Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια πρωτοφανή επίθεση εναντίον του Κοινωνικού Κράτους, της μισθωτής εργασίας, της ίδιας της ζωής μας. Αποδομείται, απορυθμίζεται και διαλύεται η Τοπική Αυτοδιοίκηση προς χάριν των ιδιωτικών επιχειρηματικών συμφερόντων με την κατάργηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα των Υπηρεσιών. Και όλα αυτά μέσα σε ένα περιβάλλον έκρηξης της ανεργίας, ανασφάλειας, τρομοκρατίας, φτώχειας.
Η παιδιατρική κλινική του Νοσοκομείου Καρδίτσας εδώ και αρκετό καιρό πια υπολειτουργεί. Οι οικογένειες με μικρά παιδιά που θα έχουν την ατυχία να χρειαστούν επείγουσα ιατρική βοήθεια για τα παιδιά τους μετά το μεσημέρι, θα πρέπει να την αναζητήσουν σε γειτονικούς νομούς. Η τωρινή περίοδος με την έξαρση των ιώσεων είναι απολύτως ενδεικτική.
ΟΙ εκλογές αυτές, (που για την πρόωρη προκήρυξή τους συνήργησε ομότιμα ο αμοραλισμός όλων των πρωταγωνιστών του πολιτικού προσκηνίου που ανενδοίαστα χρησιμοποίησαν σαν μοχλό πίεσης και εφαλτήριο τον κορυφαίο θεσμό του συστήματος που υποτίθεται πιστεύουν και υπερασπίζονται), έχουν κάποια χαρακτηριστικά που αξίζει να σημειωθούν: