ΠΑΣΟΚ: από τον φόβο στην τρομοκρατία Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
O πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου πανηγυρίζει ακόμα για τη σύνοδο των Βρυξελλών μολονότι τα θαύματα κρατάνε τρεις μέρες.
Η ευρωπαϊκή Δεξιά (Μέρκελ, Μπαρόζο, Τρισέ, Γιούνκερ, Ρεν,Σαρκοζί) υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα των τραπεζών συνεχίζει την επίθεση στα ανθρώπινα δικαιώματα (εργασιακά, Παιδεία, Υγεία κτλ) αφού οι όποιες θετικές αποφάσεις της συνόδου σημαίνουν νέα μέτρα σε βάρος των μισθωτών, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων και των νέων.
Αν θέλει κάποιος, σε αυτό το κομβικό σημείο, να συνοψίσει τα αποτελέσματα της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, υπό την καθοδήγηση του ΔΝΤ και της Τρόικα, από τον Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα θα διαπιστώσει ότι και το έλλειμμα παραμένει σε διψήφια ποσοστά (της τάξης του 11%) και το χρέος σε επίπεδα του 150% του ΑΕΠ, με την (αισιόδοξη) προοπτική να κουρευτεί μόνο κατά 15 – 20% μέχρι το ‘15 και οδηγηθήκαμε σε «επιλεκτική» αλλά χρεωκοπία.
Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ακολουθεί μια βαθύτατα άδικη πολιτική η οποία ξεπουλάει «σε τιμή γνωριμίας» τις κερδοφόρες επιχειρήσεις της χώρας, εξαθλιώνει τα χαμηλά στρώματα, εξαφανίζει την μεσαία τάξη, αποσαρθρώνει το κοινωνικό κράτος και διαρρηγνύει - με χαρά - την όποια κοινωνική συνοχή. Για να εφαρμόσει τα παραπάνω προβαίνει σε σοβαρά κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα: η Βουλή δεν έχει λόγο στη δανειακή σύμβαση ενώ το Μεσοπρόθεσμο ψηφίστηκε έπειτα από απειλές και εκβιασμούς, σε ένα μόνο άρθρο που δεσμεύει την χώρα για διάρκεια μεγαλύτερη της θητείας της τωρινής κυβέρνησης. Μέσα από αλλεπάλληλα ψέμματα, καταστροφολογία και κυρίως άγρια πρωτοφανή κρατική βία και φασιστική καταστολή - από τύχη δεν είχαμε νεκρό την 29η Ιουνίου - ο πρωθυπουργός και οι συνεργοί του προπαθούν να τρομοκρατήσουν την ελληνική κοινωνία ώστε να υπομείνει θυσίες που δεν της αναλογούν.
Κάποιοι βαφτίζουν το κρέας ψάρι
Ο Γ. Παπανδρέου έχει λόγους να πανηγυρίζει, πρώτα και κύρια για να διατηρηθεί στην εξουσία. Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ τι λόγους έχουν να το κάνουν; Θα περίμενε κανείς ότι τουλάχιστον προβληματίζονται με όσα κάνει η κυβέρνησή τους από τότε που πήρε τις εκλογές του ‘09. Αντί για αυτό, με έκπληξη διαβάσαμε το πρόσφατο σημείωμα του π. Νομάρχη Καρδίτσας Φ. Αλεξάκου ("Ελλάδα: από τον φόβο στην ελπίδα", 28/07) στο οποίο βαφτίζει το κρέας ψάρι. Όχι μόνο αυτό όμως. Ψεύδεται λέγοντας ότι η «ιδιαίτερη», όπως την χαρακτηρίζει, θέση του Αλέξη Τσίπρα είναι «να μας χαρίσουν τα χρέη». Ενώ ξέρει πολύ καλά, ως ενεργή πολιτική οντότητα με διαφαινόμενες φιλοδοξίες, ότι ο πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α έχει ζητήσει επαναδιαπραγματεύση του χρέους και γενναίο κούρεμα (της τάξης του 70%) όχι μόνο γιατί το χρέος δεν είναι βιώσιμο αλλά και γιατί μεγάλο τμήμα του οφείλεται σε τοκογλυφικό δανεισμό αλλά και στην ατιμώρητη ευθύνη συγκεκριμένων υπουργών και κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που διοίκησαν τον τόπο στην Μεταπολίτευση.
