Δημ. Αναγνωστόπουλος: "Διεκδικητική ενωτική αγροτική μάχη" Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Το τελευταίο διάστημα η παρουσία των τρακτέρ στους δρόμους της Ελληνικής επικράτειας είναι όλο και πιο έντονη.
Η απαξίωση του αγροτικού τομέα και η συνεχής προσπάθεια αποδυνάμωσής του είναι εμφανέστατη λόγω συγκεκριμένων πολιτικών και δράσεων που επαναλαμβάνονται και άλλων που σκοπεύουν να εφαρμοστούν. Τα μέτρα που προτείνονται βέβαιο σκοπό έχουν να αφανίσουν την αγροτική παραγωγή. Η αβεβαιότητα, το εμπορικό παιχνίδι των μεσαζόντων αλλά και οι πολιτικές της κατρακύλας και των συμφερόντων θα πρέπει να κατακριθούν και να σταματήσουν. Τα λόγια και οι λέξεις όμως είναι εύκολα να γράφονται αλλά στην πράξη τα πάντα που προτάθηκαν και προτείνονται στους αρμόδιους εμφανίζονται κωλυόμενα ξανά και ξανά κοιτώντας το πρόσφατο αλλά και το μακρινό παρελθόν του τόπου τούτου.
Εμείς σαν αγρότες αλλά και με σύμμαχο μας όλο τον κοινωνικό ιστό καλούμαστε πρώτα να αφυπνιστούμε, έπειτα να αντιδράσουμε, να διεκδικήσουμε και να απαιτήσουμε. Η δράση μας ωστόσο πρέπει να είναι ενωτική κλείνοντας την πόρτα των κομμάτων και ανοίγοντας ξανά την πόρτα των προβλημάτων σε ένα αγώνα που κανείς δεν περισσεύει. Και αν μου λέτε ότι όλα είναι προκαθορισμένα και δεν αλλάζουν, θα σας πω άτολμους και θα σας προκαλέσω ότι αν ο καθένας από εμάς προσπαθήσει από μόνος του, τότε θα συναντηθούμε και η ισχύς της μάζας θα κυριαρχήσει. Σε αντίθετη περίπτωση ή θα είμαστε υποταγμένοι στο σύστημα της μιζέριας ή θα είμαστε αφελείς και υπνωτισμένοι. Άλλωστε χαμένος αγώνας είναι μόνο εκείνος που σχεδιάζεται και δεν υλοποιείται.
Επίσης, θα ήθελα να αφήσω ένα μήνυμα για όλους τους αφελείς που υποστηρίζουν ότι ο Έλληνας αγρότης πέρασε καλά με τις επιδοτήσεις όλα τα χρόνια. Προκαλώ λοιπόν αυτούς του ανθρώπους να αφήσουν την απασχόληση τους και τις θέσεις τους και να αλλάξουν ρόλο με έναν Έλληνα αγρότη με εργασία στο χωράφι. Πόσο θα αντέξουν; Και άλλη μια απλή σκέψη με το ενδεχόμενο αφανισμού του αγροτικού πληθυσμού, έχουν σκεφτεί πώς θα καλύψουν τις ανάγκες τους σε διατροφή;
Τέλος κλείνοντας, καταλήγω ότι μέσα από την κοινωνική και συγκεκριμένα στην περίπτωση μας, από την αγροτική δράση είναι εφικτό να προκύψει κοινωνική ανάπτυξη και ευημερία. Άλλωστε μια μεγάλη παρέα στην Βιοκαρπέτ το 1996 έλεγε: «Αγροτιά χωρίς λεφτά, Μαγαζιά χωρίς δουλεία». Όπως και να έχει, να έχετε κατά νου ότι η κεντρική εξουσία θα προσπαθήσει πολλά να μας πάρει αλλά να είναι σίγουροι ότι δύο πράγματα δεν θα καταφέρει ποτέ να μας στερήσει, ένα είναι η αξιοπρέπεια μας και το άλλο το δικαίωμά μας να αγωνιζόμαστε. Να είστε σίγουροι αγρότες ότι ο αγώνας για την αξιοπρέπεια μας είναι ένας τίμιος αγώνας και πάντα να γνωρίζουμε ότι…
Ο ΤΙΜΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΝΙΚΗ
Δημήτρης Β. Αναγνωστόπουλος
Αγρότης-Γεωπόνος Π.Ε.
MSc Γεωργική Μηχανική και Διαχείριση Φυσικών Πόρων
Υπ. MSc Επιχειρηματικότητα, Καινοτομία και Ανάπτυξη