Β. Κρανιάς: "Τώρα με το ΠΑΜΕ, γιατί τώρα είναι η ώρα για μάχη και για ζωή" Κύριο
- μέγεθος γραμματοσειράς μείωση του μεγέθους γραμματοσειράς αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
- Κατηγορία Πολιτικά
- Εκτύπωση
Μήνες τώρα οι πολιτικοί υπάλληλοι του κεφαλαίου (το πολιτικό προσωπικό όπως και οι ίδιοι πλέον αυτοαποκαλούνται), οι σφογγοκωλάριοι της ντόπιας και ξένης πλουτοκρατίας (οι κω...γλύφτες δηλαδή για να το καταλάβει ο καθένας)
Αυτοί λοιπόν οι υπηρέτες που είναι σταυλισμένοι στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΛΑΟΣ, τη Δημοκρατική Συμμαχία και διάφορα άλλα κομματάκια (μόλις μυρίζονται ψητό γεμίζει ο τόπος κόμματα) έδοσαν ‘’τα ρέστα τους’’ ποιός θα πρωτοστηρίξει τα μνημόνια και τις συμφωνίες για να μας σώσουν.
Ο λαός όμως δεν ‘’έχαφτε μύγες’’ και με τις κινητοποιήσεις του τους χάλασε τα σχέδια. Γιαυτό και πήραν εντολή και όλοι μαζί Παπανδρέοι, Σαμαράδες και Καρατζαφέρηδες έφτιαξαν την κυβέρνηση του τραπεζίτη Παπαδήμου, (Παπαδήμιο τον αποκαλεί εύστοχα δημοσιογράφος της πόλης μας), μπας και καταφέρουν όλοι μαζί να σώσουν τα αφεντικά τους οδηγώντας το λαό σε χρεοκοπία. Μην ξεχάσουμε Ντόρα, Κουβέληδες και σια που δεν τους χώρεσε το σχήμα ή τους κρατάνε εφεδρεία για το επόμενο.
Έβαλαν πλάτη όλοι τους, απο τα κόμματά τους μέχρι τα σωματεία τους, τα Εργατικά Κέντρα, η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΑΝΟΙΧΤΑ ή ΣΥΓΚΑΛΥΜΜΕΝΑ να αδρανοποιήσουν το εργατικό, το λαϊκό κίνημα.
Δεν τους βγαίνει όμως ούτε με την πολυκομματική κυβέρνηση, όσο και αν βοηθήσουν οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστές που εκμεταλλεύονται τις θέσεις που τους έστειλαν με την ψήφο τους οι εργαζόμενοι, γιατί εδώ δεν είναι Ιρλανδία, στην Ελάδα υπάρχει το ΠΑΜΕ, που είναι κάθε μέρα στο δρόμο, είναι μέσα στους χώρους που δουλεύει και ζεί ο λαός και κρατάει πάντα αναμμένη τη φωτιά του αγώνα αποκαλύπτοντας το βρώμικο ρόλο τους. Η οργή του κόσμου μεγαλώνει, κινητοποιείται, αντιδρά, παίρνουν τα μηνύματα και βλέπουν ότι θα χάσουν ΄΄την κουτάλα μαζί με τα ζουμιά΄΄ γιαυτό και ετοιμάζουν την επόμενη μέρα, μετά τα μέτρα. Ο λαός θα τους πάρει φαλάγγι αλλά θέλουν να σώσουν κάποιους για να παίξουν το παιχνίδι αργότερα.
Να μην ξεγελαστεί κανένας από τους καραγκιόζηδες που κάνουν πως διαφωνούν ή παραιτούνται, ενώ ψηφίζουν με χέρια και με πόδια, μέτρα και μνημόνια. Το ότι μπορεί να διαχωρίζουν τη θέση τους τώρα αφού ετοιμάστηκε η αγχόνη του μνημονίου, απλά αποδεικνύει οτι είναι επικίνδυνοι. Να μην πιστέψει κανείς τους τσαρλατάνους που κάνουν τα κοκόρια στις εφημερίδες και τα κανάλια αλλά μέσα στη βουλή, ή όπου αλλού είναι εκλεγμένοι, κάνουν την πάπια, εγκληματούν σε βάρος του λαού ψηφίζοντας σα γατούλες ότι τους λένε αυτοί που τους πληρώνουν. Είναι περιτό να πεις ονόματα, όλοι τους ξέρουμε, είναι αυτοί που κάποιοι ‘’αφελώς’’ τους καλούν να παρέμβουν με ρουσφέτι και να ‘’σώσουν’’ το νομό μας, το ΤΕΙ μας, το Πανεπιστήμιό μας κλπ.
