στο 14-13 να καθαρίσει το ματς, όμως λύγισε από το άγχος. Η αδρεναλίνη στο ται -μπρέικ ανέβηκε στο κατακόρυφο, και τα συναισθήματα άλλαζαν ανα λεπτό. Η ένταση αποτυπωνόταν στα πρόσωπα των θεατών, και οι φωνές των λιγοστών ηρωικών φίλων του ΣΠΑΚ ακουγόντουσαν μέχρι τη γειτονική πλατεία Βαρνάβα. Το πιο ωραίο στιγμιότυπο πάντως και αυτό που με συγκίνησε ιδιαίτερα, ήταν τη στιγμή που πήγαμε να πάρουμε το ματς στο 14-13. Τότε οι ελάχιστοι φίλοι του ΣΠΑΚ πριν το κρίσιμο σερβίς άρχισαν το ρυθμικό παλαμάκι (φανταστείτε τον ήχο όταν ζητούν οι άλτες στο άλμα εις μήκος βοήθεια από τους θεατές) ακολούθησαν οι αναπληρωματικοί παίκτες της ομάδας που ήταν όρθιοι στο παρκέ στην κρισιμότερη αναμονή... Το σερβίς έγινε όμως ο πολυπόθητος πόντος δεν ήλθε, η στιγμή όμως ήταν μαγική. Όποιος αγαπά τον αθλητισμό, όποιος τον έχει υπηρετήσει, όποιος τον στηρίζει αντιλαμβάνεται τι γράφω ακριβώς. Για να το καταλάβεις όμως πρέπει να το ζήσεις, πρέπει η μάλλον έπρεπε να ήσουν εκεί φίλε συμπατριώτη.
Δεν ήσουν, όμως εκεί, δεν ήλθες ποτέ. Δεν έκανες τον κόπο να βρεθείς δίπλα στην προσπάθεια των παιδιών. Αν ήσουν εκεί ανώνυμε Καρδιτσιώτη, το ρυθμικό παλαμάκι στο τελευταίο κρίσιμο σερβίς θα είχε φέρει τον πολυπόθητο πόντο. Ο ήχος από 100 φιλάθλους -ναι μόνο τόσοι να ήταν-θα «χαλούσε» την υποδοχή της παρέας του Μποζίδη, και η παρέα του Φώτη Αλεξίου θα έπαιρνε τον πόντο και το μάτς. Το Σάββατο με τη ψυχολογία στα ύψη η ομάδα θα έπαιρνε και το εισιτήριο για το φάιναλ-φορ με τους πρωταθλητές. Και τότε όλα μπορούσαν να γίνουν..
Με το θα όμως δεν γράφεται η ιστορία, όπως επίσης δεν γράφεται από τους απόντες, και απόντες ήταν οι Καρδιτσιώτες. Όταν όμως είσαι απών από τις σημαντικές στιγμές ενός φορέα που σε εκπροσωπεί, από μια ομάδα που παλεύει να διακριθεί, τότε απαρνιέσαι την πρόοδο της περιοχής. Μια ομάδα σε επαγγελματική κατηγορία, πέραν της υπερηφάνειας που χαρίζει στους συμπατριώτες, είναι μια ζωντανή εμπορική δραστηριότητα που δίνει θέσεις εργασίας σε πολλούς κλάδους. Το κέρδος λοιπόν θα ήταν μεγάλο να ανέβει ο ΣΠΑΚ στη μεγάλη κατηγορία. Φεύ!
Η κουβέντα στο τέλος του αγώνα με τον κορυφαίο Καρδιτσιώτη νομικό περί του αθλητισμού Λάμπρο Μπίρδα ήταν καταλυτική. «Εδώ φίλε ο κόσμος δεν έρχεται καλά-καλά στην Αναγέννηση», μου είπε ο Λάμπρος, και με προσγείωσε. Ο Λάμπρος έκανε όμως τον κόπο. Έχασε τρείς ώρες από τη ζωή του. Δεν πήγε να ξεκουραστεί στο σπιτάκι του μετά τα από μια εξαντλητική ημέρα στο γραφείο και στην Ευελπίδων. Μάλιστα όταν έμαθε το γεγονός προσκάλεσε στο γήπεδο τον Πρόεδρο της ΕΟΠΕ και φίλο του Αχιλλέα Μαυρομάτη ο οποίος στο τέλος χάρηκε το συναρπαστικό μάτς. «Κύριε Μαυρομάτη εμείς δεν χαρήκαμε καθόλου, γιατί χάσαμε» του είπα φεύγοντας από το Μέτς. Πήγα σε αυτό το γήπεδο μετά από δέκα χρόνια, αλλά έφυγα πικραμένος. Όχι από την ομάδα μοντέλο που έφτιαξε ο Ηλίας Αντωνίου, αλλά από τους πατριώτες..
Το χάσαμε το άθλημα πατριώτηη!!
Δημήτρης Μαλισιώβας