Έχουμε προτείνει/ζητήσει το ευρωομόλογο εδώ και 1,5 χρόνο, απευθείας δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (με 1 – 1,5% επιτόκιο), δημόσιο τραπεζικό πυλώνα κτλ. Ως ΣΥ.ΡΙΖ.Α ζητήσαμε την συγκρότηση, από την Βουλή, επιτροπής διερεύνησης του ελληνικού χρέους. Πως και από ποιους προέκυψε αυτό το χρέος; Ο Φ. Αλεξάκος φαίνεται να τα αγνοεί όλα αυτά και διαστρεβλώνει σκοπίμως τη θέση μας.
Ο π. Νομάρχης γράφει ότι ένας από τους κινδύνους είναι οι … «αντιδράσεις των πολιτών όταν οι διαρθρωτικές αλλαγές ξεβολεύουν την κοινωνική τους ομάδα»! Να φανταστούμε ότι η μείωση μισθών και συντάξεων, οι απολύσεις και η διάλυση των εργασιακών σχέσεων, το εξόφθαλμα άδικο φορολογικό σύστημα, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας θεωρείται για τον αρθογράφο ξεβόλεμα ενώ ο λαϊκός παράγοντας που θα έπρεπε να αποτελεί διαπραγματευτικό χαρτί για την κυβέρνηση στις συνομιλίες της με τους εταίρους αποτελεί κίνδυνο! Αλήθεια, πόσο δημοκρατική θεώρηση της πολιτικής ζωής είναι μία τέτοια θέση; Τη στιγμή, μάλιστα, που αυτοί που πρέπει να κάνουν τις θυσίες προστατεύονται μέσα στην κρίση: εφοπλιστές, μεγαλοτραπεζίτες, η Εκκλησία, οι μεγαλοεργολάβοι και καναλάρχες των κυρίαρχων ΜΜΕ που προπαγανδίζουν κάθε βράδυ την στρατηγική (αν υπάρχει) της ευρωπαϊκής δεξιάς και της ελληνικής «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης.
Το άρθρο του Φ. Αλεξάκου ήταν μία απογοήτευση κι αποτελεί πρόκληση για όλους εκείνους που δεν βλέπουν μέλλον για εκείνους και τα παιδιά τους, για όλους εκείνους που κάθε 3 μήνες θα καλούνται να πληρώσουν μία κρίση που δεν είναι δική τους. Διάλεξε έτσι, ο συγγραφέας του άρθρου, στρατόπεδο. Το κομματικό στρατόπεδο του ΠΑΣΟΚ που στέκεται απέναντι, όχι μόνο στην Αριστερά, αλλά πλέον σε ολόκληρη την κοινωνία (εκτός από τους πραγματικά βολεμένους).
Και βέβαια ανακύπτουν εύλογα ερωτήματα: είχε πάντα αυτή την θέση ο κ. Αλεξάκος όλους αυτούς τους μήνες του Μνημονίου; Πότε και γιατί αποφάσισε να την κοινοποιήσει τώρα, 15 ολόκληρους μήνες μετά; Τι έκανε ως περιφερειακός σύμβουλος για τη συγχώνευση και κατάργηση αμέτρητων σχολείων (πολλά από αυτά με δεκάδες μαθητές) του νομού, για την περαιτέρω υποβάθμιση του Νοσοκομείου, για την υποβάθμιση του σιδηρόδρομου (καταργείται πάλι το δρομολόγιο intercity); Και φυσικά το κυριότερο ερώτημα που οφείλει να απαντάει κάθε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ - απολογητής της κυβέρνησης: ΠΟΙΟΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ (και ποιος κερδίζει από αυτήν) κ. Φώτη Αλεξάκο;
Στέλιος Αναστασόπουλος
Γραμματέας της ΝΕ ΣΥΝ ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ, εκπαιδευτικός