Σε μικρογραφία ίσως αλλά ακριβώς το ίδιο γίνεται και στο Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας. Τόσα χρόνια η πλειοψηφία του (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ είναι για όποιον δε ξέρει) εξαντλεί τη δράση της σε καμιά ‘’συνεδρίαση’’ για τις εφημερίδες και τίποτα άλλο. Στο συνέδριο όμως βρίσκει καμιά 80αριά, στην πλειοψηφία τους νόθους, αντιπροσώπους για να εξασφαλίσει έδρες στον κάθε ξεπουλημένο τύπου Παναγόπουλου στη ΓΣΕΕ και σιωπή νεκροταφείου στο εργατικό κίνημα του νομού μας. Στις περισσότερες απεργίες ούτε καν τολμούν να κάνουν συγκέντρωση στο Εργατικό Κέντρο – ιδιαίτερα απο τότε που τους εγκατέλειψαν οι τελευταίοι υποστηρικτές τους (πρωτοβουλίες, ΣΥΝ, αριστεριστές κλπ) ή αν κάνουν θα έχουν μόνο καμιά δεκαριά μέλη Δ.Σ. (ΑΔΕΔΥ, Δασκάλων, Καθηγητών) ούτε καν τους συμβούλους του Εργατικού Κέντρου δεν έχουν. Σιγά – σιγά τους παίρνει χαμπάρι ο κόσμος και μένουν μόνοι τους. Το παιχνίδι τους όμως το παίζουν.
Διέξοδος για το λαό θα υπάρξει αν τους κάνει πέρα, αν τους κόψει τα πόδια, απο την κυβέρνηση μέχρι το πιό μικρό σωματείο και αιρετό όργανο. Παντού πρέπει να χάσουν τα στηρίγματά τους. Την ευθύνη γιαυτό την έχει ο καθένας εργαζόμενος συλλογικά και ατομικά. Δε μπορεί να τους δίνει την ψήφο του και μετά να έχει απαίτηση να αλλάξει η πολιτική υπέρ του. Δε μπορεί να αράζουμε στους καναπέδες και στην τηλεόραση μυξοκλαίγοντας για τη μοίρα μας. Δε μπορεί να βρίζουμε και να λέμε ότι φταίνε οι κλέφτες κλπ και στο τέλος να δίνουμε το ελεύθερο στους κλέφτες να μας τσακίσουν. Ας το σκεφτεί αυτό ο καθένας αυτές τις μέρες που παίζονται τόσα παιχνίδια, θεατρικές παραιτήσεις και δεν ξέρουμε τι άλλο θα δούμε. Με τον αγώνα μας και μόνο μπορούμε να βγούμε απο το πηγάδι που μας βουλιάζουν όλο και περισσσότερο κάθε μέρα που περνάει. Ο αγώνας αυτός πρέπει να έχει στόχο την έξοδο απο το κανάλι της ληστοσυμμορίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης γιατί μέσα στα πλαίσιά της δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Εδώ είναι ένα απο τα σημεία που ξεχωρίζει την ήρα απο το στάρι, τους παρδαλούς φιλοευρωπαϊστές, αριστερούς ή ολίγον αριστερούτσικους απο τις ταξικές δυνάμεις.
Εναλλακτική πρόταση στην σημερινή κατάσταση είναι μόνο η εργατική λαϊκή εξουσία με αποδέσμευση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μονομερή διαγραφή του χρέους.
Μόνο έτσι μπορεί να αντιμετωπιστεί η κρίση σε όφελος του λαού.
Αυτό δε γίνεται με μπαταριές στον αέρα, δε γίνεται με χύμα συγκεντρώσεις για να φαινόμαστε πολλοί. Η αστική τάξη δε φοβάται τους πολλούς γενικά και αόριστα. Φοβάται αυτούς που αγωνίζονται μαζικά, οργανωμένα και έχουν στόχο όχι μόνο την ανατροπή της κυβέρνησης ή το διώξιμο της τρόικα, αλλά και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, την κατάργηση των παρασίτων, της ίδιας της αστικής τάξης.
Η οργή του λαού πρέπει τώρα να γίνει μεγάλο ποτάμι φουσκωμένο που θα τους ανατρέψει και θα αλλάξει πορεία στη χώρα. Αλλιώς το βαρέλι δεν έχει πάτο για μας, ούτε και για τα παιδιά μας.
Με το ΠΑΜΕ λοιπόν και την Κυριακή 12 Φλεβάρη στις 5 το απόγευμα στην Κεντρική Πλατεία και κάθε μέρα απο δω και πέρα.
Βασίλης Κρανιάς, μέλος της Γραμματείας Καρδίτσας του ΠΑΜΕ και του Δ.Σ. του Εργατικού Κέντρου