Τ.Ε Καρδίτσας ΚΚΕ: Με επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου «Αντάρτες στ' Αγραφα»
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Εκδηλώσεις
- Εκτύπωση
![Τ.Ε Καρδίτσας ΚΚΕ: Με επιτυχία η παρουσίαση του βιβλίου «Αντάρτες στ' Αγραφα»](/media/k2/items/cache/3c98f0f88495c082a12454e83059efc4_L.jpg)
Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Αντάρτες στ' Αγραφα» του Τάκη Ψημμένου, που «έφυγε» πέρσι από τη ζωή, στο χωριό Μεσενικόλα.
Την εκδήλωση άνοιξαν ο Έκτορας Γάζος και ο Βασίλης Ελευθερίου, μέλη της ΤΕ Καρδίτσας του ΚΚΕ, οι οποίοι αναφέρθηκαν στον σύντροφο Τάκη Ψημμένο, τονίζοντας πως «το παράδειγμά του, η πολύχρονη και πολυκύμαντη αγωνιστική ζωή του, το έργο του μένουν ως μια μεγάλη παρακαταθήκη για άντληση πείρας, γνώσης, δύναμης και αισιοδοξίας».
Ακόμα αναφέρθηκαν στις τρέχουσες εξελίξεις, στεκόμενοι στη νέα τραγωδία που έζησε αυτές τις μέρες ο λαός σε όλη την Ελλάδα με τις χιλιάδες στρέμματα δάσους να έχουν γίνει κάρβουνο, τονίζοντας πως «ο λαός όχι μόνο δεν μπορεί να περιμένει τίποτα από καμία κυβέρνηση, από ένα κράτος που έχει ως κριτήριο τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά αντίθετα μόνο σε σύγκρουση μαζί τους, μόνο παίρνοντας στα δικά του χέρια την εξουσία και τον πλούτο που εκείνος παράγει, μπορεί να δει τις ανάγκες του να ικανοποιούνται.»
Την παρουσίαση του βιβλίου έκανε η Φιλιώ Τόλια, ιστορικός και συνεργάτης του τμήματος ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως, «το βιβλίο του Τάκη Ψημμένου Αντάρτες στ’ Άγραφα (1940-1950). Αναμνήσεις ενός αντάρτη είναι ένα από τα πρώτα βιβλία που γράφτηκαν για τον Εμφύλιο Πόλεμο. Γράφτηκε το χρονικό διάστημα 1976-1978 όταν πολύ λίγοι αγωνιστές κατέγραφαν τα όσα είχαν ζήσει στη «σκληρή δεκαετία» 1940-1950. Επιπλέον, το βιβλίο αυτό αποτελεί σημαντικό ταξιδιωτικό, γεωγραφικό, χαρτογραφικό οδηγό για την ευρύτερη περιοχή των Αγράφων. Ιδιαίτερα οι νέοι της περιοχής διαβάζοντάς το μπορούν να περιπλανηθούν στα λημέρια και μονοπάτια των ανταρτών και να γνωρίσουν το μοναδικό αυτό χώρο».
Αφού παρουσίασε το πλούσιο και αγωνιστικό βιογραφικό του, αναφέρθηκε στο βιβλίο, σημειώνοντας πως, «ο Ψημμένος κατόρθωσε να γράψει ένα βιβλίο που καθρεφτίζει την ηρωική πορεία του ΔΣΕ και την ιστορική ζωή της χώρας. Μέσα από τα προσωπικά του βιώματα, που ήταν πάντα δεμένα με τη ζωή του λαού, αναλύει με δραματικό τρόπο την ιστορία ζωής ενός κομμουνιστή παραλλήλως με των υπολοίπων. Η σπουδαία κατάθεση προσωπικών βιωμάτων στηρίχτηκε σε μνήμες και σε τεφτέρια, αλλά και στην πολύχρονη, λεπτομερειακή έρευνά του καθώς και συστηματική συλλογή στοιχείων, διασταυρωμένων από πολλές ιστορικές "πηγές" και πολλούς άλλους μαχητές του ΔΣΕ. Είναι βιβλίο "κειμήλιο" για την ιστορική επιστήμη. Ένα βιβλίο που σήμερα αποτελεί σημαντική αναφορά και δε λείπει από καμία μελέτη και διατριβή της περιόδου του εμφυλίου.»
Στη συνέχεια παρουσίασε χαρακτηριστικά αποσπάσματα του βιβλίου όπως:
«Το Πάσχα του 1947 στη Νιάλα των Αγράφων 400 περίπου μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και πολιτικά στελέχη του ΚΚΕ από την Καρδίτσα, εκατοντάδες καταδιωκόμενοι πολίτες, δίνουν μια από τις πλέον σκληρές μάχες για να βγουν από τον κλοιό του αστικού στρατού. Για την εποποιία του περάσματος της Νιάλας ο Τάκης δανείζεται τη συνταρακτική περιγραφή του Μενέλαου Μούστου (Δάφνη) στο έργο του «Αφηγήσεις για το Δημοκρατικό Στρατό». «Σ’ ένα σπίτι των Βραγγιανών είναι συγκεντρωμένοι καμιά εικοσαριά άνθρωποι και συμμετέχουν: η διοίκηση του τάγματος, οι διοικήσεις των λόχων και των διμοιριών και τα πολιτικά στελέχη της οργάνωσης. Ο Βασίλης Τσιρώνης, γραμματέας του ΚΚΕ της Επιτροπής Πόλης Καρδίτσας, η Βαγγελιώ Κουσάντζα, μέλος της Επιτροπής, ο Βαγγέλης Ταγκούλης, μέλος της Νομαρχιακής του ΕΑΜ Καρδίτσας, ο Σούλας απ’ το Γραφείο Περιοχής του Κόμματος στη Θεσσαλία κι άλλοι. Ο διοικητής του τάγματος του ΔΣΕ εξηγεί την κατάσταση «Ο εχθρός θέλει να μας εξοντώσει οπωσδήποτε. Γι’ αυτό, κινεί μια ταξιαρχία από το Καρπενήσι προς τα Άγραφα, άλλη ταξιαρχία από Καρδίτσα προς τα Άγραφα και τρίτη ταξιαρχία από Άρτα προς Αργιθέα. Έτσι, μας βάζει σε κλοιό. Όμως εμείς πρέπει να ελιχθούμε, να ξεφύγουμε… Πλησίασε στο χάρτη και άρχισε.— Να, σύντροφοι, το δικό μου σχέδιο. Θα περάσουμε απ’ τη Νιάλα».
Τα όσα ακολούθησαν είναι γνωστά. Η φύση λες και συμμάχησε με τον εχθρό και ο «Κολασμένος βράχος» γέμισε με τα κόκαλα αγωνιστών.. που έγιναν σύμβολο πίστης, ελπίδας, αντοχής. Και όπως γράφει ο Δαφνής «. Όχι γιατί αγαπούσαμε απλά τη ζωή μας. Μα γιατί αγαπούσαμε την Ελλάδα και το λαό της. Γι' αυτό κάναμε κουράγιο και βάλαμε τα δυνατά μας για να φτάσουμε στο τέρμα. Κι ύστερα να συνεχίσουμε το έργο αυτών που πέθαναν για μας.».
Το Πάσχα του 1947 στη Νιάλα των Αγράφων εκατοντάδες μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας και απλοί αγωνιστές από την Καρδίτσα βγήκαν από τον κλοιό του αστικού κυβερνητικού στρατού με βαριές απώλειες, αλλά νικητές «… Στο στοιχείο της φύσης και σε κάθε στοιχείο μονάχα εάν αντιπαρατάσσεις το δικό σου στοιχείο της θέλησης μπορείς να βγεις νικητής και να θριάμβευσης. Και οι κομμουνιστές έχουν πάντα ετοιμοπόλεμο το στοιχείο της θέλησης».
Σε άλλες σελίδες του βιβλίου ο Τάκης Ψημμένος περιγράφει τις μάχες που πήρε μέρος και τις αντιξοότητες που συνάντησε. Χαρακτηριστικά αναφέρεται στην επιχείρηση της Καρδίτσας στις 11 Δεκέμβρη 1948 , σημειώνοντας πως «η μάχη αυτή απέδειξε πως ο ΔΣΕ ήταν σε θέση να οργανώσει και διεξάγει με επιτυχία πολυήμερες επιθετικές ενέργειες σε κατοικημένους χώρους που κατέχονταν από τους αντιπάλους.»
Αλλά και τα σημεία που αναφέρονται στη ζωή των μαχητών. Γράφει χαρακτηριστικά: «Το κονσερβοκούτι ήταν το πιο αντιπροσωπευτικό αντικείμενο το πιο απαραίτητο μέσο που κάθε βράδυ μας πρόσφερνε τις υπηρεσίες του: πότε βράζαμε σε αυτό λάχανα, πότε φρούτα, στάρι και όχι λίγες φορές, σε αυτό έβραζαν όσοι είχαν συνηθίσει , τις χελώνες. Η πρωτοχρονιά του 1949 ήταν για πολλούς αντάρτες η έκτη, έβδομη ή όγδοη χρονιά που περνούσαν μακριά από το σπίτι τους μέσα σε πολεμικές συνθήκες. Παρόλα αυτά την παραμονή της πρωτοχρονιάς γράφει ο Τάκης πως παρατηρείται σε όλα τα τμήματα μεγάλο κέφι, τραγούδια από δεκάδες νεανικά στόματα. Ο χορός δεν αργεί να στηθεί και ο τσάμικος ανταγωνίζεται τον καλαματιανό. Η επιμελητεία φρόντισε όσο μπορούσε να εξασφαλίσει βελτιωμένο συσσίτιο στα τμήματα ώστε να νιώσουν όλοι την χρονιάρα μέρα».
Στη συνέχεια περιέγραψε την ζωή του στην πολιτική προσφυγιά , την επιστροφή του στην Ελλάδα το το 1986, τη δράση και προσφορά του, μέχρι το τέλος της ζωής του.
Κλείνοντας τόνισε πως, « Ο Τάκης Ψημμένος, πρόσφερε ως και το τέλος της ζωής του με την δράση του σημαντική παρακαταθήκη στους νεότερους συντρόφους και τη νεολαία της περιοχής. Την υπόσχεση του αγώνα την κράτησε σε όλη του τη ζωή.»
Τ.Ε. Καρδίτσας του ΚΚΕ