Νίκος Καλιακούδας: "Τηλεοπτικό τοπίο & διαπλοκή" Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Άρθρα
- Εκτύπωση
Τώρα που έχει καταλαγιάσει κάπως ο επικοινωνιακός θόρυβος, μετά και χθεσινές τις εξηγήσεις του πρωθυπουργού για τη δήθεν επιτυχία είσπραξης 246 εκατ. ευρώ από τις τηλεοπτικές άδειες, θα προσπαθήσω να εκθέσω τους προβληματισμούς μου, χωρίς να μπω στο παιχνίδι κανενός καναλάρχη, αλλά ούτε και στο παιχνίδι του λεγόμενου "επικοινωνιακού λαϊκισμού".
Κατ’ αρχήν, γιατί με το νέο νόμο θα είναι βιώσιμοι όλοι οι αδειούχοι τηλεοπτικοί σταθμοί ; Όταν σε συνθήκες ανταγωνισμού, κάποιος ή κάποιοι από αυτούς θα στοχεύσουν στην υψηλή τηλεθέαση και άρα θα εξασφαλίζουν το μεγαλύτερο κομμάτι της διαφήμισης, πως διασφαλίζεται π.χ. η βιωσιμότητα των άλλων από μια διαφημιστική πίτα των 200 εκ ευρώ, την οποία θα διεκδικήσουν ακόμη και οι περιφερειακοί σταθμοί; Καθόλου δεν διασφαλίζεται. Είναι δυνατόν με τόσο μικρούς τζίρους διαφημίσεων να αποσβεσθούν αυτές οι επενδύσεις; Άλλωστε η διαφημιστική αγορά, ακόμη και αν η οικονομία αναπτυχθεί τα επόμενα 10 χρόνια, ο ανταγωνισμός, λόγω της αλματώδους ανάπτυξης της διαδικτυακής επικοινωνίας (μέσα κοινωνική δικτύωσης, διαδικτυακά τηλεοπτικά δίκτυα κλπ), θα έχει περιορίσει σημαντικά την τηλεοπτική διαφήμιση, δεδομένου ότι η επόμενη γενιά, είναι καλύτερα προσαρμοσμένη στους νέους τρόπους επικοινωνίας και πληροφόρησης. Ουσιαστικά δηλαδή, η τηλεόραση απευθύνεται σε μια γενιά, η οποία «αναχωρεί».
Μήπως με αυτό τον τρόπο δίνεται η δυνατότητα στη εκάστοτε κυβέρνηση να διαθέτει το μεγαλύτερο μερίδιο της κρατικής διαφήμισης στους σταθμούς που έχουν ασθενή βιωσιμότητα ή ενδεχομένως βρίσκονται στο "κόκκινο"; Αυτός ο τρόπος διασφαλίζει τον υγιή ανταγωνισμό και αποτρέπει την διαπλοκή; Δε το νομίζω…
Αλλά ας υποθέσουμε ότι λόγω "ηθικού πλεονεκτήματός της" η αριστερή κυβέρνηση με το ολιγοπώλιο που εγκαθιδρύει στην τηλεόραση, δεν θα μπει σε τέτοιου είδους χαλιναγώγηση της ενημέρωσης. Γιατί δεν θα μπει ο επόμενος και ο μεθεπόμενος κυβερνήτης ; Δεν πρέπει η αριστερή κυβέρνηση να επιδιώξει πρωτίστως το συμφέρον και την θωράκιση της δημοκρατίας, στην οποία όλοι «προσεύχονται» ;
Άσε, που με το καθεστώς ολιγοπωλίου, υπάρχει ο κίνδυνος να εφαρμοσθούν εναρμονισμένες πρακτικές, για καθορισμό των τιμών διαφήμισης, σε συνδυασμό με ακόμη χαμηλής ποιότητας τηλεοπτικών προγραμμάτων. Αυτό πως διασφαλίζεται ;
Αυτές οι σκέψεις οδηγούν στα επόμενα ερωτήματα. Μήπως το υψηλό αντίτιμο αφορά την ανάπτυξη των παράλληλων δραστηριοτήτων των ιδιοκτητών, λόγω της αυξημένης πολιτικής επιρροής που μπορούν να εξασφαλίζουν, κάθε φορά; Οπότε ποιό είναι το κέρδος από αυτή την ιστορία; Η απόκτηση των αδειών από τα μεγαλύτερα πορτοφόλια, λένε οι κυβερνώντες! Ένα επιχείρημα το οποίο δεν τιμά κατά τη γνώμη μου, τη κυβερνώσα αριστερά. Κάπως αλλιώς ευαγγελίζονταν το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο (οικονομικές και κοινωνικές συλλογικότητες κλπ) όταν ήταν στην αντιπολίτευση. «Αχ, πού σαι, νιότη, πού δειχνες, πως θα γινόμουν άλλος», για να θυμηθούμε και τον ποιητή μας Κ.Βάρναλη.
Πάντως και αυτό το επιχείρημα, που στηρίζεται στο μεγαλύτερο πορτοφόλι δεν ισχύει, δεδομένου ότι σε βάθος δεκαετίας, χρονικό διάστημα για το όποιο δόθηκαν οι νέες άδειες, οι περισσότερες των τεσσάρων άδειες δίνουν αυξημένες θέσεις εργασίας, αρκετούς φόρους, εισφορές και μεγαλύτερο ανταγωνισμό στο κόστος των διαφημιζόμενων προϊόντων, προς όφελος του τελικού θεατή-καταναλωτή!
Λοιπόν, για να μη κοροϊδευόμαστε. Το τρίγωνο της διαπλοκής δεν πρόκειται να κτυπηθεί με το νέο τρίγωνο, που δημιουργείται στη θέση του παλιού. Άλλωστε παλιοί και νέοι καναλάρχες δεν έχουν και τα καλύτερα "πιστοποιητικά"!
Νίκος Καλιακούδας
Οικονομολόγος