Μπ. Παπαδόπουλος: "Όλα στο ποδάρι..." Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Θα το επαναλάβω για πολλοστή φορά μήπως επιτέλους γίνει αντιληπτός ο βασικός παράγοντας στο Δ. Σοφάδων που επιδρά αρνητικά και καθοριστικά στις προσπάθειες ενσωμάτωσης των τσιγγάνων μαθητών στο υπόλοιπο σχολικό περιβάλλον.
Η σχέση αναλογίας των πληθυσμών έχει ανατραπεί υπέρ των τσιγγάνων. Για διάφορους λόγους κατά το παρελθόν η προσέλευση τσιγγάνων στους Σοφάδες οδήγησε μέσα σε λίγα μόνο χρόνια σε αλλοίωση της ανθρωπογεωγραφίας στην περιοχή. Έτσι, σήμερα, η αναλογία τσιγγάνων μαθητών προς τους υπόλοιπους είναι 2 προς 1 για την πόλη των Σοφάδων και 1 προς 1 για όλο το Δ. Σοφάδων. Με δεδομένο μάλιστα ότι ήδη φοιτούν τσιγγάνοι και αλλοδαποί μαθητές στα υπόλοιπα σχολεία τότε αυτή η αναλογία είναι ακόμα δυσμενέστερη για τους γηγενείς.
Μπορεί λοιπόν κάποιος να ισχυριστεί και να είναι αισιόδοξος ότι η πρόσφατη επιστολή-πρόταση-επιθυμία της συμπατριώτισσας Ειδικής Γραμματέως του Υπ. Παιδείας μπορεί να έχει την παραμικρή τύχη στην περίπτωση των Σοφάδων;
Ποιες είναι εκείνες οι προτάσεις των άλλων συμπατριωτισσών, της Δ/ντριας Εκπαίδευσης Θεσσαλίας και της Προϊσταμένης Π.Ε. Καρδίτσας, καθώς και του υπεύθυνου του Προγράμματος, που τεκμηριώνουν επαρκώς την επιτυχία του εγχειρήματος χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τα πληθυσμιακά δεδομένα; Γιατί η κα Λινού έλαβε σοβαρά υπόψη της αποκλειστικά μόνο αυτές τις προτάσεις που βόλευαν και όχι όλες τις άλλες που εξέφραζαν τις ανησυχίες τους για τα δυσμενή αποτελέσματα από την πιθανή αποτυχία του εγχειρήματος; Θάφτηκαν αυτές;
Είναι όμως τόσο εξόφθαλμα βιαστικά όλα όσα έγιναν, τόσο τραγικά ανοργάνωτα κι επιπόλαια που οι επιλογές και οι χειρισμοί κατάφεραν να αναστατώσουν όχι μόνο τους γονείς των σχολείων υποδοχής των τσιγγάνων μαθητών αλλά και τους ίδιους τους τσιγγάνους οι οποίοι αντιδρούν στο κλείσιμο του 4ου Δημοτικού Σχολείου Σοφάδων.
Το εγκληματικότερο όλων όμως είναι το γεγονός ότι οι ιθύνοντες της εκπαίδευσης των παιδιών μας αποφάσισαν χωρίς να προηγηθεί συζήτηση, χωρίς καμιά ενημέρωση, αυταρχικά και πρόχειρα.
Τα παιδιά μας, ευτυχώς ή δυστυχώς, δε φοιτούν σε ιδιωτικά σχολεία, στο Χάρβαρντ, ή στο Αμερικάνικο Κολέγιο. Τα παιδιά μας φοιτούν στα σχολεία, το μέλλον και η ηρεμία των οποίων επηρεάζεται αυτή τη στιγμή από την προχειρότητα των αποφάσεων της κας Λινού. Άραγε, με την ίδια προχειρότητα θα αντιμετώπιζε και τις συνθήκες εκπαίδευσης των παιδιών της;
Γιατί έγιναν μ’ αυτό τον τρόπο όλα αυτά; Γιατί δεν ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία μετεγγραφής που ισχύει για όλους;
Ποια συμφέροντα εξυπηρετεί η γενιτσαρικού τύπου απομάκρυνση των παιδιών του 4ου Δημοτικού Σχολείου Σοφάδων που προωθείται αποκλειστικά και μόνο από μια προσωπική επιστολή της κας Λινού προς την κα Μητσιάδη;
Χωρίς άλλες διατυπώσεις. Με διαδικασίες εξπρές τσουβαλιάζονται παιδιά χωρίς να λογαριάζεται η επιθυμία των γονιών τους.
Νοιάζονται τάχα για την ενσωμάτωση των παιδιών κι όταν τους ρωτάμε ποια είναι η μέθοδος που θα εφαρμοστεί και θα ενσωματώσει με επιτυχία τους 26 τσιγγάνους μαθητές στους 9 μη τσιγγάνους, τότε κλείνουν το μάτι λέγοντας «στην πράξη δεν πρόκειται να φοιτήσουν 26 τσιγγάνοι αλλά πολύ λιγότεροι». Ομολογούν δηλαδή ότι εγκληματούν, ομολογούν ότι υποκρίνονται, ομολογούν ότι μόνο η εκπαίδευση των τσιγγάνων μαθητών δεν τους ενδιαφέρει. Εγωιστικά όμως επιμένουν.
Χωρίς, καμιά οργάνωση, κανένα σχέδιο, καμιά προετοιμασία.
Ποιος νόμος καλύπτει την όλη διαδικασία; Ποια εγκύκλιος; Ποια εντολή μοίρασε τις μαθητικές καρτέλες σαν τραπουλόχαρτα στην πράσινη τσόχα;
Τίποτα δεν υπάρχει. Όλα στο ποδάρι, λίγες μόνο ώρες πριν εκπνεύσει το 2011.
Διέγραψαν κι ακύρωσαν οι ίδιοι, με μια απλή επιστολή όλα όσα θεσμοθετήθηκαν περί προγραμματισμού και οργάνωσης για τη σωστή και εύρυθμη λειτουργία των σχολείων.
Απλά και μόνο με μια επιστολή-πρόταση-επιθυμία, έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικούς, την ηρεμία του σχολικού περιβάλλοντος που τόσο συχνά και υποκριτικά επικαλούνται σε άλλες εγκυκλίους.
Ξεστομίζουν προκλητικά και ξετσίπωτα, το ένα ψέμα πίσω από το άλλο για να επιχειρηματολογήσουν υπέρ των επιλογών τους.
Κλείνουν επιδεικτικά τ’ αυτιά τους στις κραυγές αγωνίας κι απελπισίας του κόσμου που ζει εδώ και νοιάζεται.
Προκαλούν τάζοντας, τρομοκρατούν και φοβίζουν απειλώντας, σνομπάρουν χαρακτηρίζοντας ρατσιστές τους γονείς.
Το ερώτημα όμως μετά απ’ όλα αυτά είναι, αν θα συνεχίσουν οι γονείς να παραμένουν αιχμάλωτοι ανθρώπων που εκείνο που τους χαρακτηρίζει δεν είναι μόνο η έλλειψη ικανότητας να διοικήσουν και η έλλειψη ειλικρίνειας, το χειρότερο είναι ότι διαχειρίζονται θέματα την επικινδυνότητα των οποίων ούτε να συναισθανθούν μπορούν, ούτε να αντιληφθούν και να προβλέψουν;
Χαράλαμπος Παπαδόπουλος
Δήμαρχος Σοφάδων