Κων. Νούσιος: "Όταν η σιωπή δεν είναι χρυσός" ^Κύριο

Σε μια απόπειρα να διαχωριστούν οι «δικοί μας» από τους «άλλους», γίνεται λόγος για «τροϊκανούς», «υπερασπιστές του Σόιμπλε» και άλλα τέτοια, αποδίδοντας αλόγιστα ευθύνες για την κατάσταση της χώρας (και της πόλης μας) προς πάσα κατεύθυνση, βάζοντας «ταμπέλες» σε ανθρώπους με σημαντική προσφορά στην τοπική κοινωνία.

Σε μία εποχή που απαιτείται συναίνεση και κοινός αγώνας, άπαντες οι ασχολούμενοι με τα κοινά οφείλουν να υιοθετούν πρακτικές ενωτικές, προκειμένου να κερδίσουν τον κόσμο και όχι να τον διχάσουν, κατασκευάζοντας ψευτοδιλήμματα και χωρίζοντας τους πολιτικούς φορείς και τους ανθρώπους τους σε «καλούς» και «κακούς».  Για την ευημερία του τόπου μας νοιαζόμαστε όλοι.

Και με την Ελλάδα σε αυτή τη δεινή θέση, κανείς δε δικαιούται να διεκδικεί τον τίτλο του «εθνοσωτήρα».

Ειδικά σε επίπεδο αυτοδιοικητικό, που υπάρχει η δυνατότητα άμεσης και προσωπικής επαφής με τον κόσμο και τα προβλήματά του, καλούμαστε να φέρνουμε τους πολίτες κοντά μας, ακούγοντάς τους προσεκτικά και όχι να τους αποδιώχνουμε με τέτοιου είδους ανακοινώσεις. Στόχος όλων θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη γόνιμου διαλόγου και πολιτικού προβληματισμού, μακριά από κομματικά και προσωπικά συμφέροντα.

Ρόλος των κομμάτων της αντιπολίτευσης (και όχι μόνο) είναι ο έλεγχος των κυβερνητικών αποφάσεων και πεπραγμένων. Το να απαιτείς να είσαι στο απυρόβλητο της κριτικής είναι τουλάχιστον αντιδημοκρατικό. Μέσα από τη διαφωνία προκύπτουν πάντα οι καλύτερες λύσεις.

Ξεχνούν λοιπόν στο ΣΥΡΙΖΑ ότι το ποσοστό με το οποίο το κόμμα τους εξελέγη στην κυβέρνηση, αυτό το 36%, αποτελείται από ανθρώπους προερχόμενους από διάφορους πολιτικούς χώρους που αντιπροσωπεύουν πλήθος απόψεων, όχι κατ’ ανάγκη σύμφωνων με τις κυβερνητικές πρακτικές. Οφείλουν επομένως να τις ακούν και να τις σέβονται. Και να μη βλέπουν σε κάθε αντίθετη θέση φαντάσματα κι εχθρούς, αλλά μια ευκαιρία για δημιουργική διαβούλευση.

Επιλέγουν επίσης να ξεχάσουν ότι οι πρώτες διαφωνίες και μάλιστα έντονες, για το αποτέλεσμα του Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου (και την απομάκρυνση από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης), προήλθαν από τις συνιστώσες εντός του ίδιου του κυβερνώντος κόμματος. Αντιρρήσεις που εκφράστηκαν, συζητήθηκαν και… εξομαλύνθηκαν στη συνεδρίαση των συλλογικών οργάνων του κόμματος. Δεν δόθηκε όμως η ίδια δυνατότητα διαλογικής διαδικασίας στα υπόλοιπα κόμματα, καθώς η κυβέρνηση (παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις δια στόματος του ίδιου του πρωθυπουργού) επέλεξε να μη φέρει το θέμα προς συζήτηση στη Βουλή, αποκλείοντας τις αντίθετες φωνές από το να ακουστούν.

Μεταφέροντας την κλίμακα από το εθνικό στο τοπικό επίπεδο, παρατηρούμε τώρα έκπληκτοι την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ Καρδίτσας να φιμώσει κάθε διαφωνούσα με την κυβερνητική πολιτική άποψη. Ε, λοιπόν, δεν θα τους κάνουμε το χατίρι να σωπάσουμε. Πόσω μάλλον να ντραπούμε επειδή εκφράζουμε τη γνώμη μας.

Εκείνοι το αποκαλούν θράσος, εμείς το ονομάζουμε καθήκον.

Κωνσταντίνος Γ. Νούσιος,
Δικηγόρος, Περιφερειακός Σύμβουλος Θεσσαλίας